Tíminn - 26.10.1950, Blaðsíða 7

238. blað.
Reykjavík, fimmtudaginn 26. október 1950.
7,
Þurrkur á Norð-
Austurlandi
í Norður-Þingeyjarsýslu
hefir verið ágætt veður und-
anfarna daga, sunnanátt og
hlýviðri. í gær og fyrradag
var fólk í heyi sem á sumar-
degi væri, og standa nú vonir
til, að allmikið af hrakning-
um náist, ef ekki bregður til
úrkomu næstu daga.
Á Raufarhcfn er nú ágæt-
ur þorskafli og stunda allir |
bátar þar róðra. Er síðasta
vika raunar fyrsta gæftavik-
an um langan tíma.
Ekkcrt að fárast
Þjónn í Hróarskeldu var
tekinn drukkinn á almanna-
færi og dæmdur í fimmtíu
króna sekt. Um leið og hann
greiddi sektina sagði hann:
„Þetta er ekkert um að fár-
ast. Ég hefi að minnsta kosti
þúsund sinnum verið fyllri
en þetta — og enga sekt
hlotið.“
Öryggisráð
Bíll ók á hundrað kíló-'
metra hraða í grennd við
New York, þar sem hámarks
hraðinn var þrjátíu kiló-
metra. Lögregluþjónn stöðv-
aði bílinn. í honum var
Andrei Vishinsky og bílstjóri
hans. Lögregluþjónninn gaf
þeim það öryggisráð að gefa
framvegis betur gætur að
merkjum við þjóðvegina, og
leyfði þeim síðan að halda
leiðar sinnar.
Mássólíni vinsæll
Mussólíni hefir aldrei ver-
ið prísaður meira á ítalíu en
nú. Fluttir eru fyrirlestrar
um hann, gefnar út bækur
um hann, sýndar kvikmynd-
ir af honum, og myndir af
honum seldar svo hundruð-
um þúsunda skiptir.
Enginn íþróttaunnandi getui
verið án Sportsblaðsins, sem
flytur nýjustu fréttir frá öllum
löndum. Einnig birtast í blað-
inu innlendar og erlendar grein-
ar um íþróttir. Sportblaðið
kemur út einu sinni í viku og
kostar árgangurinn 30,00 krón-
ur. Gerizt áskrifendur.
Nafn .......................
Heimili ....................
Staður .....................
SPORTBLAÐIÐ. Vesturgötu 34,
UPPÁHALD ALLRAR
F JÖLSKYLDUNNAR!
Makkarónur,
Supur,
I
Súputeningar,
Maisduft o. m. fl.
Auglýsið í Tímannm.
Togaradellan
(Framhald af 1. síOu.)
miða þá aflaverðlaun við verð
aflans. Myndi þeim slík breyt
ing hagstæð, ef verðhækkun
yrði á fiskinum, en á hinn
bóginn eru þeir með því fyrir
komulagi, sem nú er lagt til
að verði, lausir við áhættu af
hugsanlegu verðfalli.
Saltfiskveiðarnar.
. Á ísfiskveiðum er gert ráð
fyrir óbreyttum kjörum mið-
að við það, sem fólst í sátta-
tillögunum í sumar, nema þeg
ar afli í veiðiför selzt fyrir
meira en átta þúsund ster-
lingspund. Þá fær hver skip-
verji í sinn hlut 0,3% af sölu
verði aflans frádráttarlaust,
af því sem umfram er átta
þúsund sterlingspund sem
aukaverðlaun. Getur hér ver-
ið um mikið fé að ræða, þeg-
ar afli selzt vel.
Á karfaveiðum á 18% af
aflaverði að fara til skipverja
allra. Er þá miðað við 375
króna verði á smálest að frá-
dregnum 25 krónum vegna
löndunarkostnaðar. Kemur
þetta í stað fastra aflaverð-
launa, 2,25 á hvern mann af
smálest.
Lýsisbræðslumenn
Lýsisbræðslumenn áttu áð-
ur að skila minnst 80 kg. af
lýsi úr hverri smálest fiskis
til þess að fá aukaverðlaun.
