Tíminn - 09.10.1953, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, föstudaginn 9. október 1953.
22S, blað.
&m)j
AUSTURBÆJARBÍÓ ? íslcudingaþættlr
HÓDLEIKHÚSID
í’ Kíþss í kaupbœti "
‘ Sýning í kvöld kl. 20.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20. Símar 80000 og 82345.
Maðiir í myrkri
Ný þriðjuvíddar kvikmynd.
Skemmtileg og spennandi með
hinum vinsæla leikara
Edmond O’Brien.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
NÝJA BÍÓ
Syudug'a konan
Þýzka stórmyndin, sem allir, er
séð hafa, dást að.
Sýnd kl. 7 og 9.
Allra síðasta sinn.
Ktifoöusk rttmfoa
Hin svelfjöruga músíkmynd
með
Dezi Arnas og hljómsveit.
Aukamynd: Gagnkvæma Ör-
yggisþjónusta Sameinuðu þjóð-
anna. — Mjög athyglisverð
mynd með íslenzku tali.
Sýnd ld. 5.
TJARNARBÍÓ
Harðjaxlar
(Crosswind)
Ný, amerísk, mynd í eðlilegum
litum, er sýnir ævintýralegan
eltingaleik og bardaga við villi-
menn í frumskógum Ástralíu og
Nýju Guineu.
Aðalhlutverk:
Jolin Payne
Rhonda Fleming.
Bönnuð börnum yngri en 16 ára
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI —
Æ vintýr aey j a 11
Ný amerísk ævintýramynd í j
litum með hinum vinsælu þre-
menningum í aðalhlutverkum,
Bing Crosby,
Bob Hope,
Dorothy Lamour.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
«JŒWE>5-*- -- ■«i
Þúsundir vita, að gæfan
fylgir hringunum frá
SIGURÞÓR, Hafnarstræti 4.
Margar 1 gerðir
fyrirliggjandi.
Sendum gegn póstkröfu.
Gertsí ráskrifendur a&
<7,
. Jti
imanutn
Veixm^ntlastiiniiS
Þrívíddar-kvikmyndin.
(House of Vax)
Sérstaklega spennandi og við-
burðarík, ný, amerísk kvikmynd
tekin í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Vincent Price,
Frank Lovejoy,
Phyllis Kirk.

Engin þrívíddar-kvikmyntr, sem
sýnd hefir verið, hefir hlotið
eins geysilega aðsókn eins og
þessi mynd. Hún hefir t. 1. verið
sýnd í allt sumar á sama kvik-
myndahúsinu í Kaupmanna-
höfn.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 g^h.
GAMLA BÍÓ
Fíekkaðar liendiir
(Edge of Doom)
Áhrifamikil, ný, amerísk stór-
mynd frá Samuel Goldvvyn, er
hvarvetna hefir verið sýnd við
mikla aðsókn, enda umtöluð
vegna óvenjulegs raunsæis og
framúrskarandi leiks:
Dana Andrews,
Farley Granger,
Joan Evans,
Mala Powers.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuö börnum yngri en 16 ára
TRIPOLI-BÍÓ
Btvtma Ðcvil
3-víddarkvikmyndin
Fyrsta 3-víddarkvikmyndin, sem
tekin var í heiminum. Myndin er
tekin í eðlilegum litum. Þér fáið
ljón í fangið og faðmlög við Bar
böru Britton.
Aðalhlutverk:
Robert Stack,
Barbara Britton,
Nigel Bduce.
Sýnd W. 5, 7 og 9.
Sala hefst ki. 2 e. h.
Hækkað verð.
HAFNARBÍÓ
Ofiifoogafoarnið
(No place for Jennifer)
Aðalhlutverk leikur hin
ára gamla
Janette Scott,
ásamt
Leo Genn,
Rosamund John.
Sýnd kl. 9.
10
Brcnnimarkið
Afbragðs spennandi og fjörug,
ný, amerísk litmynd, er gerist
í Kaliforníu, þegar mesta bar-
áttan stóð þar um völdin.
Richardo Montolban
Cyd Cliarisse
Sýnd kl. 5 og 7.
(Framhaid af 3. síðu).
illræmda skerjaklasa fyrir
ströndinni, enda var hann
jafnan hinn sjálfkjörni for-
maður í sjóferð hverri, hversu
vel sem skipið var mannað.
Hefir og aldrei hlekkst á fari
undir stjórn hans.
