Tíminn - 09.04.1946, Blaðsíða 3

63. blað
TÓHMV. þriðjudagiim 9. apríl 1946
3
H öfu'ðverkiir
Höfuðverkurinn er svo algeng-
ur sjúkdómur, að haldið er, að
hann sé sjúkdómseinkenni 10
af hverjum hundrað sjúkling-
um, sem leita læknis. — Hann
getur stafað af 30 ólíkum or-
sökum, segja læknarnir. Þess
vegna ætti hver sá, sem þjáist
af þrálátum höfuðverk, að leita
læknis, til þess að fá að vita
með vissu, af hvaða toga verk-'
urinn sé spunninn. Flestir
reyna þó að lækna hann af
eigin rammleik með alls konar
pillum og skömmtum, en að-
gæta ekki, að höfuðverkurinn
getur stafað af sjúkdómi, sem
læknar einir fá unnið bug á. —
Höfuðverkjarskammtarnir gera
auk þess oft aðeins illt verra. —
Sj-úkdómum þeim, sem orsaka
höfuðverkinn, má skipta í
tvennt: þá, sem eiga upptök
sín innan höfuðlcúpunnar og þá,
sem eiga upptök utan hennar.
— Sá fyrrnefndi liggur djúpt í
höfðinu og kennist i sárum
snöggum hviðum, líkt því, sem
eitthvað sé að berjast um í
höfði manns. Þessum flokki til-
heyrir höfuðverkur, sem stafar
t. d. af háum blóðþrýstingi,
sótthita, heilabólgu, berklum,
syflis, áfengisnautn o. fl. Hinum
flokknum tilheyrir höfuðverkur,
sem stafar af andlegri áreynslu,
af taugaveiklun. — Hann get-
ur oft stafað af snöggri geðs-
hræringu. — Hann lýsir sér í
sárum verkjum undir húðinni,
og oft sortnar mönnum fyrir
augum af orsökum hans. —
En algengustu orsakir höfuð-
verkjar eru í fyrsta lagi of hár
blóðþrýstingur og æðakölkun.
Þessir sjúkdómar eru algeng-
astir í eldra fólki, svo algengir,
aö farið er að líta á þá sem
sjálfsagðan fylgisnaut ellinnar,
a. m. k. þegar þeir komast ekki
á mjög hátt stig. —
Æðakölkun er náttúrulega
ekki hægt að lækna, en þó er
reynt að koma í veg fyrir að
sjúkdómurinn breiðist út. Sjúkl-
ingurinn verður að hafa sér-
stakt mataræði, einkum verð-
ur hann að forðast allt kjöt-
át. Áfengi og tóbaks má hann
helzt ekki neyta. Slík nautna-
•lyf geta á stuttum tíma eyði-
Iagt heila, sem þegar er orðinn
veikur fyrir af æðakölkun. —
Hvað blóðþrýstingnum við-
víkur, er hann oft erfiður við-
fangs. — Sjúklingur, sem þjást
af of háum blóðþrýstingi, lækn-
ast helzt við sængurlegur og al-
gerða hvíld frá störfum. — Mörg
lyf eru notuð til þess að lækna
höfuðverk, sem stafar af of*há-
um blóðþrýstingi og hafa sum
gefizt ágætlega, eins og t. d.
coffein, chromin o. flN Enn-
fremur eru sjúklingum þess-
um gefin taugastyrkjandi lyf
í litlum skömmtum.
Á síðari árum er farið að
skera menn úpp við þessum
sjúkdómum. Þá eru skornar
burt taugar við hrygginn, sem
liggja til nýrnahettanna og
fleiri innvortis líffæra. — Við
þessa aðgerð lækkar blóðþrýst-
ingurinn mjög, einkum fyrst í
stað. Líðan sjúklingsins 'batn-
ar að miklum mun. Þessi upp-
skurður er sjaldan gerður, fyrr
en sjúklingurinn er kominn yfir
fimmtugt. —
,,Migræne“ er önnur algeng
tegund höfuðverkjar. — Hann
er auk þess talinn með þeim
sjúkdómum, sem erfiðastir eru
viðfangs. Taliö er, að hann sé
arfgengur og erfist oftast frá
móður til barns. — Hann kem-
ur oft fram í mönnum þegar
á unga aldri. — Einkennin eru
greinileg, þrálát höfuðverkjar-
köst, sem oft starida yfir héil-
an sólarhring í senn. Sjúkling-
urinn sér svarta flekki fyrir
augunum og sefur illa á nóttum.
