Tíminn - 17.10.1954, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, sunnudaglnn 17. cktóaer 1954.
234. blað<
AFAÐ
Rólegt hefir verið á Al-
bingi fyrstu vikuna, en það
kom saman fyrra laugardag. I
Alimikið er búið að flytja af
írumvörpum og tillögum, en j
: ilest eru þessi mál gamal-'
kunnug. Hér er nefnilega yf
irleitt um mál að ræða, sem 1
stjórnarandstæðingar hafa
flutt á undamörnum þing-
um. Þeir hafa sama og ekk-
evt enn flutc af nýjum mál-
um og geiur það til kynna,
að þeir nafi litið af nýj-
um, jákvæðum hugmyndum.
Af einstökum frumvörpum,
sem búið er að leggja fram
og fela í sér merk nýmæli,
má án efa nefna fyrst og
::remst frumvarjj til laga um
náttúruvernd. Frv. þetta er
árangur af þingsályktunar-
tiilögu, sem þeir Páll Þor-
steinsson og Jón Gíslason
fluttu fyrst á þingi 1947, en
fengu samþykkta á næsta
bingi.
Góð afkoma.
Merkasti viðburðurinn á
Alþingi til þessa er án efa 1.
umræðan um fjárlagafrum-
varpir nýja, en hún fór fram
S fyrradag. Eysteinn Jónsson
fjármálaráðherra flutti
glögga og ítarlega framsögu
ræöu við það tækifæri, eins
og hans er vandi.
Fjármálaráðherra skýrðí
::rá því í ræðu sinni, eins og
reyndar var kunnugt, að fjár
hagsafkoma þj óðarinnar
myndi reynast mjög góð á
þessu ári og hagur ríkissjóðs
myndi reynast í samræmi
við það. Þess mætti vænta,
að fjárhagsafkoman yrði
einnig sæmileg á næsta ári.
Stjórnarandstæðingar
reyndu að halda því fram,
að þetta væri fyrst og
fremst að þakka erlendri
aðstoS og varnarliðsvinnu.
Fjármálaráðherra svaraði
með því að upplýsa, að eng
in erlend fjárhagsaðstoð
hefði verið veitt á þessu
ári, þar sem Marshallhjálp
in hefði verið felld niði/r á
fyrra ári, og varnarliðsvinn
an hefði verið mun minni í
ár en fyrra. Þrátt fyrir
þetta yrði afkoman betri
1954 en 1953 og stafaði það
íyrst og fremst af eflingu
atvinnuveganna og batn-
anóS afkomu þeirra al-
mennt.
Árangar stefnubreytingar-
innar, sem var knúin
fram 1949.
Sú afkoma, sem fjármála-
ráðherrann lýsti í ræðu sinni,
var vissulega harla ólík á-
standinu, sem var hér í árs-
byrjun 1950, þegar hann tók
við fjá,rmálastjórninni.
Þá vofði yfir alger stöðv-
un atvinnuveganna, ríkið
var komið í greiðsluþrot,
sparifjársöfnun var lítil,
hvers konar höft voru í al-
gleymingi og trúleysi ríkj-
andi varðandi framtíðina.
Nú stendur hagur atvinnu-
veganna yfirleitt vel, af-
koma ríkisins er hin hag-
stæðasta, atvinna er mikil,
sparifjársöfnun hefir stór-
aukist. verðlag hefir haldist
nær óbreytt um lengri
tíma, höftin hafa að veru-
legu leyti verið afnumin.
Mikill framkvæmdahugur
einkennir yfirleitt fyrirætl
anir fyrirtækja og einstakl-
inga.
Þessi mikla breyting er
íyrst og fremst árangur
Umræðan ym fjáriogin. — Góð afkoma, þótt
EViarshall-hjálpiiini sé iokið og varnariiðsviiinan
a bi
ar, sem
var fram
um
Umræður í
beirrar stefnubreytingar, sem
Framsóknarmenn knúðu
fram með kosningunum 1949.
Fyrir kosningarnar vildu eng
ir sinna þeim tiiiögum, sem
Frnmsóknarmenn lögðu þá
fmm. en meeinatriði þeirra
voru allsherjai niðurfærsla
eöa gengislækkun og að dreg
ið yrði úr höftum jafnóðum
og fjárhagsafkoma batnaði.
Eftir kosningarnar 1949 töldu
Sjálfstæðismenn sér ekki
annað fært en að fallast á
þessar tillögur, þótt þeir
hefðu tekið þeim meira en
fálega fyrir kosningarnar.
