Tíminn - 28.09.1954, Síða 2

TÍMINN, þriðjudaginn 2». septemoer 1954.
217. blað.
Sprunga í granítvirki Guðm. Arn-
laugss. nægði Kotov til vinnings
Fréttabréf frá skákiiiútinu í Amsterdam
Erfiðir dagar.
Meðan undanrásirnar stóðu yfir
höfðum við það stundum í flimt-
ingum, að kæmumst við í aðalúrslit-
in mundum við mega halda hátíð
í hvert skipti sem við fengjum
hálfan vinriing. Þessi spá hefir
rætzt í síðustu tveimur umferðum,
jafnvel enn bókstaflegar, en við
höfðum gert okkur í hugarlund.
Við veikari löndin í þessum sterka
riðli Bretland, Búlgaríu og jafnvel
ísrael, sem þó hefir komið öllum á
óvart með styrkleika sínum, var
keppnin að vísu jöfn og tvísýn, og
úrslitin gátu allt eins orðið vinn-
ingur okkar eða jafntefli eins og
þau smáu töp (lió:2%), er við hlut-
um. En við öflug-ustu löndin: Ung-
verjaland, Argentínu, Sovétríkin og
væntanlega einnig Júgóslavíu og
Tékkóslóvakíu brestur okkur afl og
æfingu, fyrst og fremst kannské
keppnisreynslu. Þar er styrkleika-
munurinn svo greinilegur, að ekki
er um annað að ræða, en að reyna
að verjast stóráföllum.
Vantar reynslu.
Það, sem okkar menn skortir, þeg
ar miðað er við öflugustu skákþjóð-
ir heimsins, eins og þær sem við
höfum teflt við upp á síðkastið, er
í fyrsta lagi reynsla í keppni. Hópur
íslenzkra skákmanna er ekki stór,
þeir tefla hver við annan og þekkja
orðið hvern annan til þrautar, þeir
fá sjaldan tækifæri til að tefla við
nýja, ókunna meistara eða sér snjall
ari menn. Þeir fylgjast að vísu með
því, sem gerist í skákheiminum,
lesa blöð og bækur, grannskoöa
tefldar skákir frá skákmótum
hvaðanaeva að í heiminum og það
er vissulega mjög mikils virði, án
þess væri óhugsandi að sveit ís-
lenzkra skákmanna næði nokkrum
árangri á erlendum vettvangi, en
það er þó ekki jafngildi þess að tefla
sjálfur í slíku móti, vinna undir
þeirri taugaspennu, sem nútíma
kappskákir eru. Fide-mótin afa
verið eina samband okkar við um-
heiminn að kalla má, hitt er undan
tekning að islenzkur skákmaður
fari utan á önnur mót. Hér á mót-
inu má sjá mörg dæmi þess hve
mikils virði reynslan er; margir
mjög snjallir skákmenn, jafnvel
Utvarpíð
Útvarpið í dag:
Fastir liðir eins og venjulega.
19.30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýmsum
löndum (plötur).
20.30 Erindi: Þrjátíu-ára-stríðið og
friðarsamningarnir í Vestfalen
(Baldur Bjarnason, magister)
21,00 Undir Ijúfum lögum: Gunnar
Kristinsson syngur lög úr ís-
lenzku söngvasafni; Carl Bill-
ich leikur undir á píanó.
21.25 Upplestur: (Jóhann Pálsson,
leikari).
21,45 Tónleikar (plötur).
22,10 „Fresco“, saga eftir Ouida; IX
(Magnús Jónsson prófessor).
22.25 Dans- og dægurlög.
23,00 Dagskrárlok.
Xrnað heiLLa
Hjónabantl.
Nýlega voru gefin saman í hjóna-
band ungfrú Kristín Jónsdóttir frá
Munkaþverá í Eyjafirði og Þrándur
Thoroddsen. Séra Jón Thorarensen
gaf brúðhjónin saman. Þau dvelja
fyrst um sinn í Kaupmannahöfn.
Nýlega voru gefin saman í hjóna-
band af Þorstcjini B. Gislasyni, [ R'eh;kka ,,rntt
Steinnesi, ungfrú Brynhildur Guð-
mundsdóttir frá Nýpukoti og
Kristófer Kristjánss., bóndi, Köldu-
kinn.
Ennfremur voru gefin saman í
hjónaband af séra Pétri Ingjalds-
syni, Höskuldsstöðum, þau Guðrún
Ingimarsdóttir og Sigurður Jónsson
frá Sölvabakka, smíðanemi. Heimili
þeirra er á Blönduósi.
Hjónaefni.
Gerður Hallgrímsdóttir, Kringlu
og Hilmar Snorrason, bílstjóri á
Blönduósi. Ennfremur ungfrú María
Jónsdóttir og Jósef Jóhannsson á
Blönduósi.
i meistarar síns lands, bregðast í
þessari hörðu keppni, og nærtæk-
asta skýringin er sú, að þetta er í
fyrsta sinni, sem þeir tefla á móti
eins ög þessu.
