Tíminn - 30.11.1948, Blaðsíða 3

Tíminn - 30.11.1948, Blaðsíða 3
%B6, blað TÍMINN, þriðjudaginn 30. nóv. 1948. 3 NHSufi'sulSa. Nú er það án efa allt of seint að koma meö niðursuðu liugleiðingar, þar sem allir eru líklega búnir að sjóða nið ur það, sem þeir ætla á þessu hausti, og kæra sig ekki um slíkt ótímabært mas. Ég kem hér því með hálfum huga með nokkrar uppskriftir um það, hvernig hægt er að geyma rabarbara, þegar ekki er hægt að sjóða hann nið- ur vegna sykurskorts. Geta konur geymt þær til seinni tíma. Aðferðirnar eru einkum þrjár: Að geyma hann fros- inn, þurrkaðan eða í vatni. Frosinn rabarbari. Rabarbarinn hreinsaður og síðan látinn í frosthús. Tek- inn út jafnóðum og hann er notaður. Þurrkaður rabarbari. Mjóir leggir skornir í smá- bita og digrir skornir fyrst eftir endilöngu og síðan í bita. Rabarbarinn ekki flysj- aður, þurrkaður í sól og síð- an í heitum ofni (70—80° C), geymdur á þurrum stað. Á- gætt að láta hann í grisju- poka og hengja þá upp í loft- ið á geymslunni. — Áður en rabarbarinn er notaður, verð ur að leggja hann i bleyti í ca. 1 sólarhring. Rabarbari í vatni. ca. 2 kg. rabarbari 1 1. kalt, soðið vatn 1 tesk. atamon duft 1 tesk. sítrónusýra Leggirnir flysjaðir og skorn ir í hæfilega stóra búta, látn- ir í flöskur (skolaðar úr atamonupplausn). Hiústist vel niður, svo að það komist sem mest á flöskurnar. Ata- moninu og sítrónusýrunni blandað í vatnið, sem síðan er hellt yfir rabarbarann. Svo er bundið yfir. Rabarbarasaft án sykurs. 3 kg. rabarbari l1/, 1. vatn 1 pakki vanilla iy2 tesk. atamonduft Rabarbarinn hreinsaður, en ekki flysjaður, til þess að saftin fái fallegan lit, síðan skorinn smátt og soðinn í vatninu ca. 25—30 mín. Þá eru bitarnir síaðir frá, og suð an látin koma aftur upp á leginum. Potturinn er svo tek inn af eldinum, og atamonið og vanillan látin út í. Saft- inni hellt á flöskur og bund- ið strax yfir. Rabarbararúsínur. 1 kg. rabarbari y2 kg. sykur 1 pakki vanilla y2 tesk. atamonduft inni hellt af, og hún notuð til drykkjar, en „rúsínurnar“ notaðar í brauð á sama hátt og venjulegar rúsínur. Skóiieitgi. FRA ALÞINGÍ: Hjálp til síldarútvegsmanna Yffiriit nm nokkut* þingmál. Þetta er prýðilegur geymslu staður fyrir skó, sem alltaf eru að þvælast fyrir undir legubekkjum, bakvið dyr o. s. frv., og aldrei eru á vísum stað, þegar á að nota þá. Það er líka ólíkt, hvað skórnir fara miklu betur í þannig hengi. Þaö, sem þarf til að búa til hengi, er herðatré og afgang ar, og því frábrugðnari sem afgangarnir eru hver öðrum, því fallegra verður hengiö: Það er ágætt að hengja það innan á skáphurð. Yitið þið - — hvenær skærin voru fundin upp? Þau eru mjög gömul, og menn vita ekki með vissu, hvenær þau fyrstu litu dags- ins ljós. En hinsvegar voru þau þekkt í Rómaborg hinni fornu ca. 300 árum áður en tímabil okkar hófst. Það var ekki fyrr en löngu seinna, þegar járnsmíði varð full- komnari, að hægt var að framleiða svo mikið af not- hæfum skærum, að þau fengju nokkra hagnýta þýð- ingu. Nú á tímum eru til mjög mismunandi tegundir og stærðir af skærum, allt, frá gríðarstírum klæðskeraskær um niður í örsmá og fingerð skæri, sem notuð eru viö uppskurði. — að það er hægt að hreinsa' rakabletti af bókum, sem bundnar eru í skinn, með vaseline? Vaselíninu er smurt á blett inn og látið liggja nokkra stund, síðan er það þurrkað af með mjúkri rýju. Skinnið endist betur, þegar það er hreinsað á þennan hátt, því það dregur í sig fituefni. Rabarbarinn þveginn, ekki flysjaður, skorinn í smábita, sem er hrært saman við syk- urinn, vanilluna og atamonið. Þega’’ sykurinn finnst ekki lengur undir