Tíminn - 28.05.1952, Blaðsíða 6

Tíminn - 28.05.1952, Blaðsíða 6
i.'' 6. TÍMINN, miðvikudagmn - 28. maí 1952. 118. bla& LEDŒÉIAG RETKJAVÍKUR1 PÍ-PA-Kt (Söngur lútunnar.) 40. sýning í kvöld kl. 8. Aðgöngumiða- I sala írá kl. 2. Sími 3191. | Síðasta sinn. Kaldur Uvenmaifur | (A Woman of Distinction) | Afburða skemmtileg amer-1 ísk gamanmynd með hkium | vinsælu leikurum: Rosalind Russel Ray Milland Sýnd kl. 5,15 og 9. NÝJA BÍÓ 6 Ofjarl samsœris* | § mannanna e (The Fighting O’Flynn) | Geysilega spennandi ný am- | erísk mynd uni hreysti og \ vígfimi, með miklum við-1 burðahraða, í hinum gamla \ góða Douglas Fairbanks stíl. f Aðalhlutverk: | Douglas Fairbanks jr. | og Helena Carter. ífiíi>í PJÓDlEIKHÚSID Vicki Baum: Sýnd kl. 5,15 og 9. í BÆJARBÍÓ - HAFNARFIRÐJ Hvíti kötturinn (Den Vita Katten) Mjög einkennileg, ný, sænsk mynd, byggð á skáldsögu Walter Ljungquists. Myndin hefir hvarvetna vakið mikla athygli og hlotið feikna að- sókn. * _ Alf Kjellin, Eva Henning, Gertrud Fridh. Bönnuð innan 16 ára. Sýnd kl. 7 og 9. Sími 9184. HAFNARBÍÓ Hvíta draum- fft/ðjnn (Der Weisse Traum) Bráðskemmtileg og skrautleg, þýzk skautamynd. Olly Holzmann, Hans Olden og skautaballett Karls Scháfers. Sýnd ki. 5,15 og 9. ■••♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ Askrlftarsiml: TIMINN 2323 ELDURINN gerir ekk< boð á undan «ér. Þelr, sem eru hyggnir, tryggja straz hjá SAMVINNUTRYGGINGUM I „Het lykkeliye skibbrutl“ eftir L. Holberg. | Leikstjóri: H. Gabrielsen Sýningar: í kvöld kl. 20.00. I Fimmtud. 29. 5. kl. 20.00. | Föstud, 30. 5. kl 18,00. Síðasta sýning. | Aðgöngumiðasalan opin alla I virka daga kl. 13,15 til 20.00. | Sunnud. kl. 11—20.00. Tekið | á móti pöntunum. Sími 80000 I P ^"T>-3» ♦ ♦» I Austurbæjarbíó Parísarnaetur (Nuits de Paris) .1 i Síðasta tækifærið til að sjá 5 | „mest umtöluðu kvikmynd \ | ársins“. 5 | Aðaihlutverk: Bernard-bræður. Bönnuð innan 16 ára. Sýnd kl. 9. í ríki undir- djúptinna (Undersea Kingdom) — Seinni liluti. — Sýnd kl. 5,15. Frægðarbraut Dóru Hart 11. DAGUR Laiidliclgi ... (Framhaid af 3. síðu.) staöur og er það Hamars- ’ fjöröur. Það er sagður urm- ull af kola sem ekki getur náð , hálfum vexti yegna fæðuskorts. — Gæti það nii ekki verið töluvert framtíðar- spursmál, að flytja eitthvað af þessum smákola á hina austfirðina, þar sem vitað lega í kringum Basil. „f raun og veru er ég hamingjusöm“, hugs- væri, að þroskaskilyrði væru aði hún allt í einu með sér. „Óhamingjusöm ást er betri en eng- mikið betri? — Seinni árin in“. Hún minntist þess, hve líf hennar hafði verið autt og tómt, hefir verið varið töluvert áður en hún kynntist Basil. Nú var það barmafullt af heitum miklu fé til tilrauna á þessu kenndum. sviði, þar sem minni von var jjún slökkti ljósið og gekk út á leið til Schumachers. um árangur, eins og t. d. síld- veiði í flotvorpu að sumri til.; Það var um það bil þrem vikum siðar. Þokan sveipaði allt Þen sem a a rne þessi ma þykkum þjúþj 0g það var tekið að kvölda. Eimflautur skipanna í a geia, æ u a a a þe a þQininni gullu við er Bryant yngri nálgaðist veitingahús Schu- til athugunar. - Svona flutn machers mgar æ u e í a þur a a ( jÞúr getið snætt þarna í veitingastofunnni við hornið og beðið os a mx í , e ír a emu min gvo þðr“ sagði þann við Perkins. Síðan gekk hann rösklega smm væri buið að undirbua mn í veitingahusið. Veitingastofan var löng, og fram með veggjum hennar voru krókar og básar, en nokkur borð frammi á miðju gólfi. Allt fyrir- komulag var þýzkt, og á veggjum víða áletranir með gotneskum bókstöfum. Tóbaksreykurinn hékk eins og þungbúin ský í loft- inu, og megna öllykt bar fyrir vit, þótt allir vissu, að strang- lega var bannaö