Tíminn - 17.08.1949, Qupperneq 6

TÍMINN, miðvikudaginn 17. ágúst 1949
172. blaff
TdARNARBiq
Að settn marki
i =
I (I knonD where 1 am going) 1
| Viðburðarík og spennandi I
5 H
| ensk mynd. f
f Aðalhlutverk:
GEORGE CARNEY,
WENDY HILLER,
f WALTER HUDD. I
| Sýnd kl. 5, 7 og 9.
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiMiimiiiiinniuiiiiiiiuiiiaui
N Ý J A B í □
llerbragð
(Framhald aj 5. siöu).
arskiptum hér á landi. Deil-
iy: um „form“ skipta hér litlu
h^|i; nema fyrir grúskara í
sýornfræffum. — Tilgangur
„hándamannanna" í Alþýðu-
flokknum og Sjálfstæffis-
flokknum meff dylgjum um
Í»étta efni er vafalaust sá aff
drága athygli frá aðalmál-
urn kosninganna og koma af
stað þrætum um aukaatriffi.
Fyrir Framsóknarmenn er
engin ástæffa til aff eyffa tíma
eða fyrirhöfn í slíkar þræt-
ur. Þær eru ekki annaff en
deila um „keisarans skegg“.
Herbragðið ber engan árang-
ur og er einungis til leiffinda
fyrir þá, sem aff því standa.
X+Y.
! Slóðin til Santa Fe f
| (Santa Fe Trail)
Ákaflega spennandi og við- |
f burðarík amerísk kvikmynd um i
| baráttu John Browns fyrir a'í- f
| námi þrælahaldsins í Banda- \
f ríkjunum. — Aðalhlutverk: f
i Errol Flynn, Clivia de Havil- |
f land, Ronald Reagan, Ray- i
f mond Massey, Van Heflin.
| Bönnuð börnum innan 12 ára. i
| Sýnd kl. 3, 5( 7 og 9.
| Sala hefst kl. 11 f. h.
U111111111111111111111111111111111111111111111111111111IIllllllIIMlli
= :
| 1 leit að lííshani- i | HAFNARFIRÐI \
ingjn Z 3
S> - i\Ti vagga sér
(Tlie Razor’s Edge) i = 3
5? 3 | Ameríska stórmyndin fræga i bárur . . .
| eftir samnefndri sögu: : |
l Bráðskemmtileg og fjörug I
I W. SOMMERSET MOUGHAM i 1 :
3 |. er komið hefir út í ísl. þýðingu. | [ sænsk söngva- og gamanmynd. i
: I [ Danskur texti. i
i* Aðalhlutverkin leika: : 3
í TYRONE POWER | Aðalhlutverk:
11111)1 f (S llllllll | ADOLF JAHR,
GENE TIERNEY. í ULLA WIKANDER.
i • - .1 Sýnd kl. 5 og 9. | |
i i i Sýnd kl. 7 og 9.
álMMMMIIMMMMMMMIMMMMMMMMMMIMMMMMMIIMMIlÚ ailllllMIIIIIIIIMIIIIIIIUIIMIIIUUIIIMlMMMIIUIIlMIIIIIIMia
GAMLA B í □
| Þar sem engin lög f
ríkja.
(Trail Street).
f Spennandi og mikilfeng-1
f leg amerísk kvikmynd frá i
f RKO Radio Pictures.
| Aðalhlutverkin leika:
Randolph Scott,
Anne Jeffreys,
George „Gabby“ Hayes f
i Sýnd kl. 5, 7 og 9.
f Bönnuð yngri en 12 ára. I
IIIMMMMIIIMIIIMMMMMIMIMIMMMIMMIMIMMMMMMMMMM
Frlent yfirlit
(Framhald af 5. siBu).
múnistaflokkanna benda til.
Þegar á þetta er litið, er það
vart ofmælt, að Títódeilan sé
stærsti ósigurinn, sem Rússar
hafa beðið eftir styrjöldina,
eins og eitt heimsblaðið komst
nýlega að oröí.
Það er því ekki óeölilegt, þótt
valdhafarnir í Kreml leggi nú
höfuðin í bleyti og leitist við að
x'inna eitthvert ráð til að losna
/ið Tító. Hann er þeim nú
emn versti þröskuldurinn í
hiýinsvaldatafli þein-a.
