Tíminn - 04.01.1953, Blaðsíða 5

2. blað.
TÍMINN, sunnudaginri 4. janúar 1953.
5.
Sunnutl. 4. f«m.
ERLENT YFIRLIT:
Hvað gerist í Kóreu? i
Fréttainönmmi keimn* samait usi?. að jiaíían
megi vaenta stærstu aíburða á nýjja árinu
í heimsblöSunum hefir fátt verið vakti, hafa mjög stutt að sigri hans,
rætt meira í áramótagreinum þeirra en sennile: a hefði hanrí þó sigrað,
en það viöhorf, sem nú er ríkjandi þótt þær hefðu ekki komið til.
varðandi Kóreustyrjöldina. Flest-' Jafnframt framangreindu við-
um kemur þeim saman um, að horfi Bandaríkjamanna ýtir það
flokksfor- ' sögulegustu atburðir hins nýbyrj- mjög undir þá stefnu, að reynt sé
, .'aða árs muni að öllum líkindum að knýja fram skjót úrslit, að fy:ir
mannanna ao - p s gerast í sambandi við hana, en hins Kóreubúa er óþolandi til lengdar
hefir ekkert vakio mem at- vegar sé erfitt að spá fyrir um að búa við það ástand, sem nú er.
or® 1 það, hvaða stefnu þeir kunni að Það er ekki hægt að leggja öllu
Rauðu nazistarnir
Það er áreiðanlegt, að
: áraimótagreinum
hygli og þótt fremur
tíma talað en sá kafli í grein : taka. lengur en orðið er þá ógnarbyrði á
Hermanns Jónassonar, erj Það er nú liðið um 1% ár síðan kórönsku þjóðina, að erlend stór-
fjallaði um nauðsyn þess, að : vopnahléssamningarnir hófust. All- ve’di hafi land liennar fyrir víg-
lögregluvaldið væri styrkt an Þann tíma heíir verið barizt völi. Vegna hennar vérður því að
SVO, að upplausnarmenn gætu meira og mínna. en verulegar sókn- reyna að knýja íram úrslit.
pkki nntað verkföll eða ann- Iartilraunir hafa ekkl venö geró
... . j ar, og litlar breytingar hafa því orð Stefna Eisenhowers.
AfhPhUsvPrk11 ó^^aklaTíínm iÍð á vfestöövunum. Hvorugum aðil- Eisenhower hefir unnlð að því
ófbeldisverk á saklausum (anum yiröist hafa þótt hlyöa aö eftir för sína til Kóreu að m5ta þ4
borgurum og varnarlausu • hefja stórárás meðan á samninga- stefnu er stjórn hans mun fyigja
þjóðfélagi. Ýmsir atburðir, viðræðum stóð. varðandi Kóreustyrjöldina eftir að með að færa eftir borgarastvrjöld- ingskjördæmnm.
sem gerðust' hér í sambandi I Flest virðist nú benda til, að hun hemur til valda. Enn er of ina og ' cBna aþpbyrgingastarfsins er vissulega ástæða til
við nýlokið verkfall, sýndu Þetta þóf á vigstöðvunum muni ekki Enemmt að fuilyrða, hver þessi heima fynr. Auk.þesg sjái þeirfram að fa„na vfir bví cf forkólf-
það Og SÖnnuðU, að skammt geta haldizt til langframa. Vonir stefna Eisenhowers verður, en ..New a’ að áílamha dandi styijöld 1 s
er hér til stiórnleysis og öng'manna um arangur af vopnahlés- yorh Times“ Segir n: le:a írá því,
bveitis ef ekS veSur kornilíviðræðum virðast nÚ kulnaðar að að hún muni byggjast á fjórum
pveitis, er eKKl verour Komio | fnl1n Rvn1lln Rússa á miðlnnar- meginatriSum.
MARK CLARK,
yfirhcrshöfðingi S.Þ. í Kóreu
Stjórnarskrárraálið
og Bjarni Ben.
