Alþýðublaðið - 15.06.1927, Blaðsíða 3

ALBÝÐUBLAÐIÐ
I)) MBTM3M1 OllSEW ((
Hænsnafóður
Blandað hænsnafóður.
Hveitihrat.
Heill Maís.
Samsöng
heldur Karlakór Reykjavíkur í fríkirkjunni fimtudaginn
16. þ. m. kl. 9 e. h.
Einsöngur: hr. Einar E. Markan og hr. Sueinn
Þorkelsson.
Piano-undirspil: hr. Emil Thoroddsen og hr. Þoru.
Thoroddsen.
Aðgöngumiðar seldir í bókaverzlunum Sigf. Ey-
mundssonar og Arinbjarnar Sveinbjörnssonar.
sér óheimilt, en það tók þó út
yfir, að það var skrifstofa Kin-
chiuks forstöðumanns deildarinnar,
en hann naut, af því að hann.var
í sendimannsstöðíu (ayant le ca-
nactére diplomatique) heimilis- og
skrifstofu-befgi, sem tekur til allra
hluta, sem par eru geymdir
(franchise de l’hotel). Nú voru
settir verðir við allar dyr, og
skömniu síðaT kom enn meira
lögreglulið. Litlu eftir klukkan 5
var húsinu lokað og öllum mein-
að útgöngu, sem inni voru, jafnt
aðkomumönnum sem öðrum,
og var meðal þeirra kona sendi-
herrans Rosengolz.
Meðai þeirra vax og einn maður
af sendisveit Rússa, sem auðvitað
naut sömu réttinda fyrjr sig
sjálfan.
Brezka lögrcglan var því á lið«
ugri hálfri stundu búin að hjpl-
brjóta helgustu ákvæði þjóða-
réttarins.
Skömmu síðar var þó öllu
kvenfólki leyfð útganga. Lög-
reglan óð síðan rannsakandi um
alt húsið og stakk nefinu inn í
hvern skáp og hverja skúffu, en
það kom á daginn, að
raansóknin var framin sérstaklega
vandlega á hinum friðhelga stað,
verzlunardeiltíinni.
Klukkan um 9 var öllum lofað
að fara úr húsinu, en
peir voru vandlega rannsakaðir
innan klseða, og frömdu karlmenn
þær rannsóknir á kvenfólki,
og voru jafnvel Bíó-farseðlar
skoðaðir í krók og kring. Reynd-
ust 75<>/o af starfsmönnum „Arcos"
vera hrezkir pegnar.
Við rannsóknina fengu engir
umboðsmenn sendisveitarinnar
að vera viðstaddir, og við einn
mann í sendimannsstöðu var beitt
ofbeldi til að ná af honum iyklum
að eldtraustum skáp, j>ar sem
geymdar vöru ráðningar á Iaun-
Túnum sendisveitarinnar. Var
lögregluvörður í húsinu um nótt-
ina, og daginn eftir kom
lögreglan með nýtízku-innbrots-
þjófatæki i húsið.
Þennan dag brá svo skrítilega
við, að starfsmönnum „Arcos“-fé-
lagsins var heimiluð innganga í
húsið, en starfsmönnum vec lun-,
ardeildaxinnar var meinað að
komast í sínar slcrifstofur.
Var sfðan brotist inn í skápa
verzlunardeildarinnar með þjófa-
tækjunum
og greipar Látnar sópa án þess að
neinn væri við af hennar hendi.
Loks þóttist lögreglan vera búin
að Ijúka starfi sinu og hypjaði
sig á burt á mánudag 16. xnaí,
og var þá búin að standa i því í
4 daga að kurla niður alþjóðarétt.
(Frh.)
Vérkfail
vlð vegavinnu
£ ÁrraessýslEJ.
Tímakaup við vegavinnu í Ár-
nessýslu hefir verið 65 aurar.
Voru menn ráðnir upp á þetta
yfir vortímann, en áttu að fá 85
aura yfir sumartimann.
Þótt mörgum hrysi hugux við
að vinna fyrir þessi sultar- og
seyru-Iaun, var litlu öðru til að
dreifa þar eystra, og neyddust
verkamenn þvi til að taka þessu
í fyrstu. Þeir fundu það bezt,
þegar þeir voru farnir að vinna,
hversu þessi laun voru gersam-
lega óhæf, og fóru þeir því fram
á við verkstjóra sína, að þeir
töiuðu við Geir Zoega landsverk-
fræðing, sem orðinn er kunnur,
verkalýð landsins sem höðull sá,
er fiamkvæmir kaupgjaldsdóma
íhaldsins við vegavinnu og fleiri
störf, sem landssjóður hefir yfir
að ráða.
Verkamennimir þar eystra fóru
fram á, að kaupið yrði 85 aurar,
jafnt fyrir alian tímann, eða tii
vara, að ákveðinn yrði skýrt sá
tími, sem nefndist vorvinna og
sumarvinna, en það hafði ekki
verið greinilega tiltekið í upphafi,
og átti þar með af hálfu íhalds-
stjórnarinnar að blekkja verka-
lýðinn.
