Tíminn - 08.08.1954, Blaðsíða 6

TÍMINN, sunnudaginn 8. ágúst 1954.
175. blað.
Það hefði getað
verið þú
Norsk gamanmynd, ný, fjörug
og fjölbreytileg. Talin ein af
beztu gamanmyndum Norð-
manna. Leikin af úrvalsleikur-
uni. Þessi mynd hefir hlotið
miklar vinsældir á Norðurlönd-
n. :
Aðalhlutverk:
Huki Kolstad,
Inger Maria Andersen,
Wenche Foss,
Edda Rode.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Barnasýning kl. 3.
Teiknimyndir og sprenghlægi-
legar gamanmyndir með bakka-
bræðrunum Shemp, Larris og
Moe.
NÝIA BÍÓ
- 1M4 —
Hvíta ambáttin
(L’esclave Blanche)
Tilkomumikil og vel leikinj
frönsk mynd, sem gerist um!
aldamótin í Konstantínópel, viðj
hii'ð Tyrkjasoldáns og víðar.
Aðalhlutverk:
Viviane Romance,
John Lodge.
Danskir skýringartextar.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Supermann og
dvergarnir
Hin æfintýralega mynd um j
Supermann og dularfullu dverg-
ana.
Aukamynd: Litlu birnirnir semj
hásetar.
Sýnd kl. 3.
Sala aðgöngumiða hefst kl. 1.
TJARNARBÍÓ
BLuil USS.
Gyðingurinn
gangandi
Ný úrvalsmynd
. (I*jóð án föðurlands)
Ógleymanleg ítölsk stórmynd, j
er fjallar um ástir og raunir ogj
srfiðleika Gyðinganna í gegnum!
aldirnar. Mynd, sem enginnj
gleymir.
Aðalhlutverk:
Vittorio Gassmann,
Valentína Cortese.
Bönnuð börnum innan 16 ára. |
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Skýringartexti.

I
Falsgreifarnir
með Litla og Stóra.
Sýnd kl. 3.
BÆJARBIO
— HAFNARFSRÐI -
9. vika.
ANNA
ðtðrkostleg ítölsk flrvalsmynd
tem fanð hefur siguríör um all-
an helm.
Myndln helur ekkl verlð íýnd
Aður hér & landl.
Danskur skýringartextl.
Bönnu» bömun»-
Sýnd kl. 7 og 9.
Örfáar sýningar eftir.
AUSTURBÆJARBIO
Glœfrahvendið
(Surrender)
j Afar spennandi og viðburðarík, j
jný, amerísk kvikmynd, byggð áj
Iskáldsögu eftir James Edward!
j Grant.
Aðalhlutverk:
Vera Ralston,
John Carroll,
VValter Brennan.
! Bönnuð börnum innan 16 ára. j
j Sýnd kl. 5, 7 og 9.
í
j Meðal mannaeta
og villidýra
Hin, sprenghlægilega og spenn!
j andi frumskóga- og gaman- j
Imynd með
Abbott og Costello.
Sýnd aðeins í dag kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e.h.
GAMLA BIO
— 1475 —
Sakleysingjar í
París
(Innocents in Paris)
jVIðfræg ensk gamanmynd, bráð j
jskemmtileg og fyndin. Myndinj
|sem er tekin í París, hefir hvarj
Ivetna hlotið feikna vinsældir.
Claire Bloom,
Alastair Sim,
Ronald Shines,
Mara Lane.
Sýnd kl. 7 og 9.
Síðasta sinn.
Dagdraumar
Walter Iflitty
Danny Kaye.
Sýnd kl. 5.
Mjalllivít og
dvergarnir sjö
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e.h.
TRIPOLI-BÍÓ
Slmi 1183.
\Nafnlausar honur
! Frábær, ný, ítölsk verðlauna-
jmynd, er fjallar um líf vega-
j oréfslausra kvenna af ýmsum
íþjóðernum í fangelsi í Tríest.
j Mynd þessi hefir hvarvetna hlot
jið frábæra dóma.
