Tíminn - 17.10.1954, Síða 7

234. blað.
TÍMINN, sunnudaginn 17. o.któber 1954.
7
Sunnud. 17. otet.
Framkvæmdasjóður
ríkisins
Barbara Anna Scott
Skautadrottningin, sem hefur eng-
an tíma til ásta vegna annríkis
í hinu nýja fjárlagafrum-
varpi eru þau nýmæli, að
lagt er til, að 10 millj. kr.
af ráðgerðum greiðsluaf-
gangi verði lagðar í sérstak-
an sjóð, sem nefnist fram-
kvæmdasjóður ríkisins. Ætl-
unin er sú, að úr sjóðnum
verði síðar veitt fé til ýmis-
legra framkvæmda eftir nán
ari ákvörðun Alþingis og rík-
isstjórnarinnar. Hér er með
öðrum orðum ætlast til þess
að ríkið leggi fyrir nokkurt
fé, þegar vel árar, og noti það
§vo síðar, þegar afkoma þess
er örðugri. Með þessu á að
vera hægt að tryggja það að
nokkru, að framkvæmdir
þurfi ekki að stöðvast eða at
vinnuleysi að vaxa, þótt rík-
ið búi við nokkuð lakari af-
komuskilyrði en nú.
Hér er í raun og veru ekki
um nýtt mál að ræða. Þegar
fyrirsjáanlegt var á stríðsár
unum að ríkið gæti lagt fyr
ir nokkurt fé, ef rétt væri
ó haldið, lögðu Framsóknar-
menn tií, að komið yrði upp
framkvæmdasjóði ríkisins,
er fengi nokkurn hluta af
tekjuafgangi þess. Tillögu
bessa fiuttu þeir í frumvarps
formi á þingi 1941. Það náði
fram að ganga á næsta þingi
og var nokkurt fé lagt í sjóð
inn ncrstu árin.-Með tilkomu
nýsköpunarstj órnarinnar
hvarf hins vegar þessi og ann
ar sparnaður úr sögunni.
Því fé, sem lagt var í þennan
sjóð er nú löngu eytt og þau
lög, sem um hann voru sett,
eiga nú ekki við lengur. Ef
fallist verður á þá tillögu
fjármálaráðherra að koma
lipp svipuðum sjóði að nýju,
•nun reynast nauðsynlegt að
setja um hann ný fyrirmæli.
Fjármálaráðherra ræddi
þessi tillögu sína nokkuð í
fjárlagaræðunni og fórust
honum m. a. þannig orð, eft
ir að hafa rætt um væntan-
legan greiðsluafgang ríkisins
á þessu ári:
„Þá er ekki síður ánægjulegt
og þýðingarmikið, ef ríkis-
sjóður gæti í slíku góðæri
sem nú er, eignast einhverja
fjármuni, sem hægt væri að
leggja til hliðai og nota til
nauðsynlegra framkvæmda
síðar, þegar þörf væri á ráð-
stöfunum af hendi hins opin
bera, til þess að halda uppi
nægilegri atvinnu i landinu.
Verður áreiðanlega seint
metinn til fulls sá. hagur, sem
þjóðinni gæti af því orðið, ef
ríkissjóður gæti haft greiðslu
afgang í góðærum, sem nota
mætti þegar á móti blési, til
þcss að koma þá í veg fyrir
samdrátt verklegra fram-
kvæmda og til þess beinlínis
að auka þá verklegar fram-
kvæmdir ríkisins, og að
tryggja svo sem jafnasta at-
vinnu fyrir landsmenn.
Fjármálastefna, sem á
þessu væri byggð, mundi einn
ig að sjálfsögðu reynast öfl-
ugt tæki, til þess að viðhalda
jafnvægi í þjóðarbúskapnum,
tryggja stöðugt verðlag, auka
sparnaðinn og verða á allan
hátt örfandi fyrir fram-
kvæmdir og , framleiðslu-
staríscmi."
Arið; 1937 g&í frændi Barböru
Önnu Scof't henni aðgöngumiða að
skautasýninguv' Þá var hún skóla-
telpa í Ottawa í Kanada.
— Þú hefir svo gaman af að fara
á skautum, siagði hann. — Þú mátt
til með að sjá Sonju Henie í kvöld.
| -Barbara-litla ljómaði af gleði.
Sjálf átti'hún ekki peninga til að
kaupa sér aðgöngumiða til að sjá
Sonju Hérifé.
I Þetta k-vöíð réðust örlög Barböru
Önnu. Húmvar langbezt á skautum
í sínum tíékk í skólanum. Hún
hafði meiía að segja einu sinni
unnið verólaun - fyrir skautahlaup.