— Talið er að þessi sjúkdóm-
ur standi* i emhverju sambandi
við kynferðislíf manna. Hjá
konum kemur hann t. d. oft
fyrst í ljós, þegar tiðir tefjast,
hverfur í bili á meðan þær
ganga með börn, og hverfur
loks alveg, þegar þær hætta að
hafa tíðir. —
Erfitt er að lækna þennan
sjúkdóm, en þó mögulegt. —
Hann er oft mjög duttlunga-
fullur og lýsir sér á ólíkan
hátt. Hjá sumum stafar hann
aðeins af þreytu og andlegri
áreynslu. Þá er hvíld og loft-
lagsbreyting góð lækning. —:
Létt fæða, þ. e. grænmeti og
þess háttar, hefir og mjög góð
áhrif á suma sjúklinga. — Enn-
fremur hafa ýms lyf verið fund-
in til að stilla kvalirnár, meðan
á höfuðverkjarköstunum stend-
ur. —
Hér hefir aðeins verið rætt
um tvær algengustu tegundirn-
ar af þeim 30, sem áður voru
nefndar, til þess að sýna mönn-
um fram á, að óvarlegt er fyrir
þá, sem þjást af tíðum höfuð-
verk, að leita ekki læknis í
tíma. ^
(Þýtt og stytt úr tveim grein-
um um sama efni).
Dic-A-Doo
er bezta þvottaefnið á alla
málnirigu.
Cripps það ljóst eins og flestum |
kristnum mönnum, að það verð- '
ur aðeins gert með stuðningi |
kristilegrar siðfræði, sem flutt I
er eins og hið lifandi guðsorð, i
sem Jesús Kristur boðaði: „Hið
•þjáða mannkyn kallar á oss,
sem trúum á Krist, og biður oss
hj álpar til að finna leið út úr
bví heldýpi þjáðninga, sem það
er innilukt í. Vér þekkjum leið-
ina. Vér eigum leiðsögumann,
sem alltaf er með oss, þar sem
Kristur er, en vér verðum sjálf
að ganga brautina, ef oss lang-
ar til þess, að leiða aðra. eftir
henni.“ í
Notkunarreglur fylgja með
hverjum pakka.
Flugnaeitur
Flugnaeitursprautur
nuv,ff
6
reð&tMœent
BfYHJAVÍH
Vinntð ötullega fyrir
Tímann.
HANS MARTIN:
SKIN OG SKÚRIR
■ i t
Karel hímir niðri í garðinum í myrkrinu. Faðir hans hefir sezt
á stól í forsalnum. Hann ætlar að bíða þess, að hann hypji sig
upp.
Sómi hleypur snuðrandi fram og aftur um grasflötina, þefar
af honum — urrar.
„Svei — svei þér, Sómi — haltu kjafti .... Karlinn má ekki
sjá mig, því að ég er hálffullur .... Og ég er með glóðarauga,
og skyrtubfjóstið mitt er rifið .... Bölvaður þorparinn staðhæfði,
að ég hefði haft rangt við í spilunum — og hann fékk þó ennþá
verri útreið .... Uss — þegiðu, Sómi — hættu þessu bölvuðu
urri — snautaðu til karlsins — til karlfýlunnar .... Hann er
vitlaus eins og þú .... “
*
Wijdeveld stendur upp .... „Sómi.“ Hundurinn hleypur undir
eins inn. Hann dinglar skottinu, flaðrar upp um húsbónda sinn,
hleypur svo aftur á dyraþrepin, litast um, snýr við.
„Nei, Sómi — nú förum við að sofa .... Komdu, þú ert búinn
að vera nóg úti.“
En hundurinn flaðrar upp um hann aftur — og hleypur svo
geltandi út í garðinn.
