Tíminn - 30.06.1953, Blaðsíða 6

Tíminn - 30.06.1953, Blaðsíða 6
«. TÍMINN, þriðjudaginn 30. júní 1953. 143. bla<L Æ}j PJÖDLEIKHÚSID I LA TRAVIATA ópera eftir Q. Verdl Sýning í kvöld kl. 20.00 Síðasta sinn. Pantanir seldar kl. 13,15. — Aðgöngumiðasalan opin frá kl. 13.15—20.00. — Sími: 80000 og 8-2345. i Slml S1Ö38 Texas Rangers Ákaflega spennandi, ný, amerísk litmynd úr sögu hinnar frægu lögreglusveitar með sama nafni. sem stoínuð var í ríkinu Texas til þess að kveða niður hina ægilegu ógnaröld, sem ríkti í fylkinu í kjölfar bandaríska írelsisstríðisins. Georg Montgomery. WiIIiam Bishop. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Bönnuð bömum. NYJA BIO SvikamiðUUnn (The Spiritualist) Dularfull og mjög spennandi ensk-amerísk mynd. Aðalhlut- verk: Lynn Bari, Turham Bey. Bönnuð börnum yngri en 12 ára Aukamynd: Mánaðaryfirlit frá Evrópu nr. 2. Fiskveiðar og fisk- iðnaður við Lofoten og fl. Mynd irnar em með íslenzku tali. Sýnd kl. 5, 7 og 9. BÆJAR3S0 — HAFNARFIRÐi — )! Hraðlestin til Peking Afar spennandi og atburðarík mynd, byggð á sönnum atburð- um f Kína. Joseph Cotton Corune Calvel Bönnuð börnum. Sýnd kl. 9. Sími 9184. rakJblöðln helm*frœgu 3 Gerist áskrifendur að 'ímanum AskriftarsUni 2323 Blikksmiðjan GLÖFAXI ! AUSTU RBÆJARBfð Óveðurseyjan (Key Large) Sérstaklega spennandi og við- burðarík, ný, amerísk sakamála- mynd. Aðalhlutverk: Humphrey Bogart, Lauren Bacall, Edward G. Robinson, Clarie Trevor (en hún hlaut „Oscar-verðlaunin“ fyrir leik sinn í þessari mynd). Bönnuð innan 16 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. ♦♦♦♦••♦♦♦♦♦♦♦»< Milljónakötturinn (Rhubarb) Bráðskemmtileg, ný, amerisk mynd. Aðalhlutverk: Ray Milland, Jan Sterling. Sýnd kl. 5, 7 og 9. ' GAMLA BÍÓ Móðurskip kafbáta (Sealed Cargo) Afar spennandi, ný, amerísk kvikmynd, byggð á atburði úr siðasta stríði. Dana Andrews, Carla Balenda, Claude Rains. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Bönnuð börnum. ►♦< TRIPOLI-BÍÓ Bardagamaður- inn (The Flghter) Sérstaklega spennandi, ný, a- erísk kvikmynd um baráttu Mexikó fyrir frelsi sínu, byggð á sögu Jack London, sem komið hefir út í íslenzkri þýðingu. Richard Conte Venessa Brown Leo J. Cobb Bönnuð innan 14 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. ! Hraunteig 14. Sími 7236. mm HAFNARBfÓ Rlómadrottningin (Peggy) Fjörug og fyndin, ný, amerisk skemmtimynl í eðlilegum litum, er gerist á blómuhátíð í smábæ einum í Bandaríkjunum. Diana Lynn, Charles Coburn, Charlotte Greenwood, Rock Hudson. Sýnd kl. 5, 7 og 9. >♦♦♦♦♦♦♦♦♦ RANNVEIG ÞORSTEINSDÖHTR, héraðsdómalögmaCur, Laugaveg 1«, clml NIII. Bkrlfstofutíml kJ. 10—11. Ragnar Jónsson hæstaréttarlögmaðuT Laugaveg 8 — Blml 7781 Lögfræðistörf og elgnaum- sýsla. ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ j CtbreiðlV Tírnaim íslendmgaþættlr (Framhald af 3. síðu). samfylgd. Þökk fyrir þá sól- argeisla, er þú skilur eftir í minningu minni. Einnig færi ég þér kveðju og þökk frá harmlosnum ástríkum föður þínum, systkinum, frænd- fólki og vinum. Þar sem við þökkum og söknum, þá er enn Ijós fyrir stafni. Hittumst í höfninni tryggu, Hittumst í drottins nafni. Guð varðveiti þig og gefi þeim, sem syrgja og sakna huggun, frið og starfsgleði. Raufarhöfn, 17. júní 1953. Guðmundur Eiríksson. fslenzk heimspeki . (Framh. af 4. siðu). verzlunin