Tíminn - 19.08.1949, Síða 7

174. blað.
TÍMINN, föstudaginn 19. ágúst 1949
7
Bréfið til Toscaitiui
(Framhald af 3. síðu).
\ eftir Brahms. Áheyrendurnir
gleyma stund og stað, gleyma
jafnvel, aö þeir eru á hljóm-
Á víðavang'i
(Framhald a) 5. síBu).
astur þeirra hljómsveitar- leikum hjá Toscanini, gleyma ' irkomulag hefði tryggt íhald
öllu nema því eina, sem ekki inu hneinan meirihluta á
verður gleymt eða komizt' stjórnlagaþinginu. Þessu er
stjóra, er nú lifa, og ganga
margar kynjasögur um vinnu
tarögð hans, skaplyndi og
háttu, eins og títt er um
fræga listamenn. Hann þyk-
um öðrum jafnvígari á mis-
Húsasmiðir — Byggingafélög
Eigum fyrirliggjandi nokkur stykki af innihurðum
hjá að laugast í lind tón-' því að svara, að kosningar til, úr Origonpine og furu. — Tökum að okkur alls konar
anna. Ef við eða einhverjir | stjórnlagaþíngs hefðu ekki
aðrir þarna inni efuðumst nema að litlu leyti farið eftir
um það áður, að Toscanini, flokkunum, heldur eftir
munandi tíma, stíl og meist— væii meistari meistaranna, svipuðum sjónarmiðum um
ara tónbókmenntanna. Hann mun þær efasemdir hafa orð j tilhögun nýrrar stjórnar-
er ekki fyrst og fremst sér- ið skammlífar. Þvílikur skrár, en þar eiga margir
fræðingur í Verdi eða Wagn- kynngikraftur, þvílíkar járn- j samleiö, er skiptast í önd-
innréttingar^eftir pöntunum.
Trésmiðjan H E K C U L S h.f., Blönduhlíð
við Hafnarfjarðarveg. — Sími 7295
er, Beethoven eða Brahms,
heldur þeim öllum og ollum
hinum lika. Minni hans hvað
vera með fádæmum, og sjald
an eða aldrei hefir hann nót
urnar fyrir framan sig, þeg-
ar hann stjórnar, heldur er
hann búinn að læra allt
prcgrammið utí.n að fyrir
hvern konsert. Gildir þá einu,
hvort um gamalkunn verk
þekktustu tónskálda er að
ræða eða nýja óperu eða
hljómkviðu, sem hann er að
stjórna í fyrsta sinn. Til
marks um vandvirkni hans
krumlur harðstjórnar og ein
ræðis. En svona geðfellt ein-
ræði er ekki á hverju strái;
þennan harðstjóra vill eng-
inn feigann. Þótt hann sé
kominn yfir áttrætt þykir
list hans aldrei hafa staðið
hærra en nú. En likamskraft
arnir hopa óhjákvæmilega
undan áleitni ellinnar. Þeg-
ar síöara verkinu á dagskrá,
fyrstu hljómkviðunni, er lok
ið, og klukkutíminn á enda,
leggur kempan frá sér sprot-
ann og gengur upp og niður
af mæði. Mér kemur í hug
og þær kröfur, sem hann fornt, norrænt orðasamband
gerir til sin og sinna manna,
er sú saga sögð, að er hann
hafði æft hátíðamessu Beet-
hovens svo vel og lengi, að
einum samstarfsmanna hans
þótti sem flutningi hennar
— „lítt sár, en ákaflega móð-
ur.“ — Það er einmitt það,
sem hann er; hann hefir eng
in sár hlotið í þessari viður-
eign, hann gengur af hlómi,
verða flokka um önnur mál.