Þetta er fellt niður, -þvi að
hæpið er, að slíkt sér hægt,
þegar fiskur er ekki þeim
mun lifrarmeiri. í tillögun-
um er þessu því breytt þann-
ig, að þeir eiga að skila 95%
af fyrsta og annars flokks
lýsi til þess að hljóta auka-
verðlaun.
12 stunda hvíld.
Loks er gert ráð fyrir, að
hvíldartími verði tólf stundri
á öllum togveiðum, þegar fyr
irhugað er að leggja afla upp
á íslandi og ölium saltfisk-
veiðum, hvar sem lagt er
upp. Er þetta atriðið í sátta-
tillögum mjög mikils vert
réttlætismál siómanna.
Gjaldeyrir, upp-
sagnarfrestur
Skipverjum verður látinn í
té gjaldeyrir í erlendum höfn
um á sama hátt og áður var,
og jafnmíkið í erlendir upp-
hæð og fyrir gengisbreyting-
una og gildir það jafnt í
Þýzkalandi sem þegar siglt er
til annarra hafna.
Samningarnir eiga að gilda
til 15. nóvember 1951, en frá
þvi má segja þeim upp með
mánaðarfyrrivara.
í nefnd þeirri, sem unnu að
sáttatillögunum, voru Torfi
Hjartarson, Gunnlaugur
Briem, Emil Jónsson og Ólaf-
ur Thors.
Betri kjör, hærra
kaup.
Sáttatillögur þessar fela ó-
tvírætt í sér mjög bætt kjör
og mun hærra kaup sjómönn
um til handa en áður var.
Stjórnir sjómannafélaganna
hafa líka mælt með því við
sjómenn, að þeir samþykki
þessar sáttatillögur. þótt ekki
nái fram að ganga allar þær
kröfur ,sem gerðar hafa verið
af þeirra hálfu í verkfallinu.
Van Zeeland í London
Van Zeeland landvarnar-
ráðherra Hollands kom til
London í gær til að sitja fund
landvarnarráðherra Breta og
Frakka. Landvarnarráðherra
Breta mun fara vestur um
hafa í dag á fund Atlanzhafs
ráðsins.
Yalna jökuls-
lelðangiirinn
(Framhald af 1. siOu.)
Síðasti áfanginn að jökul-
röndinni farinn í dag.
í dag ætla leiðangursmenn
að fara síðasta áfangann upp
að jökulröndinni. Leggja þeir
upp úr Illugaveri og halda að
jökulröndinni', þar sem ætl-
unin er að slá upp tjaldbúð-
um, þar sem leiðangurinn
ætlar að hafa aðalbækistöðv-
ar sínar meðan á björgunar-
starfinu stendur.
Koptinn kominn.
Helikoptervélin kom að
vestan í gær innan í annarri
stórri flugvél. Var strax byrj-
að á því að setja hana saman
og átti að vinna að því í alla
nótt. En klukkan 8 1 morgun
átti vélin að vera tilbúin og
þá átti að fljúga henni aust-
ur. Fer hún með íslenzku leið
scgumennina, er fara eiga
með bandaríkjamönnum á
jökulinn, þá Árna Stefánsson
og Friðþjóf Hraundal. Þegar
austur kemur byrja þeir strax
að undirbúa ferðina upp á
jökulinn og verður farið að
flugvélunum þar strax og veð
ur leyfir og leiðangursmenn
eru tilbúnir.
Kóreustírðið
(Framhald af 8. síðu).
þau aftur, að því hlutverki
loknu.
Fangavandamálið erfitt.
Hinn geysilegi fjöldi fanga,
sem suðurherinn hefir tekið
undanfarna daga hefir skap-
að mikla erfiðleika og tafið
sókn. Með alla fanga er farið
til stuttrar yfirheyrslu í her-
fangabúðir, en síðan er mörg
um sleppt aftur, ef þeir eru
ekki viðriðnir stríðsglæpi eða
yfirmenn í hernum. í Seoul
er nú unnið að því að rann-
saka hve margir stríðsfang-
anna, sem þar voru teknir
séu bendlaðir við stríðsglæpi
eða hryðjuverk. Eru nú eftir
um 4000 fangar, sem eftir er
að rannsaka til fulls. Mörg-
um föngum, sem þar voru
tekn'r, hef'r nú verið sleppt.