Vegna fjarveru Ólafs Thors
hefir Bjarni Benediktsson
ritað áramótahugleiðinguna
í Mbl. ao þessu sinni. Að sjálf
sögðu kennir þar margra
grasa og verður greinin í
heild ekki gerð að umtals-
efni. Hins vegar er eitt at-
riði gert þar að umræðuefni á
þann veg, að mér finnst rétt,
að gera við það nokkrar at-
hugasemdir.
Bjarni minnist á stjórnar-
skrármáliö í grein sinni og
heldur því þar fram, að að-
skilnaður framkvæmdavalds
og Iöggjafarvalds sé hálfgerð
eða algerð f jarstæða, en hins
vegar mætti vænta mikilla
bóta af því að kjósa þing-
menn eingöngu í einmenn-
á, að áframha'dandi styrjöld í
Kóreu muni gera þá enn háðari ar
, fullu. Synjun Rússa á miðlunar
traustari skipan á þessi rnál I unögum Indverja slökkti seinasta
en nú er fyrir hendi. J vonarneistann. Þetta nýja viðhorf
Eins Og vænta rnátti, eru hlýtur að hafa í för með sér breyt- ^d‘’a8“Ugrfa‘KórSI' upp á bátinn,
forsprakkar kommúnista und mgu a gangl styrjaldarmnar, þar
Sjálfstæðisflokksins eru
Rússum, því að án aukinna vopna komnir á þá skoðun, að ein-
frá Rússum geta þeir ekki haldið menningskjördæmaskipunin
styrjöldinni áfram. Það er álitið af sé betra fyrirkomulag en
veíkifyaðtasSm ESenhowerfætli kunnugura- mönnum- m' a' Ind" kosningafyrirkomulag * það,
verjum, að-hefði kíiiverska Stjórmn sem via húuni við nú.
nu, og
antekning i þessum efnum.
Þjóðviljinn ber þess greini-
ieg merki í gær, að þeir hafa
. alveg tryllst við það að lesa
umræddan kafla í grein Her-
manns. Forsíöa Þjóðviljans
•og forustugreinin ' gátu
■ ekki borið þess gleggri merki,
að Móri einræðis og ofbeldis
hefði fullkomlega sagt til sín
við ávarp Hermanns og jarm
að svo ámótlega og tryllings-
iega, að ekki þarf frekar vitn
: anna við um það, hvar hann
: er að finna hér á landi.
Með þessum látum sínum
í Þjóðviljailum hafa for-
sprakkar kommúnista enn á
ný sannað það, að fyrir þeim
vakir allt annað með verk-
föllum em að knýja fram
kjarabætur fyrir verkamenn
og heyja verkföllin því inn-
an löglegra takmarka. Ef sú
væri meining þeirra, myndu
þeir ekki hafa haft neitt við
grein H. J. að athuga. Óp
þeirra og öskur stafa af því,
að fyrir þeim vakir allt ann-
sem kyrrstöðuhernaðurinn að und
I5-Ulcu upp :l utu-uul’ eln fengið að ráða, myndi hún hafa
ems og kommunistar hafi ef ti) fallizt á miðJunartiiiögur Indverja. Sjalfstæðisflokkurmn hefir
Það eru tvhnælalaust Rússar, sem atl meSlnÞatt 1 að mota' Með
anförnu hefir byggzt á því, að lifaö vil1 gert.. sér vonir, Um' Þetta er! __________________
hefir nokkur von um það, að sam- tahð mjog nauðsynlegt vegna þess, bera meginábyrgð á þvi, að vopna. þvi felhr Sjalfstæðisflokkur-
komulag um vopnahlé gæti náðst. að kommunlstai' kunnl að hafa hlé hefií enn ekki komizt á ; Kóreu. inn veróskuldaöan dóm yfir
venð erfiðan í samningum að und Vera kann, að þeir
séu nú orðnir fyrri verkum sínum í þessu
Viðhorf Bandaríkiamanna anfornu' Þar sem þeir hafi gert hálf smeykir við það að spenna máli.