að veita öl í slíkum veitingahúsum. Bi-yant varð ofurlítiö ráðviiltur, er hann kom inn í þetta óhrjá- TJARNARBÍÓj Gráklteddi maSurinn (The Man in Gray) íl Afar áhrifamikil og fræg _ |i brezk mynd eftir skáldsögu J I Eleanor Smith. Margaret Lockwood, James Mason Phyllis Calvert . Steward Cranger Sýnd kl. 5,15 og 9. Sala hefst kl. 4 e. h. GAMLA BÍÓ Yngismeyjar (Little Women) _ Hrífandi fögur M.G.M. lit- | kvikmynd af hinni víðkunnu 5 skáldsögu Louise May Alcott. June Allyson Peter Lawford Elisabeth Taylor Margaret O’Brien Janet Leigh Sýnd kl. 5,15 og 9. TRIPOLI-BIO Óperettan Leðurblakan („Die Fledermaus“) Röskir strákar (The little Rascals) Hundafár. Týnd börn. Afmælisáhyggjur. Litli ræninginn hennar mömmu. Sýnd kl. 5 og 7. AMPER H.F Raftækjavinnustof* Þlngholtstræti 21 Siml 81 556. Baflagnlr — YiffgerSlr Raflagnaeful þá. | Hvort sem þetta verður nú gert eða ekki, þá er sjálfsagt ao lögbjóða þá möskvastærð á kolanetunum, að öruggt sé að sá fiskur. sem ekki er orð- inn kynþroska, festist ekki í þeim. Enda er smákoli lítils , , . . . . virði og alls ekki söluhæfur lefa hus’og hanu leitaðl ser hlkandl að- borðl- Það leit ut fyrir’ til útflutnine-s — Eneinn af að alllr þeir gestlr’ sem fyrir voru’ Þekktust °S gsefu honum nytj afiskunum er jafn stáð- forvitni blandið horfiauga' Bryant starði annars huSar á mat' bundinn og kolinn. Hann gengur ekki burtu úr fjörð- unum, þar sem er 15—20 faðma dýpi eða meira. Hann dregur sig aðeins niður í dýp- ið á haustin, þegar kólnar, en kemur upp á grunnmið þegar hlýnar á vorin. Það er sannarlega þess virði að hlynna að og vernda þessa innfjarðarveiði, því hana geta ekki útlendingar rænt okkur, en óvíst hve langt er þar til við þurfum á henni að halda til matar, eftir út- litinu sem nú er hér með fisk veiöar, því nú er svo komið, að varla verður vart við fisk á bátamiðum hvar sem leitað er, og muna engir slíka ör- deyðu áður. Austfirðir hafa þó til skamms tíma verið eitt bezta fiskiplássið við landið, frá því á vorin og fram und- ir hátíðar, enda sótti hingað fjöldi fólks úr öðrum lands- fjórðungum, til að stunda hér fiskveiðar yfir sumarið. Svínaskála í apríl 1952, Árni Jónasson. Erlent jflrlit (Framhald af 5. síðu.) haldið Vestur-Berlín utan við samninga sína við Vestur-Þýzka land og lýst hana sérstakt vernd arsvæði þeirra. Þau hafa jafn- framt endurnýjað þær yfirlýs- ingar, að Vestur-Berlín verði varin og engum leyfður neinn ójöfnuður í sambandi við hana. 1 Vestur-Berlín búa íbúarnir sig undir það, að erfiðir atburð ir geti verið fyrir höndum. Fylgi þeirra við vesturveldin virðist aldrei hafa verið traustara. Slík er afstaða þeirra, sem fylgjast bezt með því, er gerist austan járntjaldsins. 1 náinni framtíð mun með fáu fylgzt af meiri athygli en því, hver viðbrögð Rússa veröa, ef stofnun Evrópuhersins kemst seðilinn, sem veitingamaðurinn rétti honum. Þess er rétt að geta, að koma Bryants yngra á þennan stað, átti sér alllangan aðdraganda í innri baráttu. Bryant gat ekki með nokkru móti hrundið ungfrú Hart úr huga sér, eins og hann sagði við sjálfan sig. Hann hafði hundrað sinnum óskað nökt- um líkama hennar í neðsta viti, drukkið ótæpt og reynt að leita fróunar gleymskunnar hjá öðrum konum. En þessi ungfrú Hart virtist gersamlega búin að eyðileggja alla lífslyst hans. Honum fannst meira að segja óbragð að sígarettunum. Hann skildi þó ekkert í sjálfum sér, að hann skyldi ekki hafa reynt að ná fundi stúlkunnar fyrr. Hann bar einhvern kyn- legan ótta af henni. Hún var hæðin og stórlynd á sinn sérstaka hátt, og það virtist engin áhrif hafa á hana, að hann var son- ur gamla Bi'yants. Ef til vill vissi fólk í hennar. umhverfi alls ekki, hvaða