Framsóknarmenn geta ver
ið stoltir af þeim árangri,
sem náðst hefii af stefnu-
breytingunni, er þeir knúðu
fram með kosningunum
1949, og af hinni traustu og
öruggu fjármálastjórn Ey-
steins Jónssonar síðan í árs-
byrjun 1950.
Sparnaðarhjal
stjórnarandstæðinga.
Stj órnarandstæðingar tala
alimikið um það, að útgjöld
ríkisins fari hækkandi. Vit-
anlega verður ekki hja því
komist, að útgjöld rikisins
aukist, þegar stöðugt eru
gerðar til þess meiri kiöfur
á sviði skólamála, heilbrigðis
mála og samgöngumála, en
aðalhækkanirnar hafa verið
á þessum liðum. Það er ekki
heldur kunnugt, að stjórnar
andstæðingar hafi borið
fram raunhæfar tillögur um
lækkun þessara eða annarra
útgjalda, heldur þvert á
móti borið fram margar og
miklar útgjaldatillögur, sem
ekki hefir verið fallist á. Ef
farið hefði verið eftir þess-
um tillögum þeirra myndi
hvorki hafa verið hægt að
lækka skattstiga eða toil-
stiga. eins og gert hefir ver-
ið, eða að tryggja hagstæða
afkomu ríkisins. Halli hefði
orðið á ríkisrekstrinum, þótt
tollar og skattar hefðu
haldist óbreyttir.
Það er oft ekki síður
vandi að tryggja hagstæða
afkomu í góðæri en slæmu
árferði. Því miður vill oft
fara svo, að menn eyða
þeim mnn meira sem meira
aflast. Útgjaldakröfurnar
aukast meira tn tekjurnar.
Það er afrek núv. fjármála
ráðherra, að slíkt hefir ekki
hent ríkið að undanförnu.
Hann hefir halitið útgjöld-
svo niðri, að ríkið hefir
jafnan skilað góðri af-
komu- Það hefir átt sinn
drjúga þátt í því að tryggja
það jafnvægi, sem haldist
hefir seinwsta árin.
Neikvæðir flokkar.
Segja iná' að fulltrúar
st j órna randstöðuf lokkanna,
or tóku til máls víð 1. umræðu
fjárlaganna hafi átt eitt sam
eiginlegt. Það var ekki hægt
að gera upp á milli þeirra
um það, hver var neikvæð-
astur. Þeir kepptust við að
skammast út af hinu og
Merkui atburöur gerðist siðastl. föstudagsmorgun, þegar
hleypt var á sjó fyrsta stóra stálskipinu, sem er smíðað
hér á landi. Það er dráttarbátur, sem er smíðaður af Stál-
smiðjunni fyrir Rvíkurhöfn og hlotið hefir naínið Magni.
bessu, iýstu sig andviga ýms undirstöðuauðæfi undir fjár
um ráðstöfunuin, en bentu málum og lífi þjóðarinnar
aldrei á neitt, sem ætti að fara forgörðum. Hann rakti
koma ' staðinn. T. d. töluðu síðan þær ráðstafanir, sem
þeir talsvert um bátagjald- stjórnin hefir gert og sýndi
eyririnn, en bentu ekki á, fram á, að þær samrýmdust
hvernig rekstur bátanna yrði alþjóðlegum reglum.
tryggður betur íyrir almenn
ing á annan hátt. Meðan
stj órnarandstöðuflokkarnir
eru jafn neikvæðir, geta þeir
ekki vænzt þess að þjóðin
sýni þeim aukinn tnínað.
Landhelgismálið rætt
í Strassborg.
! Hermann Jónasson flutti
á fimmtudaginn var útvarps
ræðu, þar sem hann sagði m.
a. frá umræðum í laganefnd
Evrópuráðsins um íslenzku
fiskveiðalandhelgina, en
hann flutti þar málið af
hálfu íslendinga, þar sem
hann er fulltrúi íslands í
nefndinni. Það var samkv.
óskum Breta, Belgíumanna
og Kollendinga á þingi Ev-
rópuþingsins í vor, að málið
var þá tekið til umræðu
og því vísað til laganeíndar-
innar.
Strax og kunnugt varð um,
að málið yrði tekið fyrir í
laganefndinni, hafði Her-
mann Jónasson frumkvæði
um að gefin yrði út á ensku
hvít bók um landhelgismálið.
Sú útgáfa hefir heppnast vel.
