Tíminn - 11.10.1952, Qupperneq 5

§30. blað.
TÍMINN, laugardaginn 11. október 1952.
S.
tjangurd. 11. ákt.
ERLENT YFIRUT:
^ossiineabaráitan í
Sætéir Eiseiífjówcrs Tafts gagukvæia
isatiðsyn. Verðns* lióreiisíyTjöiðin denió*
ka’íiíKm affi falii?
Mbl héfir í forustup'rein 1 Tæpur mánuður er nú liðinn síð rnaður. Sennilega á forn frægð hans
rætt'um afkomu ríkissjóðs/an Eis"er °? «"«*“ !?ófuv £*”"•»“ 1 hvf “iki!
. , _ . kosnmgafeiðir smar. Þratt fynr soknin er. Menn vilja sja hmn daða
f1 ei pao púi ioisamiegum OIO þa3 vjröist það almennt álit, að hershöíðingja. Demokratar gera sér
um um samstöðu stjórnar- erfrtt sé að spá því á þessu stigi a. m. k. von um, að svo sé. Það
flokkanna á Albingi um þá hver úrslitiu verða 4. nóvember.. verður líka að telja ósennilegt, að
stefnu fjármálaráðherrans, Fyrst eftir flokksþingin, er vöidu í augum óháðra kjósenda vnxi
að afgreiða fjál’lög greiðslu- þá Eisenhower og Stevenson scm Eisenhgwer sem stjórnmálamaður
hallalaus Þykir þvi Siálf- forsetaefni, mun Eisenhower hafa við þessa baráttuaðferð, því aö hún
stæðisflokkurinn maklegur Þótt öllu sisurvœnlegri, en Steven- ber ekki á nei.nn hátt yott um
^ * son vann á næstu vikurnar. Sem- mikilhæfan stjornmalaleiðtoga. An
viðurkenmngarorða vegna ustu dagana virðist stjarna Eisen- efa geíur hún líka lakari mynd af
P6SS, Og er þao sizt ao lasta, howers nafa hækkað nokkuð aft- Eisenhov/er. en hann verðskuldar,
þó að hann fái viðurkenn- ur Eins cs sakir standa, viröast enda munu fyigismenn hans ýmsir
ingu fyrir það, sem hann ger Úrslitin mjög tvísýn og sennilega treysta því, að óháðir kjósendur
ir vel. j mun það ráða mestu um þau, hvern láti hann meira njóta fyrri verka
tt- v ., „j.: h„ „ nkk ig kosningabaráttan gengur hér eft en framkomu hans í kosninga-
iiius vegar gæui pess no th baráttunni nú.
uð, að flokkslega þætti Mbl., j
betra að fyrr hefði verið tek- 1 Bcráttc Eiscnhowers.
inn UPP greiðsluhallaíaus Fyrst eftir flokksþingln voru fylg
rekstur ríkissjóð’s. Það reynir isménn Eisenhowers allsigurvissir.
því ml. eins og raunar hefir Þeir treystu á hirnr miklu peysónu
orðið vart við fyrri, að koma legu vinsældir hans og tilhneigingu -blóðSTo^ W
aö afsökunum fyrir fjármála margra kí°senda tu að skipta um ......í; ..
stjórn sinna manna, eins og
Eiiin Faisaður
Sérstæður stjórnmáiamaður.
Framkoma Stevensons hefir fram
að
Eisenhower.
Truman fer á fftúfana.
Eins og áður segir, virðist Eisen-
hov/cr hafa heldur bætt aðstöðu
sína seinasta hálfan mánuðinn 03
mun það ekki liggja sízt í því, að
hann hefir haidið uppi látiausri 1
sókn gegn stjórn demokrata. Steven ■
son heíir svarað fremur iitlu hing i
að til, enda mun þr.ö hafa verið j
Mbl. hefir birt greinar, sem
eru undirritaöar E. F. K. —-
Höfamdur þykist vera í ætt
við mig og gamalkunnugur
mér að auki.
! Þar sem ég- kannast ekki
i við neina manneskju, sem
j þetta fangamark gæti áít
j við, vil ég- hér méð frábiðja
minni ætt að þessi rithöf-
j undur verði á nokkurn hátt
i við hana bendlaður þar til
íiann hefi.r sagt fyllri skil á
sér. Þangað til mun ég ekki
geía lesið úr undirskrift
þessarar manncskju öðru
vísi en Einhver Fyrrverandi
Kommúnisti eða Einn Fals-
aður Kunningi. Meðan svo
er, lít ég á söguna um frænd
semiiia, sem herbragð eitt
hjá ritstjórn Mbl., þar sem
hún streiíist við að leiða
athygli lesenda sinna' frá ó-
verjandi málstað.
