Tíminn - 04.07.1947, Blaðsíða 3

119. blað
TÍMBVN, föstndaginm 4. jiilí 1947
3
MDíNINGARORÐ:
Olafur Guðmundsson
á Þóreyjaruúpi
Hinn 15. febrúar s. 1. andaðist
að heimili sínu Ólafur bóndi
Guðmundsson á Þóreyjarnúpi,
67 ára gamall. Hann var fædd-
ur að Urriðaá í Miðfirði 1. nóv.
1879, sonur Guðmundar Jóns-
sonar bónda þar og Sigurrósar
Einarsdóttur. Ólst hann upp á
Urriðaá og dvaldist þar að mestu
unz hann keypti jörðina Þór-
eyjarnúp fyrir um 40 árum og
fluttist þangað. Bjó hann þar
alla tíð síðan.
Eftir að Ólafur fluttist að Þór-
eyjarnúpi hóf hann þar veru-
legar jarðabætur, á þeirra tíma
mælikvarða. Strax á fyrstu bú-
skaparárunum byggði hann þar
timburhús, sem enn stendur, og
önnur jarðarhús; gerði túna-
sléttur og umbætur á engjum.
Var það honum alla tíð áhuga-
efni að bæta og prýða jörð sina,
og ber hún merki þess.
Eigi naut Ólafur skólamennt-
unar, en hann var vel greindur,
lesinn og fróður um margt, vel
að sér í fornsögum, kunni vel að
meta ljóð og var sjálfur hagorð-
ur. Hann var ágætlega ritfær;
ritaði gott mál og var létt um
að skrifa. Áhugasamur var hann
um landsmál, fylgdi- Framsókn-
arflokknum að málum og beitti
áhrifum sínum honum til styrkt
ar. Fylgdi hann ætíð hiklaust
'fram skoðunum sínum, á mann-
fundum og annars staðar, við
hvern sem var að eigat Ólafur
var ákveðinn samvinnumaður
og tók mikinn þátt í málum
Kaupfélags Vestur-Húnvetn-
inga. Átti hann sæti í stjórn
þess í 12 ár samfleytt og sat á
20 aðalfundum þess.
Ólafur á Þóreyjarnúpi kvænt-
ist aldrei, en eignaðist tvær dæt-
ur, sem báðar eru á lífi. Dætur
hans eru Jónína, húsfreyja á
Þóreyjarnúpi, gift Gísla Jakobs-
syni frá Neðri-Þverá, og Ragn-
heiður, nú búsett í Reykjavík,
gift Gísla Sæmundssyni frá
Ögri.
Ólafur var aldrei vel heilsu-
hraustur, og fór heilsu hans
mjög hnignandi á síðustu árum.
Laust fyrir áramót í vetur fór
hann til Reykjavíkur a® leita
sér lækninga, en fékk þar ekki
bót meina sinna. Starfsþrekið
og lífsorkan var þrotið, og þegar
svo er komið er gott að hverfa
héðan til annars heims.
Við, sem áttum samleið með
Ólafi Guðmundssyni og störf-
uðum með honum að sameigin-
legum áhugamálum, kveðjum
hann með þökkum fyrir liðnu
árin.
Sk. G.
lika sem einstaklirigar, þó
Skjalda beri þar af.
Þá kemur þriðji hópurinn,
sem líka fékk I. verðlaun. í
honum er Klufti frá Kluftum,
albróðir Mána, og er hann eign
Nautgriparæktarfélags Gnúp-
verjahrepps. Með honum eru
fjórar dætur hans.
Klufti er ljómandi vel byggt
naut, og má segja hið sama um
dætur hans, er þó er ekki eins
öruggt, að undan honum komi
góðar kýr og hinum tveim.
Flestar dætur Mána taka mæðr-
um sínum fram, ein dóttir Repps
hefir lægri fitu en móðirin, en
nokkrar dætur Klufta eru verri
en mæður þeirra. En þær dætur
Klufta, sem hér mæta, eru hver
annarri betri, og því fær hann
I. verðlaun, enda á þessi hópur
það eftir útlitinu. Dætur hans
sem hér mæta eru:
1. Búkolla 52 Stóru-Mástungu,
eign Bjarna Kolbeinssonar. Hún
bar 1. kálfi 1.3/5. 1946 og mjólk-
aði til næsta burðar 3755 kg. með
yfir 4.5% fitu. Þetta er afburða
nyt af 1. kálfs kvígu, enda var
hún 2 y2 árs er hún bar. Kýrin
er stór og gripsleg, þó hún eigi
enn eftir að þroskast, enda er
Kola 33 í Mástungu, móðir
hennar, ágætiskýr.
2. Búkolla 8 Stórá, eign Guð-
jóns ólafssonar, Vel byggð,
myndarleg kjr, sem mjólkar um
4000 kg. á ári með um 4% fitu.
3. Búkolla 2 Háholti, eign
Filippusar Jónssonar. Þetta er
framúrskarandi mjólkurkýr,
sem mjólkar hátt á fimmta
þúsund lítra á ári með yfir 4%
fitu. En þessi kýr er að gefa sig,
hana vantar orðið stimefni, og
ber það orðið utan á sér, en þó
má enn rétta hana við, og að
því þarf eigandi hennar að gæta.
