Tíminn - 31.01.1952, Blaðsíða 6

--sswrp
TÍMINN, fimmtudaginn 31. janúar 1952.
blað.
La Traviata
Hin heimsfræga ópera eftir |
Verdi.
Svnd kl. 9.
Dansa drottningin j
Amerisk dansa- og söngva-
mynd.
Adela Jergern
Manulyn Monsen
Sýnd kl. 5 og 7.
NÝJA BIO
ííersveit útlaganna ]
(Rogues Regiment)
Mjög spennandi og ævintýra =
leg ný amerisk mynd, er fjall |
ar um lífið í útlendingaher- ?
sveit Frakka í Indó-Kína, og |
fyrrverandi nazistaleiðtoga ]
^ Aðalhlutverk:
Dick Powell,
Marta Toren,
Vincent Price,
Stephen McNally.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Austurbæjarbíó
Gesturinn
= 5
1 (Guest in the House) §
I . I
i Ákaflega spennandi, amer- |
i ísk kvikmynd, gerð eftir sam ]
1 nefndu leikriti, eftir Hagar |
| Wilde og Dale Eunson.
Anne Baxter
Ralph Bellamy
]_______Sýnd kl. 9.___ j
I Gög og Gokkv í |
iangelsi
| Hin sprenghlgilega og spenn |
| andi gamanmynd með |
Gög og Gokke.
]_______Sýnd kl. 5^__
| TÖFRASÝNING TRUXA
kl. 7.
i Raforkan
TJARNARBÍO
Ævintýri
Hoffmanns
(The Tales of Hoffmann)
=
~ B
BÆJARBÍÓ
- HAFNARFIRÐl -
Orustuflugsveitin \
(Fighter Squadron)
S
Mjög spennandi ný amerísk i
kvikmynd í eðlilegum litum 1
um ameríska orustuflugsveit, |
sem barðist í Evrópu í heims ]
styrjöldinni.
Aðalhlutverk: |
Edmond O’Brien,
Robert Stack.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
HAFNARBÍÓ
Við viljum eignast 'i
barn
Vegna mikillar eftirspurnar f
verður myndin sýnd nokkur ]
skipti enn
kl. 7 og 9.
Sýnd kl. 9.
lilississipp i
1 Bráðskemmtileg amerísk kvik
1 mynd með Bing Crosby.
s
Sýn dkl. 5 og 7.
1 glœpaviðjum
(Undertown)
Afar spennandi og viðburða f
rík ný amerísk mynd.
Scott Brady,
John Russell,
Dorothy Hart. |
Bönnuð innan 16 ára-
Sýnd kl. 5.
ÍGAMLA BÍÓ
Apache-virkið
(Fort Apache)
| Spennandi og skemmtileg
f amerísk stórmynd. Aðalhl.:
John Wayne,
Henry Fonda,
Victor McLaglen,
| ásamt
Shirley Temple og
John Agar.
Bönnuð inan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
(Framhald af 4. síðu.)
ir sitja m.eð héraðslæknir
Laugarás-læknishéraðs, væru
strax tilbúnir að taka á sig
þær auknu skyldur er af
minnkun héraðsins leiðir. —
Vill ekki T. E. spyrja sína
sveitunga og aðra, sem þetta
kemur við, um þetta atriði.
Það er alltaf hægt að tala
um sparnað, og vissulega má
margt spara, en vandinn er,
eins og áður er tekið fram, að
benda á hinar réttu leiðir.
Hvort þær eru það, sem T. E.
bendir á í grein sinni, tel ég
mikinn vafa; það, að hætta
við þær framkvæmdir, sem
ekki er hægt á móti að mæla
að eru til þess aö bæta lífs-
afkomu fólksins, sem í upp-
sveitum Árnessýslu býr, og
sem ég vil fullyrða. að eru st'ór
vinningur i samgöngumálum
þessa héraðs. Vil. ég um leið
i iáta ánægju mína í ljósi yfir
= því, að útlit er fyrir, að þessi
mál séu það langt á veg kom-
in, að ekki verði aftur snúið,
þrátt fyrir það, þó menn,
eins og T. E. vilji gera sitt
til að torvelda það.
Mér finnst, að brúargerð og
rafmagnsmál séu það óskyld
að ekki þurfi að blanda því
saman, og hvað sem þessu
öllu liður, þurfi ekki að gera
neinar neyðarráðstafanir til
þess að fólkið út um byggðir
landsins fái þann rétt og þau
lífsþægindi, sem því ber, eins
og það, sem í þéttbýlinu býr,
og það eins fljótt og unnt er,
og til þess verður að treysta
ráðamönnum þessara mála,
því vitað er, að á því hafa
þeir að m. k. flestir fullan
skilning.
