Tíminn - 04.03.1954, Síða 4

TÍMINN, fimmtudaginn 4. marz 1954.
52. blað^
Ben.jam.in. Sigvalda^on.
I DÖLUM
VESTUR
Niðurlag.
III.
I ur maður vill allra helzt forð eru gerðar til vanðvirkni og
ast. — En furðulegast er þó, hreinlætis. Sláturhúsið í Búð
að þetta á sér ekki djúpar ardal er orðið mjög gamalt
Þá er rétt að snúa sér að ^ rætur. Þessi ruddamenni, og fullnægir alls ekki þeim hijóðs um íaxveiðimáiin:
aðalefni þessa máls, en það sem hér hefir lýst verið, eru lágmarkskröfum, sem nú eru
er að segja ofurlítið frá fólk-j jafngóðir starfsfélagar og gerðar til slíkra húsa. Það
Ólafur Þorláksson hefir kvatt sér
„Undanfarið hafa þeir Gunnlaug-
inu vestur þar. En eins og ég kunningjar og áður, ef um er því ekki verkamanna sök, ur Pétursson og Hinrik Þórðarson
■ -- ' J deilt út af veiðimálum í baðstofu-
hjali Tímans. Það vildi nú verða
inn. Um miðjan júli og i byrjun
ágúst. Hann virðist svo halda á-
fram viðstöðulítið upp ána á næsta
flæði og gæti ég nefnt mörg dæmi
því til sönnunar. Það þarf því að
fara sainan, að fiskurinn sé í
göngu, taki vel (því eins og öllum
þarna í þessum deilum eins og oft,1 stangveiðimönnum er kunnugt, tek
er menn deila, að hvor aðili heldur ' ur fiskur mjög misvel), góð veður-
tók fram í upphafi þessa kunningsskap er annars að þótt erfitt sé að fullnægja
máls, var það aðaláhugamál ræða á milli slíkra manna. sjálfsögðustu hreinlætiskröf-
mitt, er ég lagði af stað. Og j Þessu, sem hér er lýst, hefi um, og vinnuafköst geta aldr
er þá bezt að segja það eins ég átt að venjast svo ára- ei orðið verulega mikil á slík Sínu fram af ofurkappi og grípa*skilyrði og mikið sé af veiðimönn-
og er, hvort sem öðrum lík-,tugum skiptir, og bjóst því um vinnustööum. Dalamenn þá oft hin fáránlegustu rök og um á staðnum, til þess að hætta
ar betur eða verr, að þarna Við, að þetta væri alls staðar eiga SVO gott sauðfé, að þeir sleggjudóma til stuðnings sínum væri á ofveiði. En eins og hver
kynntist ég nýju fólki, sem nokkuð svijiað, hvar sem mað verða að koma sér upp góðu máistað. Gunniaugur taiar fyrir'maður getur skiiið, er sjaldgæft
var gjörólíkt öllu því fólki, ur væri staddur. Það kom og fullkomnu sláturhúsi munn stangveiðimannsins og for-, að þetta ailt fari saman. við get-
er ég hefi áður kynnzt. Það mér því nokkuð að óvörum, Annað hæfir þeim ekki en ?æmir mjög alif netaveiði. Telur' Um^ekki lokað augunum fyrir þeirri
hafði til að bera margvís- er ég varð þess vísari að bað allra bezta á bessu sviði hana undn'rut alls °íarnaðar i okk- staðreynd, að fiestar ár, sem stang-
Ql7. . I* , K va ° uo Pf° dili£i pessu favioi, ar veiðimálum. En Hinrik fordæmir veiðimenn hafa tekið á sína arma,
S > S Dalamenn temja ser ekki alveg ems og goðum og glæsi affur a móti aiia stangveiði og virð hafa tekið íramförum, og sumar
áður hitt fynr, nema hjá slíka samvinnuhætti eða sam legum manni hæfir illa lé- ist viija kenna henni um þverrandi stóriega.