4. Laufa 8 Ásólfsstöðum, eign
Stefáns Pálssonar er fjórða kýr-
in í þessum hóp og er allt gott
um hana að segja.
í fjórða hópnum er Glæsir frá
Kluftum undan Huppu 52 og
Stalin. Þessi hópur fær II.
verðlaun. Glæsir er eign Naut-
griparæktarfélags Hruna-
mannahrepps. Glæsir er vel
byggt naut, Jafn gamall
Repp. Dætur hans eru fáar til
í hreppnum og lítt reyndar. Þær
virðast hafa feita mjólk, en
hafa verið seinni að ná sér upp
I nythæð, en dætur Mána og
Repps. En þær gefa góðar vonir,
en einu kýr í Laugardal sem
hafa yfir 4% fitu er undan
Glæsi. Önnur ágæt kýr er
undan honum á Skeiðunum og
víðar utan hans heimasveitar
eru góðar dætur hans, því
Hreppamenn hafa selt meira af
þeim en Mánadætrum.
Dætur Glæsis, sem fylgja
honum eru:
1. Huppa 34 í Unnarsholtskoti
sem er þeirra bezt, eign Hjörleifs
Sveinssonar.
2. Búkolla 38 í Birtingaholti,
eign Sigurðar Ágústssonar.
3. Huppa 39 í Efra Laugholti
eign Sveins Sveinssonar og
4 Laufa 25 Högnastöðum, eign
Guðmundar Guðmundssonar.
Þrjár þær fyrstu fá II. verð-
laun, en Laufa III. vegna þess,
hvað hún hefir ljótt og illa lagað
júgur — lítil afturjúgur — og er
afturdregin á lendina.
Fimmti hópurinn eru dætur
Brands frá Húsatóftum, og
fylgir þeim prýðilega fríður og
vel vaxinn kálfur 13 mánaða,
undan Klufta og Grímu 21 s í
Laxárdal. Hann heitir Laxdal og
er eign Nautgriparæktarfélags-
ins í Gnúpverjahreppnum.
Allar þessar systur eru miklar
mjólkurkýr, en Hosa 16 Hæli,
hefir þeirra feitasta mjólk, og
(Framhald á 4. síðu)
Gunnar Widegren:
Ráðskonan á Grund
framan hann sat skelfdasta manneskja jarðarinnar.
— Nokkuð lengi, sagði hann loks, því að ég hefi vit-
að það í allt sumar.
— Það er ekki satt, hrópaði ég.
— E-há og einmitt, sagði hann svo salla-rólega, að
það lá við sjálft, að ég spryngi í loft upp.
En nú var ég hrifin úr þessum helfjötri, því að Hildi-
gerður kom askvaðandi, steig fast til jarðar og skellti
hurðinni hressilega á eftir sér.
— Góðan daginn, húsbóndi — góðan daginn, Anna,
sagði hún. Hvers vegna situr þú hér? Ég ætlaði einmitt
að spyrja húsbóndann, hvort þú værir einhvers stað-
ar, því að ég varð ekkert vör við þig, þó að komið
væri langt fram á morgun, og í rúminu þínu varstu
ekki, svo að ég var orðin hrædd um, að þú hefðir
kannske tekið upp á því aftur að ganga í svefni og svo
bara farið eitthvað burtu. Ég ætlaði að segja húsbónd-
anum að fara að leita að þér, en svo situr þú hér, þó
við eigum að sulta perurnar í dag. Ég er að mínu leyti
búin að hýða eins mikið og kemst í litla pottinn, svo
að mér finnst, að ég sé að minnsta kosti búin að gera
það, sem mér ber að gera ....
— Það er ágætt, Hildigerður, sagði húsbóndinn al-
veg óvænt, þótt hann þættist enn vera önnum kafinn
við reikningana. En sem stendur hefir Anna um ann-
að að hugsa en perurnar. Hún er að segja upp vist-
inni.
— Ne-ei? sagði Hildigerður. En hún þarf alls ekki ..
— Hildigerður þarf ekki að skipta sér af því, greip
húsbóndinn fram í fyrir henni.
— Já — en hún gerir það af því, að ég trúlofaðist
honum ....
— Vill Hildigerður ekki skreppa niður að vatni og
ausa bátinn? sagði húsbóndi þeirra bjóðandi röddu,
sem aldrei hafði brugðizt sumarlangt, að hefði tilætl-
uð áhrif á Hildigerði. Það rigridi svo mikið í nótt, bætti
hann við.
— Jú, húsbóndi, sagði Hildigerður, sneri í okkur ó-
æðri endanum, með nokkurri tregðu þó, og fór.
