Tíminn - 03.08.1946, Blaðsíða 3

Tíminn - 03.08.1946, Blaðsíða 3
139. blað TÍMIlfflí, laugardaglmi 3. ágást 1946 3 SJÖTUGUH: Guðmundur Guðmundsson bóndi á Þorfinnsstöðum í Vesturhópi. 6. ágúst n. k. verður Guðmund- ur Guðmundsson bóndi á Þor- finnsstöðum í Vesturhópi sjötíu ára að aldri. Hann er fæddur á Syðri-Völlum við Miðfjörð, son- ur hjónanna Guðmundar smiðs Guðmundssonar frá Síðu í Víði- dal og Elínborgar Guðmunds- dóttur frá Syðri-Völlum. Elín- borg móðir hans dó 1884, frá sex ungum börnum, og tvístrað- ist þá hópurinn. Fjórum börn- unum var komið í fóstur, þar af þremur hjá föður- og móður- systkinum, en tvö fylgdu föður sínum, sem þá fluttist til Elín- borgar systur sinnar og manns hennar og átti lengi heimili hjá þeim, fyrst á Sveðjustöðum og síðar í Núpsdalstungu. Var Guð- mundur annað þeirra, og ólst hann þar upp hjá föður sínum og föðurfrændum. Guðmundur fór í Flensborg- arskólann í Hafnarfirði, eins og margir fleiri Húnvetningar fyrr á árum, og lauk þar námi tæp- lega tvítugur að aldri. Eftir það átti hann enn heimili í Núps- dalstungu um nokkur ár, en fluttist síðar að Sveinsstöðum í Þingi og þaðan að Klömbrum í Vesturhópi. En árið 1912 hóf hann búskap á Þorfinnsstöðum og hefir búið þar síðan. Hann kvæntist árið 1924, Sigríði Jóns- dóttur frá Vesturhópshólum, á- gætri konu, og eiga þau þrjár dætur, Önnu, Þorbjörgu og Elín- borgu. Búrekstur þeirra Þorfinns- staðahjóna hefir verið í ágætu lagi. Jörðin vel setin, búféð gott og vel með farið, svo að það hefir gefið góðan arð. Heimilið er á allan hátt hið ánægjulegasta, og ber þar allt vott um snyrtimennsku, þrifnað og reglusemi, jafnt innan bæjar sem utan. Um leið og.Guðmundur byrj- aði búskap gerðist hann félags- maður í kaupfélagi sýslunnar, sem þá var nýlega stofnað. Hefir hann síðan komið mjög við sögu félagsins, og reynst þar hinn traustasti eins og á öðrum svið- um. Hann 'er deildarstjóri og stjórnarnefndarmaður í kaup- félaginu, og hefir lengi gegnt þeim störfum báðum. Fleiri op- inber störf hefir hann haft á hendi fyrir sína sveit, og er enn formaður búnaðarfélagsins þar. Öll þau störf, sem honum hafa verið falin, hefir hann rækt Guðmundur á Þorfinnsstööum. með þeirri samvizkusemi og reglusemi, að á betra verður ekki kosið. Guðmundur á Þorfinnsstöðum hefir verið vel búinn að and- legu og líkamlegu atgervi. Iðju- maður hinn mesti, vel hagur og laginn verkamaður. Hann iðk- aði íþróttir á yngri árum; var glímumaður og sundmaður á- gætur. Söngmaður er hann góð- ur og skemmtinn í viðræðum. Hefir hann ætíð verið aufúsu- gestur, hvarvetna þar sem menn komu saman til fagnaðar. En almennar vinsældir hans eru þó fyrst og fremst því að þakka, að hann er góður maður, vand- aður og réttsýnn. Enn er Guðmundur teinréttur og hvikur í spori, þótt hann sé sjötugur að aldri. Og vonandi endist honum lengi enn kraft- ar og heilsa. Sk. G. FYLGIST MEÐ ÞIB, sem 1 strjálbýllnu búið, hvort heldur er við sjó eða 1 sveit: Minnist þess, að Timinn er ykkar málgagn og málsvarl. Allir, sem fylgjast vilja með almennum málum, verðaö lesa TÍMANN. títbrelðið Timami! löndunum, þar sem menn verða að heyja baráttu við fjölmargar skoifdýrategundir árið um kring. Auðvitað er nú þegar far- ið að nota lyfið til sóttvarna í flugvélum þeim, sem leggja leið sína til hitabeltislandanna. Með því er komið í veg fyrir, að hin illræmda malaríufluga beri sjúkdóminn á milli staða í flug- vélunum. Ég vil að lokum minnast á tse-tse fluguna, sem frá upp- hafi