Aðalhlutverk:
Simone Simon,
Valentina Cortesa,
Vivi Gioi,
Franccise Rosay,
Gino Cervi,
Mario Ferrarl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Rógurinn . . .
(Pramhald af 6. síðu.)
stjórum“! Og um álagið á
fólks- og sendiferðabifreiðar
segir orðrétt: „Það býðir, að
allar atvinnubifreiðar aðrar
(en vörubifreiðar) verða
skattlagðar, bæði fólksbif-
reiðar til mannflutninga, svo
og sendiferðabifreiðar, sem
eru iðnfyrirtækjum og verzl-
unum ómissandi vegna at-
vinnurekstrar. Mun hinn nýi
skattur ríkisstjórnarinnar
ekki sízt koma hart niður á
fólksbifreiðastjórum, sem
margir hverjir eru með gaml
ar og úreltar bifreiðar og
hafa mikla þörf fyrir endur-
nýjun á skaplegu verði.“
Og nú er‘ von að menn
spyrji: Hvað eiga svona
skrípalæti að þýða? Ætlaði
fulltrúi kommúnista í togara
nefndini að „níðast á fólks-
bifreiðastjórum“ í vor? Og
ætlaði Þjóðviljinn sjálfur þá
að gerast sami „níðingurinn“
og Lúðvik? Vissu þeir Lúðvík
og Þjóðviljinn það eljjti í vor,
að iðnaðarfyrirtæki og verzl-
anir notuðu sendiferðabíla?
Vissu þeir ekki þá, að fólks-
bifreiðastjórar hefðu „mikla
þörf fyrir endurnýjun á skap
legu verði“? Stóðu þeir í
þeirri meiningu þá, að vöru-
þifreiðar væru einhverskon-
ar leikföng, og að óþarfi
væri að hafa undanþágu fyr-
ir þá?
Og hvernig er um samn-
inginn við Rússa? Er ekki
enn sama þörfin og í vor til
að uppfylla þann samning?
Ekki er kunnugt um, að nein
sú hækkun hafi orðið á fisk-
verði því, er Rússar greiða,
að það hafi gert þá aðstoð
við togarana óþarfa, sem
þörf var á í vor. Eða getur
það verið, að Þjóðviljinn sé
að taka upp þykkjuna fyrir
einhverja heildsala, sem að
eiga umboðslaun erlendis og
vilja hafa „frelsi“ til að
kaupa fyrir þau lúxuxsbíla í
stað þess að ráðstafa þeim i
samráði við banka og gjald-
eyrisyfirvöld, á sama tíma,
sem aðrir bílakaupendur yrðu
að una í biðröð hjá bönkun-
um? Sé svo má með sanni
segja, að hinir „rauðu penn-
ar“ hafi tekið ómakið af
Morgunblaðinu!
í fylgsiiiim
frumskógamia
Afar spennandi mynd.
Sýnd kl. 3.
HAFNARBÍÓ
— Síml 8444 —
Sómahonan
bersynduga
(La P Respecteuse)
| Hin heimsfræga og umdeilda,
| franska stórmynd, samin af
| snillingnum JEAN PAUL
| SARTRE.
AÖalhlutverk.
Barbara Laage,
Walter Bryant.
jBönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl, 5, 7 og 9.
Smyglaracyjan
Afar spennandi amerísk kvik-
mynd í litum.
Sýnd kl. 3 og 5.
Víkingaforinginn
Afar skemmtileg og spennandi
[víkingamynd í litum.
Sýnd kl. 3. *
A$ UikMekum
Enn snýst . . .
(Framhald af 5. siöu.)
frá sjónarmiði margra íslend
inga. Svipað má segja um
ýms atriði í utanríkisstefnu
þeirra, alveg eins og sitthvað
er líka að athuga við stefnu
og störf ráðamanna í öðrum
löndum. Slík gagnrýni er hins
vegar allt annars eðlis en að
dæma heila þjóð óalandi og
óferjandi.
