Tíminn - 11.04.1958, Qupperneq 8

6
TÍMINN, fö&tudaguui 11. apríll 1958,
Minningarorð:
Geir Geirsson
Vori.ð er í nánd og skammt að
bíSa, að líf fæsrist í allan gróður.
Á eama hátt birtir í sálum okkar
mannanna, þegar myrkur skamm-
degistos þffkar fyrir hækkandi sól
og vksunni um gleðiiegt sumar.
!3n sk.yndilega myrkvast og
KkamandegiS ríkir á ný. Fjórir
gJæsMegir meimtamenn í blóma
iíÉsLas eru liorfnii’ af sjónarsviði
jþóasa íffs. Horfnir okkar dauðlegu
augum fýrir fulit og állt.
Kynni okkar Geirs Geirssonar
urðu ekki löng, en hann verður
mér samt ógleymaniegur, og erfitt
að Ketta sig við, að hann, sem átti
sva etóra framtiðardrauma, sé nú
horfimi yíir landamærin miklu.
öeir var glæsimenni og lireif
alia með ljúfmenasku sinni og heffl-
stoyptairi persónuleika hef ég ekki
kyönet. Ánægjulegast fannst mér . . ,
aðræða viðhann um það slarf, sem Drottmn gefi danum ro, hinum
toaoai æltaði að gera að ævistarfi 60111 *'la'
Sjötugur:
Jens E. Níelsson,
kennari
siau, flugið. Hann gekk að flug-
aiáarinu af mikiUi alvöru og kost-
gaafni, enda var þekking hans og
harfni eftir jþví.
En nú er æviskeið hans skyndi-
lega á eaida runnið. Ævi, sem varð
ailtof stutt. Starfsdagurinn var að-
eiais rétt aö byrja.
Við hjónin þökkum
Sigurjón Ingason.
Hinn 7. þ. m. varð Jens E.
Níelsson, kennari, Meðalholti 15
í Reykjavík, sjötugur að aldri.
Enda þótt mér, sem þessar línur
rita, sé ekki tamt að skrifa í blöð,
þá get ég ekki látið þessi tíma-
mót á æfi hans líða hjá, án þess
að senda honmn fcveðju pg hjart.
ans þökk fyrir allt gott ,sem cg á
honum að gjalda, fyrir allar á-
gætu minningai’nar, sem ég á um
hánn frá kynnum okkar, se:n nú
hafa haldist um 45 ára bil.
Jens E. Níelsson er fæddur að
Flateyri við Önundarfjörð hinn
7. aprffl 1888. Foreldrar hans voru
þau hjónin Níels Nielsson og Elísa
bet Bjarnadótitir og voru þau
bæði vinsæl og vel látin. Koi-nung
ur fluttist Jerxs með foreldrum
sínum til Boluugavikur, óist þar
upp og dvaldist tþar unz hann var
orðinn fimmtugur að aldri, flutt- ár og betri sumstarfsxnann er vart
ist iþá til Reykjavíkur, gerðist hægt að hugsa sér. Þótt ég ætti
kennari við Miðbæjarskólann þar að heita skólastjóri, tók ég aldrei
og gegnir því starfi enn. Verða ucinar ákvarðanir ón þess að hafa
æviatriðihanseigirakmnánarhér, Jens meg í ráðum, cnda revndust
enda eiga þesisar lanur ekki að tillögur hans ævinlega vcl, og
verða æfisaga, heldur minning og ráð hans holl, mótuð af góðvild-
þökk. og heilum hug. Og þegar Jens
Eins og áður getur eru kynni hvarf frá skólanum, fannst mér ég
trygigð og vináttu og geymum mxnn' málai'anis Anton Rooskens í Sýn- okkar Jens Níelssonar orðin iöng. liafa misst svo mikils, að seint
iuguna um góðan dreng. ingarsalnum. Aðsókn hefir verið Hann kom ungur sem kennari að yrði um bætt. Um samvinnu okkar
Sárastur söknuður er þó kveðinn með ágætiun og nokkrar myndir barnaskólanum í Bolungarvík og vil ég geta þess, að þegar ég fcr'
að eftirlifandi móðxir, sem hann selzt. Sýningin hefir nú verið fram unnum við saman við skólann um frá Bolungarvík, 5 árum síðar,
uiini svo mjög. Ég eendi henni og lengd til laugardagskvölds og er 20 ára skeið. — Ég get með góðri komst greindur maður svo að
öðruin vandamönnum ixans mínar opin eins og venjulega kl. 10—12 samvizku fuUyrt, að á sanxvinnu orði í ræðu, að við Jens hefðum
ituiiiegusiu samúðarkveðjur. fih. og Id. 2—10 eix. okkar bar aldrei skugga öll þessi verið eins og tvær samvaxnar
... rætur þannig, að þegar önnur er
lt{UIUIligi?tti}ai}gllit;ttliggiatiitt}ilig}fflttttttttilÍii{l}iiiilii{UitU{a»g>iÍgglgttÍiggiaii.ii?Uiiii‘4llii)iiii.Íiiiiii numin brott losnar um hina.
