Tíminn - 01.03.1951, Side 6

6.
TÍMINN, fimmtudasr'nn 1. marz 1951.
50. blað.
DAGMAR
Skemmtileg
spennandi I
norsk mynd eftir leikriti Ove|
Ansteinssons. Hva-öa áhrif j
haföi Oslóarstúlkan á sveitaj
piltana?
Alfreel Maurstad, j
Vibelce Falk.
Sýnd kl. 7 og 9.
______________________1
Varvara Vaslle|na!
Afburðavel leikin rússneskj
stórmynd. *
Sýnd kl. 5.
!
TRIPOLS-BÍój
OFURHUGAR
(Brave Men)
Gullfalleg ný, rússnesk lit- i
kvikmynd, sem stendur ekki
rð baki „Óð Síberíu". Fékk!
1. verðlaun fyrir árið 1950.!
Enskur texti. j
Gurzo j
Tshernova
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJ A BÍÓj
ROBERTO.
(Prélude á la Glorie) j
Músíkmyndin, sem allir erj
séð hafa, dázt að. j
Sýnd kl. 7 og 9. ]
______Síðasta sinn._
Sii fyrsía og beztaj
Litmyndin fallega ogj
skemmtilega með:
Betty Grabie,
Dick Haymes.
Sýnd kl. 5.
BÆJARBIO
HAFNARFIRÐI
Storkurinn
Mjög spennandi amerískj
mynd.
Sýnd kl. 7 og 9.
JrmjArLutgSoétxiAn&A Mu ÆeStcLV
OCcu/ela^u/%
»♦
Bergur Jónsson
MáIaflutnlngsskrlf3tofs
Laugaveg 65. Slml 5833.
Kelma: Vltastíg 14.
Askriftarsúofs
X 13H I ÍV
tsss
Gerlzt
áskrifenánr.
Austurbæ jarbíó
!
! SSrigliton Sloek
(
| Bönnuð innan 16 ara.
j Sýnd kl. 7 og 9.
Frumskóga-
stólkan
(Jungle Girl)
— I. hluti —
Sýnd kl. 5.
jTJARNARBÍÓ
jSíðasta Grænlands
för Alfrcds \\ eg-
j eners
! Ákaflega áhrifamikil og lær-
| dómsrík mynd, er sýnir hinn
° örlagaríka Grænlandsleiðang
ur 1930—1931 og hina hetju-
legu baráttu Þjóðverja, Is-
lendinga og Grænlendinga
við miskunnarlaus náttúru-
öfl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
GAMLA BÍÓ
Ég inan þá tíð
Ný amerísk söngvamynd í
eðlilegum litum.
Mickey Rooney
Gloria de Haven.
! Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Fnginn sér við
Ásláki
Sýnd kl. 3.
HAFNARBÍÓ
Tufr.ii- fljótsins
(Hammarforsens Brus)
[Spennandi og efnisrík ný
| sænsk kvikmynd, sem hlotið
jhefir góða dóma á Norður-
jlöndum og í Ameríku.
Peter Lindgren,
Inga Landgre,
Arnold Sjöstrand.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I ♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦»»♦-
ELDURINN
| cerir ekkl boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnlr,
tryggja strax hjá
Samvinnutrvægflngrum
I Raflagnlr — Vlðgerðlr
Raftækjaverzlunla
LJÓS & HHT h. f.
í Laugaveg 79. — Siml 5114
VIÐSKIPTI
HÚS • ÍBÚÐIR
LÓÐIR . jARÐIR
SKIP o BIFREIÐAR
EINNIG-
Vcrðbrcf
Vátryggingar
Anglýsingastarfsemi
FASTEIGMA
SÖLLi
MIÐSTÖDIN
Lækjargötu
, 10 B
SÍMI 6530|
Urieist yfirlit
(Framhald af 5. síðu.)
Hyde missir trúna á
kommúnismann.