En er hún sá Sonju Henie dansa
á skautum, var það henni sem æv-
intýri. Sonja var margfaldur heims
meistari og ólympíumeistari. Hún
hafði unnið skautadansinum hylli
Ameríkumanna. Nú sýndi hún list
dans og þénaði milljónir dollara.
I Barbara Anna var ein af þeim
fjölda, sem bað Sonju um rithand-
arsýnishorn þetta kvöld. Henni
heppnaðisfc, meira að segja að kom-
ast inn í- búningsherbergi Sonju. !
Hún hneigói sig feimnislega fyrir
t skautadrottningunni og bað hana
i að gefa sér mynd. Sonja brosti, þeg
í ljósgulri peysunni sinni. Menn
gátu ekki jafnað henni við neitt
nema Sonju Henie, og blöðin töluðu
um hana sem arftaka Sonju.
Noklcrum vikum síðar vann hún
heimsmeistaratignina í Ðavos. Mark
inu var náð. Verksmiðjueigendurn-
ir, sem höfðu styrkt hana fyrrum,
neru saman höndunum af ánægju.
Nú var Barbara virði þeirra pen-
inga, sem þeir höfðu varið til mennt
unar hennar, og nú myndu þeir
fara að fá vexti af höfuðstólnum.
Þáttur kirkjunnar
iiiimiimiiiMMiHiiiiiitiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiii
Tilbeiðsla
Sumir menn, sem bæði
eru menntaðir og góðgjarnir
segja: „Það er bæði óskyn-
samlegt og óþarflegt að biðja
til Guðs. Hvaða vit er í því
að biðja þann, sem veit og
skilur betur en við sjálf,
hvað hentast er? Hvaða þörf
er að biðja þann, sem er al-
góður og um leið almáttugur
og hlýtur því ávallt að veita
hið bezta alveg óbeðinn?“
Og þeir, sem eru vel að sér
ar Barbara Anna sagði blóðrjóð
út undir eyru af geðshræringu.
— Mér þykir }íka óskaplega gam-
an að fara á skautum. Einhvern!
tíma langar mig til að vera heims- 1
meistari.
— Já, sagði Sonja eins og utan
við sig. — En það er nú ekki svo
auðvelt vina mín. Þú verður að æfa
þig og æfa þig og neita þér um
margt. I
—.Já, en ég vil það, svaraði Barb
ara Anna. ,
Sonja tók mynd af sér, skrifaöi
á hana kveðju til litlu skólastúik-
unnar. Ekki flaug henni það þá í
hug, að þetta barn ætti eftir að
verða skæðasti keppinautur henn-
ar.
Það hafði verið gæfa Sonju
Henie, að faðir hennar hafði haft
j áhuga á skautahlaupum dótturinn-
ar og megnaði auk þess að kosta
dansnám hennar. Það höföu ekki
fá þúsundin runnið úr vasa hans,
þegar dóttirin vann heimsmeistara
titilinn. Aftur á móti bjó Barbara
Anna hjá móður sinni, sem var fá-
tæk og varð að horfa í hvern eyri.
En frú Scott hafði trú á hæfileik-
j um dótturinnar. Henni tókst að
I vekja áhuga tveggja auðugra verk-
smiðjueigenda á dansi dótturinn-
, ar, og það er m. a. peningum
þeirra að þakka, að Kanada eign-
aðist heimsmeistara í skautalist-
dansi kvenna og þeir færðu þann-
' ig landinu gullverðlaun á Ólympíu
: leikunum.
I-Iún hefir ótvíræða hæfileika,
j sögðu menn. En er hún nógu þrek
j mikil? Hefir hún krafta til að æfa
(skautadans ár eftir ár?
| Þarna var hættan falin. Barbara
, Anna' er ákaflega fíngerð og smá-
vaxin kona, og hún er grönn eins
og brúða. Þegar hún var barn, lá
hún eitt sinn fyrir dauðanum.
j — Ég vil það, sagði Barbara
| Anna. Það gerði gæfumuninn. Einn
af frægustu skautamönnum Kan-
ada, Sheldon Galbraith, tók að
þjálfa hana. Síðan hefir Barbara
Anna ekki þekkt fjölskyldulíf hins
venjulega og værukæra borgara. j
Jafnskjótt og hún haíði lokið
lestri undir skólann næsta dag,
var hún komin út á ísinn. Sheldon
var strangur kennari og reyndi á
þoh'ifin í nemanda sínum. Venju-
lega var hún dauðuppgefin, þegar
hún kom heim á kvöldin.
Næstu árin eyddu velgerðarmenn'
hennar um hundrað þúsund doll-'
urum til náms hennar, én þeir
reiknuðu með, að þetta fé myndi
ávaxta sig með tíð og tíma. 20.000
klukkustunda skólun hafði þessi
ljóshærða, fínbyggða stúlka hlotið,
er hún að lokum eygði markið, er
hún ávallt hafði stefnt að.