einum og einum manni. Þótt býlisvenjur. Þar varð ég aldr legur búningur. veiði í mörgum ám og þá ekki sízt
slíkir menn hittist allvíða ej var við orðaskak, yfir- j ^ v, ld 1 ®líusa- Kemst hann svo að orði: Áhugasamir stangveiðimenn óku
og beri fyrir öðru hverju á gang eða illdeilur, og áflog »,„< ^L™ „a n„i„£,TrlT, ”Fyrir fáum árum var tekið að við Ran§ánum fyrir nokkrum ár-
leiksviði lífsins, þá gætir 0g slagsmál voru bar Kiör- f.Ti , 0 iJd.iu'mLnn bK01“ veiða göngusilung á stengur við um nærri fisklausum. Nú er þar
þeirra venjulega frem-ur lítið samlega óþekkt fyrirbæri En tllfinnanle8'a viðsyna og dug ósa oifusár. Hafa þar sézt fieiri gnægð af fiski og íeyfðar aiit aö 8
ír„„„ .,TV, f.-nmann ■. , . ,1 ... . , , , lega formgja Og felagsmala- stengur á lofti í einu én dæmi er stengur á dag (allan daginn) á móti
mnan um fjoldann. En þeg- þo ma það teljast ennþá frömuði með mikla skipulags til annars staðar á landinu. Á 3ama 4^5 í ósum ölfusár. (En við ósa
ar maður hms vegar hittir furðulegra, að ég heyrði þar frl ag fa bændur tíma hefir siiungur minnkað svo Rangár er gnægð af sel og þar í
til að bindast samtökum, og 1 annl> að til eyðmgar horfir, o. s. liggur liklega hundurmn grafinn).
'— “ | Svo vill Hinrik halda því fram, að
' stengurnar í Ölfusá séu miklu veiðn
yj, jjV1 . . | Ég hafði nú ekki ætlað mér að ari en sténgúrnar í Raitgá, þótt
sem vert er að veita verulega ’ síður heyrði é° eina einustu TTm’ þ°rf, Væ,rl, .fT.rir' "I skiPta mér af deilu Þessara-manna, öifusá sé margfait vatnsmeiri og
Urn petta er ég eKKl bær ao, því óþarfa afskiptasemi af annarra kolmórautt jökulvatn.
. ,, . , dæma. Ell hitt virðist mér deilum er ætíð hvimleiður siður. En |
•f u- -r x -f ^ Sem ke jas Viöa um augijóst-mál, að okkur ÍS- vegna þessara oröa Hinriks sá ég Þegar 5 ára áætlanir einræðis-
y írbngói. Það fei ekki hja land og þykja sælgæti. lendinga skortir ekki for- knúðan til þess að leiðrétta landanna mistakast, þurfa valdhaf-
því, að margt mætti ^f Dala- Allt þetta þótti mér SVO ingja 0O- skipulagssnillinga þann misskilning, sem orð þessi arnir að finna einhvern, til þess
m«v,„„m imrn cm -,« — —“ - * þó er tilfimianlega mörgu kynnu að valda- hjá þeim’ sem ó’ að kenna uni mistökin- Skyldi það
abótavant hja okkur. Okkur
vantar áreiðanlega eitthvað
annað en foringja og félags-
málafrömuði. Ég hygg, að
það, sem okkur einmitt skort
ir mest, sé sá dýrmæti hæfi-
Dalamenn
marga slika menn saman, þá aldrei eitt einasta blóts-
verður manni fyrst ljóst, að yrði eða annan ruddalegan hrindaT'framkvæmd^mare- frv-‘
ÍÍLhL^hS ^U.an. “ma™’ er víslegum félagslegum umbótl
þjóðlífsfyrirbrigði að ræða,' ég dvaldi þar vestra. Og því
rulega 'síður heyrði ég eina einustu
athygii. Og Dalamenn eru ein klámvísu eða grófar söngvís
mönnum læra, svo sem prúð- merkilegt fyrirbæri, að ég á
mennsku, yfirlætisleysi ogj—ef satt skal segja — engin
hóglega glaðværð, svo og ým orð til að lýsa undrun minni.
islegt fleira, er gefur lífinu
tilgang og að vissu leyti feg-
urð, sem margan skortir.
Það fólk, er ég kynntist
þarna vestra, var fyrst og
fremst starfsfólk sláturhúss-
ins, svo og bændur þeir, er
þangað ráku fé sitt, því að
við marga þeirra átti ég við-
ræður, mér til mikils fróð-
leiks og ánægju. — En til
— Oll framkoma -Dalamanna
einkenndist af stakri prúð-
mennsku, hóflegri glaðværð,
saklausri gamanSemi og ein-
dæma kurteisi. Aldrei varð
ég þess var, að verkamenn
greindi á um nokkurn hlut,
og hlýðni við verkstjóra og
trúmennska í' starfi, var al-
veg frábær. Hins vegar má
geta þess, að leikni þeirra við
eins og Hinrik virðist vera. Ann- ræktina í Olfusá þyrfti að kenna
ars hefði hann tæpast gripið til stangveiðinni á Hrauni, til þess að
þessara fáránlegu sleggjudóma.
