Tíminn - 29.09.1951, Blaðsíða 6

Tíminn - 29.09.1951, Blaðsíða 6
8. TÍMINN, laugardaginn 29. september 1951. JLúL. 220. blaö. Danslagaget> raunin 1 myndinni kynna vinsæl- ustu jazzhljómsveitir Banda ríkjanna nýjustu dægurlög- in. Jerome Cortland, Ruth Warrick, Ron Randell, Virg- inia Wells, A1 Jarios. Sýnd kl. 7 og 9. Óður Indlands Sýnd kl. 5. NÝJA BIO Bréf frá óhunnri konu (Letter from an Unknown Woman) Sýnd kl. 7 og 9. Ilctja f jalla- lögreglunnar Spennandi lögreglumynd uml æfintýri kanadiska riddara- | liðsins. Aðalhlutverkið leikur[ kappinn George O’Brien. Sýnd kl. 5. BÆJARBÍÓ HAFNARFIRÐl Elsku Rut (Dear Ruth) Sprenghlægileg amerísk gamanmynd gerð eftir sam- nefndu leikriti, er var sýnt hér s.l. vetur og naut fá- ;dæma vinsælda. — Aðalhlut verk: Joan Caulfield William Holden Sýnd kl. 7 og 9. Sími 9184. Utvarps viðgerðir Radiovinnustofan LAUGAVEG 166 Auglýsingasími TÍMAlVS er 81 300. Bergnr Jónsson Málaflutningsskrifstofa Laugaveg 65. Slml 5833. Heima: Vltasfclg 14. drnulnúigJoéHtAjuiA. s€tc SeJHUO 0Uu/eUi$u?1!% liorfitn Pandora og Ilol- lendingurinn fljúgandi Bönnuð innan 12 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9,15. Skaininbyssu lietjan Sýnd kl. 5. TJARNARBIÓ Ástar töfrar (Enchantmenn.) Ein ágætasta og áhrifarík- asta mynd, sem tekin hefir verið. Framleidd af Samuel Goldwin. Aðalhlutverk: David Niven Teresa Wrigth Sýnd kl. 5, 7 og 9. Regnbogeyjan Sýnd kl. 3. GAMLA Sigurboginn („Arch of Triumph“) eftir sögu Erich Maria Re- marque, sem komið hefir úfc í íslenzkri þýðingu. Aðalhlutverk: Ingrid Bergman Charles Boyer Sýnd kl. 5 og 9. Bönnuð fyrir börn. HAFNARBIO Borgarljósin (City Lights). Ein allra frægasta og bezta kvikmynd vinsælasta gaman leikara allra tíma: Charlie Chaplin. Sýnd kl. 5, 7 og 9. TRIPOLI-BÍÓ Ævi Mozarts (When The Gods Love) Hrífandi ný ensk músík- mynd um ævi eins vinsæl- asta tónskáldsins. Royal Phil harmonie Orchestra undir stjórn Sir Thomas Beecham leikur mörg af fegurstu verk um Mozarts. Victoria Hopper Stephen Haggard Jolin Loder Sýnd kl. 5, 7 og 9. MnnlB aS grciða blaðgjaldið ELDURINN gerlr ekki boð & unðan «ér Þeir, sem ern hyggttíx, tryggja strax hjá SamvinnutrygginguM Erlent yfirlit (Framhald af 5. síðu þær sjálfs sín vegna. En þær komu of seint. Og þeir Vestur- landabúar, sem áfellast Persa fyrir að samþykkja ekki mála- miðlun strax, taka ekkert tillit til afleiðingu þess haturs, sem nýlendupólitík Breta hefir skilið eftir, og sérhver áhorfandi verður að viðurkenna, að allrík ástæða er fyrir viðhorfi Persa. Sigge Stark: í leynum skógarins ÍÉHlá 14 Baudáríirjamanna° " uninn, er hún fór að leita berja. Sýslumaðurinn yfirheyrði Það er augljóst, að stjórnar- þessa konu líka og spurði hana, hvernig Naómí hefði orðið völdin í Washington verða að við tíðindin. En konan sagði, að enginn vissi, hvað Naómí ftendm-'hlSþ“s að'treyastaV vin hugsaði- og