Tíminn - 18.08.1951, Page 6

r f:
Ný amerísk mynd. Ógleyman
leg ástarsaga.
ALLT FYRIR
ASTIM
1 myndinni leikur Cornel
Wilde í fyrsta skipti á móti
konu sinni Patrica Knigth.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Þegar grundirnar
gróa
(Green Grass of Wyoming)
Gullfalleg og skemmtileg ný
amerísk æfintýramynd í eðli
legum litum.
Aðalhlutverk:
Peggy Cummins
Charlcs Coburn
Lloyd Nolan
Robert Arthur
og einn frægasti vísnasöngv
ari Ameríku:
Burl Ives.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e. h.
BÆJARBÍÓ
HAFNARFIRÐI
Ástir og afbrot
(So evil my love)
Afarspennandi og vel leikin
amerísk mynd, byggð á sönn
um atburðum, er áttu sérj
stað í Bretlandi 1866.
► «
Aðalhlutverk:
Ann Todd
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Alunið
að
i
grciða
blaðgjaldið
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Slml 5833,
Helma: Vitastlg 14.
JinuAjuj\gjo€íiUnGA. «Cíi SeJtaJO
0Ccu/éUi$id %
TÍMIN, laugardaginn 18. ágúst 1951.
■■■i.iTwi. m«* i i >ir— mrr-r-r——
185. blað.
Austurbæjarbíó
Á vígaslóð
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
t holjar groipum
(Manhandled)
Afarspennandi og óvenjuleg
amerísk sakamálamynd.
Aðalhlutverk:
Dorothy Lamour
Dan Duryea
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
TVCOOIV
Stórfengleg og spennandi ný
amerísk kvikmynd í eðlileg-
um litum, er gerist í Andes-
fjöllunum í Suður-Ameríku.
Aðalhlutverkin leika:
John Wayne
Loraine Day
Sir Cedric Hardwicke
Sýnd kl. 5 og 9.
K>O»0«»0«»0«»0«U<m0M»««»MU0«U0«
' O mm U ■ l»'«« ' l«l XBK>«»0»0«»00»0«KMI
HAFNARBÍÓ
BAGDAD
Glæsileg ný amerísk ævin-
týramynd í eðlilegum litum.
Maureen O’Hara,
Paul Christian,
Vincent Price.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
n — n — n — i i i — ii ■■ ii ■■ n ■ ii—n —ii«
TRIPOLI-BÍÓ
Einræðisherrann
(Duck Soup)
Sprenghlægileg amerísk gam
anmynd með hinum skop-
legu
Marx- bræðrum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
SamvinnutrygginguHA
Enska deildar-
keppnin að hefjast
í dag hefst enska deildar-
keppnin í knattspyrnu. Er i
það venja að knattspyrnan
hefst um þessa helgi, og stend
ur keppnin síðan fram á
næsta ár. Hvert félag í 1. og
2. deild leikur 42 leiki.
Tíminn mun, eins og undan
farna vetur, gefa lesendum
sinum kost á að fylgjast með
gangi ensku knattspyrnunn-
ar.
Það þarf ekki að efa að í
vetur verður fylgzt með knatt
spyrnunni af meiri áhuga hér
á landi en áður. Eins og kunn
ugt er, eru líkur fyrir að veð-
málastarfsemi verði tekin
upp hér á landi í haust og
verður enska knattspyrnan
lögð þar til grundvallar. Ættu
þá hinar ýtarlegu lýsingar
blaðsins að koma mönnum að
notum i því sambandi, enda
má segja að Tíminn hafi ver-
ið eina blaðið’hér á landi, sem
eitthvað hefir gert af því að
kynna enska knattspyrnu
fyrir landsmönnum, og var
það auðvitað gert með það
fyrir augum að veðmála-
starfsemi yrði tekin upp hér
á landi.
Torfi sigraöí
Torfi Bryngeirsson vann
stangarstökkskeppnina á í-
þróttamóti, sem haldið var
í Linköping í Svíþjóð um síð-
ustu helgi. Stökk hann þar
4,10 m. Ekki er kunnugt um
aðra keppendur í stangar-
stökkinu. Norðmaðurinn Aud-
un Boysen vann tvo lands-
liðsmenn Svía í 800 m. hlaup-
inu. Olle Lindén og Ingvar
Bengtsson. Boysen hljóp á
1:51,6 mín., sem er bezti tími
hans í ár, en Lindén var með
1:52,6 og Bengtsson 1:54,5
min.
dagur væri. Hann gróf fingrunum niður í moldina og sleit
upp hver tvö grös, svo að hið þriðja fengi vaxtarrými. Hann
sótti þetta verk svo fast, að hann varð þess ekki var, að fað-
ir hans og Ingibjörg komu.
— Hvað aðhefst þú?
Ólafur leit upp. Andlitið var afskræmt.
— Kartöflurnar, stundi hann.
Jónas virti fyrir sér kartöflugrösin. Þetta voru ljót vinnu-
brögð. Hann ætlaði varla að trúa sínum eigin augum. Að
setja útsæðiskartöflur niður á þennan hátt — það var
sama og kæfa nýfætt ungviði eða svelta kú í hel. Hann gekk
upp með rákinni, þungur á brún, en var þó ögn léttari á
svipinn, er hann kom til baka.
— Þú skalt sækja hana. Hún verður að hjálpa þér að
gresja kartöflurnar.