Mér reiknast svo til, að sé seld-
um veiðileyfum deilt á veiðitimabil-
hylja raunverulegu ástæðuna fyrir
þverrandi veiði?
Ég held nú Hinrik minn, að þér
hefði verið nær að beina geiri þín-
leiki, sem Dalamenn eru ið á veiðisvæðinu hjá Hrauni, verði (.
gæddir, og ég vildi nefna sam það milli 4 °f 5 stangir’ fanr verða um gegn þeim, sem stóðu fyrir út-
° .... ° , a dag, eða stund ur degi, þarna á rymmgunm a selnum ur Olfusa a
buoar- eoa samDýlisnæini. j veiðisvæ5inU) sem er samfellt 4—5 : sínum tíma, eða þeim öflum, sem
Þennan dásamlega hæfileika l!;m. nu er það svo, að þetta kemur ’ þverskallast við að virða réttmæt-
gætu þeir kennt öðrum lands j mjög misjafnt á daga eða stundir j ar kröfur Veðifél. Árn. til bóta fyrir
mönnum, og mundi þá þjóð-;úr dögum. Á laugardagskveldum, stórkostleg spjöll á einhverri beztu
inni vel farnast. — Illdeilur j ef gott er veður, er oft þarna margt klak- og seiðauppeldisstöð lands-
Og yfirgangur hefir aldrei ver um mannmn, svona 3—5 klst. Marg ins. Á ég þar við mennina, sem
ið þióðinni til blessunar, en ir koma með fjölskylduna með sér vilja fá „skýrslu" frá stjórn Veiði-
. ’ l°g tjalda þarna yfir helgina. Hús-jfél. um ‘ hve margir laxar gengu
friðsamlegt samstarf hefir . i,Qnciinn roitir niður að ánni meS i Sogið fyrir rafvirkjanirnar og
löngum leitt hana gegnum Stöngina sína-, en konan og börnin, svo hvað margir ganga núna, svo
allar brautir hingað til o£'ef fil vil1 ailorfendur- Svo> ef ein_' Þeir seti borgað mismuninn.
„*’ 1 hver ókunnur ekur þarna framhjá
svo mun ætíð verða. og sér augnablibsmynd af ástand-
5544555554554555555555Í5544455555545555555454555455545554555555555555555> inu, þykir honum e. t. v. nóg um.
Félag íslenzkra rafvirkja
þess að til fulls skiljist, þáð störfin var ef til vill ekki al
sem ég segi hér á eftir, verð. veg upp á það fullkomnasta,
ég að lýsa því lítillega, hvern j enda þess ekki að vænta, að
ig háttað hefir verið fram-.þeir jafnist á við þá menn,
komu þess fólks, er ég hefi sem vinna ár eftir ár á stór-
áður kynnzt, þegar ég hefijum og fullkomnum slátur-
unnið á sláturhúsum eða komjhúsum, þar sem háar kröfur
ið þar í stutta heimsókn. En I
ég hefi haft náin kynni af
sláturhússtörfum og starfs- j
fólki þar, í þrjá til fjóra ára- j
tugi, svo að ég ætti að geta !
rætt þetta. mál af nokkurri
reynslu og þekkingu. j
Algengast er það, þegar
komið er fyrirvaralaust inn í
sláturhús, að glymjandi há-
vaði ymur um allt húsið, svo
að varla heyrist mannsins
mál, þegar talað er i venju-
legum tón. Þessi mikli há-
vaði, hlátur og öskur hefir
óhugnanleg áhrif á þá, sem
þessu eru óvanir, þótt hinir
finni.ekki til þess, sem aldrei
hafa öðru vanizt. Nokkuð er
þetta misjafnt, og fer það
eftir því, hvar á landinu
sláturhúsið er. Eins ber
minna á þessu fyrrihluta
dags á hverjum stað. En er
líða tekur á daginn, færist
þetta mjög í aukana, 0g loks
tekur steininn úr síðasta
klukkutímann. Þá heyrist
vart annað en hávær og
ruddalegur klámvísnafsöngur
og þess á milli er krossbölv-
að, skammast og rifizt. Þá
eru þar og illdeilur og slags-
mál daglegt brauð, og sá,
sem undir verður, er dreginn
eftir óhreinu og blóðugu gólf
inu, unz verkstjórinn bjarg-
ar honum undan óróaseggj-
unum. Allt samstarfið ein-
kennist af ruddaskap og 55555555555555555555555S555555555555555S5555555555555S555555555555555©5® j
klúru tali, og andrúmsloftið
Ég: er Hinrik alveg sammála með
að úr stórum jökulám á að taka
Allsherjaratkvæðagreiðsla
um kosningu stjórnar og annara trúnaðarmanna fé
lagsing^fyrir árið 1954 fer fram í skrifstofu félagsinsj
laugardaginn 6. og sunnudaginn 7. marz 1954, frá kl.