Hér á landi mun það holl-
ast að gera sér grein fyrir
því, að íbúar Bandaríkjanna
eru eins og gengur og gerist
um aðrar þjóðir. sem íslend-
ingar hafa haft kynni af.
Þeir eru áreiðanlega ekki
nein ofurmenni, sem ástæða
sé til að líta upp til, þótt
miklar framfarir hafi orðið
í landi þeirra, og þeir séu því
voldug þjóð. Hins vegar er
það bæði heimskulegt og
skaðlegt að leggja eyrun við
þeim skipulagða rógi, sem
uppi er hafður um fólk í
Bandaríkjunum af hálfu
kommúnista. Hvaða skoðun,
sem menn kunna að hafa á
hervarnarsamningnum svo-
nefnda, ætti að lofa komm-
únistum einum að hafa van-
virðu af svo röngum og ó-
geðslegum málflutningi.
q.Bihnoaag ; '
þá á umbreytingu brauðsins í líkama Krists og blóð.
Þetta vissi ég allt. En ég hafði haldið, að sú trú hefði að
mestu dáið út með siðaskiptunum nem.a að sjálfsögðu
meðal þeirra fátækari. Henry leiðrétti mig (hve. oft hefir
Henry ekki leiðbeint mér út úr óljósum -hugsunum). —«
Efnishyggjan er ekkert sérstak einkenni 'þ'éirra fátæku,
sagði hann. Margir frábærir hugsuðir hafa verið éfhis-
hyggjumenn, Fasual, Newman, mannlegir. íu'áumum efnum,
en grimmdarlegá yfirborðskenndir í öðrum.'.Þuð gé.tur yer-
ið, að einhvern tíma verði hægt að skýra það. Það • getur
legið í taugakerfinu. ,:uv..u~-?„h
Nú horfði ég á þennan efniskennda líkama á efniskennd
um krossinúift, ög ég velti því fyrir mér, hvort þ'eih'héf^ú
getað neglt gúfu á krossinn. Að sjálfsögðu léjð gufan hvorki
þjáningar né fann til sælu. Og það var ekki annað en í-
myndun mín, að hún gæti svarað bænum míhum,
— Góði guð, hafði ég sagt% Ég hefði átt ,;að áegja; —
Góða gufa. Ég hafði sagt: — Ég hata þig,*en getur ínaður
hatað gufu. Eg gat hatað þessa mynd áwkrossinum með
kröfu sína um þakklæti: — Þetta hefi ég liðið fyrir þig,
en gufu ...... Og þó trúði Ríkharður jafnveí ,á eitthvað
minna en gufu. Hann hataði ósannindi. Hann bgrðist gegn
ósannindum og hann tók ósannindi alvarlega. Ég gat ekki
hatað Hans og Grétu, ég gat ekki hatað sykurhús þeirra á
sama hátt og hann hataði trúna á himnaríki. Þegar ég var
barn, hataði ég vondu drottninguna í Mjallhvít, en Ríkharð
hataði ekki söguna um djöfulinn. Djöfullinn vár ekki til,
og guð var ekki til, en allt hatur hans beindist gegn fegr-
andi dæmisögum, en ekki þeir, er lögðu áherzlu á það illa.
Hvers vegna? Ég horfði upp yfir þennan mannslíkama,
sem engdist í tilbúnum kvölum og drjúpti höfði eins og
sofandi maður. Stundum hataði ég Maurice, hugsaði ég.
En ég myndi ekki hafa hatað hann, ef ég hefði ekki elskað
hann líka. Guð minn góður, ef ég gæti hatað þig. Hvaða
áhrif myndi það hafa?
Hallast ég að efnishyggju, þegar öllu er á botninn hvolft?