E. F. K. nefnir það „marg-
þessu verið með allt öðrum;mtlun hans að nota septembei til hrakin ósannindi'' að núver
TT.: _________________ ______ ð-pvq crrí»ir» fvriv RÍrvni ’ ”
' því finnist, að þar sé mikil
þörf no.kkurra málsbóta. En
að gera grein fyrir aðstöðu sinni ,. , . ,, ,... ,
; til hi-ina ýmsu þjóðmála, en hefja f“di domsmalaraöherra hafi
forustu eftir ‘’O ára stiórn demo- viðhorfi sfnu til þeirra. Ræöur hans , ekki gagnsóknina gegn republikön- latl0 taka UPP ny3ar reSlur
krata ' Þessi túhneiging er jafnvel eru fráb*rlega vel samdar og eru um fyrr en 1 október. Það mun nrU veitingu þessara leyla (þ.
fvviv he-vrtT h S kiZd vel °s áheyrilega fluttar. Þær bera ! hafa ráðið nokkru um þetta, að e. vmveitingaleyfanna) eftir
m evi,3 BVW Þess glögg merki, að hann kann góð Truman mun seim hefja mikið kosn áð Sjálfstæðishúsið tók til
um, sem eru deinokrötum ekkert
hvorki eru varnir blaðsins sérlega andvigir, en telja hollt fyr slul a Þeim malum, er hann rrcftir
sannar né drengilegar, því að ir stjd.nartarið að skipta um um:..°.g hff.lr ,markað sér fkveðna
það segir, að^Jéhann Jósefs- -nn 1 ^Ju stöðum með h*fU, ma™a
stjórn Stéfáns Jóhanns“. Bæt " 1
íngaferðalag um íandið þvert og starfa/'
endilangt og mun honum ætiað að j Þetta hefir aidrei verið
syai-a Eisenhower og ahnast aðal-;hrakiö gkýrslur þær, sem
soknina gegn republikonum. Tru- , , , ..... ,
man sýndi það í kosningabarátt- 8ætu teklð af 011 tvllnæh um
\5eZ3 ST treXí MÍ'&ÍÍÍM | mml 1948, * h.„„ et WHU b.t- ! Þetta fist eltldIblrtar, þritt
SISA! *- ■“«" ««■ fynr ærna eftogangsmi.m
. sérhagsmunasjónarmiðum í flokki republikanar hugsa ekki fneö neinni Bendi ég enn á það, að blað
að óháðir kjósendur myndu
ir blaðið' síðan við: „Traust til liðs vi3 hann.
og heilsteypt
heilbrigða
stjórnar. Alþýðuflokkurinn og Hanu mun hgú ætiað sér að = —US M “mi! TuZfSZ&Í. £f“nK í
þjoðarieiðtoDi, er stæði haun tala8i f norðurríkjunum. Svlp! manna. smábænda og svertingja, mannautoroi, að afengissala
að hefir hann ge'rt í fleiri málum. ^nda nýtur énginn stjórnmála- á veitmgastoðum 1 Reykja-
Meðan Eisenhower ber kápuna á ! maður meira fylgis meðal þessara
Frámsókn töldu sig í raun og fram sem ,, ,
, utan og ofan við ílokksbarattuna.
veru litla abyrgð bera a fjar- Þessar gfyrirætlanir-hans hafa hins
1 eiðum i Ílusms . i vegar meira og meira • breytzt.
vík fór fyrst að verða almenn
báðum öxlum, kemur Stevenson : aðila en hann> — en Stevenson eigi j og opinber eftir að Sjálfstæð
um Hrtta mætti sitthvað m 8,r,ma « h,„„ „ iw i**. WW6»»a, «; Ishasi3 tök til starfa.
segja, ef tímabært og hepni
legt þætti. En í þetta sinn almennum orðum, svo að lítt ger-
skal aðeins minnst á það, sem Iegt er af átta sigf á því’ hv5 hun
,..,■.,,,1 i ^ , raunverulega er. I þess stað hefir
Mbi. hlytur þo_að vera ljost, hann hert° áróðurinn gegn 8tj6rn
að' mí,Stokin 1 fjarmálastjórn Trumans og ásakað hana fyrir sukk ■ ingar. Ræður ha,ns eru því skemmti
ríkisins i tið fyrrverandi ríkis og spillingu. Það sé því kominn ‘ legar óg alvarlogár í senn. Repu-
stjórnar áttu Sér allt aðrar tími til þess.að breyta til. jblikanar lrafa reynt að gera sér
Það er einn af kostum Stevenson ■
sem ræðum.anns, að hann er orð- I
heppinn og fundvís á snjallar lík-
leiki því hinn trausta, óháða stjórn
j máiamann.