Hefði Sjálfstæðisflokkurinn
hins vegar æílað að misnota
þetta, var hægúrinn hjá, að
afstýra því, að hann fengi
hreinan meirihluta. Fram-
sóknarflokkurinn og Alþýðu-
flokkurinn hefðu þá geíað
staðið saman og hefðu auð-
veldlega^átt að geta fengið
fleiri þingmenn en Sjálfstæð
isflokkurinn. Til þess má Al-
þýðublaðið kannske ekki
hugsa, því að það virðist allt- j!
«♦
::
B. ■ b r_i

i ■ ■ ■ c ■ i
na:a:an«amj:ttní:n:«:

af vilja hafa andstæðinga i-
haldsins sundraða, svo að
það njóti óeðlilega mikilla á-
hrifa og valda vegna þess.
Þessar áhyggjur Alþýðu-
blaðsins eru annars óþarfar
í þessum sambandi, því að
, . . ... . eins og áður segir myndu
sem hmn stolti sigurvegari, , .
5 ’ kosmngar til stjornlagaþings
yæri í engu áfátt og tími til jafnvel ekký trútt um, að bak a að mestu óháSar £lokks
kommn að auglysa konsert- ----------- ’ ""
inn, mælti Toscanini eitt-
hvað á þessa leið: „Ónei,
drengur minn, en að ári um
þetta leyti, ef við verðum
dugleg að æfa....“
Meðal þess, sem skrifstofu
pilturinn fræddi okkur á, var
að hvern laugardag, þegar
Toscanini ætti að stjórna, kvikmyndir frá fimmta tug
safnaðist mikill hópur manna 1 aldarinnar. Samt verður
í anddyri hússins, og yrði að mannkynið svo heppið að
hans sé ívið beinna nú. 1... .
bondunum. Hms vegar getur
Með hliðsjón af þeirri þaS a££ eftir að rætast fyrr
tækniþróun, sem orðið hefir en Varir á öðrum sviðum, að
í framleiðslu grammófónplöt andstæðingar íhaldsins taki
unnar og hlj ómfilmunnar síð höndum saman og minnki
ustu 10 15 árin, má búast þannig völd þess, hvort sem
við, að eftir svo sem hálfa hinum afturhaldsömu foringj
öld muni lítið þykja varið í um Alþýðuflokksins Ukar bet
að spila plötur eða horfa á ur eSa ver_
Höfum fyriríiggiandi nokkur síykki
af hentugum
kartöfluypptökunarvéium
fyrir stærri bú.
Upplýsingar í símum 6256 og 7266.
F. RÆSIR
Skúlugöiu 59.
::
::
::
♦♦
♦♦
::
i Unfíarískir liraul-
setja þar strangan vörð, sem g-eta þá hlustað á enduróm
hleypti engum miðalausum i a£ sniU(j Toscaninis og jafn- ryðjcwellir
gegn. En von þessa fólks er' vel séð hann að starfi. Þá
að fá að hlaupa í skarðið, ef ^ Vgrða nýir meistarar komnir
færri skyldu koma en boðnir; til SögUnnar, nöfn, sem fáa
eða enga dreymir um í dag,
og sjálfsagt verður tæknin
voru. Og ævinlega fer það
fýluför. Sú var lika raunin á
kvöldið góða, þegar við vor-
um talin með þeim útvöldu.
Verðirnir tilkynntu hárri
röddu, aö þeir einir fengju að
fara upp, sem hefðu aðgöngu
miða. En enginn í þyrping-
unni sýndi á sér fararsnið.
Vonin er lífseig.