hún hefði ekki ^agað sér öðru vísi en hver og áttuna við brezku þjóðina. Eigi! einn hefði gert, er hann heyrðf slíka frétt. Hún hefði orðið að síður eru mörg dæmi þess, óttaslegin og sagt, að þar hefði góður maður dáið, en að öðru þfóöhmTmdnstökmáS, ánþeS,leyti hefði þess ekki orðið vart’ að henni ^ætti nærri sér að til vinslita dragi. Afstaðan .höggvið. En þetta fannst mér undarlegt. Ef hún tók Eirík til Pekingstjórnarinnar kín- versku er slíkt dæmi. En í hinum nálægari Austur- löndum verður Bandaríkja- stjórn að snúa baki við brezkri pólitík, eins og hún hefir verið framkvæmd, því að hér er um að tefla hagsmuni alls hins frjálsa heims. í stað þess að leggjast á sveif með brezkri ný- lendupólitík, er það skylda bandarísku stjórnarinnar að vinna að því, að Bretar sjálfir segi skilið við stefnu, sem hefir sagði Andrés. svo gersamlega brugðizt sem i dæmin sýna. I , , Enn er það ekki of seint í skapgerðinm komið. Gætti faðir Eiríks ekki fyllstu stiling- Persíu. Bandaríkjamenn vinna ar? Veit nokkur, hvernig honum var innan brjósts eða hve bezt að málinu með málamiðlun, þungU áfall hann varð fyrir? sem metur jafnt hag Breta og . Persa, jafnframt því, sem efna | Þu hefir kannske rétt fyrir þér, sagði Andrés hugsi. hagsaðstoð er veitt. Hér er um Það er erfitt að skilja þetta fólk í skógunum. í Norðurseli fram yfir aðra og lét hann koma og fara að vilja sínum, þá hlaut hann að vera henni svo mikils viröi, að henni yrði hverft við andlátsfregnina. — Já, það var undarlegt, sagði írena. Irma virtist þungt hugsi. — Henni gat fallið þetta jafnþungt, þótt hún léti það ekki í ljós, mælti hún svo. — Við svo óvænt tíðindi hefði hún þó hlotiö að láta tii- finningar sínar í lj ós að meira eða minna leyti, svo að.... — Hlotið? greip Irma fram í fyrir honum. Það er undár að ræða stefnu sem þá, er Banda ríkin hafa fylgt gagnvart Grikk landi. — Kom ekki fleira fram? spurði írena. — Jú. Eitt og annað, sem eyðir öllum grun, er fallið hafði á suma af óvinum Eiriks, en ekkert bendir til þess, hver Þvingunaraðgerðn’ fordæmdar. unnig verkið. Maðurinn, sem hann hafði átt hestakaup- Og hvað sem ollu oðru liður . ... .. má það ekki koma, fyrir, a,ð Bret | ^ vio, hefir S8.nri3.0 fjcirveru. sinu á ullt öðrum stuð þessu ar dragi Bandaríkjamenn með nótt, og á einhverjum bæ, sem ég man ekki hvað heitir, hafði sér í pólitík sem stefnir að því! fólk géð Ágúst klæðskera byssulausan á leið heim til sín að þvmga Persa með efnahags | legum ráðstöfunum, sem þýðe. ffokkru fyrii miðnsetti, og muður, sem setluði uð hittu Agúst eymd og örbirgð fyrir þjóðina. !