Tíminn - 26.03.1947, Blaðsíða 3

59. blað
TÍMI\\. miðvikadagimn 26. marz 1947
3
SJÖTUGUR:
Guðmundur Bjarnason
á Mosvöllum í Önundarfirði.
r-
Gunnar Widegren:
Ráðskonan á Grund
Guðmundur Bjarnason á Mos-
völlum í Önundarfiröi varð
sjötugur síðastliðinn mánudag.
Hann er fæddur í Álftafirði
vestra 24. marz 1877. Foreldrar
hans voru Bjarni Jónsson, sem
verið um ógætni að ræða, því
að vel má öruggur maður, sem
veit hvað gera skal og getur
gert það, bjóða sér talsvert.
Guðmundur Bjarnason hefir
mætur á skíðafari. Hann var
Guðmundur og Guðrún á Mosvöllum.
síðar var í Tröð í Álftafirði og
Guðrún Jónsdóttir kona hans.
Bjarni var ættaður úr Jökul-
fjörðum, dugnaðarmaður mikill
og hinn vaskasti sjómaður, en
drukknaði á Álftafirði, þegar
hann var um fimmtugt.
Guðmundur Bjarnason var á-
fyrsta ári tekinn til fósturs að
Mosvöllum í Önundarfirði og
hefir átt þar heima síðan. Fóst-
urforeldrar hans voru Gils
Bjarnason og Guðmundína
Jónsdóttir, sem enn er á lífi
hjá Guðmundi syni sínum í
Hjarðardal, 96 ára gömul.
Guðmundur Bjarnason kvænt.
ist árið 1901 Guðrúnu Guð-
mundsdóttir frá Kirkjubóli,
góðri konu og gjörvulegri, sem
ekki lét sér allt fyrir brjósti
brenna. Hófu þau síðan búskap
á Mosvöllum, og þar hafa þau
gengið að verki til þessa dags,
þó að dóttir þeirra og tengda-
sonur hafi haft þar búsforráð
um hríð. Þau Guðrún og Guð-
mundur áttu 5 börn, sem úr
bernsku komust, og eru þau öll
á lífi. Én auk þess ólu þau upp
nokkur börn.
Guðmundur Bjarnason var
maður æðrulaus og öruggur til
harðræða. Hann stundaði sjó-
mennsku allmjög á yngri árum,
reri m. a. í Bolungarvík og víð-
ar við Djúp og var á þilskipum
við hákarlaveiðar. Sagði hann
mér einhverntíma, að hann
hefði um tlma ekki verið mikið
sjóhræddur, en aðrir segja mér,
að hann hafi verið hinn djarf-
asti maður til siglinga og svaðil"
ferða. Hygg ég þó, að ekki hafi
er í fyrsta versinu hjá H. P. en |
í þessum línum:
Á Valhúsahæðinni
er verið að krossfesta mann
Hvað sem þvi líður, að skáld
hinnar nýju stefnu eigi ein
framtíðina þá er það víst, að
fyrsti passíusálmur H. P. lifir
svo vel meðal íslenzku þjóðar-
innar, að það hefir þótt hlýða
„að beztu manna yfirsýn“ að
taka hluta af honum í sálmabók
þjóðkirkjunnar við endurskoð-
un hennar, sem nýlega er lokið,
þótt hann væri ekki prentaður í
sálmabókinni áður og sé nú
sennjilega því sem næst þrjú
hundruð ára gamall.
Það verður að segjast í þessu
sambandí, að líkjingaauðurinn
er najög takmarkaður í hinum
nýja sálmi. Sennilega vekur
mesta eftirtekt af efni hans
þeirra, er það lesa, myndin af
hinu mógula hári mannsins og
léttur göngumaður, einkum á
skíðum, þar sem hann var af-
reksmaður. Og ekki hefði hon-
um vaxið í augum að koma á
skíðum sínum í tæka tið til
vinnu sinnar í Reykjavík, þó að
hann hefði 'haft náttstað uppi
á Kolviðarhóli, ef grillt hefði
öðru hvoru milli símastaura.
Svo oft mun hann hafa verið
kominn til ísafjarðar um fóta-
ferðartíma þar, og er þó leiðin
þangað nokkuð á þriðja tug km.
og liggur yfir 600 metra hátt
fjall, snarbratt, og maðurinn
sjaldnast laus.
Guðmundur lærði ungur sund
í Reykjavík hjá Ásgeiri Ásgeirs-
syni, sem síðan var lengi pró-
fastur í Hvammi í Dölum.
Guðmundur Bjarnason er mað
ur vinsæll og hlýtur svo að vera.
Hann er greiðvikinn með af-
brigðum og þarf ekki að ganga
eftir liðsveizlu hans, en mað-
urinn ærulaus og ókvalráður og
hinn ágætasti verkmaður. Hann
er félagslyndur og raungóður
samferðamaður i félagsmálum.
Jafnan er hann glaður og reifur,
hnittinn í orðum og spaugsam-
ur. Hafa tilsvör hans stundum
minnt mig á Ingjald i Hergilsey.
Mér finnst mannlífið auðugra
vegna slíkra manna, skemmti-
legra, þróttmeira og fallegra.