Jafnframt tryggði hann, að
hann hefði sér til aðstoðar í
laganefndinni helzta sérfræð
ing stiórnarinnar í þessu
máli, Hans G. Andersen. Þeir
mættu svo báðir í laganefnd
inni, sem hélt fund sinn í
sambandi við Evrópuþingið í
Strassborg í fyrra rnánuði.
I,öndunarbannið ræít.
Á fundi laganefndarinnar
hélt Hermann Jónasson ítar
lega ræðu. Hann benti á, að
íslendingum væri lífsnauð-
syn að vernda fiskistofninn
við landið, en það væri vís-
indaleg staðreynd, að þar
sem oífiski hefði átt sér stað,
hefði fiskistofihnn eyðilagst.
Hér hefði óðfluga stefnt í þá
átt. Það hefði verið ófyrir-
gefanlegt kæruleysi af Isl.
stjórnarvöldum að láta þessi
Þá minntist Hermann Jón
asson á löndunarbannið. Um
þetta fórust honum svo orð
í útvarpsfrásögn sinni:
„Sýndi ég fram á með töl-
um að sennilega mijnci
þetta hafa gereyðilagt fjár
hasr Tslendinga, ef okkur
hefði ekki tekist að selja
væru innan EvrópuráðsinSj
heidur til þeirra landa, sení
væru utan Evrófpuráðsi^s,
Hér hefði því verið gerð til-
raun til að svelta smáþjóð
til þess að hverfa frá því að
vernda í»uðæfi, sem væra
undirstaða undir lífi henn-
ar. Ég benti á að nieir eö
helmingur þjóða í Evróníí-
ráðim/ hefði fjögurra mílná
landhelgi og upp í sex. ís-
land ætti mcir en nokkur
önnur þjóð lff sitt undií
auðæfum hafsins, og hlytl
því að eiga eins ríkan rétt
og nokkur þjóð önnur.“ 1
Tíminn hefir haft fregnir
af því. að ræða Hermanns
hafi líkað vel og haft góð á-
hrif fyrir málstað fslands. I
T.öndnnarbannið verður
einnig rætt á
Evrónuþinginu.
Eftir að inngangsræðul?
höfðu verið fluttar, féll það
í hlut Hans G. Andersen að
svara ýmsum sérfræðilegum
fyrirspurnum. f útvarpsræðrt
sinni lauk Hermann lofsorðt
á Hans fyrir svör hans. Liósti
er bví af öllu að vel hefir á
málstað íslands verið haldið
í laaanefndinni. [
Niðurstaðan af umræðun-
um varð svo f stuttu máli sfi,
að bekktur tyrkneskur lög-
fræðingur, sem sæti á í laga-
nefndinni, var kosinn til að
flytia Evrónubinginu skýrslú
um má’ið. Samkv. fyrirmæl-
um formanns nefndarinnar,
skal skvrsla hans ekki aðeins
fíalia um fiskveiðilandhelgí
fslands heldur einnig unl
löndunarbannið. Tyrkneskt
löo-fræðinsrurinn mun ræðá
við viðkomandi ríkisstl órnir
áður en hann semur skÝrsl-
una. og er hann vænta/nleecur1
hingað í desember. Skýrsla;
fisk annars staðar, ekki að(bans verður svo flutt á Ev-
allega til þeirra landa, sem röouþinginu næsta vor.

Rangæingar!
Hér með eru allir ábúendur jarða á vatnasvæði
Þverár, Ytri- og Eystri-Rangár og Hólsár og annarra
vatna, er í nefndar ár falla, boðaðir til stofnfundar
veiðifélags, sem haldinn verður í Hvolsskóla Hvols-
velli, laugardaginn 23. október kl. 3 e. h.
Undirbúningsnefndin.

Ilefi opnað
tannlækningastofu
að Séleyjargötn 5.
Viðtals'-.ími kl. 9—12 og 2—6. Laugardaga 9—12.
Sími 3693.
Kristjáai Guimlaugsson,
TANNLÆKNIR.
LJÓÐABÖK
eftir hinn frábæra bragsnilling, Jón Guðmundsson,
hreppstjóra frá Garði í Þistilfirði, kom út s. 1. vor. Var
aðallega gefin út handa áskrifendum. Nokkur eintök
verða þó seld í lausasölu. Verð kr. 65,00 í gylltu rexín-
bandi og kr. 50,00 ób. Bókin er á þriðja hundrað síður.
Pantanir sendist til Bókaútgáfunnar á Flókagötu 13,
Reykj avík.
«3gSSSSSS$SSSSS3SSSSSSSSý3SSSaS$SS5SSSSSSSSSSSSSýgS3SS$$SSSS»35SS3l<ai