vega hefir gert víðáttumik- il landssvæði í Afríku óbyggi- leg. Enskur vísindamaður segir: Ef við lítum ekki um of á kostnaðinn, mun okkur heppn- ast aö útrýma þessu meindýri án mikilla örðugleika og eignast þannig mörg þúsund hektara af frjósömu landi. Aðrir sýndu nokkra tortryggni í þessu sam- bandi, en eftir að Ameríkönum tókst að sigrast á malaríunni í Burma, þögnuðu þær raddir. D.D.T. hefir heldur ekki brugð- izt vonum manna í daglegri baráttu þeirra við skordýrin annars staðar í heiminum. Þeir, sem eiga ketti, kanarífugla, hænsni og hunda, þurfa engu að kvíða í framtíðinni, þótt þessar skepnur fái á sig óþrif. D.D.T. vinnur bug á þeim á svip- stundu. Lyfið hefir einnig reynzt ágætlega við höfuðlús og nit.“ Þetta er, eins og áður var sagt, útdráttur úr greininni í Hjemmet. Auðséð er, að hér er á ferðinni merkilegt lyf, sem á á eftir að ryðja sér til rúms hér á landi sem annars staðar, þótt við höfum ekki við aðra eins skordýramergð að stríða og íbú ar heitari ianda. Húsmæður hér heyja þó á hverju sumri stöð uga baráttu við hina hvimleiðu húsaflugu og munu áreiðanlega fagna því að fá þetta töfralyf í lið með sér í framtíðinni. Þá ætti það og að vera fengur í baráttunni við lúsina, sem seint virðist ætla að taka að útrýma. (6 , PEDOX er nauðsynlegt I fótftbaðið, ef þér þj&lst af fótasvita, þreytu í fótum eða líkþornum. Eftir fárra daga notkun muu ár- angurinn koma í ljós. — Fæst i lyfjabúðum og snyrtivöru- verzlunum. Útbreiðið Tíinann! HANS MARTIN: SKIN OG SKÚRIR „Það er að verulegu leyti rétt,“ svarar Kóra. „Svona, Kóra — svona,“ segir van Aalsten sefandi. „Vertu ekki að erta drenginn, kona. Við tölum um þetta seinna. Ég skil Hans ofurvel — og alltaf höfum við getað lifað af kennaralaun- um mínum.“ „Það á að heita svo. En þess vegna hefi ég heldur aldrei get- að látið drauma mína rætast, og þess vegna hefir mig stund- um langað til þess að strjúka burt frá þér og öllu baslinu .... Og nú ráðlegg ég þér, Hans, að vera ekki þrjózkur, heldur þiggja þessa peninga, sem Wijdeveld vill láta ykkur í té. Þú hefir sjálfur einangrað þig miklu meira en góðu hófi gegnir. En nú ætlar þú að hvíla þig í eina viku, og þá held ég, að þú ættir að lesa bókina hans Occos. Ég er búin að hreinskrifa hana alla. Ég held þú gætir lært sitthvað af yngri bróður þínum.“ „Pósturinn er að koma," hrópar Loet. Og nú flýtir Kóra sér út á dyraþrepið. Að vörmu spori kemur hún aftur inn með bréf í hendinni. „Bréf frá Oeco,“ segir hún glaðlega. Þegar hún rífur það upp, detta út úr umslaginu alls konar myndir frá fjarlægum löndum. „Hvar er þetta bréf skrifað?" „í Mosoel — á ég að lesa það upphátt?“ Allir stara á Kóru með eftirvæntingu. * Maríanna stendur uppi á gistihússvölunum. Cannes — blátt haf, hvít segl, skrautlegir vagnar, pálmatré .... Þetta er ævin- týrið, sem hún hefir þráð. Það er þetta líf, sem hún er fædd til að lifa .... „Entrez! Látið töskurnar þarna.“ Þjónninn hneigir sig djúpt. í gesatbókina hefir hún skrifað: „M a d a m e Marianne de Aalsten de Aeften du Haer." * „Ég fer með skipi frá Marseille eftir hálfan mánuð — og þá er þessu ævintýri loklð.“ Maríanna horfir storkandi á hann. „Hafið þér lent í mörgum ævintýrum, sem enduðu þannig, herra greifi?“ „Já — býsna mörgum. Tveimur og þremur í hverju leyfi hér í Evrópu. Þetta er í þriðja skipti, sem ég er hér í orlofi.“ „Þér fyllið bráðum tylftina." „Það er ekki mikið á heilli mannsævi, Maríanna." „Nei, greifi — en viðunandi á miðjum aldri.