Tíminn - 04.05.1958, Blaðsíða 9

1 í MIM', snn«ttciíig'itm 4. rn&í 1958.
9
Tilboð óskast í að leggja raflögn og símalögn í
fyrirbugað póst- og símahús á Akranesi. Teikn-
ingar og útboðslýsing verða afhentar á skrifstofu
yfirverkfræðinga í landssímahúsinu 1 Reykjavik
og á landssímastöðinni á Akranesi gegn 500 króna
skilatryggingu.
Reykjavík, 3. maí 1958.
Saga eftir Maysie Greig
— Já, en hvað sé ég, Carfew — Nú skal ,.ég biðja um að geta það eftir atburðinn
kapteinn; Ég er viss um að reikninginn Og ■ fyigja þér í bilnum kvöldið áður? Hún
mér skjátlast ekki. Þér munið íheim. Eg þagfeika að hvila gat ekki treyst honurn og ef
víst ekki eftir mér, en ég heiti mig. Eg hef|^^rla so-fið' dúr þau treystu ekki hvert öðru
frú Wessier, Laura Wessler. slðan við föj&^|ifrá Ehglandi. var ástandið óþolandi. Og
Ég sá. um kvennasiðuna i það var tungl þegar það fannst henni í hæsta
„Buckinghamshire Echo” og þau óku affi^&m breiðar og máta vera, hafði hún ságt
kynntist þannig móður yðar. dauflega lýéyáýigöturnar. Hún hvað eftir annað við sjálfa
Eg hitti yður og móður yðar sat þráðbein‘Í!Mð hlið hans sig.
eitt sinn skömmu eftir að þér eins og húnvþéííí hfædd við aör
fenguð heiðmsmerkið. Þér sla,ppa af niír^ý^gar þau vofu Hún hafði aðeins orðið
voruð mjög vingjarlegur og alein. Ailt hi‘^pfvefið auðveld felmtri slegin þegar hún
móðir yðai hefur oftar en einu ara, þéza-r þfðl%oru- innanum heyrði það sem hann sagði,
sinni gert mér greiða. Hún fj€}ra fólfc'^vs^- að hún hefði samþykkt ráða-
hefur nóg að sýsla um þessar _____Þú ert-:;0Tjekki hrædd við gerðina, en nú fannst henni
mundir, mer er sagt að hún migi KlaraýSá'agði hann glað- Þetta ótrúlegt og óraunveru-
ferðist um og haidi fyririestra. Iega. _ Þa%feeins og þú sért' legt . . . Og ef frú Franklin
Mer Þsetti gaman að vita, ,t-,r trg trúði því í raun og veru, að
h,wr'Lnrtðkv!*1/enÖ aÖ hUn — Hver^lógna \skyldi ég eitthvað hefði verið á milli
^ Tnn nL íS'- P f vera hræddlw þig? spurði hennar og hr. Franklin, var
^ ekkfhm* fætr. « Hún kuldá^, hið eina rétta að fara til henn
momrhrwa-wU1 fð — Því lætmðíi þá ekki fara ar og segja henni, hversu
ta taði ha^n fru Wessler betur um þigfe hrapalega henni hefði skjátl-
Hún hikaði, ieit á kampa- Þe&'ar JlÞö.ýaMaði engu azt. Já, þaö var einmitt það,
vínsflöskuna og féll fyrir freist færði hana^-og lagði sem hun ætlaði að gera . • .
ingunni 'handlegginn um axlir henni. En við tilhugsunma for hroll-
— Ó. þakk yður íyrir, aðeins Hann reyndi aS færa hana ur umÞana' Hún minntist
hálfa sekúndu, Mikið er yndis nær sér> en skyndilega ýtti- augnaraðs fruannnar, þegar
legt að hitta fólk að heiman! llún bonum ffá sér af öllum hun sagði kuldalega og mis-
Ekki svo að skilja að maður sé kröftum. kunnailaust. „Veigjamai
nokkurn tíma einmana hér. — °> bættu þessu, láttu mig konu.r geta oft valdið miklum
Allir eru svo gestristnir og alúð vera. Rödd hennar brast. sviða og mikilli sorg. Ætli þér
legir. Ég er blaðafulltrúi Hann var særður ,ekki að- hafið nokkurn tíma hugsað
Rauða krossms hér, en öðru leins vegna mótspyrnu hennar út í það, Klara?“ Það yrði
hverju sendi ég samt gréinar 'heldur fremur Vegna andúðar ekki þægilegt að’ fara til frú
heim. Ó, þökk fyrir, Carfew, innar, sem gætt hafði í rödd- Franklin og tala við hana, og
bara eitt glas! Þkð er svo dá- inni. áreiðanlega ekki auðvelt aö
samlegt að smakka kampavín — Hvað -jer.^eiginlega að?
aftur!’ Annars er það yfirleitt Eg ætlaði bafá.0.ð leggja hönd |
ekki haft um hönd nema við ina um axiir^ái' á þér. Eg er 1
trúlofanir og bniökaup .... ekki eitraóúr.V Iiann talaði
Póst- og símamálastjórnfn.. |
§______ i
taeniiaiHiBiBanHmmnimmimniuiiiiimiiiiiiiimHiiinimmiiminmniimmmniiiiimiiiniaanMW
«wmmuuiiiHfflMaBiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiniiiiiiiiniiiuimB—y
á eftirtöidum fækjum:
EASY-þvottavélum
BLACK & DECKER
rafmagnshandverk-
færum.
