Tíminn - 28.04.1951, Page 7

94. blað.
TÍMINN, laugardaginn 28. apríl 1951.
7,
Rrottníímssufia hi’iinintiarsteinsius:
0
Skotarnir sátu á honum
ar íögregian leitaði í
Nú er krýningarste!nn Breta kom'nn aftur á sinn stað í
Westminster Abbey eftir skemmtiförina til Skotlands. Ilann 1
er að vísu ekki samur eftir förina en verður nú vafalaust
gætt betur en fyrr. Það er meira að segja búið að gefa brott
námsmönnunum upp sakir. En sagan um það, hvernig brott
námið fór fram hefir legið að mestu í þagnargildi. Ilún er
þá orðin kunn og cr í aðaldráttum á þessa leið:
Ráðagerðin fæddist í
bjórs'ofu í Glasgow.
Það voru skozkir þjóðernis
Annar hlutinn
falinn í Kent.
Fordbíllinn ók
viðstöðu-
sinnar, sem hér áttu hlut að. laust til Skotlands,. með minni
Ráðagerðin um að nema stein hluta steinsins, en með hinn
inn á brott og flytja hann til hlutann var farið til staðar
Skotlands varð til í rabbi, nokkurs í Kent, þar sem hann
þeirra á bjórstofu í Glasgow. j var falinn. Báðir bílarnir og
Þar var áætlunin samin í ein brottnámsmennirnir voru
stökum atriðum. Raunar voru komnir til Skotlands, þegar
áætlanirnar þrjár, og vissi að herlúður var þeyttur vegna
eins einn maður um þær allar. ■ steinshvarfsins, lögreglan
í fyrstu áætluninni var ráð- 1 send af stað og verðir settir
gert að taka steininn um iól- ,við alla vegi.
in, í annarri í marz og í hinni í Nokkru síðar var strærri
þriðju í júní, er brezka vöru- hluti steinsins einnig fluttur
sýningin og hátíðahöldin í til Skotlands, en þá skall
Mynd!n sýnlr vígstöðvasvæðið í Kóreu. Sjást þar nöfn flestra
þcirra borga og bæja, sem nú koma við sögu í Kóreu-frétt-
um. Myndúi sýnír stöðu herjanna eins og hún var í upphafi
sóknar þeirrar, sem norðurherinn hóf fyrir nokkrum dög-
um. Norðurherinn sækir nú að borg.'nni í tveim fleygum, öðr
um frá Kwchon en hinum að vestan yfir Imjin-ána. Nú er
sóknarherinn kom.'nn tií staða um 29 km. norðvestan og
norðaustan Seoul og lá leið vestari fleygsins um Munsan en
leið eystri fleygsins um Chunchon.
Bretlandi stæðu sem hæst.
hurð nærri hælum, og lögregl
an hafði ekki hugmynd um
það, hve nærri hún komst
markinu.
Hernaðaráætlunin gerð
í skozku bókasafni.
Þeir, sem að ráðageröum
þessum stóðu, öfluðu sér nú Skotarnir sátu
allra upplýsinga um bygg- á steininum.
ingu Westminster Abbey í Þegar verið var að flytja
bókasafninu einu í Skotlandi, seinni helminginn til Skot-
og þar var innbrotiö og hern lands, stöðvaði lögreglan bif-
aðaráætlunin öll ráðgerð í reiðina í Dunstable og rann-
einstökum, atriðum. Sex vik- ásakaði hana. En steinninn
um fyrir jól var áætlunin full var falinn í ábreiðum og leit
búin en þá vantaði 105 ster- út sem aftursæti í bifreið-
lingspund til að standast inni. Á honum sátu þrír Skot
nauðsynlegan kostnað. Sú ar i pilsum sínum og breiddu
fjárhæð" Safnaðist þó brátt vel úr sér. Hið rétta sæti hafði
Norðurherinn náigast
Seoui úr tveim áttum
Suöurlierhisí mnn reyna að síiiSia séknhia
við Hais-fljjóÉ. Ihúar Seonl flýja Isorgina
Ilcldur dró úr sóknarmætti norðurhers'ns í gær á vestur-
vígstöðvunum, þar sem hann sækir í áttina til Seoul í tveim
fleygum. Suðurherinn hörfaði í gær úr bænum Uijongbu,
sem er um 20 km. norðan Seoul.
íslendingaþæKir
(Framhald af 3. síðu.)
á Helluvaði, ógift. Jónas,
bóndi á Helluvaði, giftur Hólm
fríði ísfeldsdóttur frá Kálfa-
strönd. Sigríður, húsfreyja á
Helluvaði, gift Gísla Árna-
syni, Jónssonar prófasts frá
Skútustöðum. Anna, gift
Þórði Friðbjarnarsyni tré-
smið, Akureyri. Jón, lögreglu-
þjónn á Akureyri, ógiftur.