Ekki má ég skiljast svo við
þennan aldna vin minn, að
ég minnist ekki þess þáttar í
störfum hans, sem mér stend
ur næst að minnast. Hann var
sönghneigður mjög og lærði
ungur að leika á hljóðfæri,
og var organleikari og for-
söngvari í Álftaneskirkju um
áratugi, en þá tók við Friðjón
sonur hans. Höndin var farin
að kreppast 'af að halda um
árahlumminn, svo að hann
átti ekki lengur auðvelt með
að leika, en andinn unni söng
og ljóðum til hins síðasta. Fá-
ir voru þeir, sem kunnu fleiri
lausavísur en Jón á Hofsstöð-
um, og var sem honum væri
tiltæk vísa við nær hvert tæki
færi, er við átti.
í sóknarnefnd átti Jón sæti
um langt skeið, í hreppsnefnd
var hann um áratugi, og lengi
oddviti, sæti átti hann og í
skattanefnd og sýslunefnd, og
ber þetta allt vitni um það
traust, sem sveitungar hans
báru til hans í félagsmálum
öllum.
Hér verður nú staðar að
nema, þótt margt mætti enn
segja um þennan sérstæða
merkismann. Hjá honum héld
ust í hendur íþrótt og andlegt
atgjörvi langt fram yfir meðal
lag. Hann verður einn af þeim
mönnum, sem mér verða
minnisstæðastir þeirra, er
mér hafa orðið samferða á
lífsleið minni.
Nú er Jón Samúelsson lagö
ur af stað í síðustu siglinguna
sem við verðum öll að leggja
út í, hversu litlir sjómenn sem
við erum. Ég treysti því, að
honum muni ekki hlekkjast
á í þeirri ferð, og að þar muni
duga honum andans atgjörv-
in, þegar íþróttin hrekkur
ekki lengur til.
Björn Magnússon.
MARGARET WEBDEMER:
l)N0!R GRÆNUM PÁLMUM
Eyja skeifinganna
83.
Á víðavaiagi
(Framh. af 5. síðu).
þeirra. Þetta liefir líka átt
sér stað í ríkum mæli. Þess
vegna þuVfa reykvískir kjós
endur að láta liann missa
meirihluta sinn í vetur, svo
að tryggt sé, að gerö verði
hæfileg „hreinsun“ og nauð
synlegar endurbætur á
stjórn bæjarins.
r7
LJi
Gerist áskrifendut ai |
'ímaniim $
t
Askriftarsirm 2323
»♦♦♦♦♦
Cemia-Desiníector
er vellyktandi sótthreinsandij
vökvi nauðsynlegur á hverjuj
heimili til sótthreinsunar áj
, (munum, rúmfötum, húsgögnum,,
, (Símaáhöldum, andrúmslofti o.i
I is. frv. — Fæst í öllum lyfjabúð-^
< ium og snyrtivöruverzlunum.
inu. Hún heyrði að hann hrópaði í eyra hennar. „Búðu vel
|um barnið. Það er ekki öruggt að vera hér lengur. Við verð
um að leita til kjallarans“....
Það sem eftir lifði nætur hélzt veðurhæðin sú sama. Það
kvein og söng í öllu. Veðurgnýrinn var yfirþyrmandi og inn
í milli heyröist er stór tré byltust til jaröar og þegar grjót-
iflug skall á húsinu. Hinir innlendu uröu skelfingu lostnir.
] Mark reyndi að sefa þá, sem næstir honum voru, og honum
tókst að hafa hemil á þeim.
í dögun var storminn farið að lægja, en Mark og hún
höfðu engan tíma til að tala saman, því mikið starf var fyr-
ir höndum, þvhþað þurfti að hreinsa til. Trúboðshúsið og
eitthvað af útihúsunum í kringum það stóð ennþá uppi.
| Litsí kom til Laní og sagði henni að flestallir kofar inn-
| lendra væru í rústum. Brauöaldinekrurnar voru allar í einu
flagi og kókoshnetutrén voru flest rifin upp með rótum. Til
j allrar gæfu var heitt um morguninn og hægt var að breiða
jblaut föt til þerris, strax og birti. Mark var fljótlega róið
út í varðbátinn, en hann vildi vita hvernig liði þar um borö
[ eftir óveðrið.
! Undir kvöld var komin nokkur regla á hjá eyjaskeggjum.