Allir hljóta að Sjá í þessu sann-
girni verkalýðsins; en svar Zo-
ega var neitandi. —
Engar umhætur voru hans kjör-
orð.
VeTkamennirnÍT fóru heim við
svo búið — og bíða nú átekta.
Verða nú stéttarbræður þeirra
a'ð fylgja þeim fast og vel og
ráða sig ekki í þeiira stað, enda
er ekki eftir miklu að sækjast.
' Ihaldssvjpunni er sveiflað yfir
höfðum hins vinnandi lýðs.
Ihaldskjöxorðin eru: „Kúgun og
prœlkun.“
Gott til minnis á kjördegi
V.
Khöfn, FB., 14. júni.
Þjóðabandalagið lætur sendi-
herramorðið til sintaha.—Fækk-
un setuliðs í Rínarbyggðum.
Frá Genf er símað: Ráðsfundur
Þjóðabandalagsins var settur í
gær. Búist er við, að ákvarðanir
verði teknar á ráðsfundinum um
fækkun isetuliðs Bandamanna í
Rínarbyggðum og enn freniur á-
kvarðanir um eyðileggingu virkj-
anna á austurlandamærum Þýzka-
lands. Sennilegt er talið, að ut-
anríkismálaráðherrar stórveldanna
ræði um deiluna milli Rússa og
Breta og deiluna, sem nú er kom-
in upp mlili Pólverja og Rússa
út af sendiherramorðinu.
Póllandsstjórn vill sætt við
Rússa út af sendiherramorðinu,
en blöðin víija annað.
Frá Berlín er símað: Zaleski,
utanríkismálaráðherra Póllands,
væntir þess, að samkomulag ná-
ist milli pólsku stjórnarinnar og
ráðstjórnarinnar rússnesku við-
víkjandi kröfum Rússa út af Voj-
kof-morðinu. Hins vegar heimta
blöðin í Póllandi að kröfum
Rússa verði synjað.
__________
fialdramemi
komu hingað tveir með „Lyru“
í gær. Eru það hjón, Solimann
og Solimanné, og er hann pölskur
en hún norsk. Eru þau annáluð
um allan heim fyrir töfra sína.
Til eru ýmsar sögur af honum.
Eitt sinn var hann á ferðalagi á
sjó; tóku fiarþegar þá eftir því, að
hann tók upp gullúr sitt, pyngju
og bréfaveski og varpaði því fyr-
ir borð, og loks óð hann í tvo
kanarífugla, sem voru þar í búri
og fleygði þeim íyrir borð líka.
Nú var ná!b í skipstjórann, því
að talið var víst, að þetta væri
óður maður. En þegar hann kom
á vettvang, dró Solimann úrið,
pyngjuna og kanarífuglana úr
vasa sínum og gaf sig fram.
Annað kvöld og næstu kvöld
sýna þau Soliman# listir sínar
í Iðnó.
Til riístjóra Morgimblaðsms.
Khöfn, 7. júní.
Herrar mínir!
Þið reynið að draga dár að rit-
máli mínu! Ykkur ferst þó ekki
að gera það, því að gamalt mál-
tæki segir, að sá, sem búi i gler-
húsi, skuli sízt kasta steini!
Þið hafið vaðið inn í hús, þar
sem eitt sinn bjó maður, sem ég
vil ekki nefna í sambandi við ;
ykkur; sá kunni að halda á penna
og láta þau orð ein úr honum
drjúpa, er áttu við um hlutina.
Þaðan kom aldrei á hans tíma
illa rituö grein eða með málleys-
um. ÞíD íiafið gert þetta sama
fiús að hinni mestu sorpkistu ís-
lenzkrar tungu, svo að leita
verður í svartasta 18. aldar máli
tii að finna nokkuð svipað máli
ykkar — þxátt fyrir ykkar margra
ára skólagang.
Vinsamlegast.
Porfinnur Kristjánsson.
BellmannskvoM
söngvarans sænska Áke Claesson
var ein bezta skemtunin, sem hér
hefir verið boðinn lengi, og hefir
þó verið völ á mörgu góðu um
skeið. Var aðsóknin góð, enda
voru það gamlir kunningjar, sem
boðnix voru, lög, sem menn hafa
raulað frá þvi í barnæsku, af
því að ’þau féllu vel í eyra, en.
hvað margir þekkja sænska tekst-
ann, sem undir þeim er, er annað
mál. En hann er ekki síðri en
lögin, og var flutningur söngvar-
ans á honum ágætur. Eins og
menn muna, söng Henrik Dahi
nokkra Bellmannssöngva hér fyr-
ir skemstu, suma hina sömu og
Claesson söng, og var nógu gam-
an að bera saman meðferð þeirra
á þeim; var hún gerólík, en svo