Tíminn - 05.01.1951, Side 3

3. blað.
TÍMINN, föstudaginn 5. janúar 1951.
/ s/endingajbæf tir
Hnefaréttnr o§ slys p|at8yri 0g CaSatlaiiCa
TSo A qv folevorf rHoA nnr ^
Það er ta'svert rítað og
i rætt um hnefahöggsslysiö,
sem nýlega varð i Reykjavík.
\ Af sumum frásögnunum virð
ist mega ráða það, að þeir
Áttræður: Guðjón Jónsson, fyrrum
brúarvörður við Þjórsá
Eííir Slalliíór lirísíjánsseu
Nú á milli hátíðanna var að Mbl. missir alltaf kjarkínn
menn, sem hér um ræðir, hafi skipið Arnarfell á smahöfn- til að berjast gegn góðum
verið ölvaðir, nema ef til vill anum á Vestfjörðum. Sums málum eítir að það finnur vin
bílstjórinn, sern dó. Það ætti staðar losaði það salt, sem sældir þeirra nógu rækile^a.
ekki að geta dulist neinum Það haföi komið með beina En undarlegt virðist það, að
| hugsandi manni, að svöna; leið sunnan af Spáni. Ann- þetta blað, sem játar sam-
o . . _ atburðir eru alvarlegir. Það ars staðar tók það saltfisk til keppninni ást sína, skuli telja
• Him\* ^-f3mber S1®aS«h?' S®m af. bar °orum konum..að er vitanlega afar auðrvelt, að að fly«a tn suðurlanda, — það einhvern voða í þjóðar-
mn varð hofðmginn Guðjon glæsileik og virðuleiks á oll- skella þurígri sök & mann- Italíu- búskapnum íslenzka, að út-
Jónsson fyrrverandi bruar-; um sviðurn og var manni sm- aumingfann%em slysið henti! Morgunblaðið hefir haldið gerð flutniijgaskipa skuli
,°r ur ’u 1 wang umfallfl tlð F°®ai °rUnaUtur og ekki ætla ég að færa fram Því fram, að samvinnumenn ekki öll vera á einni hendi.
árvallasyslu, áttræður. Hann á ifsierðinm. Var hjónaband v|rnir fyrir h£?nn sérstaklega. hafi misnotaö þaö fé, sem Ætli það sé ekki meðfram af
er nu busettur á heimili þerrra aUa tíð hamingjusamt. j Hins 4gar er gkki unntSað Arnarfeli kostaði og það hef- því, að blaðinu er ekki sama
barna sinna í Reykjavík ogl Oska ég, sem þessar línur
er hættur að starfa út á við.' rita, þeim til hamingj u, og
Hefir hann ellidaga góða og óska þeim langra lífdaga enn
heilaga þar hjá þeim og þá og farsælra ævistunda.
barnabörnum sínum, sem eruj Guðjón er fæddur og upp-
mörg og myndarleg. Meðal alinn í Landmannahreppi í
þeirra er sonur hans, Páll Rangárvallasýslu hiá for-
Guðjónsson. sem lengi hefir ældrum sínum og lærði.á unga
haft fastaferðir fólksflutn-1 aldri og lagði stund á ailt,
inga milli Reykjavíkur og1 er tíðkaðist í þá tíð á sveita-
komast hjá því, að líta í ir reynt að reikna út hversu hver hendin er?
kringum sig og athuga fleira. j mikið land hefði mátt rækta Það er Mbl. sem hefir inn-
— Þó gengið sé fram hjá,íyrlr andvirði skipsins. Þessi leitt þessar umræður. Þeim
þeirri géstrisnis-siðvenju hjá
ungum stúlkum að taka á
móti ölvuðum mönnum fram
á miðnætti eða lengur, þá er
fleira, sem grípur hugann:
Margir ungir menn eru æfð
ir í því að beita hnefunum, í
Stokkseyrar, mesti atorku-og jörð í fögru og glæsilegu hér- , . , ,,,,
• ******'$■ 7 Tr n r r, r salma
ur svo að af ber oðrum monn þá vel setin af hans ástriku
um og er kvæntur og á mörg , foreldrum og systkinum og
efniieg börn. Eins á hann'margt fé á þeirri jörð.