var afnumin á sín- um tíma; þeir töldu sér það stórskaðlega ráðstöfun og héldu, að allt mundi fara í keÁda kol, þegar verzlunin yrði frjáls. Eins er um fleira í grein B. Þ., það stenzt ekki gagn- rýni. Hann talar um stjörn- sambandsstöð, og lýsir því yfir, að Helgi Pjeturss hafi bara heimtað að hún yrði byggð, en ekkert haft fram að færa um skipulag henn- ar og starfrækslu. Hér skýt- ur nokkuð skökku við, því segja má, að allar sex Nýals- bækur séu að mestu leyti und irbúningur þess, að stjörnu- samband geti komizt á, það, sem framar öllu yrði rækt í s'tjörnuteambaixdsstöð eða stöðvum. Vísindalegur skiln- ingur á eðli lífsins, umfram þann, sem nú ríkir meðal vís- indamanna, er skilyrði fyrir því, að sambandið geti tekizt. Stjrnusambandsstöðin yrði fyrst og fremst húsnæði til áframhaldandi rannsókna á fyrirbærum lifsins, og þyrfti að haga skipulagi hennar eft ir því. En hún yrði líka nokk urs konra guðshús í nýrri og betri merkingu, þangað sem fólk myndi sækja sér afl og xrótt, ekki óskylt því afli, sem styrkir menn og endur- nýjar meðan þeir sofa. Að þekkingu á þeirri orku myndu rannsóknirnar fram- ar öðru beinast og með þekk- ingu á því afli munu menn verða máttugri og sælli en áður hefir verið. Þorsteinn Guðjónsson. Grein þessi hefir beðið all- lengi birtingar vegna rúm- leysis í blaðinu. Ritstj. j Trúlofunarhringar og gullsnúrur | Við hvers manns smekk — | Póstsendi. H | Kjartan Ásmundsson I gullsmiður 1 Aðalstr. 8. — Reykjavík 1 ■uiimnililiif*u—iiiuiiiiim, iiiintti imiH msumssttmmmtmsmsssmsmsmmmmxsmxmmnmmttvatwssnsm MARY BRINKER POST: Anna J órdan j 137. dagur. Honum fannst hann aldrei hafa séð hana svo fagra sem nú. „Ég er ekki hrædd, Hugi. Ég mun taka því sem að hönd- um ber.“ £P: Hann vildi gjarna dvelja lengur hjá henni, hann vildi verða sá síðasti, sem hún liti augum eða talaði við, en hún lokaði augunum og virtist falla í svefn. Læknirinn sagði við hann: „Bezt að þér farið núna. Hún myndi óska þess, mætti hún mæla. Og það er heldur ekki gott að muna dána þá sem maður elskar, eða horfa upp á dauðstríð þeirra. Ef þér farið nú getið þér minnst hennar er hún svaf.“ Hann fór út og settist inn í bifreið sína. Hann fór ekki beinustu leið heim. Það var ekki lengur tunglskin og það hafði rignt dálítið. Strætin voru gljá í birtunni fi'á götu- ljósunum. Hann ók hægt í áttina að bryggjunum, stöðvaði jbifreiðina, þegar hann kom að sjónum, vatt niður rúðuna og horfði út myrkan flóann. Svalur og rakur næturvindur lék um andlit hans. Það var engin hreyfing við höfnina, engin ljós og ekkert hljóð heyrðist, utan gjálfrið í sjónum við bryggjupöstana. Klukkan var eitt að nóttu og þótt ekki (væri kalt, skalf hann. I Hann vissi ekki hví hann hafði ekiö á þennan stað, og ' hvað hann hafði búizt við að finna, hvort hann var að leita sér hjálpar í raunúm sínum, eða leita svara. Dökkt vatnið mændi votum, svarlausum sjónum sínum við honum og hér var ekkert að finna, nema þá minningu, sem hafnar- hverfið allt gej'mdi um bjarthærða telpu og varahlýja stúlku, sem báðar voru horfnar. Þær höfðu orðið að fagúrri og ástríkri konu og hún var einnig farin. Anna var að deyja. Og máske nú, þegar hann sat hér með seltuna í vitum sér og úða hafsins á vöngum, var hún dáin. Máske var þetta langdregna hljóð í þokulúðri úti hjá Alkl það síðasta, sem gerðist í lífi hennar. Barn, stúlka, kona, allar liðnar. Og hann hafði notið svo lítils af henni. Samt sem áður, er hann kreppti hnefana í sorg sinni, vissi hann, að hann hafði hotið þess bezta. ' Emilía var háttuð, þegar hann kom heim, og það glitti í næturkremið á ándliti hennar. Hún var vakandi og reis upp í rúminu, þegar hann kom inn og starði á hann. Reiði- orðin skulfu á vörúm hennar. En er hún sá hvernig hann leit út, hætti hún Við að segja þau. „Hvað er að, Hugi?