PORTÉR CARBLE
rafmagnshandverk-
færum.
RAC ESTATE-eldavélum.
ABC olíukyndingartækjum
P & H rafsuðutækj um.
HARRRIS-logsuðutækj um.
RIDGE snittvvélum.
A N N A S T
RAFTÆKJAVINNUSTOFA
Jóns Gujónssoitar.
Borgarholtsbraut 21 — Sími 19-871
síðan til Kloru. Eg hef þó ekki — Eg veit þs®. En . . . Hún
léntí.-.....afmæli eða? dró djúpt anémn og sagði
Jón dró djúpt andann. Nei, titrandi röddtíS;, en þú
það .. svo er mál með vexti að mátt það ékkii Eg get ekki
Klara . . ungfrú Wislow . . og þ0iað það. ý
ég vorum aö enda við að trú- — ert þokkaleg unnusta,
lof^okkur verð ég að segfa!
Nei, hvað seglð þér! — Eg er ajísí ekfei unnusta
Kinnfiskasogið’ andlit frú þin ■ _.' tr
Wesslei ljómaði af undrun og par ia .eij-SStt hundurinn
ánægju. Þetta er sannarlega grafinn! Húiifet þolað að þau
spennándi! Leyfið mér aðóska létmgt vera uggofuð, en hún
ykkur báðunr inmlega til ,þoldi ekki ■^arátíöt, sem
Tp8,l on egT SU f/T ekki voru: Sí»in aí heilum
manneskjan, sem fær aö vlta -
þetta? Sú allrafyrsta? Þetta ®' _ ..-átfr*. , , , * , .
er steimega spemianeU!
Móðir yðar verður áreiðanlega komir -i-%^^^ÞoIi '?að, .ekkl’
stórhrifin. Carfew kafteinn og skUuröul^g.ki, éhgSi hun
allir vinir yðar heima .... með grátátígÉan 1 kverkun_
Jón tautaði eitthvað og hún um' Það ^jaK^styggiiegt . . .
spjallaöi í sifellu. Honum var — Svo? En é§ hef kysst þig.
skemmt vio þau orð hennar, að Var Það Wká andstyggilegt?
móðir hans yrði hrifin. Ein- — Ja> bróþáði hún angistar
hverra hluta vegna hafði hún leB'a-
alltaf fortryggt Klöru eftir að j — Við skulum athuga mál-
hún heyrði illgirnisleg orð’ frú ið- Rödd hans var æsf, næst-
Féanklin um aö maður hennaf um ruddaleg, Hann þrýsti
„heföi hiá sér lítinn og ijóm- henni að sér svo fast-að hún
andi laglegan einkaritara, svo gat enga mótspyrnu veitt.
að honum leiddist vís't ekki” — Er þetta andstyggilegt?
Og auk þess hat'öi hún alltaí spurði hann og kyssti hana
vonað að hann kvæntist Rósa- á munninn einu sinni, tvisvai',
lindu. þi'isvar. HaaiJÚ J kyssti varir
Frú Wessler tæmcli glas sit-t hennar, þa^fe.^ftS^- kenndi
og fór eftir að hafa niargendur til — angu
tekið' hamingjuóskir sínar. hennar og ’e^®|gj|kinnarii-
Þegar hún var farinn varð ar.
þögn, — vandræðaleg þögn. _ Þetta ' þggar
— Þá er fyrstu hindruninni [ þú segir aSji^p^^’.'niíriir’ séu
rutt úr vegi, sagöi hann og andstvggilé'^^-^agSi hann,
handlék glasið sitt. þegar hannSp^’éÍéþpti henni.
Nú getum við ekki snúið við, l % r
Klara. T^páiíý’;;' ;,■.
Hanri lyfti augabrúnunum. Þegar Kfa^ íór trl skrif-
Þú virðist ekki afskaplega stofunnar morgun
hrifinn. Fór hún í taugamar hafði hún áSyeáið að segja
á þér? Jóni, að héri>§.i' váeri ómögu-
Nei, ég e.r bara dálitið þreytt, legt að j- ,þg§§um
sag’ði'hún. ski'ípaleik. Hvernig átti hún