í öðru lagi höfum við lært það,
eldri mennirnir sérstaklega, að þe.r
tímar eru liðnir að menn komist á ■
fram á móti eins og þessu án þess
að kunna ein ósköp fyrir sér í byrj-
! unum. Heima heyrist stundum tal-
að með hálfgerðri fyrirlitningu um
teoríuhesta, mönnum þykir en einu
sinni skemmtilegast að vera sem
minnst upp á aðra komnir, geta rak
ið sigra sína beint til eigin snilli-
gáfu, en samkeppnin fer stöðugt
harðnandi, og i)ú er sjálfsagður
hlutur að hafa nokkrar taflbyrjan-
ir á takteinum, ekki mjög margar,
en þó vel til skiptanna, — og þær
(þarf að kunna til hlítar — annað
borgar sig ekki. Jafnvel traustustu
skákmenn eyða of mikilli orku og
umhugsunartíma í byrjunina og
missa af tækifærum, ef þá brestur
þekkingu í taflbyrjunum. í þessu
standa ungu mennirnir okkar sig
betur en þeir eldri, maður kemur
sjaldan að tómum kofunum hjá
þeim, þeir þekkja ólíklegustu leiðir
og afbrigði, en við eldri mennirnlr
erum talsvert gloppóttari og eigum
okkur þó nokkra afsökun, því að til
þess að fylgjast með eins og ungu
mennimir gera; þarf meiri tíma en
menn gera sér í hugarlund og traust
minni.
Gegn Argentínu.
Þetta var útúrdúr til íhugunar
verðandi taflmeisturum, en nú er
bezt að snúa sér að taflwrennskunni.
í viðureign okkar við Argentínu
hallaði einna fyrst á Guömund S.
G., hann hafði svart gegii Julio
Bolbocham, valdi Grunfeldsvörn, en
Bolbochan tókst að snúa skákinni
yfir í afbrigði ,sem er óhagstætt
Isvarti og var þá ekki frekar að sök-
um að spyrja: Bolbochan hélt Guð-
mundi í járngreipum það sem eftir
var skákarinnar og herti smám
saman fastar að unz Guðm. varð
að gefast upp. Friðrik átti við Naj-
dorf og var sú viðureign enn þýðing-
armeiri en ella vegna þess að þeir
tveir voru með hæsta vinningatölu
fyrsta borðs manna, þegar skákin
var tefld, 3 vinningar af 4 mögu-
legum. Najdorf kom Friðrik á óvart
með nýjung í Sikileyjarvörn, Friðrik
eyddi. miklum tíma í leit að við-
unandi vörn án þess þó að finna
nokkra leið, er hann væri ánægöur
með. Hann fékk lakari stööu og
lenti svo auk þess í tímaþröng og
tapaöi eftir harða baráttu. Þar með
var Najdorf einn efstur af fyrsta
borðs mönnum og ósigraður, en sú
dýrð stóð ekki lengi, tveimur um-
ferðum seinna var Najdorf sjálfur
eins og barn í höndunum á Bot-
vinnik.
Pilnik lék spænskan leik gegn
Guðm. Ágústssyni. Baráttan á mið-
borðinu varð hörð og hallaði held-
ur á Guðmund, þó ekki alvarlega
fyrr en honum yfirsást í einni flækj
unni, en þá var líka taflið tapað.
Guðm. Pálsson var okkar eina von
í þessari umferð. Hann hafði kom-
ið sér upp ágætri sóknarstöðu gegn
Hector Rossetto, hafði komið biskup
á f6, sem kreppti verulega að kóngi
svarts svo að hann mátti gæta sín
fyrir máthótunum. Rossette lét að
lokum skiptamun, og báðir voru í
nokkri tímaþröng og þar eð biskup-
ar Rossettos voru óþægilegir og
staðan flókin lét Guðmundur skipta
muninn aftur til þess að eiga ekki
neitt á hættu. Þá jafnaðist leikur-
inn aftur og bauð Rossette jafn-
tefli, er skákin átti að fara í bið, og
j tók Guðmundur boðinu. Það má
i mikið vera ef hann hefir ekki átt
j vinning, en það var afar erfitt að
Jrata beztu leiðina í þessari flóknu
' skák.
Gegn Rússlandi.
Daglnn eftlr beið okkar önnur
glíman við Sovétríkin, við breyttum
liðinu þannig, - að allir fengju að
tefla við heimsmeistarana, Friðrik
fékk frí og missti þannig af að
tefla við Bronstein í annað sinn.
Guðm. S. tefldi við Bronstein og
hafði hvitt, Guðm. Ágústsson • við
Keres, Ingi við Geller og ég við
Kotov. Bronstein og Keres voru ó-
hugnanlega fljótir að fá unnið tafl,
Guðmundarnir báðir voru komnir
peði undir og með lakari stöðu inn
an 20 leikja, og töflin voru vonlaus
þótt þeir berðust áfram alllengi.
Geller valdi kóngsindverska /örn
gegn Inga, skákin var hörð og vel
tefld, Ingi tefldi gætilega og lét sig
hvergi þótt Geller sækti fast á.