skeið, er þessu' „talcum" (lyktarlaust) og svo öllu hellt á krukku og bundið yfir. Þegar fárið éf áð nota „rúsínurnar", er saft- — að gúmmíhringir af nið- ursuðuglösum endast bezt, ef þeir eru lagðir þurrir í geymdir í lolcaðri öskju á milli þess,' sém þeif efu no't- aðir. Hjálp til síldarútvegsmanna. Sjávarútvegsnefnd í n. d. flytur frv. að beiðni sjávar- útvegsráða: „Fé því, sem veitt verður í fjárlögum fyrir árið 1949 til stuðnings bátaútveginum vegna veiðibrests á síldveið- unum sumarið 1948, skal ráð- stafa samkvæmt ákvæðum þessara laga. Útgerðarmönnum og út- gerðarfyrirtækjum, sem stund uðu síldveiðar sumarið 1948, má veita lán samkvæmt lög- um þessum, ef þeir eða þau eiga vegna aflabrests á síld- arvertíðinni erfitt með áfram haldandi rekstur. Sjávarútvegsmálaráðh. skip ar þriggja manna nefnd til að hafa á hendi lánveitingar samkvæmt lögum þessum. Lánþega er skylt að gefa nefndinni allar þær skýrsl- ur, er hún telur nauðsypleg- ar. Með allar skýrslur varð- andi lánin skal farið sem trúnaðarmál. Lánveitinganefnd skal sann prófa eins og unnt er, hvort skjöl þau séu rétt, sem hún fær frá útgerðarmönnum og útgerðarfyrirtækjum. Lán skulu miðast við töp útgerð- armanna sumarið 1948; þó skal tekið tillit til efnahags og annarra ástæðna lántalc- enda. Nefndin ákveður, hver fjárhæð hvers láns skal vera. Einnig ákveður hún lánstíma og skiptingu afborgana. Láns tími má þó ekki vera yfir 10 ár. Ársvextir skulu vera 5%. Ekkert lán má afgreiða fyrr en ráðherra hefir veitt sam- þykki sitt til þess. Fiskveiðasjóður íslands sér um afgreiðslu lánanna og um bókhald og innheimtu þeirra fyrir þóknun, sem ráð- herra ákveður. Ef lántakandi selur skip sitt eða aðrar eignir, sem sett ar hafa verið að tryggingu I fyrir láninu, má innheimta lánið að nokkru eða öllu leyti þegar í stað. Þeir, sem fá lán samkvæmt lögum þessum, eru skyldir að láta reikningaskrifstofu sjáv arútvegsins í té reikninga um rekstur skipa þeirra, sem lán in eru við miðuð, í því formi, sem reikningaskrifstofan á- kveður. Ráðherra og lánveitinga- nefnd geta sett nánari regl- ur um lánveitingar þessar, ef þurfa þykir“. Svo segir í greinargerð: „Samkvæmt síðustu skýrsl um nefndarinnar nemur tap 156 skipa, sem stunduðu síld- veiðar s.l. sumar, rúmum 14 milljónum króna, þar af lög- veðs- og sjóveðskröfur rúm- lega 860000.00 krónum. Bank arnir hafa ekki talið sér fært að hjálpa nema litlum hluta af eigendum téðra báta, og ber því brýna nauðsyn til, að ráðstafanir séu gerðar nú þegar til þess að forða gjald- þroti alls þorra útgerðar- manna bátaflotans og þar með hruni eins aðalatvinnu- vegar þjóðarinnar. í 19. gr. frumvarps til fjár- laga fyrir árið 1949 er gert ráð fyrir 6 milljón króna fjár veitingu til stuðnings báta- útveginum, og geymir frum- varp þetta reglur um það, hvernig ráðstafa skuli þessu fé. Ýmsar leiðir hafa komið til greina um ráðstöfun fjár Þá er það enn í þessum lög- um, að heildarendurskoðun tryggingalaganna skuli lok- ið fyrir 1. okt. 1949 og nið- urstöður hennar afgreiddar til ríkisstjórnarinnar, en tryggingaráð vinnur nú að þeirri endurskoðun sam- ins, en niðurstaðan hefir orð kvæ“Lboði félagsmálaráðu ið sú, að hagkvæntáát muni vera að veita útvegsmönnum lán á sama hátt bg" gert var vegna aflaþrestsins,; á‘ áildveið unum .1945 Sj ávarútvegsp... Þrtt. þess efnis, aði.