Árið 1948 vann Barbara Anna
Scott þann sigur, sem hún vart
hafði vogað að láta sig dreyma um.
Nafn hennar flaug samstundis um
ailan heim, og í dagblöðum allra
þjóðlanda gat að líta myndir af
þessari fallegu stúlku. Útlit hennar
er glæsilegt, og hún dansar svo
sviflétt og leikandi á ísnum eins j
og hún haíi dansað út fyrir þyngd
arlögmálið. íþrófctafréttaritararnir
skrifuðu, að hún hefði ekki mæðzt
minnstu vitund við erfiðustu þraut
irnar, er hún vann Evrópumeist-
aratitilinn í Prag. Þegar hún hafði
unnið þetta mót, fékk hún fyrsta
tilboðið frá Ameríku. Henni voru
boðnir 100.000 dollarar á borðið, ef
hún vildi taka að dansa í skauta-
sýningum. En Barböru Önnu flaug
ekki í hug að taka þessu tilboði.
Hún vissi nákvæmlega, hvað hún
vildi. Fyrst vildi hún vinna heims-
meistaratitilinn og Ólympíumeist-
aratitilinn. Það var ekki aðeins i-
þróttametnaður hennar, sem rak
á eftir henni, heldur gerði hún
einnig ráð fyrir, að ef henni tækist
að ná því marki, myndu henni
bjóðast enn glæsilegri kostir. Sheld
on Galbraith hristi höfuöið, þegai’
hann heyrði þetta tilboö, síðan var
ekki meira um það rætt.
Næst komu vetrar-Olympíuleik-
arnir í St. Moritz. Barbara Anna
vann gullverðlaunin fyrir land sitt.
Hún varð afhald allra, er til henn-
ar sáu. Hún leit ennþá út eins og
lítil skólatelpa, þar sem hún stóð
j í biblíunni geta gjarnan bætt
Að sjálfsögðu mundi Sonja Henie' J*9: Sagði
ekki lengur eftir litlu skólastúlk-S ir vðar velt’ ^ersjpér þurf-
unni, sem hún hafði gefið mynd- lð með aður en Þér biðjlð
inaíOttawal937,ennúsendihún|hann °S ema sklPtlð’ Sem
heimsmeistaranum af sér mynd í átti að Sýna honum tilbeiðslu
gylltum ramma. En ennþá grun-1með Ofðunum „góði meist-
aði hana ekki, að Barbara Anna1 arl’ Þ& v^sa^ hann því frá
myndi verða hættulegasti keppi-
nautur sinn. í fyrstu lýsti Barbara
því yíir, að hún myndi ekki taka
1 sér.“
Þetta segir nú
fólk. En hinir,
hugsandi
sem ekki
Þess ber að vænta, að Al-
bingi fallist á þessa tillögu
fjármálaráðherra og hagi af
greiðslu fjárlaganna þannig,
að hægt verði að leggja íyrir
nokkurt fé til komandi ára,
þegar atvinna verður minni
og afkoma lakari en hún er
nú. Með því væri það tryggí'
að nokkru, að komið yrði í
veg fyrir versnandi afkomu
og atvinnuleysi, ef atvinnu
vegunum hlekktist eitthvað
á, eða varnarliðsvinnan hætti
fljótlega, en fyrir því er viss
ara að gera ráð.
Æskilegt væri líka, að nokk
ur hluti tekjuafgangs ríkis-
ins á þessu ári yrði lagður í
slíkan sjóð. en ætlunin er, að
honum verði ráðstafað á
þessu þingi, þegar gleggri
vitneskja liggur fyrir um það,
hver hann verður.
að gera sér skautadans að atvinnu. bugsa, fylgja þessari for-
En þá var það einn góðan veður- s^rift þegjandi Og kirkjur Og
dag, að hinn gamli húsbóndi Sonju j tilbeiðslustaðir eru auð og
Henie, Wirtz, rauk til og gerði henni Rnauð fyrir tómlæti fólks,
tilboð um 10.000 dollara laun á' sem telur tilbeiðslu Og guðs— •
kvöldi, ef hún vildi dansa á skauta' Öýrkun óskynsamlegt Og Ó-
sýningu í Madison Square Garden j þorflegt athæfi.