„Sómi .... Komdu hingað .... þú vekur alla, fjándinn þinn
.... Sómi ....“
«
En hundurinn geltir i sífellu .... Karel hörfar lengra inn á
milli runnanna .... „Snautaðu burt,“ hvæsir hann og sparkar í
áttina til hundsins, sem rekur upp ýlfur og ræðst svo umsvifa-
laust á hann.
„Ó, hver djöfullinn .... æ-æ . . . .• Hjálp ....“
„Sómi, hættu undir eins,“ hrópar Wijdeveld, og hundur-
inn sleppir takinu.
Wijdeveld kemur á vettvang. „Hvað ert þú að gera hér?“ spyr
hann, þegar hann sér son sinn.
„Ég ætlaði að sitja hérna úti í garðinum dálitla stund, áður
en ég færi að sofa, og þá kom þessi andskotans vargur . ...“
„Komdu inn.“
Wijdeveld virðir son sinn fyrir sér í birtunni í forsalnum.
„Beit hann þig?“
„í fótinn .... hérna við öklann .... En þetta er ekki neitt
.... Hunddjöfullinn . .>.. “
„Hann hefir verið að hegna þér fyrir að standa á hleri.“
Hettý opnar dyrnar, en forðar sér inn aftpr, án þess að gera
'vart við sig.
„Ég stóð ekki á hleri.“
„Jæja — en þú áræddir að minnsta kosti ekki að koma inn.
Þú hefir ekki þorað að láta sjá þig. Þú ert fullur, fötin þín eru
cll í ólagi .... Þú hefir kannske boðið annarri til upp í vagninn
hjá þér .... Snautaðu upp .... og mundu það, að á morgun
tökum við fjármál þin til athugunar."
FJÓRÐI KAFLI. \
„Hettý.“
„Já, pabbi.“ Hún kemur utan af svölunum, þar sem hún hefir
setið yfir námsbókum sínum. Skólaleyfið er liðið, dagarnir farn-
ir að styttast. Bókarinn nýi er nýfarinn. Það er sonur gamla
Bosmans. Hann kemur á hverju kvöldi, færir Wijdeveld heimilis-
reikningana til áritunar, ber fram sparnaðartillögur, gerir grein
fyrir fjárhagnum. Einu sinni hafði Wijdeveld veitt því athygli, að
Hettý hélt fyrir eyrun meðan hann gekk um gólf og talaði við
bókarann.
„Truflum við þig, Hettý? Ætti ég kannske að loka?“ spurði
hann þá.
Hún sótroðnaði. „Nei, pabbi. En ég vil ekki hnýsast í það, sem
ykkur fer á milli.“
„Þú mátt hlusta eftir hverju orði, sem við látum falla. Þú
getur meira að segja lært ýmislegt af þvi.“
Og það er líka margt furðulegt, sem hún hefir fengið að
heyra. Sumir höfðu sent reikninga fyrir eitt og annað, er þeir
höfðu aldrei látið af hendi — í trausti þess, að það yrði 'borgað.
Aðrir höfðu orðið að bíða árum saman eftir borgun fyrir það,
sem þeir höfðu þó' látið af hendi. Hinrik, yngsti bifreiðarstjór-
inn, hefir verið rekinn, sökum þess, að hann hafði látið greiða
bifreiðaviðgerðir, sem aldrei höfðu átt sér stað. Hettý er orðin
sextán ára gömul. Hún skilur að vísu ekki til fulls þá óreiðu,
sem hér hefir verið á öllu. En hún fipnur þó, að hér er margt
öðru vísi en það ætti að vera. Hún skilur, hversu þungt áhyggj-
urnar hljóta að hvíla á föður hennar. Og hún kemst að raun
um, að fólk, sem hún hefir ætíð treyst í hvívetna, hefir svikið
hann og hlunnfarið.
Nú leggur faðir hennar stóra teikningu á borðið fyrir framan
hana.