. . '. Bervonir um, að ny stjoin í Banda- ho£ann of hátt, þvl að Kínverjar Hitt er svo annað' mál að
Meðal Bandarikjamanna hefir nkjunum kynni að reynast undan- kunni að kj0sa þann kost að semja, hðtt bað va»r; tii búta frá bví
þeirri stefnu vaxið fylgi seinustu latssaman en stjórn Trumans. ] þrátt fyrir andstöðu Russa. A m. pott paö vær'.U1 Oota lra OV1’
mánuðina að reyna yrði nýjar leið í öðru lagi verði reynt að koma k. hafa nokkrir kunnir blaðamenn Sem n" er’..ao taka U.PP elU-
ir til að knýja fram úrslit í Kóreu í veg fyrir, að styrjöldin færist út, haldið því fram, að þau ummæli lnennlnKskjördæmaskipun, er
styrjöldinni, ef vopnahlésviðræðurn þ. e. ekki verði að svo stöddu farið stalins í svörum hans til „New York ekki rett að tclja það eitt
ar bæru ekki árangur. Almenning- inn á þá braut að gera loftárásir á Times“, að hann vilji sættir í Kóreu, fullnægjandi endurbót á
ur í Bandaríkjunum er andstæður bækistöðvar í Mansjúríu eða að gætu tent til þess, að hann teldi stjórnarskránni eða binda
því, að Kóreustyrjöldin sé rekin með íeggja hafnbann á Kína. , ekki óhætt að ganga öllu lengra við það eitt ofmiklar vonir
oíhUp^tn«íaf!ri áU..mSS..að|Þa:ð ! * þriðja Iasi verði iagt storaukið og hyggðist nú að koma fram sem um heilbrigðari flokkaskipun
fljti nokkuð fyrir urslitum styrj- kapp & að auka her suður-Kóreu- friðarins engill og hafa miUigöngu og. traustara stjórnarfar _
' manna' ium,sættir 1 Kóreu;(Hann, gæti„ÞÚ Þvert á móti verður að draga
I fjórða lagi verði hernaðarað- latlð Þakka ser sættma, þott ekki nauðsvnleeai lærdóma i f
gerðir gegn kommúnistum í Kóreu hefði beinhnls friðarvilji hvatt pa UaUðSy ' *
stórauknar. Ef til vill verði gripið hann fil mihhönSu- ,fenginni íeynslu, að slik
Bæði þetta og annað, sem nú er skipan er engan vegmn em-
aldarinnar. Yfir ungum mönnum
þar vofir, að þeir verði sendir til
Kóreu og þykir það óglæsileg til-
hugsun og þó einkum, ef styrjöld-
in heldur samt áfram með svipuð-
um hætti og að undanförnu. Sú Þ mik]a býðfnau^ ceta ^haft skrifaö um Kóreustj’rjöldina, er hlít til að ná því niarki, held
sfcoðu'.i W —1 l , s «»» —• ‘ ”« «• Þarí „riklu íleira til
að annað hvort ben að hætta styrj- j •• - ’ Þaö eitt virðist víst, að í sambandi . |lúr skulu aöeins
öldinni og kveðja heim herinn eða að senmlega verði stefna Eisen- við hana megl vænta nýrra og mik. ' skulu aðems
að reyna að knýja fram úrslit. howers vart fullmótuð fyrr en seint ilta tiðinda \ hjnu r,.bvrja|a ári dæmi neínd:
Fyrri kosturinn á þó fáa formæl- 1 febrúar eða byrjun marz eða um ~ 5 Frakkar höfðu
nokkur
endur, því að hann myndi raun- , Það leyti, sem þing S. Þ. kemur aít >
verulega þýða að afhenda komm- ' ur saman. Fyrir þann tíma' muni
únistum Asíu. | ekkl gripið til neinna nýrra ráða.'