þessi, ,-framlög megi verða styrkur ogssömu- neytisins. Katrín Thoroddsen er sá nefndarmaður, sem ekki vill eiga hlut að flutningi máls- ins. Heimilisfang varðskipa. Sjávarútvegsnefnd n. d. leiðis gefa eftir' lánin frá : flvtur, frv- um- aS y^stjórn 1945 og 1947, komi það í Ijös, landhelgisgæzlunnar geti á- að slík eftirgjöf gfeiði fyrir, kveðið, að einstök varðskip hlutaðeigandi vélbátáeigend- ; skuli hafa heimilisfang utan um að halda rekstri sínum á- . Reykjavíkur. fram“. :■ -:t. Sérstakt stjórnlagaþing. Páll Zóphóníassón flytur frv. um breytingu á 19: grein stj órnarskráfinnar. Segir þar, að stjórnarskrá landsins megi aðeins breyta á sérstöku stjórnlagaþingi. Gerir frum- varpið ráð fyrir þyí,' að . á stjórnlagaþing séu kosnír 24 menn, sinn í hverju kjör- dæmi. Sé landinú skipt sér- staklega í 24 kjördæmi sem jöfnust að mannfjölda. Kosn ing til stjórnlagaþihgá skal fara fram eigi ‘síðar en 'vörið 1951 og komi þingið saman á því ári. ■; Brreytingar þær, sem stjórn lagaþing gerir á stjórnarskrá, skulu bornar undir .atkvæði allra kjósenda og .öðíast gildi, ef meiri hluti greiddra at- kvæða verður með þeim. í framsögu lét flutnings- maður þess getið, að tala full trúa á stjórnlagaþingi væri sér fyllilega aukaatriði. Breyting á skattalögum. Björn Ólafsson flytur við- auka við skattalög: „Einstaklingar, sem at- vinnurekstur stunda og hafa tvo menn eða fleiri í þjón- ustu sinni, mega telja fram sérstaklega fyrir rekstur sinn og færa eigið kaup sem rekstrarkostnað, enda sé fjár gæzla og bókhald sérstakt fyrir reksturinn. Sé nokkuð af varasjóði eða séreignum rekstrarins öðrum en stofnfé varið til annars en þarfa at- vinnurekstrarins, eða til að mæta rekstrarhalla, skal helmingur fjárhæðar, er þannig er ráðstafaðY: Lelj ast til skattskyldra tekna hjá eiganda“. :cl;r:-;! Gert er ráð fyíirpað þessi breyting ko'mi i bráðábirgða- kafla laganna, eh','.i:okin éru þau, að ekki sé rétt,að rekst- ur einstaklinga búi við harð- a,ri skattaálögur :en. ..félags- rekstur. ; 1 Um almannatryggingat. Meiri hltiti félagsmálanefnd ar n. d. flytur breytingu við lög um almannátryggingar. Er það aö mestu samliljóða viðaukalögunum frá 1947. Þó er það nýtt, að hér er flutt heimild til að greiða giftum konum, húsmæðrum-, sjúkra- bætur, þótt þær Vinni ekki útan héimilis, éf ‘liaupa þarf aðstoð eða hjúkrun vegna þess. „Frv. þetta er flutt sánfkv-. ósk ráðherra þess, er fer ftiéð landhelgisgæzlumál, og fylgdi því eftirfarandi athuga- semd: Slysavarnafélagið á ísa- firði hefir lagt nokkurt fé til smíði varðskips, sem væntan lega tekur til starfa á næsta ári. Er það ósk félagsins og skilyrði fyrir framlaginu, að skipið hafi heimilisfang,(á ísafirði, en samkvæmt 1. gr. laga nr. 32, 1932, skulu öl,l varðskipin eiga heima í Reykjavík“. Vinnutími opinberra starfsmanna vSlutt athngascxnd; Vegna greinar í Tímanum þ. 24. þ. m. um vinnutíma op- inberra starfsmanna, vil ég undirritaður vekja athygli á eftirfarandi: Reglugerð sú sem um getur og gefin var út af fjármála- ráðuneytinu þ. 11. marz 1946 ákveður mjög misjafnan vinnutíma hjá opinberum starfsmönnum, eða frá 35 og V2 klst. til 48 klst. á viku. T. d. vinnutimi tollvarða, lög- reglumanna, hjúkrunar- kvenna o. fl. er ákveðinn 48 klst. Og er það að því leyti furðulegt að einmitt þetta starfsfólk verður að inna sín störf af hendi jafnt nætur sem daga, á hátíðum og tylli- dögum. Virðist fremur ástæða til að einmitt þessum starfs- hópum hefði verið ákveðinn skemmri vinnutími en öðrum. Og ekki sízt vegna þess að í nefndri reglugerð hvað snert ir yfirvinnu, er ákveðinn helmingsmunur á því hvort hún fellur nótt eða dag. Þetta augljósa ósamræmi og misrétti ættu viðkomandi yfirvöld sóma síns vegna að afnema hið allra fyrsta. Karl Halldórsson. Tunnudælur Eigum ennþá óseldar nokkrar tunnudælur. Bilahúðin, Vesturgötu 16. — Sími 6765.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.