Að sjálfsögðu hlóðust á Jens
í Bolungarvík margvisleg trúnaðar
störf, bæði fyrir hreppsfélagið og
eigi síður fyrir önnur félög og verð
ur það eigi rakið hér. Ungur gekk
Jens í Góðtemplararegluna og tók
slíku ástfóstri við bindindismálið
að segja má að það hafi verið hon
um heilög hugsjón frarn á þennan
dag. Vann hann bindindism*álinu
í Bolungavík ómetanlegt gagn að
ógleymdu öllu hans óeigingjarna
og þi'otlausa starfi fyrir unglinga
regluna þar. Hygg ég og, að hann
hafi reynzt bindindismálinu drjúg
ur liðsmaður hér syðra, þótt nxér
sé.það síður kunnugt.
í leikstarfseminni í Bolungavík
mátti Jens kallast ómissandi mað-
ur. Hann var gjarnan allt í senn:
tjaldamálari, „sminkari", hvíslaxú
Sýning Hollendings-
ins framlengd
Undanfarið hefir staðið yfir sýn-
honum ing á xnálverkum hollenzka list-
FLÓRA
í endurbættum húsakynnum
Pottablóm — afskorin blóm fallegt og
mikið úrval — Blómlaukar og fræ.
Kristalvörur og fallegt úrval af
Funakeramik.
ittaittmitnmttt:
FLÓRA
Austurstræti 8 — Sími 2-40-25
Á víðavangi
(Framhald af 7. síðul.
vera fyrirfram á móti hvcrju ráði
og hverju úrræði núverandi ríkis-
stjómar. Og svo reynir Bjarni
Benediktsson að telja íslending-
urn trú um, að Sjálfstæðisflokkur-
inn vilji skapa jafnvægi í efna-
hagsmálxmum. Hvenær liefir
hanii sýnt og sannað þá viðleitni
í verki? Aldrei. Sjálfstæðisflokk-
urinn hefir blóðþrýstingskenn-
ingu Ólafs Thors að leiðarljósi,
ef hoiiunx er trúað fyrir þjóðar-
skútunni, og aflciðingin er sú, að
hún strandar eftir stulta en ólán-
lega siglingu“.
og aðalmaðurinu við tjaldaskipt-
ingu og erú mér í minni möi'g
ánægjuleg atvik frá 'því samistarfi.
Eitt þeiri-a er mér enn í fersku
minni: 'iMilli þátta í Skugga-Sveini.
— Vcrið var i óðaönn að skipta um
tjöld — þröng og önn á sviðinu.
Ég var að þvælast innan xmn þetta
t öllum búnaði Grasa-Guddu og
auðvitað eitthvað að reka eft-ir og
dfa mig. Þá bar Jens þar að allt
i einu- með stóran tjaldfleka í
fanginu, og imx leið og hann smokr
aði sér fram hjá stjakaði
hann við mér nxeð olnboganiun
xg ieit við mér eins og hann
vildi scgja, txð æskilegast væri.- að
íg -kæíni mér x burtu. Ég dró mig
samstundis í hlé, meira en sneypt-
ur og þótti verra, en þótt ég heíði
fengið hrokaskammir af vörum
einhvei-s annars.