gildi slíkt nafn hafði. En nú sat hann hér eftir allt saman í þessari reykfylltu stofu við 86. götu, starði á óhreinan matseðil og beið þess með skjálfandi hnjám, að þessi stúlkukind birtist. Herra Scumacher var líka óstyrkur. Niðri í kjallaranum hafði hann ofurlitla kúlustofu, og inn úr herini leynilegan öl- krók, og koma ókunnugs manns vakti ætíð nokkurn ugg. Hann gat verið njósnari lögreglunnar eða tilheyrt glæpaflokki, eða kannske aðeins maður, sem ætlaði að nota tækifærið og kúga fé út úr honum. „Dóra“, kallaði hann til stúlkunnar, sem stóð við op í veggn- um og kallaði pantanir niður í eldhúsið. „Hafðu auga með ná- unganum þarna við þriðja borðið“, hvíslaði hann að henni, þeg- ar hún kom til hans. „Mér virðist hann eitthvað grunsamlegur“. ,'Schumacher talaði ensk-þýzkt hrognamál. Dóra kinkaði rólega kolli og tók diska sína og föt. Hún var líka óróleg og óstyrk. Basil hafði verið niðurdreginn síðustu dagana. Hann vann eins og berserkur tímum saman og eyðilagði svo þegar minnst varði allt saman. Nú var samband þeirra orðið með þeim hætti, að engum hefði til hugar komið, að nokkurn tímann hefði verið annað þeirra á milli en bróðurleg vinátta. Tvo síðustu dagana hafði hann svo algerlega falið sig fyrir henni. Dyrnar inn í vinnustofuna, sem oftast voru opnar, voru nú læstar. Hann hafði farið burt án þess að gefa Dóru nokkrar skýringar á brottför sinni. Athugasemdir Salvatori um þessa skyndilegu brottför voru lieldur ekki til hugarhægðar. Hún færði gestunum matardiska sína og reyndi að gleyrna ekki pöntunum þeirra eða rugla þeirn saman. Hún hafði nýlega lent í orðasennu við Schumacher vegna þess að hún hafði gleymt að ski-ifa ost á reikninginn til eins viðskiptavinarins. Þótt hún hefði bætt skaðann úr eigin vasa, höfðu mörg bituryrði verið lát- in fjúka, og óveður virtist enn í lofti. Hún gekk að þriðja borðinu. Neðan úr kjallaranum barst há- vær kliður og hlátrar ölvaðra manna. „Hvers óskið þér?“, sagði hún um leið og hún kom að borðinu, og í sama bili þekkti hún Bryant. Hún vissi þegar, að hann var hingað kominn hennar vegna, en gat ekki gert sér ljóst, hvernig henni líkaði það. Hún hafði oft síðustu vikurnar hugleitt með sjálfri sér að fara til Bryants og tala um Basil við hann. Nú sat háttar átaka. í framkvæmd. Af því mun mega ráða, hvað fyrir þeim vakir og hann hér ofurlítið yngri og fríðari en hún hafði búizt við, en hvað færa þeir álíta sig til meiri einnig deyfðarlegri en hana minnti. Það hvíldi einhver þoku- hjúpur yfir honum, og viskýflaskan setti dálítinn gúl á jakka- vasa hans. Hún sá að hönd hans, sem hélt á matseðlinum, skalf ofurlítið. „Jæja, þama eruð þér“, sagði hann og virtist létta. „Ég var orðinn hræddur um að þér væruð hér ekki lengur. Ég verð að fá að tala við yður“. „Hvað er svo aðkallandi?" sagði hún og tók eftir því að Schu- macher hafði ekki af þeim augun. „Færið mér eitthvað matarkyns, sama hvað það er. Getið þér ekki setið hérna hjá mér meðan ég borða?“ sagði Bryantj. „Steik“, sagði hún alvarlega, og Bryant horfði á eftir henni, er hún gekk brott í svörtum, stuttum kjól með hvíta svuntu. Hann skalf enn meir þegar þetta var afstaðið og fékk sér hress- ingu úr flöskunni sinni, sem leit út eins og sígarettuhylki. Stúlk- an kom von bráðar aftur með disk og hnífapör. Hann g-reip í •lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIH* ÖRYGGI ( | Allar stærðir frá 10—200f 1 amper. Ennfremur stuttu| | öryggin, sem alltaf h efir| I vantað á undanförnum ár-| | um. 1 VÉLA- OG | RAFTÆKJAVERZLUNINI TryggvagötU 23: k Sími 81279Í MllllilllliiniimiiliirMrtiWMiMiiiillllliilllilliililiiillUIII

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.