Í!s»lcm1ingaþættir
•'fFramhald af 3. slBu).
öennarP ástríka son, en ekk-
ert af þessu fær fram a'ð
koma. Engill dauðans verður
engíi lífsins yfirsterkari. í
fyrstu veitir hann líkaman-
um sár, en engill lífsins varð-
veitir sálarþrekið, allt til
þeirrar sundar er engill dauð
ans fullkomnar sitt verk á
líkamanum, en sálin svífur til
æðri heima.
Á sorgarstundum eru orðin
oft máttvana, en eflaust er
það' rétt, sem móðir drengs-t
mtm
ÚTSÖLUSTAÐIR
REYKJAVÍK
Vesturbær:
Vesturgötu 53
West-End.
Fjólu, Vesturgötu
Miffbær:
Bókastöð Eimreiðar-
innar
Tóbaksbúðin Kolasundi
Söluturninn við Lækj-
artorg
Austurbær:
Veitingastofan Gosl.
Bókabúð KRON
Laugaveg 45
Vöggur Laugaveg
Veitingastofan Florida,
Veitingastofan Óðins-
götu 5.
Sælgætisbúðin Stjarna,
Laugaveg 98.
Söluturn Austurbæjar
Verzlunin Ás.
Verziunin Langholts-
veg 74
Verzlunin Hlöðufell,
Langholtsveg.
Verzlunin Mávahlíð 25.
Vlf>
SKÚIAGÖTU
„Glettni örlag- !
anna
i i
(La Femme Perdue) |
f Hrífandi frönsk kvikmynd, =
f sem verður ógleymanleg þeim f
1 er sjá hana.
2 3
| Sýnd kl. 5, 7 og 9.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
TRIPDLI-BÍÓ
Ást og afbrot.
(Whistle Stop).
f Afar spennandi amerísk i
! sakamálamynd.
| Aðalhlutverk:
George Raft, i
Ava Gardner,
Tom Conway. \
| Sýnd kl. 5, 7 og 9.
f Bönnuð yngri en 16 ára.
i Sími 1182.
HlllHllllllMlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillillii
Eldurinn
gerlr ekkl boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnlr,
tryggja strax hjá
Samvinnutryggingum

f^ernharcl fforclh:
oCaró í f lKarzh líf)
85. DAGUR

ins sagði við mig er hún
kvaddi mig s. 1. vor. „Svona
fór það bezt, úr því, sem kom
ið var.“
J Já, Hermann vinur svona
fór það bezt. Nú líöur þér vel
í almáttugri hendi Guðs, en
Jsárt er samt að sjá rúmið
þitt autti Minningin um þig,
jvinur, er björt og fögur. Þar
| hvílir ekki neinn skuggi, heid
ur heiðríkja.
Þú valrst sólskinsbarn vinur
minn. Blessuð sé minning
þín.
Alexander Jóhannsson
Minningarspjöld
Kvenfélags Neskirkju
fást á eftirtöldum stöðum:
Mýrarhúsaskóla.
Verzl. Eyþórs Halldórsson-
ar, Víðimel, Pöntunarfélag-
! inu, Fálkagötu, Reynivöllum
, í Skerjafirði og Verzl. Ásgeirs
j G. Gunnlaugssonar, Austur-
stræti.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65, sími 5833.
Helma: Hafnarfirði, sími 9234
Endurskoðunarskrifstofa
eitthvað bogið við skilríki hans? Þorði hann ekki að tala
við sýslumanninn?
— Hvað vildi Ólafur þér? spurði Birgitta, þegar Lars kom
inn.
— Ekkert sérstakt, svaraði hann með tregðu. Hann sagði,
að Jón í Skriðufelli hefði orðið úti í bylnum í vetur.
Birgitta vildi vita öll atvik sem. nánast, en Lars virtist
ekki vera í því skapi að tala við hana. Hún gat varla dregið
orð úr honum. Hafði Ólafur ekki sagt neitt annað?
— Ekkert sérstakt, drundi Lars.