Af einstökum málum mun senni Eisenhower muni líka ráðgast ^
lega ekkert hafa haft meiri áhrif við bandalagsþjóðir Bandaríkjanna ]
„ , á úrslit forsetakosninganna s. 1. aður en ha’-ln ákveður stefnu sína
að. Tryllmgslæti Þjoðviljans j haus(. en Kóréustyrjöldin. Steven- , endanlega og haga henni með hlið
Þögnin um russ-
neska gullið
hjá sér
eimnenningskjördæmaskip-
an fyrir seinustu heimsstyrj-
öld og var samt hin mesta
ringulreið á flokkaskipun-
inni þar í landi og leiddi af
því þá óáran stjórnarfarsins,
er átti mikinn þáít í falli
þriðja Iýðveldisins. Stjórnar-
Það er nú liðinn nær mán-
uður síðan, að Þjóðviljinn skipti voru tíð, engin stjórn
eru hin fullkomnasta sönn- ^ son lét helzt t veðri vaka, að Kóreu s3ón af vllja þeirra.
un á eftirfarandi ummælum styrjöldinni yrði að halda áframj
í grein Hermanns: jmeð svipuðum hætti og að undan Eru Kínverjar orðnir
í fræðum kommúnista förnu um ótiltekinn tima eða þang- , þreyttir? ' skýrði frá því, að rússneska tók því með festu á vanda-
að til kommúnistar þreyttust og | Þeirra skoðana gætir nú nokkuð, verkalýðssambandio, er hefir málunum, og stjórnarfarið
sæu sitt óvænna. Eisenhower lét að það kunni aö hafa áhrif a Kín- aðsetur í Vínarborg, hefði varð sjúkt og spillt. Aðskiln-
hins yegar í það skína, að hann verja til 'sátta, ef þeir sjá fram á heitið íslenzkum verkfalls-1 aður framkvæmdavalds og
rmmril rim«n ^ -V flmm V tll „A' „ + - TT-,.____________ T! r_
er tilgangur verkfalla ekki
að vera meðal til kjarabóta.
Þau eru til þess að gera þjóð
félagið óstarfhæft og þau
eru herskóli þeirra, æfing-
ar í að nota handaflið við
lokamarkið mikla, þar sem
það á að ráða úrslitum. —
Norðurlönd og raunar öll
lýðræðislönd hafa vald til
að halda þessum vinnu-
brögð'um kommúnista innan
takmarka.“
í grein Hermanns var ekki’
talað um neitt annað en að
myndi kunna að finna ráð til að aukin hernaðarátök i Kóreu. Marg-
knýja fram skjót úrslit. Undir þess ar fréttir benda til þess, að Kin-
mönnum fjárstuðningi, svo löggjafarvalds hefði getað
ar vonir ýtti hann með loforði sínu verjar séu orðnir leiðir og þreyttir að Þeir þyrftu engu að kvíða bætt stóilega úi þessu, enda
um að fara til Kóreu. Vafalaust á Kóreustyrjöldinni, þvi að hún 1 verkfallsbaráttunni. A Þjóð var það markmið margra
er, að þessar vonir, er Eisenhower kosti’þá fórnir, sem þeir eiga erfitt viljanum varð ekki ánnað skil hinna framsýnustu manna
-----------------------—_______________________________ ið en hér væri um að ræða að fá stjórnarháttum breytt
mikið gull — mikla peninga. í þá átt, er ný stjórnarskrá
uðu hér með stöð'vun frysti- Hitlers er raunar enginn ann Erindrekar
kommúnista var samin eflir styrjöldina.
húsanna. Þar hefði lögreglan ar munur en sá, að þeir kenna héldu því Iíka fram við verk- ! Bretar hafa jafnan búið’
tekið í taumana og forðað sig við rauðan
skemmdum. Má benda á all-
rnörg dæmi þessa frá Bret-
lit, en ekki fallsmenn, að óhætt væri fyr við einmenningskjördæma-
brúnan. ir þá að halda verkfallinu skipun, en því fer fjarri, að
Hinum rauðu nazistum á fram yfir áramót, því að þeim hún hafi jafnan tryggt heil-
landi í stjórnartíð Attlees, íslandi skal sagt það í eitt yröi bætt tapiö með’ rúss- brigða flokkaskipun og
(þegar m.a. svo langt var skipti fyrir öll, að sú tíð er neska gullinu. , traust stjórnarfar þar í landi.