“ var allt og sumt sem hún sagði. Hann leit á hana, án þess að sjá hana. Hann sá enn fyrir sér það hvíta andlit og þau skinandi augu þeirrar konu, sem hann hafði kvatt í síðasta sinn. „Anna Jórdan dó í nótt,“ sagði hann hljómlausri rödd og þreytulegri. Hann sneri sér siðan undan. Þeir, sem eftir li'fa, geta ekkert betur gert fyrir þá dánu en lifa. Stundum ér þetta ekki eins auövelt og það virðist vera. Stundum kann að vera að þú óskir þess að vera lið- inn og hafa sagt skilið við amstur dægranna. En ef þú ert salts þíns virði, ef þú ert verður ástar konu, sem Önnu Jórdan, þá gefstu aldrei upp, hversu uhaðsleg hvíldin kynni annars að vera þreyttri sál. Þú staulast áfram, því að lokum væntir þú þess, að hún muni bíða þín hinum megin og þú veröur að gera hana hreykna yfir að hafa beðið. Demingshjónin höfðu boð inni. Það var fyrsta boðið, sem þau höfðu haldið í nokkur ár, það fyrsta, síðan Pólstjarnan hafði rétzt úr kútnum og fór að skila arði á ný. Emilíu fannst boðiö vera hið yndislegasta, og hún mátti með réttu vera nokkuð hrifin og hreykin af að sýna gestum sínum hve vel hafði tekizt að gera við húsið. Húsið hafði farið svo illa, þegar öll viðskipti Huga voru í kalda koli, að hún hafði bókstaflega látið rífa það í grunn og endurbyggja það. „Við höfum eytt meiru í þetta en við bjuggumst viðj“ hrópaði Emilía fjörlega, svo hamingjusöm yfir að geta talað léttilega um peninga á ný. „En nú mun það líka endast okkur það sem við eigum eftir ólifað og ég vona að Maríka vilji setjast að í því, eftir að við erum farin.“ „Öll innrétting er gerð eftir tillögum Emilíu,“ sagði Hugi. „Þetta hefir tekizt 'prýðilega," sagði Margrét Brookes, grá- hærð kona, hátt á fertugsaldri. Emilía var hreykin af að Margrét skildi enn vera vinur hennar eftir öll þessi ár, eftir að hún hafði ferðast utanlands, eftir að vera orðin kunn blaðakona og auk þess skrifað nýútkomna metsölubók. „Emilia hefir alltaf haft gott auga fyrir húsagerð,“ sagði Elsa Kata. ■ t?.- „Og Hugi hefir allfcaf kunnað að lifa lífinu,“ sagði Friörika Kraford brosandi og enn fögur, þrátt fyrir háan aldur. Hugi kyssti á hönd hennar og mundi, eins og hann myndi muna það til síðustu stundar, hvernig hún vísaði honum bónleiðum frá sér, þegar hann gekk á fund hennar að biðja hana um aðstoð við að stofna Pólstjörnuna, og það hafði hún gert af því að hann hafði dirfst að fara meö vfnnukonu Karltonhjótnanna, Önnu Jórdan, á dansleik. Hversu langt virtist ekki síðan það gerðist! Og nú voru þau öll samankomin, gamli hópurinn, ekki einungis að gleðjast yfir nýviðgerðu húsinu, heldur einnig sameiningu Pólstjörnunnar og Kyrrahafslíunnar. Ben Tomlinson, forstjóri Kyrrahafslíunar var viðstaddur og lét viðurkenningarorðum rigna yfir Emilíu. Þetta var mjög fjörugt boð og Eoiilía var i essinu sínu. Hún óskaði

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.