H. Kr.
Vinnið ötullega fyrir
Tímann.
Utbreiðlð Tímann!
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«
|hinum sægrænu augum stúlk-
unnar. Það getur og leitt til um-
hugsunar, hvað þessi spurning
„skyldi manninum ekki leiðast
að láta krossfesta sig“ muni
vera sprottin af djúpri úð.
Sé sú staðhæfing sannleikan-
um samkvæm, að „öll grózka
hins vaxandi lífs, allur veru-
leiki þess, búi í skáldskap hinn-
ar nýju stefnu,“ má búast við,
að þjóðin fari brátt að sýna
óþreyju við að bíða eftir fram-
haldi af hinum nýja „passiu-
sálmi“ eða farið verði að ó«ka
endurprentunar á honum. Ef til
vill þykir og hlýða að taka hann
í sálmabókina innan skamms
eða í ljóðaúrval ellegar a. m. k.
í kennslubók, svo sem Lestrar-
bók Sig. Nordals, sem sýnishorn
af bókmenntum hinnar nýju
stefnu. —
Við bíðum og sjáum hvað
setur.
þöktir í vitunum á henni. Hún veit þá, hver Alfreð
er, þegar fundum okkar ber næst saman.
— Ég þakka, sagði ég, en það er búið að bjóða mér
upp. Og svo stakk ég hendinni undir handlegginn á
Arthúr.
— Sagðirðu, að það væri búið að bjóða þér upp,
sagðirðu það? hélt berserkurinn áfram og. hvessti
nú augun á aumingja Arthúr. Og hvaða labbakútur
ert þú? Þú ert kaupstaðarræfill og ekkert annað, og
nú kemur þú hingað til þess að dansa við stúlkurnar
okkar, og þú skreytir þig einkennishúfu með bind-
indisáletrun og þeysir um allar trissur á mótorhjóli.
En þú getur skreiðzt upp á það tafarlaust og snáfað
heim, og þetta færðu frá mér í veganesti ....
Og svo sló hann Arthúr slíkt bylmingshögg, að hann
endasteyptist í grasið. Hildigerður rak upp ógurlegt
hljóð, en annars þorði enginn að æmta né skræmta.
Enginn hreyfði heldur minnsta fingur, þótt Alfreð,
þessi ógnvaldur allrar sveitarinnar, þrifi í mig og
kippti mér upp í fangið á sér.
— Nú skaltu komast að raun um, hvernig Alfreð
tuktar ókunnugar tæfur, sem ætla að standa upp í
hárinu á honum! öskraði hann framan í mig.
Um leið og hann sleppti orðinu ætlaði hann að reka
rembingskoss á munninn á mér. En hann lenti nú á
kinninni. Ég varð öskuvond og hafði reynt að snúa mér
undan, og það leggur mér vonandi enginn til lasts.
Alfreð linaði heldur takið á mér og hvæsti að mér:
— Hvað segirðu um þetta, illfyglið þitt?
Mér sortnaði fyrir augunum, en ég var ekki á þeim
buxunum að láta í minni pokann fyrir honum:
— Ég segi, að þú sért sá argasti dóni, sem ég Jiefi
augum litið, og þetta — hviss — færðu fyrir, að þú
slóst hann Arthúr áðan, og þetta — hviss — færðu
fyrir, að þú ætlaðir að sletta .grönunum á þér framan
í mig, og þetta — hviss .— færðu, svo að þú gleymir
ekki hinum löðrungunum.
Arthúr hafði nú staulazt á fætur aftur og vildi ólm-
ur rjúka á Alfreð, en Hildigerður ríghélt honum, svo
~ að hann mátti sig ekki hræra. En Alfreð velti vöngum
og blimskakkaði augunum, og mér er ekki grunlaust
um, að honum hafi orðið dálítið þungt yfir höfðinu
af klappi mínu. Það var dauðaþögn, en svo byrjaði
ein stúlknanna að krimta, og krimtið varð að flissi,
og flissið varð að margrödduðum hlátrasköllum. Það
var meira en hinn hugrakki Alfreð þoldi. Hann æddi
burt frá fólkinu og özlaði út I birkikjarrið með ógur-
legum formælingum. Við sáum hann seinast úti á
veginum. Þar barði hann.í kringum sig með krepptum
hnefum og ákallaði alla ára hins neðsta vítis, og þann-
ig hvarf hann sjónum okkar.
— Hann kemur ekki aftur í kvöld, sagði elzti spilar-
inn. Hann fékk það, sem hann þurfti.
Þú getur reitt þig á það, að ég var dáð og tilbeðin
þessa nótt, og þú hefðir átt að sjá, hvernig Hildigerður
blés út af monti yfir frægð minni, þar sem hún sner-
ist kringum Arthúr og tróð grasi upp í nefið á honum
til þess að stöðva blóðnasirnar, er hann hafði fengið
í viðureigninni. En hvað ímyndarðu þér, að gamla
breddan hefði sagt, ef hún hefði verið nærstödd? Eða
skólaráðið heima, þegar það fer að lesa umsókn mína
um matreiðslukennslukonustarfið, ef það vissi um
þennan atburð? Eða þá bara aumingjfi foreldrar mínir?