Sigurgeir var fríður maður
sýnum, sviphreinn og drengi
legur, liðlega vaxinn og á,
yngri árum vaskleikamaður
til hvers er hann gekk, kapps
fullur til starfa og óhlífinn
sjálfum sér meira en hófi
gegndi, svo starfsþrek hans
þraut fyrir aldur fram. Bil-
aði heilsa hans þá, er hann
var um sextugsaldur. Þó
haföi hann ferlivist lengst af,
en mátti ekkert erfiði á sig
leggja. Fylgzt gat hann þó
með viðgangi nokkurra úr-
valskinda er hann átti jafn4
an, og glaðzt við dafnand^
hagsæld heimilisins, þar sení
börn hans og barnabörn, me?S
umhyggju og ásltúð, gerðú!
honum æfiskvöldið friðsællí
og bjart, þrátt fyrir vanheilsd
og þj áningar.
Sigurgeir var einn þeirra-
gæfumanna, .sem á ungurn
aldri setja sér ákveðið tak*
mark. Eignast sitt aðaláhuga
mál, sem þeir verja sér öll-1
um fyrir. Þeir munu komast
lengst. Þeim er sigur vís.
Jón Gauti Péturssoifc^
meðal áhugamanna.
Burðarmennirnir misstu
steininn.
Fyrirliði brottnámsmann-
anna segir frá atvikum í aðal | unglega sæti.
atriðum á þessa leið:
— Við voru sjö er tókumst
verkið á hendur. Sumir okk-
ar fóru til London með lest,
en hinir í tveim bifreiðum,
sem þeir leigðu sér, Ford-
bifreið og Jagúar. Á aðfanga
dag jóla vorum við allir komn
verið tekið úr bílnum og var
sent á eftir honum með lest-
eftir hið harða en kon-
voru sárir á óæðri endanum
inni, en aumingja Skotarnir
Steinninn veltur út.
Skömmu síðar skeði annað
hættulegt atvik. Skotarnir
voru orðnir svo helsárir af að
sitja á steininum, að ákveðið
var að koma steininum fyrir
á gólfi bifreiðarinnar. En við
ir til London og reikuðum óvænta- hemlun á beygju,
þar um stræti. Við brunnum j rann steinninn á aðra bíl-
í skinninu og gátum hvergi hurðina svo aö hún hrökk
haft eirð í okkur stundinni
lengur.
Allt gekk þó eftir áætlun.
upp og steinninn valt út á
veginn. Til allra hamingju
var enginn þar á ferð svo að
Við brutumst inn í Westminst j við gátum komið steininum
er Abbey á hinum ákveðná 1 fyrir í bílnum á ný óséðir.
stað og skriðum varlega að I Einn okkar sótti síðan
krýningarstólnum, þar sem, vagnsætið á járnbrautarstöð
steinninn var undir. Við lögð^ina í Glasgow og bar það út
um frakka á gólfið til að (þaðan fyrir allra augum án
krjúpa á meðan við fengumst (þess nokkurn grunaði hvað á
við *að losa steininn, en síðan ' bak við lá.
bárum við hann rakleitt út |
úr kirkjunni. En þegar við vor Gert við steininn.
um að koma honum út, misst j j skotlandi var gert við
um við hann, °S'féll hann í j steininn og siðan var hann
falinn, unz hann var afhent-
tvo hluta eftir gamalli
sprungu, sem í honum var.
Minni hlutann settum við
þegar inn í Ford-bílinn, og
hann ók tafarlaust af stað.
Stærri hlutann settum við í
Jagúarinn.
Frakkinn gleymdist
inni.
En þegar við ætluðum að
aka af stað tókum við eftir
því, að frakkinn hafði
gleymzt inni á kirkjugólfinu,
og í vasa hans var ræsilykill-
inn að bílnum. Það var ekki
um annað að gera en brjót-
ast inn á nýjan leik og
sækja frakkann. Það tókst
giftursamlega og við gátum
haldið af stað.
ur aftur af frjálsum vilia
eins og kunnugt er. Verki
okkar var lokið — það var að
eins að flytja hann til Skot-
lands og vekja með því at-
hygli á ákveðnum málum.
Minningnrsjtjnld
Krabbmnoinsfélags
Rcykjavíknr
fást í Verzluninni Remedia,
Austurstræti 7 og i skrifstofu
Elli- og hjúkrunarheimilis-
ins Grund.
íbúar Seoul tcku. að flýja á
brott úr borgínni suður á bóg
inn í gærkveldi og var þröng
á þingi við brýr og ferjur á
Han-fljóti. íbúarnir eru þó
ekki taldir nema um 400 þús.
þar sem svo mikill hluti henn
ar er í rústum. íbúafjöldinn
var áður rúmlega hálf önn-
ur milljón.
Undanhaldið skipulegt.
Van Fleet hershöfðingi
sagði, að undan’naldið væri
mjög skipulegt og suðurher-
inn hefði beðið mjög lítið
tjón i sókn norðurhersins. Suð
urherinn mundi enn hörfa
undan en líklega yrði reynt
að stöðva sóknina við Han-
fljótið. Ridgway hershöfð-
ingi sagði einnig í gær, að
sókn norðurhersins hefði að
líkindum ekki náð hámarki
enn, en margt benti til þess,
að þeir tefldu nú fram öll-
um herstyrk sínum og þar
með nálgaðist hámark átak-
anna í Kóreustyrjöldinni.