Er það af einhverjum skapgerðarbresti, að ég hefi svo lít-
inn áhuga á yfirborðskenndum hlutum og orsökum eips og
hjálparnefndum, lífsafkomu manna og bættu mataræði
verkamanna? Er ég efnishyggju sinnuð, vegna þess að ég
trúi á sjálfstæða tilveru mánnsins með kúluhattinn, málm
krossins og þessar hendur, sem ég gat ekki beðið með? Við
skulum ekki gera ráð fyrir því, að guð sé til, gera ráð fyrir
að hann sé líkami eins og þessi, hvað er þá rangt við að
trúa því, að líkami hans hafi tilveru á sama hátt og líkami
minn. Getur nokkur elskað ann eða hatað hann, ef hann
hefir engann líkama? Ekki gæti ég elskað gufu, sem væri
Maurice. Ég veit, að það er ruddalegt, það er skepnulegt og
það er efnishyggjulegt, en hvers vegna skyldi ég ekki vera
skennuleg, ruddaleg og efnissinnuð?
Ég gekk glóandi reið út úr kirkjunni. en til þess að vernda
Henry og allt þetta skynsamlega og dulda gerðt ég það, sem
ég hafði séð fólk gera í spönskum kirkjum. Ég deif figri
mínum í hið helga vatn og gerði krossmark á enni mér.
SJOTTI KAFLI.
10. janúar 1946. :ii l-.
í kvöld gat ég ekki haldið kvrru fyrir heima, svo að ég
gekk út í rigninguna. Ég minntist þess, er ég nísti nöglun-
um inn í lófa minn og tók ekkert eftir því. en þú varst f
sársaukanum. Ég sagði: Lofaðu honum að lifa, án þess að
trúa á þig, og vantrú mín hafði engin áhrif á þig. Þú tókst
á móti því með elsku þinni og lc’st ð það eins og móðgun.
í kvöld draup rigningin gegnum föt mín og inn að húð minni
og ég skalf af kulda. Það var í fyrsta sinn. sem mér virtist
ég elska þig. Ég gekk í rigningunni undir glugga þínum, og
ég ætlaði að biða undir beim alla nóttina til þess að sýna,
að mér hefði loksins tekizt að læra að elska og ég óttaðist
ekki lengur auðnina, ef því að þú varst þar. Ég kom aftur
heim, og bá var Maurice þar hjá Henry. Það var í annað
sinn sem bú gafst mér hann. f fyrra skiptið hafði ég hatað
blg fyrir það, en þú tókst hatri mínu með elsku þinni á
sama hátt og þú hafðir tekið vantrú minni, og þú geymir
bað til þess að svna mér bað seinna, svo að vjð gætum bæði
legið eins og ég hló stundum að Maurice, þegar liann 'ságði:
— Manstu eftir, hvað við vorum heimsk .... ?
i iid P. *. jíton JJCeJ ” < •
SJÖUNDI KAFLI.
18. janúar 1946.
Ég borðaði hádegisverð með Maurice í fyrsta sinn í tvö
ár. Ég hafði hringt til hans og beðið hann að hitta mig.
Vagninn minn lenti í umferðaþvögu í Stockwell, og ég varð
tíu mínútum of sein.
Andartak leið mér eins og í fyrri daga og ég helt, að eitt
hvað myndi nú koma fyrir, sem eyðilegði daginn, og hann
myndi verða reiður við mig. En nú hafði ég enga löngun til
bess að æsa mig upp í reiði á undan til að mæta reiði hans.
Eins og svo margt annað virðist hæfileiki minn til þess að
reiðast vera dauf”r. Mig langaði til bess að hitta hann og
spyrja hann um Henry. Hann var orðinn undarlegur upp á
síðkastið. Það var undarlegt, að hann skyldi fara út og
drekka á krá með Maurice. Henry drekkur aldrei nema
heima og í klúbbnum sínum. Mér datt í hug, að hann
I