Þegar skákin fór í bið hafði tals-
vert af mönnum skipzt upp og í
fljótu bragði virtust leikar standa
alveg jafnt, en við nánari athugun
! kom í ljós að Ingi mátti gæta sín.
Hann átti um tvær leiðir að velja
og var vandi að sjá hvor betri væri.
Ég átti líka biðskák og var sýnilegt
að báðar mundu verða langar, svo
að ég lagði til að við færum fljót-
lega að sofa til þess að vera óþreytt
ir næsta morgun við taflið, því að
ný umferð var um kvöldið. Ingi
lauk svo biðskákinni mórguninn eft
ir, Geller tefldi tafllokin mjög vel
og sótti fast á, en Ingi varðist með
prýði. Þó hallaði smám saman meir
á hann og eftir 73. leik mátti hann
gefast upp. Það kom í ljós að hefði
Ingi valið hina leiðina af þeim
tveimur er honum stóðu til boða,
hefði hann getað haldið jafntefli,
en það var ekki auðvelt að sjá fyr-
ir. Mín skák við Kotoff varð all-
óvenjuleg, ég valdi Nimzoindverska
Jvörn, en fór fljótlega út af venju-
’ Iegri leið eins og bezt sézt af því
að svartur tók á sig tvípeð á f-lín-
unni og langhrókaði svo í 14. leik.
Ekki gafst þetta að öllu leyti vel,
Jhvítur átti greinilega betra tafl, en
^ hann átti ekki fiægt um vik að brjót
. ast í gegn og í tafllokum eftir nægi-
lega mikil mannakaup stæði svart
' ur sízt lakar að vígi en hvítur. Er
j skemmst af því að segja að skákin
fór í bið eftir fimm stunda tafl, var
tefld fjórar stundir næsta dag og
fór enn í bið, og lýsti eitt dagblaðið
stöðunni þá þannig að Arnlaugsson
væri búinn að byggja granítvirki,
er allar sóknartilraunir Kotoffs
strönduðu á. Flestum sýndist taflið
J dautt jafntefli og ég sjálfur hafði
’ góðar vonir. Þegar heim kom og ég
fór að athuga stöðuna betur sá ég,
að Kotoff átti einn fleyg enn, sem
var hættulegri en ég hafði haldið,
og mundi setja þá sprungu í mitt
ágæta granítvirki er mundi ríða
mér að fullu. Ég var of bundinn í
'vörninn til þess að geta snúizt til
gagnsóknar, svo að síðasta úrræðið
var að svara vinningsfórn Kotoffs
1 með mótfórnum, og fórnaði fyrst
Dtefi opuað
lækningastofu
í Awstwrstræti 7, II. hæð. Sími 81142.
Viðtalstími kl. 1—2 daglega. Heimasími fyrst um sinn
2161 eftir kl. 7 á kvöldin.
Sérgrein:
Handlækningar,
Þvagfærasjúkdómar.
Stefán P. Björnsson,
LÆKNIR.
STRAUVÉLIN
|er ódýrust allra
iSTRAUVÉLA.
tKOSTAR AÐEINS
iKR. 1645,00. '
ORIiAi
Laugaveg 166
Frá Gagnfræöaskólum
Reykjavíkur
Nemendur komi í skólana sem hér segir:
Föstudag 1. okt.:
4. bekkir kl. 2 e. h.
3. bekkir kl. 4 e. h.
Laugardag 2. okt.:
2. bekkir kl. 9 f. h.
1. bekkir kl. 10 f. h.
Ef einhverjír nemendur geta ekki komið á þessum
tíma, þurfa forráðamenn að tilkynna forföll.
Nemendur Gagnfræðaskóla verknáms komi i kvik-
mynda^al Austurbæjarbarnaskóla.
SKÓLASTJÓRAR.
Í55445555555S555555555555555455555555555555555555555555545S555555555545M
i
!Í
1
Innilegar þakkir færi ég öllum þeim, sem á einn eða
annan hátt, sýndu mér vinsemd og vináttu á fimmtugs-
afmæli mínu.
Akranesi, 23. sept. 1954.
9 KARL HELGASON.
ððWÓWAV.V.VMW.V.^VAV.V.V.’.V.V.V.V.VA'.V
drotningu fyrir hrók og síðar skipta
mun og átti þá tvo létta menn gegn
drottningu en var búinn að byggja
nýtt granítvirki. Enn virtist ég afar
nærri jafnteflinu, því að menn mín
ir vörnuðu drottningunni og kóng-
inum inngöngu, e nsvo komst ég
loks í leikþröng og gafst upp eftir
106 leiki, ég hefði reyndar getað
teflt svo sem tíu leiki til viðbótar,
en kunni ekki við að eyða meiru aí
tíma stórmeistarans eftir að vinn-
ingurinn varð rakinn, skákin hafði
tekið 11 stundir.
ÍVAR HLÚJÁRN. Saga eftirWalter Scott. Myndir eftir Peter Jackson60