Tíminn - 12.06.1953, Síða 1

Rltetjðrl:
WSrntoa í>6rartna»on
Fréttftrttatjórl:
Jön Eelgaaon
Útgefandl:
Fwur*óknftrflakiurlnn

BfcrUEtofuF f Edduhúd
Préttaalmar:
B1302 og 81303
Aígrelðslusíml 2323
Auglýsingaslml 81300
Prentsmlffjan Edda
87. Aigangur.
Reykjavík, föstudaginn 12. júní 1953.
128. blaðo
Vcstur-íslendinganiir á Reykjavíkurflugvelli í gœr. (Ljósm.: Guðni Þórðarson).
Þegar Vesfyr-ísientimgarnir komu i gæn
MeSaiaMíwr ferðafólksiiis er ö® ár. 7 aídrei
kei'nið tií ísiaRitis en 3® fædeiir á Fróni
Vestur-ísJendmgarnir 37 að tölu kavnp mcð flugvélimti
Hekln frá New York í gær. Lenti fiugvéKn á Reykjavíkurfktg-
velli laust fyrír hádegi, og voru þar tniklfr' fagnaðarfundir
cg hjartahiýjar kveðjur, enða jióit kaldur næðingur Iíégi
meS jörðinni.
gríms Steinþórssonar íorsætis
MikiII mannfjbldi
á flugvellimim.
ráðherra ásamt Eirgi Thor-
lacius skrifstófustj- i stjórnar
Nokkru áður en Hekla kom ráðinu til að taka á móti frú
haíði safnazt mikiil mann-1 Rösu Benediktsson, dóttur
í'jöldi við farþegaafgreiðslu . Stephans G. Stephanssonar,
Loítleiða, ýmist fyrir forvitn j sem kemur hingað í boði ís-
issakir eða til að taka á mcti; ienzku þjóðarinnar, Loftleiða
ættingjum og vinum, sem sum j og nokkurra vina sinna i Vest
ir hverjir höföu aldrei sézt urbeimi.
áður-
hringi yíir bseinn til ao geía
gestunum tækifæri til að sjá
höfuðborgina úr lofti. Síðan
lenti vélin á flugvellinum cg
farþegarnir gengu út.
Þegar hópurinn gekk íram
hjá girðingunni, sem áhorí-
entíur biðu við, byrjuðu strax
köli og hróp. Skyldfólkið kall
aði upp nöín þeirra, sem það
ætlaði að' taka á móti og var
það í nokkrum tilfellum eina
sem við var aö styðjast hjá
fólki, sem ekki hafði sézt
áður.
Fagnaðarfundir.
| Þarna við grindurnar voru
miklir fagnaðarfundir. Aldr-
. aðir leikbræður sáust þarna
j aítur eftir fimmtíu ára að-
I skilnað- Systkini sáust aftur
. eftir áratuga aðskilnað.
! Eítir fyrstu kveðjurnar fór
' íoik að sinna tollgæzlumönn
um, en hélt síðan út beint i
fangið á þeim, sem komnir
voru til að taka á móti því.
í gærkveldi átti ferðafólkið
aö sitja kvöldverðarboð hjá
(Pramhald á 8. síöu).
VantaSi vcgahréfið
I og komst ekki með
Þegar Vestur-íslenaing
arnír voru að leggja upp í
ferffina til íslands varð einr
þátttakend a n n a að hætti
við förirta, vegna þess aí
hann fékk ekki vegabréfií
sitt á tílsettum tíma.
Var það aldursforseti feri
arinnar, frú Anna Mathíe-
son, £rá Vancouver. Hún er
komim yfir níiætt. Vai
gamla konan komin af staí
að heiman og komin til
Wiftnípegv enda bjóst húr.
við vegabréfinu á eftir sér
En það kom ekki áður en
ferðafóikið þurfti að fljúga
til New York, og því var?