Þáð, sem mcr finnst oinkœn eln
fcenna nianninn Jens Nielsson, er
óbrigðul írttmennska og .sarm-izku
semi i öllu starfi, samfara évehjlx-
legri prúðmennsku og snyrii-
mensku, órofa tryggð við hugsjón-
ir og allt það, sem hoituini ein-
hvern tima hefir verið kæi4t.
í lífi sínu og starfi Ixefir mér allt
af fundizt Jens lifa saawkvæint
reglunni: —„hagr.aðanlaust að
vilja vel.“
Svo mikia tryggð ber Jens til
.átthagér sinna, að hann hefir uin
áraíxil gefið út fjölritað íátnarit,
sem kenxur út að jafnaði eiiiii
sinni í •nánxxði og er ritið hclgað
Boiungavík og málefnum hennar
að öllu leyti. Rit þetta gefur Jehs
vinum sínum og kunniagju'm, án
þess aö hyggja til nokfcurra lauha
fyrir.
Jens er kx'æntur mffldlhæfri og
ágætri konu, EMnu Guðanunds-
dóttur Einarssonar fyrx-um kaup-
manns i Bolungarvík. Hefír hún
ætíð staðið ótrauð við hlið lians í
bliðu og stríðu og unnið meó hon
unx að hugsjónamálum hans og
hugarefmun. Þau eignuðust þrjá
syni, alla prýðilega gefna og vel
gerða menn, Guð-mund, raifvéla-
virkja í Reykjavík, Skúla, lögfræð
ing sem dvelst nú á Vífilsstaða-
hæli og Ólaf verkfræðing, búsettan
í Kópavogi. Þau hjönin urðu fyrir
því þiinga áfalii, að Skúli sonur
þeii-ra tófc mænuveiki er hann var
15 ára gamall og lamaðist svo rajög
að hann hefir verið ö'rkuanla og
ósjálfbjarga síðan. Hefir haixn
dvalizt með foreldrum sírnnm alla
tíö að undanteknu s. I. ári. Sjúk-
dómur Sfcúía mun hafa valdið því,
að þaxt Jéns fluttust til Reykja
víkur, því að þar vonuðust þau
eflir að fá einhverjar bætur á böli
hins mannvænlega en lamaða son
ar síns. ’
Mig langar að geta þess að lok-
uin, að mér fannst það affltaf lær-
dómsrikt fyrir þá, sem aidrei eru
ánægðir, en alltaf kvai'tandi um
sin kjör og æðrast út úr ssmiámun-
um, að korna á heimili Jens oð
um, að konxa á heimili Jens og
hugans, gleði, ró og æðruleysi,
sem set.ti á heimilið ógleyman-
lega bjartan, heiðan og gjlaðan
svip, þrátt fyrir hið þunga áfail,
er fjölskyldan hafði orðið fyrir.
— Ég bið Jens Níelssyni, konu
hans, sonum og venzlafólfci öllu
blessunar nú og ævinlega.
Sveinn Halltlórsson.
H aS Bækurnar oi rinuin nn íoi tmti/ d voniiip |l
IV SLEIPNIK Uli ISLENZK B I B (ást nú aftur hjá bóksölum YublNb 11
Hl ÚRVALSBÆKUR TIL
ml FERMINGARGJAFA T !• j »] ffW
SÆNSKT
ÞJÖÐSKÁLD
i Frair.íiaid af 7. siðu).
Frakklandi nxiðaldanna og Grikk-
land fornaWarinnar. Umhvcrfiö er
baksvið persónanna í snnæð þeirra
eða niikilleik, en maðurian og
vandamál hans eru söm á ölluni
öldunx. .
Áður var rætt um Krllon fast-
eignasala, sem er aðalpersónan í
einunx af merkuslu ritverkum Ey-
vinds Johnson. Orðið Krfflion er
myndað af nöfnum Krists og
Platon. Andleg skyldleika Eyvinds
Johnson við Sokrates og Platon
kennii' viða i rituixi hahspog þótt
lifsskoðun Eyvinds sé fjarteeg krist-
indómi, verður skáldskaparstefnu
lians ef tií viil bezt lýst með orð-
unum: Ecce hoxno, Sjáið þið niann-
jnn.
JB. A.