Ólafur sagði, að Júdit mætti ekki snerta moldina. Hann
var orðinn sár á fingurgómunum, en hélt þó áfram að grafa
í moldina.
Gamli maðurinn þrammaði brott og Ingibjörg á eftir
honum. Hann gekk mjög hægt og starði niður fyrir fæt-
urna á sér, líkt og hann væri að leita að einhverju.
Júdit var á leið út að lindinni að sækja vatn i skjólur,
er Jónas kom heim á hlaðið. Hann sagði, að Ólafur vildi
tala við hana. Hún ætti að fara strax til hans. Vatnið
skyldi hann sjálfur sækja.
Stúlkan hleypti brúnum.
— Vilji hann tala við mig, getur hann komið til mín!
— Hann á annríkt.
Júdit leit stórum augum á Jónas. Á annríkt — á sunnu-
degi? Allt í einu skildist henni, að eitthvað sérstakt var á
seyði.
— Og hvar er hann þá?
— Uppi í kartöflureininni.
Ólafur sá ekki Júdit fyrr en hún var komin hér um bil
til hans. Augun byrjuðu aftur að ranghvolfast, er hann
varð hennar var, og hann urraði hásum rómi.
— Þú.... þú, drundi hann.
Júdit hörfaði aftur á bak. Svo rak hún upp skerandi
hræðsluóp og lagði á flótta, eins og hundrað úlfar hlypu
á eftir henni með gapandi kjafta.
Skemmtigarliar
(Framhald af 5. síðu)
Bærinn hefir tekið ástfóstri
við „Bringun,“ blettinn milli
Snorrabrautar og Þorfinns-
götn. S. 1. þrjú ár hefir
hann kostað 116 þús. krónur.
Þetta er aðeins grasblettur
með gangstígum. Dýrt væri að
rækta upp allt ísland, ef
bæjarstjórnarmeirihluti Rvík
ur stæði fyrir verkinu. X.
Rlönduós
(Framhald af 3. síðu.)
námi þar hafa ílengst í hérað
inu, og er ekki ólíklegt að
færri piparsveinar séu í
Húnaþingi en víða annars
staðar á landinu. — Það er,
mikill gæfu raunur.
J. S. j
Forðizt eldinn og
eignatjón
Framleiðum og seljun. |
ílestar tegundir handslökk *n j
tækja. Önnumst endurhleðslu j
á slökkvitækjum. Leitið upp-
lýslnga.
Kolsýruhleðslan s.f. Sími 3381
Tryggvagötu 10
An0lvsins?asfmi
TÍMANS
er 81300
Jónas Pétursson stóð heima á hlaðinu og horfði á það,
sem fram fór. Það hefði verið erfitt að ráða rúnirnar á
andliti hans.
Ólafur var á leið til fundar við Lappa-Köru — Lappa-
Köru, sem gat gert mönnum og dýrum sjúkdóma, magnaö
birni til illra verka og spurt anda feðra sinna um hulda
hluti. Enginn vissi, hve gömul hún var — ekki einu sinni
presturinn. Hún var fædd á næturþeli, þegar stjörnurnar
lofuðu fulltingi sínu, og þegar á unga aldri hafði hún kom-
ið til leiðar ýmsu, sem bar því vitni, að hún naut atfylgis
úr heimi hinna dánu. Tómas fullyrti, að þessi gamla spá-
kerling væri ekki föðursystir sín, en það voru samt uppi
gamlir Lappar, sem sóru þess eið, að þeir hefðu heyrt hana
talda systur Nikka. En svo gömul var hún, að undur máttu
heita, ef móðir Nikka hafði alið hana. Kannske höfðu þau
ekki heldur verið sammæðra. Og kannske var hún ekki
heldur af konu fædd. Þess voru sögð dæmi, að börn kæmu
í heiminn, og ættu þó hvorki föður né móður.
Lappa-Kara bjó í kofa fimm mílur norður frá Akka-
fjalli. Hún hafðist þar við árið um kring, og enginn hafði
heyrt þess getið, að hún hefði eignazt hrein. Hún átti að-
eins fáeinar kindur og geitur, og feitari skepnur vissi eng-
inn dæmi um. Fólk gat sér þess tll, að þau væru alin með
göldrum hina löngu vetrarmánuði, því að sjálf gat Lappa-
Kara ekki valdið orfi og ljá. Hún var þar að auki hrædd
við stál. Hún hélt, að ijár skæri sig í hendur og fætur, og
hið svarta blóð galdranornarinnar rynni úr líkama henn-
ar. Og Inga.... nei — vesalings barnið gat ekki heyjað
handa skepnunum. Enginn vissi, hvar Lappa-Kara hafði
náð í þessa ljóshærðu telpu. Frumbýlingur hafði fyrst séð
hana, er hann kom til Lappa-Köru með kindarbóg til þess
að fá hana til að forða kartöflum sínum frá næturfrost-
inu. Seinna höfðu fleiri séð barnið. Ár eftir ár fóru frum-
býlingar og Lappar á laun til Lappa-Köru, en þótt sumir
kæmu hvað eftir annað, þá varð enginn þess var, að telp-
an stækkaði. Og nú sáu menn hana líka orðið sjaldan. Það
voru skot og afkimar í kofanum, og enginn þorði að for-
vitnast um það, hvað þar leyndist. Að Inga gæti heyjað —«
nei. Menn mundu sjaldnast eftir því, að hún væri til.