Lyfturnar skila okkur upp
á 8. hæð. Hljómleikasalurinn
— Studio 8H — er undarlega
ófínn, mlðað við allt skraut-
ið og íburðinn, sern virðist
einkenna þessa byggingu ytra
og innra. Þetta er eins og
hver annar réttur og sléttur (
salur, gæti næstum verið |
(Framhald af 4. slBu).
ar eins hreinar og sannar
eins og þær komu af hans
munni, myndi heimurinn fyr
búin 'að leggja þeim margt(ii’ löngu síðan vera kristinn
upp í hendurnar, sem gerir, orðinn". Ef allir únitarar
þeim lrægra um vik en fyr- hefðu verið eins frjálslyndir,
irrennurum þeirra. Samt erjeins víðsýnir, góðir og vitrir
ekki fjarri lagi að ætla, að og Jefferson, væri únitara
jeinnig þeir telji sér ávinning kirkjan nú höfuð kirkja heims
að því að hlusta eftir skó-
hljóði hinna þungstígustu
meðal genginna kynslóða-
Eða hvort mundi ekki lærð-
um jafnt sem leikum þykja
fengur í því að geta hlustað
á Jenny Lind syngja eða Liszt
og Faganini leika á hljóð-
færi?
Sjálfur segir Toscanini —
„að hlusta á góða tónlist í
ms.
Framh.
þinghús í sveit, og stolarnir , £tvarpi eða af piötum er eins
eru hálfgerðir kjaftastólar,1
eins og voru í Tripoli-leik-
húsinu hér áður og eru kann
ske enn. Tíu mínútum áður
en hljómleikarnir skulu hefj
ast, er salnum lokað, enda er
þá hvert sæti skipað og
hljómsveitin öll „undir vopn
um.“ Á slaginu kl- 6.30 hefir
þulurinn upp raust sína og
kynnir dagskrána. Hann er
einhvers staðar á bak við, en
við greinum samt, hvað hann
segir. Um leið og hann slepp-
ir síðasta orðinu, kemur hvít
hærður öldungur inn á hljóm
sveitarpallinn og samstundis
kveður við dynjandi lófatak
um allan salinn. Hann er
furðu léttur í spori, en lot-
inn er hann í herðum og í
fljótu bragði ekki líklegur til
stérræða. Hann hneigir sig
lítið eitt fyrir áheyrendun-
um, en snýr sér þá hvatlega
að hljcmsveitinni, lyftir báð
um höndum, biður þannig
nokkur augnablik; svo færist
ailÞí' einu líf- í hann og sveit-
ina og hljómleikarnir hefj-
ast á tragíska
og að tala við kærustuna í
síma.“ Við, sem höfum verið
á hljómleikum hans erum á
sama máli.
(Úr Víðsjá)
Eldurinn
i gerlr ekkl boð á undan sérl
Þeir, sem eru hyggnlr,
fryggja strax hjá
Samvin.natryggingu.rn
FRYSTIHUSIÐ HERÐUBREIÐ
i
SKI PAUTGCKi)
RIKISINS
„Skjaldbreið“
til Vestmannaeyja hinn 22.
þ. m. Tekið á móti flutningi
árdegis á morgun og á mánu
dag. Pantaðir farseðlar ósk-
ast sóttir árdegis á mánudag.
Hinn 25. þ. m. fer skipið til
Snæfellsness- og Gilsfjarðar
hafna og til Flateyjar. Tekið
á móti flutningi á þriðjudag.
Pantaðir farseðlar óskast sótt
forleiknum ir á miðvikudag.
er vinsælasta blað unga fólksins.
Flytur fjölbreyttar greinar um et-
lenda sem innlenda jazzleikara.
Sérstakar frétta- spurninga- texta-
og harmonikusíður.
lUndirritaður óskar að gerast á-
skrifandi að Jaszblaöinu.
Reykjavík—Blösiduós
Flugferðir hvern miðvikudag og laugardag. Af-
greiðsla á Blönduósi hjá Koiiráði Díomedessyni, síma 4
Flugfélag íslands h.f.
Nafn
Heimili
Staður
Tiíkynning ti! kaupenda
Kaupendur blaðsins
blaðsins er 1. júlí ár hvert.
Jazzbladid
Ránargötu 34 - Reykjavífc
f
0
f
t
eru minntir á að gjalddagi Þ
♦
*
♦
$
t
♦♦♦
TIMINN
c
. o