Hin fullkomna yfirdrottnun
Moskvuvaldsins og hin ósjálf-
stæða tilvera kommúnistaflokks
ins, sem orsakaðist af henni,
varð þess valdandi, að Hyde
byrjaði að efast um réttmæti
kommúnismans. Jafnframt tók
hugur hans að hneigjást að trú
málum aftur og hann gerðist
þaþólskrar trúar. Barátta kom-
múnista gegn Marshallhjálp-
inni, er m. a. fólst í því að tor-
velda framleiðsluna með verk-
föllum og vann þannig raun-
verulega gegn bættum kjörum
verkamanna, fjarlægði hann
kommúnisma enn meira. Hann
sá, að hér var ekki verið að
berjast til hagsbóta fyrir brezka
verkamenn. Ekki bætti úr skák
sú skýring, sem einn af leiðtog-
um kommúnista gaf honum, að
það myndi ganga seint að bæta
lífskjörin i kommúnistalöndun-
um vegna þess, að iðnaður væri
þar yfirleitt enn á lágu stigi, og
því yrði á m#ðan að draga úr
framleiðslunni og rýra lífskjör-
in í Vestur-Evrópu, svo að sam
anburður yrði ekki kommúnism
anum í óhag.
Bylting í Tékkóslóvakíu varð
til þess að Hyde tók endanlega
ákvörðun sína. Þann 10. marz
1948 tilkynnti hann aðalritstjóra
„Daily Worker“ að hann gæti
ekki lengur starfað í þjónustu
blaðsins. Ritstjórinn reyndi að
telja honum hughvarf, taldi
hann hafa ofreynt sig og bauð
honum ókeypis hvíldardvöl í
Frakklandi. Hyde lét hin góðu
boð ekki breyta ákvörðun sinni.
Hyde gekk í þjónustu komm-
únismans, því að hann vildi
bæta úr fátækt þeirra sam-
bræðra sinna, sem verst voru
settir. Hann trúði því, að kom-
múnisminn væri bezta leiðin til
að ná því marki. Hann þjónaði
þeirri trú af mikilli dyggð í
tuttugu ár. Reynslan, sem hann
fékk, sannfærði hann að lokum
um, að hann væri á rangri
braut. Kommúnisminn byggir á
þeirri trú, að það vei-ði að rífa
ríkjandi þjóðfélagshætti til
grunna og auðveldasta leiðin til
að ná því marki sé að koma á
atvinnuleysi, kreppu og styrj-
öldum. Þá hrynji þetta kerfi af
sjálfu sér og sæluríkið taki við.
Áðurnefndar fórnir séu því vel
tilvinnandi. En sæluríkið hefir
ekki komið í Sovétríkj-unum eða
annarsstaðar, þar sem komm-
únistar hafa náð völdum. Þvert
á móti aukið ófrelsi og kúgun.
í löndum kommúnista drottnar
nú það versta afturhald, sem
til er í heiminum í dag. Hyde
finnst það vafalaust sárt, að
hafa fórnað villutrúnni á kom-
múnismanum tuttugu beztu
starfsárum sínum, en sú fórn er
þó vissulega ekki til einskis
færð, ef hún mætti verða til þess
að forða öðrum frá því að lenda
í svipuðu óláni.
Ragnar Jónsson
hæstaréttarlögmaður
Laugaveg 8 — Síml 7752
LÖgfræðistörf og eignaum-
sýsla.
í

ÞJÓDLEIKHÚSID
Fimmtudag kl. 20 90.
Flekkaðar hendur
Bannað börnum yngri en 14 ára.
Föstudag kl. 20.00.
PABBI
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
13.15—20.00 daginn fyrir sýning
ardag og sýningardag.
Tekið á móti pöntunum
Sími 80000.
Cjina. JC
auð:
SKIPS-
LÆKNIRINN
45
— Nú er ég á leið til Vesturheims. Ég hefi góð meðmæli,
og fengi sennilega stöðu við einhvern háskóla þar. En ég
vil það ekki. Og ég mun ekki heldur setjast að spilaborði
framar. Ég fer þangað, þar sem engir háskólar eru, fer
á einhvern þann stað, þar sem skortur er á læknum og fá-
tækt fólk deyr hjálpavvana af því, að starfhæfustu lækn-
arnir flykkjast í borgirnar, þar sem þeir geta grætt meira
íé. Ég þarfnast ekki mikils — aðeins skurðarstofu, áhalda
og hjúkrunarkonu. Það ætti ég að geta fengið....
XII.
Tómas vaknaði skömmu eftir sólarupprás. Hann gat ekki
sofnað aftur. Hann lá vakandi og hugsaði um Sybil. Hún
var morgunsvæf, og hann var þess fullviss, að hún myndi
ekki koma snemma morguns. En þegar ætlaði að síga á
hann höfgi, heyrðist honum í hvert skipti eins og drepið
væri á dyr eða hurðarhúninum snúið. Þá stökk hann fram
úr og opnaði. En þar var ekki neinn. Um sexleytið byrjaði
hann að reykja sér til hugðárhægðar.