„Líttu á, Hettý .... Ég er að hugsa um að flytja skrifstofurn-
ar til Rotterdam. Og þá datt mér í hug piyndin, sem þú sýndir
mér einu sinni .... Það væri vinnuherbergi, sem mér geðjað-
:: ' j:
LISTSÝNIIVG
Barböru og Magnúsar Á. Árnaspnar i Listamannaskál- jj
::
anum opin daglega 10—10. &
Skemmtifund
heldur Skógræktarfélag íslands í Tja,rnarkaffi þriðju-
daginn 9. apríl, kl. 8.30 síðdegis.
Skemmtiatriði:
1. Sigurður Einarsson skrifstofustjóri: Ávarp.
2. Hák;on Bjarnason skógræktarstjóri: Litmyndir
frá Alaska.
3. DANS.
Aðgöngumiðar í Bókaverzlun Lárusar Blöndal og Hljóð-
færaverzlun Sigríðar Helgadóttur.
STJÓRN SKÓGRÆKTARFÉLAG ÍSLANDS.
Þ
O
O
O
O
O
O
O
o
o
O
O
o
o
o
o
Ráðningarsfofa
landbúnaðarins
er 'opnuð og starfar •! samvinnu við Vinnumiðlunarskrif-
stofuna á Hverfisgötu 8—10 — Alþýðuhúsinu —, undir for-
stöðu Metúsalems Stefánssonar, fyrrv búnaðarmálastjóra.
Allir, er vilja leita ásjár ráðningarstofunnar um ráðningar
til sveitastarfa, ættu að gefa sig fram sem fyrst og eru
þeir áminntir um að gefa sem fyllstar upplýsingar um allt,
er varðar óskir þeirra, ástæður og skilmála.
Nauðsynlegt er bændum úr fjarlægð að hafa umboðs-
mann í Reykjavík, er að fullu geti komið fram fyrir þeirra
hönd í sambandi við aráðningar.
Skrifstofan verður opin alla virka daga kl. 10—12 og 1—5,
þó aðeins fyrir hádegi á laugardögum.
Sími 1327.
\ • J ’ l
Búnaðarfélag íslands

:aaaa:R::u::::u:u:R:u::::u::u:u:u:::u!::::u:uu::u:::u::u::::::u:«uu::a!«u:u
Aðstoöarráöskonu
vantar á Vífilsstaðahælið 1. eða 14. maí.
H
íj
!
H
Umsóknir ásamt upplýsingum um nám og störf sendist til jj
skrifstofu ríkisspítalanna fyrir 15. þ. m.
♦ ♦
uuaiiauuiuiuuauuiiuauuuiui
Sláturfélag Suðurlands
ist að.“
Hún kinkar kolli. „Bókin er uppi. Á ég að sækja hana, pabbi?“
„Já, gerðu það.“
Hún hleypur upp stigann — tvö þrep í hverju skrefi, finnur
bókina inni í svefnherbergi sínu, rennir sér svo aftur niður
handriðið.
„Hérna er hún .... sjáðu, hérna .... Er það ekki þetta her-
bergi, sem þú varst að hugsa um?“
„Jú.“ Wijdeveld lítur á myndina. Honum hafði strax flogið i
hug þegar hann sá þessa mynd: í svona herbergi gæti hann unnið
afreksverk.
„Skyldi vera hægt að fá hér svona húsgögn? Þetta eru frönsk
húsgögn — virðist mér.“
* „Já, þau fást hér, pabbi ....“
„Ágætt. Hérna er uppdráttur að nýju skrifstofunni minni. Hérna
erú dyrnar — hérna gluggarnir. Gætir þú nú ekki komið með til-
Reykjavík. Sími 1249. Sívinefni: Sláturfélag.
Reykhús. - Frysihús.
IViðarsuðnverksmiðja. — Bjúgnagerð.
Framleiðir og selur í heildsölu og smásölu: Niður-
soOiO kjöt og fiskmeti, fjölbreytt úrvait. Bjúgu og álls
konar áskurð á brauO, mest og bezt úrval á landinu.
Hangikjöt, ávallt nýreykt, viðurkeiint fyrir gæði’
Frosið köt alls konar, frySt og geymt í vélfrystihúsi
eftir fyllstu nútímakröfum.
Verðskrár sendar eftir óskum, og pantanir afgreiddar
um allt land.