Sjálf hefi ég komizt að þeirri niðurstöðu, að ég hafi
aldrei lifað jafn skemmtilega Jónsmessunótt. Geturðu
skilið það?
Þín
Anna Andersson.
SJÖTTI KAFLI.
Hjartans engillinn minn!
Nú eru þau komin, bróðir húsbóndans og Lára, sem
hann hefir einhvern tíma á veikleikans og freisting-
anna stund lofað að elska 4 blíðu og stríðu og tekið sér
fyrir eiginkonu. Ofan í kaupið hefir svo fylgt henni
írski völskuhundurinn Garmur, og andstyggilegra og
verr innrætt kvikindi finnst ekki á jörðinni, nema ef
það væri þá sjálfur eigandinn.
— Velkomin, sagði húsbóndinn, þegar við komum
niður að hliðinu, þar sem spegilgljáandi Chrysler-bíll-
. inn hafði numið staðar.
— Velkomin, ságðí ég brosandi, um leið og ég opn-
aði afturdyrnar, hneigði mig og rétti fram höndina.
— Sælinú, sagði Hildigerður.
— Það dugar, að þú segir, að ég sé velkomin hing-
að, ef ég er það á annað borð, sagði Lára við húsbónd-
ann. Vinnukonurnar þínar geta þagað.
Við flýttum okkur heim, en ég heyrði húsbóndann
segja:
— Aðeins eitt, Lára — við skulum forðast öll ónot,
ef þetta á að verða skemmtidvöl hjá ykkur hér á Grund.
Heima hjá þér geturðu látið eins og þér líkar, en hér er
það ég, sem hefi húsbóndavöldin, og ég vil sjálfur
kenna mínu fólki rétta siði.
Getusia afgreitt nú þegar
liandsáðvélar „Jalco”
fyrir rófur.
►•♦♦♦♦♦♦•♦♦••♦♦••♦•♦♦
&♦♦•♦♦♦••♦•••♦••••••♦
Samband ísl. samvinnuf élaga
ALUDAR ÞAKKIR flyt ég öllum þeim, sem vottuðu mér
vináttu sína og hlýhug með heimsóknum, gjöfum og
heillaóskum á sextugsafmæli mínu.
INGIRÍÐUR ÁRNADÓTTIR, Holti.
HÚNVETNINGAR! Við færum ykkur hjartanlegar þakkir
fyrir vináttu og ógleymanlega samveru og samstarf á
liðnum árum.
Einnig þökkum við innilega gjafir og ástúð í sambandi
við brottför okkar úr Húnavatnssý/lu og biðjum ykkur
öllum guðs blessunar.
Akranesi, 20. marz 1947.
ÁSTA SIGHVATSDÓTTIR. KARL HELGASON.
Jörð til sölu
Jörðin Bjarg í Hrunamannahreppi, Árnessýslu,
fæst til kaups og ábúðar í næstu fardögum. Á jörð-
inni er nýlegt, vandað íbúðarhús úr steini. Önnur
hús í góðu lagi. Semja ber við undirritaðan eig-
anda jarðarinnar, sem gefur allar nánari upplýs-
ingar.
MjjöiTeifiir Sveinsson,
Unnarsholtskoti, Hrunamannahreppi, Árnessýslu.
reiðslustúlkur
geta fengið fasta atvinnu hjá oss. Upplýsingar
á skrifstofu vorri.
Mjólkursamsalan.
SKIPAUTG6R9
RIKISINS
„ESJA”
Hraðferð vestur og norður til
Akureyrar miðvikudaginn 2.
apríl kl. 5 síðdegis. Flutningur
til Akureyrar, Siglufjarðar og
fsafjarðar óskast afhentur á
föstudag og árdegis á laugardag.
ÓDÝRT
Bollabakkar .........350
Glasabakkar ........ 2.50
Þvottabretti ..... 10.50
Flautukatlar, alú-
minium ........... 8.50
Skaftpottar, em.... 5.25
Glerskálar ......... 5.00
Glerskálar m. loki.... 8.00
Glerföt ............ 3.00
Diskar, grunnir.... 2.00
E. Eisiarsson &
Björusson h.f.
Rolex
Um fjölmörg ár höfum við
átt vaxandi viðskipti við fólkið
í dreifbýlinu, sem hefir trúað
okkur fyrir því, að velja skart-
gripi sína og fengið þá senda
gegn póstkröfu. Gjörið svo vel
og skrifið eða símið og við mun-
um senda yður það, sem þér
óskið.
Trúlofunarhringar,
Gullsmíði,
Siifurvörur,
Kristall,
Sjónaukar,
Úr, ROLEX,
hið heimskunna merki.
uðn Bipmun^sson
Skúrlpripoverzlun
Laugaveg 8.
IVjótið sólarinnar
i skammdeginu og borðið hinar
fjörefnaríku Alfa-Alfa töflur.
Söluumboð til kaupmanna og
kaupfélaga utan Reykjavikur
HJÖRTUR HJARTARSON
Bræðraborgarstfg 1
Sími 4256.