Ég hefi hér að framan leit-
ast við að leiðrétta og skýra
þann misskilning,' er fram
kom í grein T. E., því mér
finnst ekki viðeigandi, að
menn úr þessu héraði slái
fram svona rökum, hins veg-
ar er ekki tilgangurinn með
þessu að fara hér út í nein-
ar ritdeilur, því til þess er ég
ekki fús við rníná kunningja.
Eiríkur Jónsson,
Vorsabæ.
KJELD VAAG:
HETJAN
ÓSIGRANDI
44. DAGDE
extra,
^Otqr oH-
(TRIPOLI-BÍÓ
j Bréf til þriggja
ciginmanna
| (A letter to three husbands)
: Bráðskemmtileg og spreng-
1 hlægileg, ný amerísk gaman-
| mynd.
Evlyn Williams,
| Eve Arden,
Iloward Da Silva,
Shepperd Strudwick.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
íslendingaþakttir «
(Framhald af 3. síðu.)
unnin á látlausan og hógvær-
an hátt, og lætur ekki mikið yfir
sér. Á .þann hátt var lífsstarf
Guðbjargar alla tíð, en að sama | anna
gæta Magnúsar vel. Það var varla ráðlegt að eiga neitt á hættu.
En svo yppti hann samt öxlum og rumdi: „Leysið hann“!
Magnús neri úlniiðina, þegar böndin liöfðu verið leyst. Síðan
spurði hann: „Má einn minna manna sækja fána í káetu mína?“
Víkingaforinginn kinkaði kolli.
Fjórir skotliðar voru kvaddir til, og víkingarnir horfðu forviða
á, er fánanum var sveipað um lík Kolbeins og það borið út að
öldustokknum á bakborða. Víkingaforinginn lét tíu af sínum
mönnum fylgja þeim eftir. Hinum var skipað að flytja farminn
úr „Hindinni“ yfir í enska skipið. Vissulega hefði hann viljað
fara líka með skútuna til Skotlands. En það var of mikil áhætta.
Það var bezt, að sem minnst yrði talað um þennan atburð.
við það bút úr akkerisfesti. Víkingarnir hjálpuðu honum. Síðan
vi ðþað bút úr akkerisfesti. Víkingarnir hjálpuðu honum. Síðan
sneri Magnús sér að stýrimanni sínum: „Þú kannt latínu, Jakob.
Flyttu bæn, áður cn við sökkvum honum“.
Jakob hafði aldrei hrósað sér af latínukunnáttu sinni, og hann
hafði ekki heldur beðizt fyrir síðan hann var drengur. Hann
varð því vandræðalegur. En samt spennti hann greipar og taut-
aði fáein latnesk bænarorð, Magnús stóð grafkyrr og laut höfði.
Hann heyrði aðeins orðin „pacem“ og „Deo gratias".
Þegar bæninni var lokið, var líkinu rennt í sjóinn. Magnús
hallaði sér út yfir boröstokkinn og lyfti annarri hendinni. Svo
starði hann annars hugar á hringina, sem mynduðust á yfirborði
hafsins. Síðan rétti hann skyndilega úr sér. í næstu andrá kváðu
við fjögur fallbyssuskot.
Hinir ensku víkingar voru önnum kafnir við að rífa upp farm
„Hindarinnar", er Magnús og Jakob voru aftur leiddir fyrir
foringjann. Jóhannes brosti hæðnislega:
„Nú skiptir dýr farmur um eiganda“.
„Þú hefir látið mig halda lífi til þessa, svo að ég mætti njóta
þess að horfa á það“, svaraði Magnús.
Víkingaforinginn strauk skeggið. „Nei. Ég hefi hugað þér lengra
líf. Hér hefir svo litlu blóði verið úthellt, að þú skalt njóta þess.
Ert þú mér ekki þakklátur“?
„Þú skalt ekki vænta þakka frá mér“, svaraði Magnús. „Þú
munt iðrast þessarar ákvörðunar, ef fundum okkar ber saman
síðar“.
„Þú ert undra djarfur, Magnús Heinason", svaraði vikingur-
inn forviða. „Ég vildi gera þig að stýrimanni mínum. Það yrði
starf við þitt hæfi. Þú myndir bera mikið úr býtum. Freistar það
þín ekki“?
„Fjandinn hirði allt þitt ræningjahyski“.
Víkingaforinginn hleypti brúnum. Nú var hann reiður, en
hann vildi þó ekki taka aftur orð sín. Magnús skyldi sleppa
lifandi.
Enginn skipti sér af því, þó aö þeir Magnús og Jakob töluðu
saman. Stýrimaðurinn sagði skipstjóra sínum, hvernig allt hafði
gerzt. Jóhannes postuli hafði vafalaust mútað einhverjum af
hásetum þeirra. Vínánkerið var aðeins liður í herkænsku þeirra.