Hin óvænta koma Hildigerðar hafði þó ekki sefað
taugar mínar, eins og þú getur máske skilið. Augu
mín fylltust tárum, þegar ég stamaði fram næstu
spurningu:
— Ef til vill má ég vera svo djörf að biðjast skýr-
ingar? '
— Hér eru fleiri en ungfrú Rósengren, sem gætu
óskað skýringar, sagði húsbóndinn og skrifaði tölu-
staf af slíkri vandvirkni að mér rann kalt vatn milli
skinns og hörunds. En, hélt hann áfram, það er
kannske heppilegast, að ég ríði á vaðið. Sem sagt, ung-
frú Rósengren — þegar ég kom heim til yðar 1 vor,
tók ég eftir mörgum myndum af mjög dökkhærðri
stúlku, og mér skildist, að þetta myndi vera dóttir hús-
bændanna, er faðir yðar sagði rri’ér frá, þegar við hitt-
umst í Stokkhólmi •— við áttum þar saman margar
skemmtilegar stundir, eins og ungfrú Rósengren veit
ef til vill. Þetta voru heillandi myndir, ungfrú Rósen-
gren, fallegar og vel teknar. Ég hefði treyst mér til
þess að þekkja þessa stúlku, þótt ég hefði séð hana
meðal þúsund annarra kvenna — ég er sæmilega
mannglöggur. Við verðum það, þessir kaupmenn.
Þetta varð ég að hlusta á — mér fannst sem ég sætl
á nálapúða eða væði eld.
— í öðru lagi, ungfrú Rósengren, hélt húsbóndinn
áfram — einn fagran dag kemur'ung stúlka að Grund,
send hingað af herra Rósengren til þess að gerast
hér ráðskona. Þrátt fyrir virðingarverða viðleitni tekst
henni ekki að sýnast vera það, sem hún læzt vera. í
þess stað er hún svo nauðalík myndunum af dóttur
herra Rósengrens, að það gat ekki dulizt öðrum en
steinblindum manni. Þá var orðið erfitt að komast hjá
því að skilja, hvernig í öllu lá, alveg sérstaklega þar
sem faðir stúlkunnar hafði haft orð á því, að dóttir
hans væri óforbetranleg skvetta. Að fengnum þessum
forsendum var auðvelt að gera sér 1 hugarlund, að
skvettuna hefði langað til þess að skvetta sér upp, og,
þar eð ég hefi ekki neina unun af því að svipta aðra
ánægju, lét ég það auðvitað kyrrt liggja. Ég hefi meira
að segja haft mjög gaman af þessu sjálfur.
— Ég'hefi með öðrum orðum verið til athlægis i allt
sumar, snökti ég, því að mér fannst eins og allur
heimurinn hefði setið á svikráðum við mig. Þetta er
svívirðilegt ....
— Ég bið afsökunar, sagði hann glaðlega, en ó-
segjanlega háðslega. Mér fannst nefnilega, að ungfrú
Rósengren gæti ekki við neinn sakazt nema sjálfa sig.
Þetta var meira en ég þoldi. Ég varð fokvond.
— Naut, öskraði ég og fleygði mér á grúfu á legu-
bekkinn, þar sem ég grét svo heiftarlega, að ég nötraði
öll og skalf. Það var eins og öll bönd hefðu raknað,
alveg eins og þegar ég reiddist við Hildigerði. En ég
var ekki aðeins reið við húsbóndann — ég var ennþá
reiðari við sjálfa mig, því að ég sá strax, hve aulalega
ég hafði hagað mér.
— Tja, sagði húsbóndinn, það getur svo sem veriö
rétt að meira eða minna leyti.
Útvegum allar stærðir og gerðir af sjálfvirkum, raf-
knúnum kælivélum fyrir matvörubúðir, veitingahús
og heimili.
Aðalumboðsmenn fyrir:
Thomas Ths. Sabroc & Co. A/S
Samband ísl. samvinnuf élaga
TILKYNNING
Samkvæmt samningum hafa prentarar og
bókbindarar 12 til 18 daga sumarleyfi með
kaupi. Þess vegna er prentsmiðja, bókbands-
vinnustofa, afgreiðslur og skrifstofa prent-
smiðjunnar lokað frá 21. júlí til 4. ágúst, að
báðum dögum meðtöldum. Þetta eru viðskipta-
vinir vorir vinsamlega beðnir að athuga.
IsafoldarprcntsmiSMa h.f.
Til sölu
Skúr á stórri eignarlóð víð Hellu á Rangárvöllum, er til
sölu. Að nokkru leyti innréttaður, hentugur sem sumar-
bústaður. Stærð 5,50X0.60 metrar, forskallaður,
Tilboðum sé skilað fyrir 15. júlí til Árna Jónssonar
Hellulandi, Hellu,
t <
o
(f
O
((
((
U
(>
c.
O
((
O

ORLOFSFERÐ
tll Norðnr* oj> Ansturlandsins uin
helgina. Aokkur sæti laus. Síma
1540.
Ferðaskrifstofa ríkisins
Dýrasýningin
í ÖRFIRISEY
er opin alla ðaga frá kl. 8 árdegis.
Mörjj dýr nýkomin.
DANSLEIKUR í kvöld frá kl. 10.
Sjómannadagsráðið
VINNIÐ ÖTULLEGA AÐ ÚTBREIÐSLU TÍMANS '