Stlgamannaflokkar
á kreiki.
Nokkuð hefir borið á stiga-
mannaflokkum í Suður-
Kóreu undanfarna daga og
hafa þeir unnið ýmis skemmd
arverk. í gær reif slikur
flokkur upp járnbrautarteina
á nokkrú svæði milli Taegu
Erlent yfirllt
(Framtiald af 5. síOu.)
— Og ég, gall Churchill við,
get ekki annað en hrist höfuð
mitt af fullri hreinskilni.
Eins og hver sá, sem gæddur
er ósvikinni kímnigáfu, getur
Churchill sagt gamansögur af
sjálfum sér. Ein er sú, að í járn-
brautarvagní horfði maður einn
lengi gaumgæfilega á hann og
sagði svo:
— Fyrirgefið, — en heitirðu
ekki Churchill?
— Jú, sagði Churchill og hélt
áfram að reykja.
Eftir góða stund sagði maður-
inn aftur:
— Fyrirgefið, — en þú skildir
'þó ekki heita Winston að for-
nafni?
Aftur játaði Churchill og svo
var þögn alllanga stund unz
maðurinn sagði:
— Ekki myndir þú hafa geng-
ið í skóla í Harrow?
Churchill játaði því, en hinn
andvarpaði léttilega og sagði:
— Jú, mér fannst ég þekkja
þig-
Þegar Bretland og Rússland
voru í bandalagi í styrjöldi:*»>.
málaði Frank Salisbury stórt
málverk af undirskrift brezk-
rússneska sáttmálans 26. maí
1942. Þar sitja þeir við sama
borð: Churchill, Eden, Molotov,
Mai6ky og fleira stórmenni.
Myndln var send undir her-
skipavernd til Rússlands og
hengd upp í viðhafnarsal ein-
um í Moskvu, Bretlandl til verð
ugrar virðingar. Árið 1946, þeg-
ar viðhorfið hafði breytzt og
Churchill af fullri alvöru tekið
afstöðu gegn Moskvu, var mál-
verkið tekið niður að stjórnar-
boði og veit nú enginn hvað
af því er orðið. Sendiherra Breta
í Moskvu sagði Churchill frá
hvarfinu og spurði hvort hon-
um þætti sér ekki misboðið með
þessu.
— Ég veit ekki hvað segja
skal, sagði Churchill og brosti
við. Væri ég fcrsætisráðherra
kynni ég naumast við að hafá
myndir af Stalin og Molotov í
stjórnarskrifstofunni.
Churchill er fjölhæfur maður
en hann hefir ekki hijómlistar-
gáfu:
— Ég er því miður ekki gædd-
ur þeirri gáfu, sagði hann fyrir
mörgum árum, en ei ég gengi
í þjónustu hljómlistarinnar kysi
ég mér hlutskipti stjórnandans.
Þá óraði hann ekki fyrir
því, að hann ætti eftir að
stjórna hinum mikla brezka
þjóðkór, sem þyrptist að húsi
hans á sigurdeginum vorið 1945
og söng fullum hálsi. En aldrei
verður hljómlistin dægradvöl
fyrir Churchill eins og málara-
listin.
Þegar hann var siðast í París
kom hann inn í listverkaverzlun
og skoðaði þar ýms verk eftir
frægustu meistara samtíðarinn-
ar. Svo stanzaði hann við litla
mynd og spurði hvað þessi kost
aði.
— 5000 franka, sagði listmuna
salinn.
— Ekki er það nú mikið. Þekk
irðu málarann?
— Nei, sagði kaupmaðurinn,
en það hvað vera einhver ung-
ur og alveg óþekktur málari.