2—10 e. h. báða dagana, samtimis hefst atkvæða-
greiðsla utan kjörstaðar fyrir þá félagspienn, sem
búsettir eru utan Reykjavíkur svo og þá félagsmenn
sem eru við vinnu utan Reykjavíkur, og stendur sú
atkvæðagreiðsla yfir til kl. 2 e. h. laugardaginn 27.
þessa mánaðar.
Þeir félagsmenn einir, sem ekki skulda árgjald frá
fyrra ári, hafa atkvæðisrétt, svo og þeir sem greiða
skuld sina áður er kosning hefst. Félagsgjöldum er
veitt móttaka í skrifstofu félagsins.
Reykjavík, 4. marz 1954
í kjörstjórn Félags íslenzkra rafvirkja;
Þorsteinn Pétursson, form.
Nú hagar svo til þarna við árós- laxinn í net eða gildrur, annoð
inn, að þar gætir ætíð flóðs og væri hrein sóun á tíma og verð-
fjöru, og er flæðir, fer að verða mætum, en svo á að etfirláta stang
erfitt um veiðarnar. Um stórstraum veiðimönnunum bergvatnsárnar og
inn er t. d. oft ekki hægt að standa leyfa aðeins vissa laxatölu veidda,
við veiðiskap þarna nema 2—3 Þá leið hafa Vatnsdælingar og íieiri
tíma, og alls ekki í mikilli sunn- farið og virðist gefast v.el.
anátt. Hinrik ætti að korria ein-1 Gaman hefði nú verið að ræða
hvern tíma um stórstraum og sjá þessi mál betur. En ég hygg, að
þá, hve mikill háski silungnum Starkaður sé orðinn hundleiður á
kann aö stafa af stangveiðimönn- þessu tali og kveð ég því Hinrik
unum. Skal ég þá taka vel á móti og vona, að honum nægi þessar
honum og skýra þessi mál betur skýringar mínar á stangveiðinni í
fyrir honum. i ósum Ölfusár.“
Nú er það svo með göngusilung- Ólafur Þorláksson hefir lokið
inn þarna, að hann kemur mest í máli sínu.
tveim aðalgöngum upp um árós- > Starkaður.
1 5SS55S555555455S55S5S5555S5S55SSSS5S5S555SSSSSSS5S55SSS5S55SSS5SS55S55SS
Árshátíð ÍR
Aslaugur Bjarnason,
Óskar Guðmundsson
er þrungið af óhugnanlegum
dragsúg, sem hver sæmileg-
Bezt að auglýsa í TÍMANUM
fer fram laugardag 6. marz n. k. í Þjóðleikhúskjallar
anum. — Skemmtiatriði.
Áskriftalisti í Úra- og skartgripaverzlun Magnúsar
E. Baldvinssonar, Éaugaveg 12. Tilkynnið þátttöku
sem fyrst. — Dökk föt. Síðir kjólar (Samkvæmis-
klæðnaður) Skemmtinefndin
555555554555555555555555455555555555555555555555555555555555555554545555
I
5555SS555555545SSSSSSS5555545SSSS545445SSSSSSSS4455S5SS455SSS5SSSS5SSSS?
Öllum þeim, sem sýndu mér vináttu, með heim-
heimsóknum, skeytum og gjöfum á 60 ára afmæli
mínu 19. febr. s. 1. sendi ég mínar beztu þakkir og
árnaðáróskir.
Guð blessi ykkur öll.
Kristrún Þorsteinsdóttir, Vorsabæ