Grunur stýrimanns féll á Þorkel Níelsson. „Eftir siglingalögum
kónglegrar mektar skal hann hálshöggvinn", sagði Jakob.
„Öll skipshöfnin skal hálshöggvin", hvæsti Magnús. „Því miður
getum við ekki framkvæmt aftökurnar, fyrr en við komum til
Björgvinjar, því að annars komum við skútunni ekki yfir hafið“.
Jakob var hugsi. „Það bíða sjálfsagt okkar allra miður góðar
viðtökur í Björgvin, skipstjóri".
„Víst er frændi minn strangur húsbóndi, en skynsemi hans
er þó óbrjáluð. Ekki svikum við farminn í hendur sjóræningj-
skapi traust í reyndinni og vel
leyst, og er íslenzku þjóðfélagi
skaði að burtför slíkra þjóna,
en minningin og fordæmið lifir
um gott og bjart ævistarf sam-
tíðinni til góðs. Með þeirri viður
kenningu og þökkum skalt þú
kvödd, kæra frænka mín, frá
: M
1ELDURINN
| gerir ekki boS á undau *ér.
I Þeir, sem ern hyggnir,
tryggja atrax hj&
1 Samvinnutryssinsum
Útvarps viðgerðir
KadloviuimNtefaB .
LAUGAVKG 1«,
Bergur Jónsson
Málaflutnlngsskrlfstofa
Laugaveg 65. Siml 5833
Helma: Vltastlg 14
„Við skulum vona það. En það verður gleði á Þýzkubryggju,
þegar fregnir berast þangað af þessum atburði. Hans Dittelhof
mun kunna að seaja frá þessu....Það er mitt ráð, að ýið förum
alls ekki til Björgvinjar aftur“.
„Hvað áttu við“? spurði Magnús undrandi.
„f Björgvin bíður okkar smán og læging, bæði hjá frænda
þínum og þýzku kaupmönnunum", sagði Jakob. „Það er mitt ráð,
. að við siglum norður í höf og leitum að fjórða ríki kónglegrar
mér og börnum minum fyrn a mektar. Við munum hljóta ríkuleg laun, og frændi þinn getur
frá fyrstu tíð. Guð gefi manm ekki alasag þér, þótt þú hafir notað skip hans í því skyni“.
þínum, börnum bg systur, sem ( Magnús þagði við. Þetta var freistandi tillaga. Þaö var hent-
hjá þér dvaldi, og öllum as - ugt að fara slíka för um petta leyti árs — þeir höfðu nóg af öli
styrk °S ^rek VJ og vistum, og hásetanir yrðu auðmjúkir eftir það, sem þeir nú
höfðu gert. Einar Jónsson mundi láta sér vel líka, ef ferðin heppn-
| aðist — að minnsta kosti vegna þeirrar vonar, að hann nyti góðs
( af auðlindum Grænlands... .Ef ferðin heppnaðist. En Kristján
Álborg hafði ekki fundið Grænland.... það gat brugðizt til
beggja vona, að þeir fyndu fjórða ríki kónglegrar mektar....
Magnús hristi höfuðiö. „Nei, stýrimaður! Svo þung verður
okkur ekki landtakan í Björgvin. Frændi minn er réttlátur mað-
brottför þína.
Blessuð sé minning þín.
K. Th.
I
Lærdómsríkt.. .
(Framhald af 5. síðv -
Bændur eiga að læra af þessu ur, og ég vil ekki bregðast trausti hans. Við ræðum þetta ekki
og forðast þá falskenningu, rneira".
að það sé hagur fyrir þá að
eiga bændadeildir í sem flest
um flokkum, er lúta hins veg
ar yfirráðum annara stétta.
Því aðeins geta bændur unn-
ið nýja sigra, að þeir standi
samhentir í einum flokki og
geti því treyst á örugga for-
ustu hans. X+Y.
Aoglýsið i Tímannm
Þfegar víkingarnir höfðu flutt allan farminn úr „Hindinni" yfir
í sitt skip, lét Jóhannes postuli taka allt púður og blý, sem fannst,
svo að Magnús gæti ekki látið skjóta á þá að skilnaði. Seint um
kvöldið kvöddu víkingarnir. Foringinn fór síðastur yfir í skip
sitt. Þegar skipin sigu hvort frá öðru, veifaði hann til Magnúsar
og hrópaði: „Góða ferð! Skilaðu kveðju minni til Björgvinjar“!
Magnús kreppti hnefana. „Hittumst síðar“, svaraði hann. „Og
þá skalt þú gráta blóði“.
Viku síðar sat Magnús í skrifstofu föðurbróður síns, og þá var
það hann, sem hefði mátt gráta blóði. Grunur Jakobs reyndist
réttur. Einar Jónsson var viti sínu fjær yfir tjóni sínu.
„í fyrsta skipti, sem rænd er skúta, er ég á, þá er bróðursonuí