í New York. Nú gat Barbara Anna j Það er rétt, að Guð sjálf-
ekki sagt nei lengur, og þar með. ur,sem almáttugur órannsak
hófst upp skeið Barböru Önnu sem , anlegur andi þarf ekki til-
atvinnudansmeyjar á skautum. beiðslu eða guðsdýrkunar
Fætur hennar voru vátryggðir t manna sín vegna, nema þá
fyrir 500.000 doliara, því að það vegna ívistar sinnar í manns
getur verið hættulegt að dansa á sálinni. Þetta má meðal ann
svellinu. wtítz gerðist nú forstjóri ars ráða af þeim ummælum
hennar í Bandaríkjunum. Þar eð Jesú, sem nú þegar hafa ver
hann átti stærstu skautahöll lands ið tilfærð.
ins, var þetta nokkurt áfall fyrir I En því skal ekki gleymt að
Sonju, sem nú spilaði upp á eigin einmitt þessi ummæli enda
spýtur og varð að útvega sér sýn- j með áminningu hans um á-
ingarstaði fyrir eigin reikning. i stundun, tilbeiðslu og hinni
Henni hefir til þessa tekizt það, en j d.ýpstu Og þróttmestu bæn
það hefir orðið henni dýrt. Hér' mannanna, sjálfri „faðir
hlaut Barbara Anna því nokkurt j VOr.“
forskot. Hún sópaði inn gríðarleg- Tilbeiðslan á takmark sitt
um fjárhæðum. wirtz sá um allar og nauðsyn í manninum
framkvæmdir og bar alla áhætt-! sjálfum Hún er líkt Og still—
una. J ing útvarpstækis á rétta
Eins og fyrirrennari hennar, bylgjulengd. Hún er leit út yf
Sonja Henie, hefir Barbara Anna ir sjálían sig til hins æðsta
haft miklar tekjur af því að sýna1 og bezta, sem hugsunin gríp
skautafatnað og íþróttaklæðnað í j ur Og til viðtöku á náð Guðs
auglýsingaskyni. Þessi unga og og krafti frá honum.
glæsilega skautadrottning hefir I Einmitt þess vegna legg-
dansað sig inn að hjarta hvers ein- ’ Ur Jesús milrið upp Úr til-
asta áhoa-fanida, skautarnir hafa ‘ beiðslu Og helzt á þeim Stöð-
þyrlað til hennar milljónum doll- Um, sem ekkert truflar þessa
ara, en þeir hafa kostað hana mik- samstillingu eða innstill-
ið — hafa kostað hana eðlilegt fjöl ingu mannssálarinnar. Til
skyldulíf. þess að skapa slíkt umhverfi
eru fagrir staðir úti í nátt-
Barbara grét af gleði, þegar únmni ákaflega mikils Virði,
kanadíska stjórnin gaf henni lít- og j Sama tilgangi þurfa
inn bláan bil í þakklætisskyni fyrir kirkjur að vera bæði falleg-
þá frægð, sem hún hafði fært landi ar og fyiitar þeirri helgi Og
sínu. Nú ekur hún í glæsilegri, am ’ leyndardómum, sem veita
erískri skrautreið. Hún er ein af f tilfinningalífinu jafnvægi Og
dáðustu konum heimsins, en hún frið um leið og þær lyfta vit
hefir engan tíma til að veita sér. un(1 mannsins út yfir sjálfan
þær skemmtanir, sem hún hefði sig með tónum og orðum
efni á og langar eðlilega til að eða____þögn
njóta. Hún hlýtur að æfa skauta-j Vic erum ' í mikilli menn-
dans fjórar klukkustundir á hverj ingarlegri og Slðferðilegri
um degi. Og hún hefir venjulega j hœttu> ef tilbeiðsluþörfin
ekki lokið sýningum fyrr en eftir j (fvinar og guðsdýrkun er van
miðnætti. Eftir það situr hún- œkt_ Q það heflr hyað eft.
nokkra stund með móður sinni og ,r annað gert vart við sig á
þjálfaranum, vini sínum Sheldon. bessari m Ef mannkynið
Hún fer aldrei í næturklúbba né j ir guðsdýrkun sinni 0g
f.æ“Ld“ ^,HU.n I hverfur frá leit og lyftingu
til hárra og helgra hugsjóna,
þá endar það alltaf með
sjálfsdýrkun og hún snýst
aftur í manndýrkun og tign-
un ofurmenna. En slik til—
innstæðu, en hún hefir varla tíma
til' að lifa sem mannleg vera. Svo I
sem nærri má geta, hafa henni boð i
izt f jölmörg hjúskapartilboð, en til j
þessa hafa þau öll fariö beint í bréfa
körfuna.
— Enginn tími til ásta, hljóðar
beiðsluþrá á villigötum gegn
sýrir heila stjórnmálaflokka
dagskipan hennar, en sá tími kem-, og jafnvel heilar þjóðir. Hitl
ur, þegar uppgötvuð hefir verið ný ersdýrkun nazista er gott
skautaprinsessa. Ef til vill situr' dæmi um slikt og sams kon-
hún meðal hins mikla f jölda, sem j ar skurðgoð átti að gera Og
(Fiamhald á 11. síðu).
(Framhald á bls. 10).