í íþrótt!!! þeirri, sem hnefa
leikur heitir, þar sem menn
berjast þangað til annar
• keppandinn liggur í blóði
skipakaup hefir það virt til mun verða haldið áfram á
ótrúnaðar við bændur í sam- ýmsan veg, því að það er rétt
vinnufélögunum. að þjóðin hugsi rækilega um
Það er ekki á hverjum degi, það, hverjir hafi verið holl-
sem Mbl, talar um misnotkun ráðastir í siglingamálnnum
gjaldeyris. Og mislagðar eru í því sambandi má því vei
því henaur þegar út í þá athuga hvað skipin hafast að.
kemur. Það hefir til Það er auðvitað gott að
dæmis aldrei fárast um þann geta selt útlendingum á leigu
gjaldeyxú, sem fór fyrir ann- þær eignir, sem íslenzka þjóð-
að íslenzkt skiþ, sem kom in hefir keypt af mikilli rausn
seinna en Arnarfeil og var umfram þarfir sínar, og ber
eíou'mvnTárlegHoK^m^ðisveh uS* haUn þar að atorku 0g. sími. Á þessa andstyggð horf- mikhi dýrara, skipið Guiifoss. að fagna því hvenær sem
uppslin börn P ^ líkamans%reys%ir æskan hugfangin. Fá ekki Þvert á móti hefir blaðið tæp slíkt er hægt- En farsælustu
GuðjónJónssonhefirstarf-isiðan ^Enda^kátur ^maöur bfrninfað síá þefta líka og ast haft nógu sterk oró til aö tækin eru þau, sem hafa fullt
að narot n<r mikið nm dníy ! , ’ ,.,naa fatu maöur> gleðjast yfxr því? Spyr sá, lysa hrifmngu sinm, aodáun starf að vinna í sjálfri hring-
fna Hann eá hraustui o* ern1 f emmtlleeur 1 ollum sinum sem ekki veit. Svo er áfengis- og gleði yfir því að þau kaup rás atvinnulífsins eins og
ennþá fyrir guðs náð, sá°góði j gfarf^og gamanafhTfa tíl fflan'. Ríki® rekur Stffeldfl voru gerð' Nú. er fÞfetta goða ílutuingaskip samvinnu-
maður. Og er ekki nema nokk í uf honum alTa tíð * viðræðirm áienfsverzlun ben> sem f Sl'æsúega skxp í forum hjá manna.
ur ár síðan hann lagði niður; og veku^aníaf upp eittoÍað Vlð ha% vmna’ syna tru' fransmonnum Sjálfsagt er A þessu stigi er nóg að
seinustu vinnu sína, sauð- sLmmtiiegt 0g heiandi mennsku smal% að seJja það gott og blessað að Vlð
fMr-0iHvö™in „i* j SKemmuiegr og nexuanui, sem allra mest þelr geta; þyl skulum geta bætt ur þeirra
að "rna' hlið á brún"i sení'f11^ alls staðar vel þekkfur; meiri sala> þvi meiri gróði þörf á suðurvegum, en nokk-
ao opna nno a Drunm, sem þar sem hann var kynntur. < fvrir ríkissióðinn Þarna aeta uð er hað fiurlípet líf^har
er yfir hið straumþunga vatni Guðión er liós og biartur y nKissjooinn. parna geca uo er pao ijanægt iiísbar-
har sem hað beliast með nfsa1 A %l0J0n er 1J0S °ö Djailur menn fengið keypt eins mik- áttu isienzkrar alþyðu, lux-
krafti fram til siáv^r ofah úr'f hfr °g f688’SV6r maðUr °S lð vín og £>eir vilja. Þess ussiglingar milli Frakklands
araiti tram tn sjavar oran ur, karJmaQnlegur og svarar ser ve„n brífast levnivínsalarn- ’ ou r-isablann
óbyggðum með miklum ham- vel enha tiginn maður o«y af VGfc.a pU aSt ..f lvm a a ,n l0g Cd^amanca-
vei, enua uginn inaoui ai ir eins og gorkulur a nrykju- j En það er sama. Mbl. reikn-
tignu fólki kominn í báðar haug. Með öllu þessu áfengis ar ekki það skipsverð í kýr-
ættir og skín Ijósið tigna og flðði er föikinu þrýst til að fóður. Það gieðst yfir því að
bjarta af svip hans og við- hrekka, svo þegar einhver nafn íslands skuli vera tengt
móti. Enda er maðurinn fag- hrekkur meira en góðu hófi þessu glæsta skipi á fjarlæg-
ur og vel er hann viti bor- gegnir er hann settur 1 stein um höfum og höfnum, hvað
inn af guðs náð. Hann hefir inn svona er þjóðskipulagið sem líður þá ræktunarmálun
stundað alla sveitavinnu og okkur íslendingum, svona um heima fyrir.