þetta kvöld, segir, að byssa hans hafi hangiö á stofuþilinu Meira virði en þaö, hvoit t>aö | eftir að hann hafði farið í heimsóknina að Mýri. Svo að stjórna olíustöðinni í Abadan, (senmlega hefir hann engan hlut átt að þessu. Auðvitað er að bjarga Persíu í hóp frjálsra hefði hann getað notað aðra byssu, en hann er víst lítil þjóða, því að Persía er lykillinn Skytta, auk þess sem sannað þykir, að hann hafi verið kom- að þessum hjara heims. mn heim, er morðið var framið. Þetta er allt, sem ég veit. Ef Nóreníus hefði ekki verið jafn önnum kafinn og hann var, hefði ég spurt hann um eitt og annað, sem mig lang- aði til að vita, en.... — Spurðu mig. Kannske ég viti það, sagði Irma. Ég þekki fólkið í skógunum miklu betur en Nóreníus frændi gerir og Moskviistimiiilliiin (Framhald af s. síðu' ur ofgott, ef þeir finna ein- hverja hugsvölun í því. , , . . En álit þeirra vex ekki við mun nokkru sinni gera' þetta. Það sjá allir stimpil- inn á þeim og mönnum geðj- — Jæja? Þá veiztu, hver þessi Pétur Brask er? Hefirðu séð hann? spurði írena áköf, óðfús að segja ast alltaf verr og verr að hon-|einnig það, sem hún vissi. Tókstu eftir því, að hann er ein- um. Þjóðviljinn auglýsir hentiir? daglega. Þeim fjölgar hann daglega. Þeim óðum, er gleptust til að trúa þeim um skeið, en snúa nú við þeim baki. Fleiri og fleiri fara í slóð Hermanns Guð- mundssonar og Jónasar Har- alz. Brátt mun aðeins lítil hjörð standa umhverfis mennina, er hafa Moskva- stimpilinn á enninu. ►o-o Gerist áskrifendur að 7 Áskriftarsimi 23ts ífí ÞJÓDLEIKHÚSID Lénharður fógeti Sýningar: Laugardag kl. 20. Aðgöngumiðasalan opin frá kl. 13.15 til 20.00. Kaffipanlanir í miðasölu. Engin sýning á sunnudaginn. — Auðvitað sá ég það? — Hann er ekki með öllum mjalla. Hann er niðursokk- inn í endalaust trúargrufl.... — Þú kannt ekki að segja frá, greip Irma fram í fyrir henni. Þú ættir heldur að tala um.... — Hann þjáðist áður af stelsýki, hélt írena áfram, en eftir að hann varð svona trúaður, hjó hann af sér hægri höndina og brenndi hana. Hann sagðist gera það að boði biblíunnar. — Gerði hann það sjálfur? — Já. Hann er ekki með öllum mjalla eins og þú veizt. — Aö honum skyldj ekki blæða út? — Það er satt, aö geggjaðir menn séu oft ótrúlega heppn- ir, og það virðist vera satt. Þetta var sérstök slembilukka. Læknirinn var á ferð og fór heim í kofann til Péturs til þess að biðja um vatn að drekka. Hann kom á síðustu stundu til þess að bjarga lífi mannaumingjans. — Já, þessir trúarórar, sagði Andrés. Vesalings maðurinn. írena lagði frá sér handavinnu sína. — Ég sé ekki lengur til viö þetta, sagði hún. Það var að byrja að rökkva, og auðfundið á öllu, að haust- ið var í aðsigi. Kaldan gust lagði yfir garðinn. — Þú ert allt í einu svo þögul, sagði Andrés giettnislega við Irmu, og eitthvað svo þungt hugsi. Ég skal borga þér fimm aura, ef þú segir mér hugsanir þínar. — Ég skal segja þér þær án endurgjalds, sagði Irma, og hirtf ekki um glettni Andrésar. írena hefir sagt þér hagi Péturs Brasks, en hún skilur hann ekki, og þess vegna... — En skilur þú hann? J. A l' x v * -./lA

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.