Sybil gæti sent mér línu og sagt mér, hvenær hún vill
tala við mig, hugsaði hann. Og varla hafði honum fyrr dott-
ið í hug, hvað hún gæti gert, en hann var sannfærður um,
að hún myndi gera það. Hann gat ekki skilið annáð en Sybil
vissi, hve illa honum leið og vildi sefa æstan hug hans.
Klukkan hálf-sjö fór hann að klæða sig. Klukkan sjö drakk
hann morgunkaffið. En klukkan hálf-átta átti hann að
vera hjá Stephanson og klukkan átta hjá frú Weber.
— Heldur læknirinn, að ég komist lifandi til Vestur-
heims? spurði gamla konan, er hann hafði skoðað hana. Og
svo benti hún á myndina í rammanum á náttborðinu, eins
og það gæti styrkt vonir hennar: Þetta er Frans sonur mlnn.
Þetta var mynd af ungum manni með svart hár og svip-
lítið andlit. í stórri borg má sjá þúsundir slíkra manna. En
móðurástin lætur sér ekki nægja slíkar röksemdir. Það er
aðeins einn af þúsundunum, sem hún viðurkennlr.
— Auðvitað komizt þér lifandi vestur um hafið, sagði
hann af því afdráttarleysi fullyrðinganna, sem ér síðasta
líknarlyfið, er læknir getur veitt dauðvona sjúklingi. Þér
skuluð ekki óttast neitt, jafnvel þótt yður verki. Verkina
rekum við' á flótta eins og við gerðum í gær.
Sjúka korran leit efablandin til systur Mörtu. En Marta
brosti eins og hún tryði statt og stöðugt á orð læknisins, og
það var eins og bláu augun hennar segðu: Þú getur treyst
okkur — við skrökvum aldrei.
— Hún er engill, sagði gamla konan við lækninn.
— Já — húri er það, svaraði læknirinn brosandi. En hún
vill ekki, að það sé sagt um hana.
— Því að það er ekki sátt, sagði Marta og sótroðnaði.
Hvernig ætti ég að vera engill? bætti hún við. Ég hefi, held
ég ekki, beðizt fyrir síðan ég var sjö ára.
— Þegar móðir klappar barni sinu á vangann, biður hún
til guðs, sagði frú Weber. Hún biður í hjarta sínu — orðin
skipta engu máli. Og þegar þér strjúkið hárið frá enni minu,
biðjið þér til guðs, eins blítt og innilega og góð móðir.
Marta svaraði ekki- Hún bar bolla með heitri mjólk að
vörum sjúklingsins. Gamia konan drakk mjólkina með erf-
iðismunum, og svitinn hnappaðist á enni hennar.
— Af þessu fáið þér endumýjaða krafta, sagði læknirinn
hughreystandi, er hún kveinkaði sér.
Það lá bréf á borðinu í lækningastofunni, er Tómas kom
þangað. Hann sá undir. eins, i aö það var ekki Sybil, sem
hafði skrifað utan á þetta bréf. Samt sem áður var hann
viss um, að það væri frá henni. En það reyndist vera frá
Júlíu Kapósí:
Þér hafið komið illa fram við mig, sagði hún, og ég hefi
hatað yður síðan. Nú er klukkan orðin þrjú, og mér hefir
'ekki komið dúr á auga. Það er enn ljós í glugganum á klefa
35. Ef ég lít út um gluggann minn, sé ég, hvernig ljósbjarm-
inn þaðan leggur á svartar bylgjurnar. Ég skil og viður-
kenni, að yður líður enn ver en mér, og ásakanir mínar
gleymast. Geti það orðið að liði að tala við konu, sem
margt hefir hent og mikið þjáðzt, þurfið þér ekki að axla-
brjóta yður á klefahurðinni minni... .
Tómas hafði ekki einu sinni munað eftir Júlíu. Hann
reif bréfið í tætlur. Síðan lagði hann af stað í morgungöngu
sína um skipið. Hann barði hvarvetna að dyrum og bauð
góðan daginn og spurði, hvernig farþegunum liði. Framhjá