Anna að sjá á eftir ferða-
félögunum heim til tslands
Hún var samt ósböp ró-
leg og sagði það eitt við Fim,
þoga fararstjóra, að svons
væri það, lifið væri alltal
fullt af vonbrigðum.
Syngman Rhee neit
ar enn friðar-
skifmálum
Syngman Rhée hefir enr.
neitað að fallast á skilmáls.
þá, sem nú liggja fyrir uir
vopnahlé í Kóreu og segisi
muni halda áfram stríðini
við Norður-Kóreu. Þetta hef-
ír valaiö töfum og erfiðleik-
um, þar sem hin hlutlausr
ríki, sem stungið hefir veric
upp á sem gæzluríkjum þeirrt
fanga, sem ekki vilja hverft
heim. vilja ekki taka slíkt
gæzlu að sér, nema öll aðild-
arríki fallist á skilmálana ot
samþykki útnefningu þeirra,
einnig stjórn Suður-Kóreu
Þar var kornin Theodóra
Sigurðarlóttir kona Stein-
Flau? i hringi yfir bænum.
Flugvélin fór í nokkra
Voru sjö unglingar í vitorði um
þjófnaðinn í verzlun Goðaborg?
Theodóra Sigurðardóttir, kona forsætisráðherra, færir Rósu
Rcnediktsson blómvönd við komuna til íslands.
Spilað á s£rai*iHit« f«ín á iÍKmforolið var
frasaii^.FeiiÍBtgsískáptiriitiii fálinm í grjótnrð
Rlaðinu feafa borizt fregnlr af þyí, aS Iögreglan sé nú um
þaö bil að upplýsa þjóínað þann, sem framtón var í verzl-
uninni Goðaborg í var, en þar var stolíð skotvopnum, pen-
ingaskáp og fleiru, sem samtals mun hafa numiö fimmtíu
þúsund krónum. að verðmæti.
, Skctycpnin fttndust.
Eftir því sem þezt er vitað, ■ Fýrir nokkru síðan íannst
þá munu nokkrir ungir menn eitthvað af skotvopnum
hafa framið þjófnað þennan, þeim, sem stolið var í Goöa-
sem áður haía lromizt í kast borg, í moldarflagi skammt
við lögregluvöldin, en eins og frá sandgryfjunum. Munu
getið var um í fréttum af hyssurnar hafa fundizt af
þjófnaðinum, þá höfðu þeir. Ulviljun, þegar krakkar, sem
stolið biireið til að aka þýf- voru þar að leik, komu auga
inu i, til þess staðar, bar sem1 á eina byssuna upp úr flag-
þeir földu það. Þeir' fölúu inu cg gerðu aðvart um fund
meginið af þýíinu í sandnámi j inn. Þótti þó þegar sýnt. að
bæjaríns við Elliðaárvog og býfisins væri að Jeita í sand-
skildu biíreiðina þar eftir, gryfjunum eða í nánd við
enda munu beir haía haít þær. Mun hafa verið leitað
aðra biíreið til umráða, sem
þeir cku i aftur til bæjarins.
nokkuð í sandgryíjunum, en
án árangurs.
Margir í vitorði.
Þa,ð sem einkum vekui'
furðu í sambandi við þe.tta.
þjófnaöarmál, er það, að
rtokbrir unglingar, sem ekki
voru beint við þjófnaðinn
riðnir, munu hafa vitað uiii
harni strax daginn eftir, og
hverjir frömdu hann, áiv
þess að bera við að gera eig-
anda verzlunarinnar aðvart
eða lögreglunni. Munu þeii
haía haft það sér til máls-
bóta, að þeir hafi óttazt mis
þyrmingar af hendi þjóf-
anna, segðu þeir frá verkn-
aði þeirra. Hefir heyrzt, að
sjö unglingar hafi verið i'.
vitorði fyrir utan þjófana,
sem taldir eru vera átta að
tölu.
Grammófónspil og
gleðskapur.
Á meðan þjófarnir voru aö
(F'rarnhalci á 2. síðu).