Lars var mjög hugsi allan daginn. Voru einhverjir ágall-
ar á skilríkjunum hans? Þeir gátu þó ekki rekið hann
umsvifalaust frá Marzhlíð. En kannske var vissara, að
hann útvegaði sér skjöl, sem nafn hans stæði á. Það átti
þó að vera í bókinni, sem gerningurinn var skráður í á
þinginu í Ásheimum. Þá hafði hann verið spurður, hvað
hann héti og hvaðan hann væri. Og væri þetta allt í bók-
inni — þurfti hpk~n þá að ómaka sig til sýslumannsins í
Vilhjálmsstað? Að Ásheimum voru seytján milur, og hann
hafði varla tíma til þess að takast svona langa ferð á hendur.
Og þegar hann hugsaði betur um þetta, þáminntisthannþess
að landshöföinginn í Ymá var vanur að undirrita slík skjöl.
Hann átti þá að snúa sér til hans. En það voru sjötíu milur
til Ymár, og slíka ferð gat hann ekki tekizt á hendur fyrr
en vetur var genginn í garð.
*5
Lars óttaffist það ekki, þótt sýslumaðurinn kæmi að Marz-
hlíð til þess að spyrjast fyrir um dauða Jóns í Skriöufelli.
Hann hafði ekkert illt gert, og hann gat ekki ímyndað sér
að neinn grunaði hann um að hafa komið Jóni fyrir.
Þetta sumar var kappsamlega unnið í Marzhlíð, og þegar
hausta tók, var búið að heyja helmingi meira en þurfti í
meðalvetri handa þeim skepnum, sem þar voru. Óttinn,
hugur og heyleysi hafði náð þeim tökum á Lars og Birgittu,
að þeim fannst þau aldrei vera nógu birg. Nú áttu þau
bát, svo að unnt var að leggja net á þá staði í vatninu,
þar sem mest gengd var af silungi. Það voru því til tals-
verðar birgðir af söltuðum og hertum silungi. Birgitta hafði
verið í marga daga á berjamó, og kartöfluvöxtur væri góð-
ur þetta sumar. Þau höfðu líka safnaö miklu af súrum og
leggjum til þess að drýgja vetrarforðann. Nautgripirnir
voru orðnir feitir og fallegir, og Lars tvísteig oft lengi í
kringum tarfinn, sem hann hafði fengið i skiptum i Skriðu-
felli. Áti hann að slátra honum? Seint yrou þau of birg
að mat.
Það var eins og mataráhyggjurnar ykjust þeim mun
meira sem björgulegra varð í búi. Lars setti snemma
hausts upp gildrur. Hann varð að afla sér söluhæfra skinna.
Hann fann, að hann myndi ekki verða í rónni, fyrr en
hann væri búinn að kaupa fáeina poka af mjöli. Nú þóttist
hann viss um veiði. Þaö hafði verið óvenjumikið af læm-
ingjum í hlíðinni, hvar sem farið var, og önnur dýr hlutu
að leifa sér þar að bráð, þegar veturinn leggðist að. Þeg-
ar mikið var af læmingjum, var einnig mikið um tófur, og
það voru ekki aðeins tófurnar, sem leituðu á slóðir læm-
ingjanna, heldur alls konar rándýr og ránfuglar.
Hreindýrin voru lengi fram eftir á fjallinu þetta haust.
Lars brosti beisklega, er hann sá, að honum hefði unnizt
tími til þess að draga allt heyið heim á sleða, áður en
hjarðirnar komu, í stað þess aö bera hverja tuggu heim í
heygarð. Og það var ekki hann einn, sem hafði þrælað
eins og orkan framast leyfði — það var sömu sögu að segja
um Birgittu og börnin. Oft höfðu þau öll verið komin aö
niðurlotum.
Frumbýlingnum varð nú hugsað til þess, hvaða skálka-
bragöa Lapparnir myndu grípa til þetta árið. Honum kom
ekki til hugar, að þeir létu nýbyggöina í Marzhliðinni óá-
reitta. Þaö var mörg illvirki hægt að vinna í skjóli nátt-
myrkursins. Fyrir Dóna gátu þeir eitrað , . . . Það kom
stundum fyrir, að Lars rauk upp með andfælum um miðjar
nætur og æddi út til þess að sannfæra sig um, að skemm-
an hefði ekki verið brotin niður eða fjósið opnað og kýrn-
ar reknar burt. Því meira sem hann húgsaði um Lappana,
\ þeim mun sýnna þótti honum, að nú yrði hann að láta hart
|mæta hörðu. Hann mátti ekki vægja þeim lengur. Hann varð