við þyrftum að koma svipaðri gengið, að herinn var látinn liðin, að þeir verði látnir Þrátt fyrir allar þessar yf- Næstum allt tímabilið' milli
skipan á þessu máli og er á vinna við uppskipun til að af hafa minnstu áhrif á það, irlýsingar Þjóðviljans og heimsstyrjaldanna voru fimm
Norðurlöndum og í Bretlandi, stýra skemmdum. \ sem gert verður á íslandi. kommúnista, hefir verkfalls- flokkar í Bretlandi. Frjáls-
þar sem lögreglan er svo | Kommúnistar mega af Fyrirlitning þjóðarinnar á stjórnin enn ekki fengið neitt lyndu öflin voru fjórklofin
sterk, að lögleysum og ofbeldi; skiljanlegum ástæðum ckki þeim fer vaxandi, því að það af rússneska gullinu. Því síð- (liberali flokkurinn var tví-
er eigi hægt að beita.Þar hefði, til þess hugsa, að hér sé kom keraur alltaf betur og bet.ur ur hafa verkfallsmenn fengið klofinn og verkamannaflokk
það aldrei getað komið fyrir, ið á svo traustu ríkisvaldl, að í Ijós, að þeir eru arftakar nokkuð af því.
. urinn
tvíklofinn). Þetta
að kommúnistiskir verkfalls-| liægt sé að hindra ólöglegar • Hitlerssinna og hafa ekki ann Hvað hefir skeð? Hvað hef- studdi að óeðlilega miklu
verðir hefðu getað hlaðið. athafnir og ofbeldi í sam-^að markmið en að þjóna er- jr orði'ð' af rússneska gullinu? valdi íhaldsins og átti sinn
vígi á vegum úti, stöðvað bíla^bandi við verkföll eða undir.lendri yfirgangsstefnu og Og hvers vegna er Þjóðvilj- þátt í því, að þetta tímabil
og framið leit í þeim, án lög-! öðrum kringumstæðum. Þeir
legs úrskuröar. Þar hefði vilja hafa lögregluna veika,
póstur ekki verið stöðvaður. j svo að þeir geti framið of-
Þar hefðu erlendir sendimenn beldisverk sín í ró og næði og
ekki verið beittir ofríki. Þar leyst upp þjóðfélagið. Þeir
hefðu verkfallsmenn ekkijvilja fá að leika lausum hala
likt og nazistar fengu í Þýzka
landi. Þeir eru nazistar nú-
getað hótað því að eyðileggja
meginhlþita útflutn(ingsfram
: leiðsJunnari eins og þeir ógn-
tímans, A þeim og nazistum mórum Þjóðviljans.
vinna að upplausn og^ glund- inn orðinn svona þögull um varð einn hinn mesti niður-
roða í þágu hennar. íslenzka það? Það skyldi þó aldrei lægingartími í sögu Breta-
þjóðin mun búa svo um hnút vera, að þögn hans stafaði veldis. Aðrir. annmarkar
ana, að hún geti varið frelsi af því, að hann vissi bezt þessa skipulags komu svo í
sitt fyrir hinum rauðu of- hvar það er niður komið. I ljós vorið 1950, er stjórn
beldismönnum. Hún lætur j Það eru ekki sízt verkfails- Attlees fékk svo nauman
sig það engu skipta, þótt ó- menn, er bíða þess með eft- [ meirihluta, að hún hafði fall
hljóðin magnist í einræðis- irvæntingu, að Þjóðviljinn sitt stöðugt yfirvofandi. Nokk
rjúfi þögnina.
I
(Framhald á 6. slfra.)