— Beztu þakkir fyrir upplýs-
ingarnar, — einkum að hann
er ungur, sagði Churchill og
lagði peningana á borðið. Það
er ég, sem málverkið er eftir.
Aumingja kaupmaðurinn
gapti af undrun, en Churchill
bætti brosandi við:
— Van Gogh var heldur ekki
frægur meðan hann lifði.
En þrátt fyrir allar gaman-
sögur um Churchill er hann þó
stærstpr í baráttunni, þegar
mest reyndi á og England stóð
hættast. Hann kunni þá sömu
listina og í kersknisvörum og
kímnimálum að segja allt, sem
segja þurfti með fáeinum orð-
um. Þegar Ribbentrop talaði
við hann sagði hann:
— Þegar þú talar um stríð,
sem efalaust yrði allsherjar-
stríð, skaltu ekki vanmeta Eng
land.Það er merkilegt land, sem
aðeins fáir útlendingar skilja.
Það má ekki dæma Englahd eft
ir núverandi stjórn þess. Þegar
þjóðin stendur andspænis ör-
lagastundu geta óvæntir hlutir
gerzt. Ég endurtek þetta: Það
má ekki vanmeta England. Þið
getið steypt okkur öllum út í
styrjöld, en þá mun England
sameina allan heiminn gegn
ykkur.
Því miður bar Ribbentrop ekki
gæfu til að taka mark á þessari
viðvörun. Þá hefði hann ef til
vill ekki verið hengdur í Nurn-
berg.
Og þó er ef til vill mestur
kraftur í máli Churchills, þegar
hann talar einslega við menn í
fullum trúnaði. Hvílik áhrif
hafa ekki orð hans haft á mann
eins og Henry Hopkins, fulltrúa
Roosevelts, sem kom til Eng-
lands meðan brezka þjóðin stóð
ein í baráttunni. Þá sagði Harry
Hopkins við Churchill að skiln
aði:
— Þér er að vonum nokkur
forvitni á að vita, hvað ég muni
segja við Roosevelt forseta, þeg
ar ég kem á fund hans. Og ég
get sagt þér, að þá mun ég vitna
til þess, sem segir í bókinni
miklu: Hvar sem þú ferð vil ég
fara og vera hvar sem þú ert.
Þín þjóð skal vera mín þjóð og
þinn guð minn guð. Og svo
bætti hann við. Hver svo sem
endalokin verða.
Við skulum líka muna þau
orð, sem Roosevelt forseti end-
aði langt og alvarlegt skeyti til
Churchills með:
Það er gaman að vera sam-
tímamaður þinn.
■♦♦♦♦♦♦♦♦ »♦♦♦♦♦♦<
Gerist áskrifendur að
ímanum
Áskriftarsími 2323
og Taejon.
Islenriingaþættir ...
(Framhald af 3. síOu.)
fríður hópur og mannvænleg-
ur. Getur hún því á þessum
tímamótum ævi sinnar, glaðst
yfir ávaxtaríku starfi.
Mörgum mun í dag hugsað
til frú Ragnhildar með þakk-
læti og hlýhug og óska henni
til hamingju með þetta mevka j
afmæli og öll ólifuð æviár.;
Ég vil svo enda þessar línur
með þakklæti fyrir allar hin-
ar mörgu ánægjustundir fyrr
og síðar og ég á enga ósk betri
en að æfikvöldið verði frið-
sælt og fagurt og við vinir
hennar og ættingjar megum
enn um hríð njóta ástúðar
hennar og umhyggjusemi.
Hjartans þökk fyrir allt,
Hildur mín.
Jakobína Ásgeirsdóttir.

Biblíu-bréfaskólinn
býður yður ókeypis nám
skeið 25 lexíur auðskild-
ar og skemmtilegar. Lexí
urnar fjalla um mikil-
væg atriði kristindóms-
ins og svara þýðingar-
miklum spurningum
lífsins.
Allir sem óska að
verða þátttakendur,
sendi nöfn sín og heim-
ilisfang til
Biblíu-bréfaskólans
Box 262, Reykjavík