eins margs konar atvinnu um er ;bunj menningín okkar j Þó að flutningaskip okkar
dagana. Framan af æfi stund marglofaða. Er nú — að vel komi ekki í hlað á dalabæj-
aöi hann lika sjómennsku. •. athuguðu máli — unnt að um, er það þó ekki óviðkom-
j skella allri ábyrgðinni á þá andi fólki þar, hvernig sigl-
j menn, sem slysunum valda ingum og aðdráttum til lands
,hverju sinni, en sýkna að ins er háttað. Vestfirzkir
i fullu þjóðfélagsheildina? — bændur óska hvorki eftir því,
Svari þeir, sem geta. Eitt er að salt skorti í verstöðvar
þó gott að hafa í huga: „Sá1 vestur þar, eða frystihús séu
yðar, sem syndlaus er, kasti svo full að þau geti ekki tekið
forum.
Nú dvelur hann meðal
harna og barnabarna sinna,
sem skemmta gamla mann-
inum í elli,. og,leika við hann.
Og stytta honum stundir af
lífi og sál, þótt hann vinni
kannske dags daglega þar
margt fyrir sig og þau.
Guðjón hefir verið mjög
duglegur alla ævi, starfs- og
gleðimaður mikill.
Hann var vel giftur, átti
góða og duglega eiginkonu,
Kristinn Guðmundsson,
frá Syöri-Hömrum.
Fyrirkomulag námsstyrkja
Við afgreiðslu fjárlaganna
samþýkkti Alþingi tillögu frá
ráðuneytinu um 200 þús. kr.
hækkun styrkja til ísl. náms-
manna erlendis. Þá var einn
lg samþ. brtt. frá Birni Ól-
afssyni menntamálaráðherra,
þess efnis, að allt að 400 þús.
kr. af heildarupphæð styrkj-
anna skyldi ganga til þeirra
isl. námsmanna, sem byrjað
höfðu nám sitt ytra 1949 eða
fyrr, þ.e. áður en gengi ísl.
krónunnar va,r fellt hið fyrra
sinn.
Með þessari afgreiðslu máls
ins er námsmönnum þessum
veitt mikilsverð aðstoð.
í erindi, sem umboðsmenn
námsmannanna höfðu sent
menntamálaráðherra og al-
þingismönnum, lögðu þeir
einnig til, að stofnaður yrði
sjóður, sem gæfi ísl. náms-
mönnum erlendis, sem langt
fyrsta steininum."
Áfengisverzlunin gefur
væru komnir í námi sínu, kost miklar tekjur, og ríkissjóð-
á að fá hagstæð lán til að urinn er tómur. En hvaðan
ljúka náminu. Á stúdentsár- koma þessar tekjur og hvern-
um sínum, fyrir nálega þrjá- ig er þeirra aflað? Þær eru
tíu árum, stofnaði Lúðvík pressaðar úr hjartablóði Js-
Guðmundsson skólastjóri lenzkrar æsku og starfsþreki
slíkan sjóð við háskólann hér. hennar, með hinni örgustu
Vextir af lánum úr sjóðnum rányrkju, sem hugsast getur.
eru 3,5%. j Þetta er alkunn staðreynd,
í greinargerð sinni með till. j sem enginn getur mælt í móti.
þessari leggja flutningsmenn' Elns °S kunnugt er, er
til og óska þess, að „Alþingi margt til af iðjulausu fólki,
nú leggi fram allt að 1 millj. sumt af því eða jafnvel margt,
kr. stofnframlag til slíks er fólk, sem vill vinna, en vant
sjóðs“. Ennfremur segja þeir: ar atvinnu, aftur er sumt
„Er það jafnframt álit okk- t01k ekkert sólgið í að vinna,
ar, að í framtíðinni mætti að en llíir hjá foreldrum sinum
verulegu leyti draga úr veit- ! vandamönnum. Enn er
ingum óafturkræfra náms-'kka til mikill fjöldi fólks, er
styrkja, ef námsmönnum yrði telur sig vinna í sölubúðum,
geíinn kostur á að fá hjá °S hefir framfærslu af því.
slíkum sjóði námslán með hag! Ef nllu þessu fólki væri feng
stæðum kjörum. Reynsla sú, ln 1 hendur vinna við arðvæn
vörur til vinnslu, af því skipa
stól skorti. til að flytja burt
framleiðslu þeii'ra. Þetta er
vestfirzkum bændum miklu
hugstæðara en siglingar milli
Frakklands og Casablanca.