Brakið liafði verið hreinsaö að mestu. Laní fór inn í húsið
til að vera hjá barninu.
j Næsta morgun vaknaði hún við það, að barið var á dyrnar
á milli herbergjanna. Hann stóð í dyrunum, þegar hún
. opnaði.
j „Ég vil fá svar þitt.“
j Hún hafði haft tíma til aö átta sig um nóttina, því hún
hafði legið andvaka mestan hluta nætur.
j „Þótt ég sé fangi þinn, þá verður þú að minnast þess, að
ég er kona annars manns. Gjörðu svo vel að loka dyrunum."
| Hún hafði gert sér ljóst aö eina leiðin til að fá enda á
þetta, var að særa stolt hans.
! „Þetta er nóg,“ sagði hann og hló. „Afsakaðu. Menn missa
konur, það liggur í hlutarins eðli. Og þú ert enn fögur, það
' veiztu. Þetta skal ekki koma fyrir aftur.“ Dyrnar skelltust
aftur.
Þrátt fyrir það, að mjög heitt var í veðri, var henni ís-
;kalt. En þetta var búið og gert. Hún gekk skjálfandi yfir
‘ að rúmi sínu og kastaði sér niður í það. Barnsrúmið var við
hlið hennar, en nú gat hún ekki leitað huggunar í því að
1 gæla við drenginn. Hann myndi vaxa og verða fullorðinn
' maður. Máske kynni að fara svo, að hann myndi hata hana
| og særa hana. Hún lá þarna á grúfu í rúminu og reyndi að
j j afna sig. Það leið nokkur stund, en svo fór henni að líða
betur.
Hún vissi ekki vel hvað tímanum leið, en hún hrökk við
að heyra hrópað fyrir utan húsið. Húri heyrði að einhver
kallaöi: „Bátur, bátur.“
Mark gekk út úr herbergi sínu og yfir veröndina. Hún
vissi nú, að hann hlaut að hafa legið hreyfingarlaus hinum
megin við vegginn, allan þennan tíma. Þetta myndi taka
enda nú, fljótt, fljótt. Guð. Hún vildi ekki fara út til að sjá
hvaða bátur þetta var. Svo heyrði hún að Litsí sagði ein-
hvers staðar: „Ó, þetta er frú Paton. Ó, þetta er Dayspring,
Dayspring.“
Laní stökk á fætur og hraðaði sér á móts við frú Paton.
Hún stanzaði skammt frá húsinu og virti frúna fyrir sér,
þar sem hún kom eftir tröðinni, gangandi eins og hún væri
aö ganga eftir götu í litlu skozku þorpi. Hún tók eftir því,
að maðurinn, sem fylgdi henni, var ekki Paton sjálfur, held-
ur minni maður, vel rakaður og í hvítum og hreinum föt-
um. Þaö var Jack Chester. Svo að Chester var kominn með
trúboðunum.
Það var ekkert annað að gera fyrir hana í augnablikinu
en standa kyrr, þar sem hún var komin og bíða átekta. Frú
Paton hljóp til hennar vot í augum og svo hvíldu þær í
örmum hvor annarar.
„Ó, vesalings stúlkan mín,“ sagði frú Paton. „Vesalings
stúlkan mín. Megi herrann vera okkur náðarsamlegur. Megi
hann bæta fyrir allt, og létta af öllum sorgum, elsku stúlk-
an mín. Og mundu, að þau eru hamingjusöm á himnum.“
„Halló,“ sagði Chester. „Hvað segið þér um að lofa mér
að komast að.“ Og svo var hún í örmum hans og hann þakti
andlit hennar í kossum, sem hún reyndi að umbera eftir
beztu getu.
Leiktu. Haltu áfram að leika. Þessu verður lokið innan
tíðar.
„Fjandans ólán, snotra,“ heyrði hún að hann var að segja.
Vitanlega frétti ég af því öllu saman. Þú getur ekki haldiö
neinu leyndu fyrir trumbunum. En þú hefðir ekki átt að
flýta þér svona í burtu. Þú sérð nú hvað það hefir kostað.
Barnið kom einum mánuði fyrir tímann og svo lentir þú í
þessum ósköpum á Erromangan. Og hvar er svo drengurinn?
Frú Paton hafði hlaupið á undan þeim. Hún kom nú til
baka með barniö í fanginu og rétti Chester það. Chester
hossaði honum og Miles fór aö gráta. „Þú hefir góð
lungu, karlinn," sagði Chester. Trumburnar sögðu að það
hefði verið snjallt af þér að vera svona bráður á þér aS
koma mánuði fyrir tímann. Og sagt er að ég sé svona inn-
réttaður líka. Alltaf einum of fljótur.“