Suðurherinn hörfaði suður
fyrir 38. breiddarbaug á aust
urströndinni í gær eftir harða
bardaga. Norðurherinn beitir
miklu stórskotaliði, en fáum
skriðdrekum. Lítið var um
loftárásir í gær.
Varnarsamningar
Grænlands undir-
ritaðir
í gær voru undirritaðir
samningar milli Dana og
Bandarikjamanna um varn-
ir Grænlands. Taka Banda-
ríkjamenn að sér varnirnar
en fá til afnota þau hernað-
ar mannvirki, sem Danir eiga
þar. Samningarnir eiga að
gilda jafnlengi Atlanzhafs-
sáttmálanum.
Ellihcimlið
(Framhald af 8. síðu.)
eru „sjúkrasögurnar“ skráð-
ar. Þar hefir hver heimilis-
maður sitt spjald í skrá. Er
á það límd mynd af eiganda
og skráðar athugasemdir og
upplýsingar um skoðun. Þar
inn af er stór stofa með Ijós-
böðum, og eru það bæði kol-
bogaljós og „rauð ljós“. Þar
er einnig tæki til að gefa
rafmagnslost, en það er mjög
1 notað við þunglyndi, er að
' gamla fólkinu sækir stundum.
Þarna eru einnig einföld tæki
1 til ofurlítilla líkamsæfinga,
þar sem hægt er að styrkja
| fæturnar og stæla líkamann.
I Innrétting þarna er gerð eft-
ir ameriskri fyrirmynd.
Lítil rannsóknarstofa.
H'num megin við gang'.nn
er lítil rannsóknarstofa vel
búin að húsgögnum og tækj-
um. Þar er hægt að fram-
kvæma smásjárrannsóknir og
efnarannsóknir eins og með
þarf við slíka heilsugæzlu.
Vís'r að vinnukennslu.
Eitt af því erfiðasta sem við
er að etja til að gera dvöl
fólksins sem ánægjulegasta
og veita því nauðsynlega
dægradvöl, er að fá því heppi
leg störf í hendur. Margt af
þessu fólki getur unnið margt
nytsamt og skemmtilegt í
höndunum, en sumt hefir
ekki áður fengizt við slíkt
„dútl“ á ævinni heldur unn-
ið hörðum höndum að öðru.
Þessu fólki þarf að leiðbeina
við vinnuna og örva það.
Þarna í heilsugæzlustöðinni
í elliheimilinu er því stofa,-
sem ætluð verður til slíkrar
vinnukennslu og vinnu eftir
því sem tök verða á. Vistfólk
og starfsfólk elliheimilisins
heimsækir heilsugæzlustöð-
ina síðan á ákveðnum tímum
eftir þvi sem ákveðið er í
hverju tilfelli.
Yfirlæknir elliheimilisins
Lcfðangur Jóns
Lyþorssonar
(Frámhald af 1. síðu.)
væri á, en ekki nema tiltölu-
lega lygnt væri.
Frá mælingum okkar ge
ég ekki skýrt að sinni. Þykktí
jökulsins reyndist yfirleítti
500—800 metrar, en auk þess
sem við mældum jökulþykkt-
ina, rannsökuðum við einnia
þykkt snjólagsins, sem fallið
hefir í vetur, og annaðist Sig
urjón Rist þær mælingar aa
allega.
Ofan af jöklinum komum
við á mánudaginn, og var þí
hnésnjór uppi á honum, er
vatnselgur og krapi neðan til
Erfið fer til Ilorna-
fjarðar.
Daginn eítir fluttum við
efni í fyrirhugaðan skál»
Jökulrannsóknafélagsins upp
að Esjufjöllum. Síðan héld-j
um við af stað austur tú
Hornafjarðar og lögðum nótis
við dag á því ferðalagi. Urð-í
um við að flytja allan farang
ur okkar á skriðbílunum og
fórum yfir árnar á ótraustum
ísi. Komumst við með allaú
farangur okkar til Hafnar,
nema annan sleðann, sem við
urðum að skilja eftir við
Breiðamerkurlón.
Skriðbílarnir
góð tæki.
J
Skriðbílarnir reyndust okk
ur ágætlega, bæði á jöklinum
og niðri í byggð. Á þeim kom
umst við til dæmis yfir ís-
hroða, sem ekki hélt mannii
Öll ferðin tókst algerlega
slysalaust, enda vorum við
vel búnir. En útbúnað okkar
áttum við að þakka skriðbíl-
unum, því að án þeirra hefð
um við ekki komizt með allt,
sem við þurftum á jöklinum.
er Karl S. Jónasson, en þar
starfa einnig ýmsir aðrir 3ækn
ar i sérgreinum.