“ „Hættið að kalla mig greifa. Kallið mig Jules. Á Jövu myndi íólk hlæja sig veikt, ef einhver kallaði mig greifa. — En þér talið um miðjan aldur. Ég er fertugur maður — og það er um það bil heill mannsaldur í hitabeltislöndunum.“ „Yður hættir svo við að ýkja. Þér sýnduð mér mynd af bústað yðar — höll uppi í Malabarsfjöllum — sundlaug, trjágarðar, listaverk .... Hver lifir við aðrar eins gnægðir hér?“ „Já, Maríanna — húsakynnin eru glæsileg .... En ég er einn — alltaf aleinn. Konan mín strauk frá mér eins og ég sagði yður — frönsk kona. Hún gat ekki umborið mig og lífið þarna austur- frá.“ ,.Það getur gerzt víðar. Jules. En hvernig stendur á því, að þér höfnuðuð austur á Jövu?„ „Faðir minn átti víðlendar ekrur í Indó-Kína. Elzti bróðir minn tók við eigninni, þegar faðir minn settist í helgan stein. Við eigum þar líka miklar námur, og faðir minn fer einu sinni á ári þangað austur eftir til þess að líta eftir námarekstrinum. Mig sendi hann til Jövu til þess að kynna mér terækt og rekstur ekranna þar, þvi að Hollendingar eru lengra komnir í ræktun en flestar aðrar þjóðir. Nýjungarnar átti ég svo að flytja með mér til Indó-Kina, þegar ég kæmi aftur. En það fór svo, að ég ilentist í Indó-Kína, lærði hollenzku og kom á laggirnar nýjum fyrirtækjum með fé frá föður mínum. ^Þannig atvikaðist það. Nú blæs hann svalan þar austurfrá eins og víðar, en þetta er ekki nema hryðja, sem gengur yfir.“ „Þér minnið mig á föður minn. Þetta heföi hann getað sagt. — en ég ber ekki skyn á fjármál." „Viðskiptin ganga yfirleitt illa sem stendur — og mín biða talsverðir erfiðleikar, þegar ég kem til Jövu — m a b e 11 e.“ „Aleinn?“ „Já — aleinn.“ „Eftir að hafa enn einu sinni orðið fyrir vonbrigðum." „Eftir að hafa ekki orðið fyrir vonbrigðum í þetta skipti. Ég elska yður, Maríanna. Vonbrigðum verð ég ekki fyrir fyrr en þér segið mér, að þér getið ekki endurgoldið mér ást mína.“ „Ekkert skjall." „Þetta er ranglátur dómur. Ég tala af fullri hreinskilni. Þér eruð hins vegar tvíræð í orðum.“ „Hvað eigið þér viðj?“ „Þetta,“ segir hann allt í einu hörkulega um leið og hann dregur hana aö sér — kyssir hana beint á munninn. Hún stjakar honum frá sér. „Eruð þér brjálaður, Jules?“ „Já — og þér hafið gert mig það.“ Hún hlær létt og glaðlega. „Munið, að ég er gift kona, Jules.“ „C a n’e m p é c h e p a s 1 e s e n t i m e n t.“ Maríanna þegir. | „Maríanna — þér eruð svo dásamlega fögur. Þér minnið á I helgimynd — og varir yðar — þær vekja heitar þrár ....“ | „Jules — þér megið ekki segja þetta.“ | „Jú, Maríanna — og ég ætla að segja meira — hlustið bara á: Þér verðið eins og drottning í ríki sínu, ef þér viljið koma með ' mér austur eftir. Allir munu dá yður — allir hlýða yður skilyrðis- Itímann vantar nn xrfimra ! til að bera út blaðlð í eftirtalin hverfi: f Austurstræti, Skélavörðnstíg, Lindar götu. GOTT KAUP. Afgreiösla Tímans j j! Sími 2323. Lindargötu 9 A. jtiamimiiimimmmmtwtimiiitiimttnmwimimtimiimmmmimmt VEGGFÓÐUR Samband ísl. samvinnufélaga Orðsending til iniiliwimtiimauiiH TímuxiN. Innheimtumenn Timans eru vin»aml*ga beönir að ■ senda áskriftargjöld blaðsins hið allra fyrata. Gjalddagí var 1. Júlí. '• * Verð blaðsins utan Reykjavlkur og Haínarfjarðar, er kr. 45,00. liwlieiinta Timans. Skrifstofa barna- varnarnefndar verður lokuð til 1. september næstk. Fyrirspurnum svarað í síma 1524 kl. 10—11 f. h. nema laugardaga. Barnaverndarnefnd Reykjavíkur. Landflótta börn

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.