Hvað, sem þessum áglzkunum'Iíð
ur, þykir sennilegt, að líf færlst í
tu,skurnar fyrir alvöru eítir að
Truman er kominn á stúfana og
lætur republikma fá það óþvegið,
oujui.fiu.4. auvu Oi-i. mmuiiJCM uuuiowui. — '>'•*“ eins Oí hans ei vandi
orsakir en þær, að Alþýðu- 1 Eisenhower héfir farið inn á 1maf úr fyndni Stevensons og taliö j
Fyrir viku síðan var rætt mikiö
(Framhaid á 6. síðu).
Raddir nábáaana
flokklirinn Og FrcUHSÓknar- þessa braut af mörgum ástæðiím. j hana óviðeigandi, enda hefir henni < Sættir Tafts og Eiscnliowers.
flokkurinn brygðust Siálf F1°kkur hans er það sundurleitur,! verið beint mest geg.n þeim. Demo-
sghisfehhhum og s
l.Sollferianum i samstarfi Og áhveðna stefnu. Bezta aðferðin til svipaða ræðumennsku.
stuðninai við tihögur fjái- að haida flokknum saman, er að Mai-gir óháðir blaðamenn halda
málaráðherrans. 1 deila á keppinautinn. Af sömu því fram, að með Stevenson hafi
Að þéssu sinni skulu hér ástæðum ge.tur hann ekki náð eyr- ] sérstæður stjórnmáiamaður komið
ekki fleiri orð höfð um þetta um óháðra kjósenda betur á annan j fram á sjónarsviðið, — maður, sem
-en Mbl. aðeins bent á Það, að !tótt en Þairn aS hamra á nauðsyn 'j sé bersýnilega mildll gáfumaður,
... . .v þess, að skipt se um stjorn eítir sjalfstæður og hugrakkur. Það geti
þvi ei' heppiiegra að breoðast hinn ianga valdaferii demokrata. j hins vegar háð honum, að hann
oðru Visi við, þó að pao kenni. .Enn er ofsnemmt að dærna um sé enn tiltölulega lítið þekktur, a.
einhverra óþæginda í þessu það,* hvernig Eisenhower heppnast
sambandi.
; þessi aðferð. Flokksmömium hans
1 fellur hún sennilega vel i g'eð. Fund
j ir hans eru vel söfetir og honum er
! yfirleitt vel tekið, þótt hann sé
hvorki mikill né skemmtilegur ræðu
m. k. í samjöfnuði við Eisenhower.
Enn sé ekki hægt að segja um það
til fulls, hvernig almenningur muni
taka honum, en margt bendl til, að
hann falli óháðu fóiki vel í geð og
jafnvel betur en Eisenhower.
Ennþá berast fréttir af góð 0g þag- síðasta verst þeirra
um af-la reknetaskipanna, sem allra eru vonir manna og trú
sækja síldina 200 mílur austur a Norðurlandssíldina mjög
í haf. Óneitanlga vekur það teknar að dofna. Þeim fjölg-
miklar vonir, að svo vel skuli ar stöðugt, sem hallast að
ganga aö stunda þann veiði- þeirri skoðun, að líklegt
skap svo langt úti í reginhafi kunni að vera, að síldin komi
og það seint á hausti, þegar ekti upp að norðurströnd
tíðarfar hefir verið mjög íandsins um nokkurt árabil
stopult og. allt annað en gott. enn, svo sem hún gerði um
Þessi reknetaveiði er eitt af skeið. Um slíkt verður ekki
Því, sem létt er yfir og bjart fullyrt. T'il þess vita menn of
á hinum gömlu miðum. Þess
vegna svipast menn eftir öðr
um úrræðum meira en áður.
Og sú tilraun, sem gerð hefir
verið í haust með rekneta-
veiðunum fyrir austan land
er ekki ómerkilegur þáttur í
Þeirri leit og lífsbjargarstarfi.
Bjargræðisvegir íslendinga
þurfa að verða fjölþættari en
áður, bæði á sjó og landi.
Allri nýbreytni er skylt að
fylgja með athygli. Þeir
E. F. K. ber þungar sak-
ir á póstafgreiðsíumenn
landsins og segir að þeir af
hendi „börnum og ungling-
um“ vín úr pósti „víðs veg-
ar um Iand.“
Ég skora á ritstjórn Mbl. að
tilgreina tafarlaust hvaða
póstafgreiöslumenn þétta
eigi við, svo að saklausir
menn liggi ekki -undir að-
dróttunum um slíkt athæfi.