Hins vegar muna vestfirzk-
ir bændur það vel, eins og
aðrir, að sú var tíðin, aö Mbls.
liðið sagði bændum, að þeir
ættu ekki að vera að hætta
fé sínu í verzlun. Bændur
ættu að búa. Framleiðslu-
stéttirnar ættu ekki sjálfar
að eiga nein ítök í verzlun.
Sú var .tíðin að íslenzki
kaupmaðúrinn á ísafirði
vildi heldur láta menn borga
úttekt sína með vörum en pen
ingum. Kaupmaður sá var
stórvirkur framkvæmdamað-
ur og rekstur hans og fyrir-
tæki á ýmsan veg mikil lyfti-
stöng í héraði. Hann varð
sjálfur auðugur maður en svo
vekja athygli á þeirri furðu,
að Mbl., sem telur skipakaup
in orðin um of, deilir á fjár-
festinguna í þeim skipum,
sem eru í förum fyrir isl-
enzkt atvinnúlíf en leggur
blessun sína yfir hitt skipið,
sem leigt er i útlenda þjón-
ustu- Það mætti vera verð-
launaþraut að finna skýr-
inguna á því hvers vegna
Mbl. tekur slika afstöðu.
Við hvað miðar það krcfur
sinar og stefnu í siglingamál-
um?
Eftir hverju tekur það af-
stöðu með eða móti skipa-
kaupum?
Við skulum hugsa okkur á
þessu stigi, að Eimskipaíélag
íslands og Samband ísl. sam-
vinnufélaga séu álika þjóð-
holl fyrirtæki, eða vill. Mbl.
halda öðru fram?
Við skulum gera okkur það
ljóst, að Eimskipaféiagið hef
ir tekjur sinar af viðskiptum
við þjóðina alia og’ þjónustu
við hana alla, bændur eins
og aðra. Auk þess skulum v\ð
muna það, að þar sem Eim-
skipafélag islands hefir not-
ið skatfrelsis heitir það á
máli Mbi. aó aimenningur
greiðir skattana íyrir það-
Gullfoss er því byggður fyrir
skattpening alþýðunnar og
gróða af því að flytja al-
mennar nauðsynjar.
Hvernig fer þá Mbi. að
finna það út, að peningunum
sé heppilega varið til ao
kaupa Gullfoss en óhæfa að
kaupa Arnarfell?
Frímerkjaskipti
Ser.dið mér 100 íslenzk frí-
merkt. Ég sendi yður um hæl
290 erlend frímerki.
JON AGNARS,
Frímerkjaverzlun,
P. O. Bex 356, Keykjavik.
sem fengíst hefir áf starf- le§ framleiðslustörf — og þau fór, að sá auöur féll í hend-
semi lánasjóðs stúdenta hér eru n°g t11 — Þa væri undar- > ur erfingjum, sem áttu heima
á landi, í Noregi og Danmörku legt- et ekki næðist aðrar eins (í öðru landi.
sýnir, að til hreinna undan- tekjur, eins og þær, sem á-j Nú er það af að Mbl. segi,
tekninga má telja, aö slík fengisverzlunin gefur af sér.'að félög framleiðenda megi
námslán endurgreiðist eigi auk þess — og það er mest hvergi láta til sín taka á verzl
skilvíslega að fullu.“
í um vert — þroskaðist þaima unarsviðinu. Þvert á móti þyk
Tillaga þessi hefir mælst, heilbrigt fólk, sem ekki væri ist það vera hlynnt þeim verzl
mjög vel fyrir meðal þing- mergsogið af Bakkusi, og unarháttum. Eins mun það
manna og má líklegt telja, að fylgifiskum hans. Burt meö eftir nokkur ár í orði kveðnu
irman skamms verði borið,allt áfengi úr landinu!
fram á þingi frumvarp um j Sigurjón Kristjánsson
stofnun sjóðsins. I frá Ki-umshólum.
þykjast hafa samúð með
skipaútgerð samvinnumanna.
Það leiðír af eðli málsins, því
TENGILL H.F.
Heiöi við Kleppsve*
Sími 80 694
annast hverskonar rafiagn -
Lr og viðgerðir svo sem: Verh
smiðjulagnir, húsalagnv,
skipalagnir ásarnt viðgerðura
og uppsetningu á mótorurr ,
rcntgentækjum og heimllis-
vélum. ,