E. F. K. fer að kenna lög-
,fræði, hvort sem hann hefir
Mbl- ræðir um varnir lands gegnt því starfi fyrr eða ekki.
ins í forustugrein i gær og . Hann kennir, að Alþingi eitt
kemst þar svo að orði: hafi ákæruvald vegna þess,
„Yfirgnæfandi merihluti mann sem Áfengisverzlun ríkisins
kynsins viðurkennir, að von þess kunni að misgera, þar sem
um frið og öryggi byggist á sam 1 Áfengisverzlunin heyri undir
vinnu frelsisunnandi manna. — | fjármálaráðherra. Þetta hefi
Engin þjóð, sem ann frelsi sínu,!
ég vitað fráleitast í lögskýr-
getur þess vogna snúið sér til . ... , „
veggjar og neitaö öUu samstarfi inguln annað en það er dóms
um öryggismái. Það er aðelns eitt mulal áöherra æu.aöi að
öryggi til: Hið sameiginlega ör-!8reina a milli sama aðila sem
yggi, sem byggt er upp með mark ; ,,leyfishafa“ og „veitinga-
vísum átökum ábyrgra manna og sala“ í sambandi viö hagnað
Þióöa- | af vínveitingaleyfum. Það er
Eimúg íslenzka þjóðin viður- ^ furðúlegur skilningur á
kennh- þetta. Þess vegna hafa'
hvorki hún né ráðamenn hennar
hikað við að taka á sig þau óþreg i
„heiðarlegri réttarvörzlu“ lög
reglustjórnarinnar ef öll
indi, sem t. d. leiöa af komu er-1 starfsemi allra þeirra stofn-
'lends heriiðs tii íandsins. við ana. sem heyra undir annaö
hefðum að sjálfsögðu helzt viljað j ráðuneyti en dómsmálaráðu-
komast hjá þeirri ráðstöfun. En neytið, á að vera óháð öllu
þegar okkur vaið ijóst, að sjáif- i aimennu eftirliti og ákæru-
stæði og öryggi íands okkar og | valdi nema ákæruvaldi Al-
þjnðar krafðist hennar hikuðum 1 hjnpis
9,1.1,; við aö framkvæma k' ,, . . , , ...
Eg ætla eg muni það rett,
að núverandi dómsmálaráð-
Þetta er rétt og satt, en herra hafi látiö búa mál á
við ekki
hana'
dregur þó vitanlega á engan hendur lækni nokkrum vegna
í sögú íslenzkrar útgerðar lítið. En allt sem vitað er um
þetta ár.. Sú reynsla, sem af síldargöngur hér við land og I menn, sem finna ný úrræði
henni hefir fengizt, bendir annars staðar, bentíir bó til|og sýna Þjóð sinni hvernig
til þess, að sennilega hefðu þess, að Þar ríki sveiflur, svo j þau geti orðið henrii til blessy j hátt úr því, að Íslendingar! iæknisstarfa hans, án þes;Tað
tugir skipa getað stundað slík að árum og áratugum saman j unar, eru ágætismenn í fram ! leggi einhuga allt kapp á það,! ákæruvald Alþingís kæmi til.
an veiðiskap með góðum sneiði 'síldargöngurnar hjá j kvæmdalífi lanclsmanna og j að sem allra minnst áhætta ' e. F. K. ætti að spyrja hvað-
árangri í allt s'umar og jafn þeim slóðum, sem þær venja verð'skulda hvers manns þökk' og leiðindi stafi af dvöl út- 'an dcmsmálastjórninni hefði
frarnt er hægt að gera sér von komur sinar á hinn tímann.
ír um að svipuð skilyrði verði Hýað sem reynast kann um
. um að ræða næsta sumar. Og slíkt, er það þó víst, að flestir
það er alkaf gott að vita líkur líta nú þannig á, að ekki megi
til þolanlegra úrræða. | treysta of mikið á herpinóta
Eftir átta síldarleysissumur veiði Noröurlandssíldarinnar
og viðurkenningu. Þess vegna j lendinganna í landi þeirra.
á að vekja athygli á störfum'og bað ætti fremur að gera
þeirra. Þjóðin hefir ekki ráðjmeira en minna til þess, þar
á því, að loka augunum fyrir sem varnarliðið er hingað
því, sem vel er gert og henni komið með samþykki ísiend-
til blessunar. 'inga sjálfra.
komiö' það vald.
Skyldi Mbl. annars dreyma
um það, að hægt sé að telja
mönnum trú um að það sé
ekki embættisskylda lög-
(Framhaiú á ö. siðu).