Tíminn - 13.06.1959, Page 9

T í :YI I N N, Iaugardaginn 13. júuí 1959.
9
MARY ROBERTS RINEHART:
^JJuaröLL
£
1’
i
\
L
IJUl
'zntnctrteonci
£i
aS vita hvort hann væri kom ■
in heim og fann hann þá
dáinn.
Eg velti maiinu fyrir mér
meðan ég gekk upp stigann.
Ef um sjáifsmorð var aö ræða,
hvað var þá Patton lögreglu •
foringi að gera hér? Og hvers
vegna hafði hann sent eftir
mér? ITvaða hjúkrunarkona
sem var myndi hafa dugaö.
Hvers vegna senda eftir mér?
— Með hvaða hætti framdi
hann sjálfsmorð? spurði ég.
— Skaut sig í ennið, svar-
aði hann með talsveröri á-
herzlu. Kraup fyrir framan
spegil til þess að gera þaö
betur. Mjög sorglegt.
Mjög svo, svaraði ég, og
varð hugsað til ungu stúlk-
unnar, sem stöðvaði bilinn
við hliðið. Ef dæmt var eítir
seklfingunni, sem skeiín úr
augum hennar, þá hlaut hana
að hafa grunað, að eitthvað
þessu líkt hefði komið fyrir.
Og svo myndi hún hringja
þráölega og ég yrði neydd til
þess að segj a henni íréttirn-
ar.
Mér leið ekki sem bezt, er ég
gekk inn í herbergið við hlið
ina á herbergi fröken Júlíu,
en þar var mér ætlað að vera.
Meðan ég klæddi mig úr káp
unni, heyrði ég óm af sam-
tali í næsta herbergi. Önnur
röddin var lág og hljómlaus
rödd hins heyrnarsljóa, en
Því að gamla Júlía var heil
á húfi í gamla, breiða val-
hnoturúminu sínu, með les-
— Veikur? Hvers vegna gleraugun sín og bitoliuna á
er þá lögreglubíll við dyrn- (nátttoorðinu. Sæmilega ör-
ar?r : ' |ugg, að minnsta kosti þessa
— Er lögreglubíll þar? nótt. •
Það vissi ég ekki. Hvers vegna j Það fer vel um mig þe
spyrjið þér ekki? Það virðist ég skrifa þessar líniir; biðandi
verá fólk í anddyrinu. 1 eftir því aö klukkustundirn-
Hún sfieig eitt eða tvö skref ar líði og ég verði kvödd á
aftúr á bák og starði á húsið. vakt, þar sem ég byrja með
— Þeir mundu ekki þurfa á einn sjúkling, en enda meö
hjúkrunarkonu áð halda, ef tvo. 1 hvert sinn, sem ég
einhver væri . . . væri veikur, gegni hjúkrunarstörfum af
sagði .hún, og sagði sjáan- því tagi, íhuga ég sérstakt til
legá upphátt, það sem hún boð, sem Patton lögreglufor-
var að hugsa um. — Það gæti ingi gerði mér, er Mitchell-
verið rán eða ef tii vill hefur málið var til lykta leitt. Mér
bara heyrzt til einhvers í hús virðist það hreint ekki svo
inu., fráleitt.
—- Það er hugsanlegt, kom En meðan því tilboði er
ið með mér og við skulum ekki tekiö, nota ég tímann
komasfi. eftir því. til að skrifa sögu þess harm-
En hún hörfaði áftujr á leiks,. er gerðist í Mitchell-
bak. húsinu. Storkurinn er seinn á
— Þakka yður fyrir, en ég sér — fugl, sem mér annarsjhin skræk og móðursýkisleg.
ætla að halda áfram. Þeir er meinlega við — svo að ég j — Verið þér nú ekki aö tala
hafa ekki sagt hvað að væri, úefi nægan tíma. Sú var þó meira fröken Júlía. Honum
þegar þeir sendu eftir yður? tíðin, að ég gat ekki einu j Mður vel núna, öll hans vand
— Ekki með einu orði sinni huSsað i’ólega um þetta ræði eru leysfc °g hann örugg
Henni virtist erfitt um að hryHilega Mitchellmál, gamlaj ur 1 örmum skapara síns.
láta mig fara við svo búið. husið né &ömlu frökeu Julíu.| Svo hom eifcfchJaS. sem e®
Hún stóð við bilrúðuna, hélt án þess að hrollur færi um Safc ekki gremt og loks
sér í bílhm og starði á húsið.
Þá virtist renna upp fyrir
henni að framkoma hennar 2- kafh-
þyrfti ef til vill skýrmga við Dularfullt hljóð.
og hún sneri sér aftur að Það voru hrir eöa fíórir freuHa sjaifsmorð og það
mér: — Eg var bara á leið menn 1 auhdyrinu og einn veiztu vel. Hann var að
hérna fram hiá nc nð Þeirra- Stewart læknir, sem hremsa byssuna sina, eg sa
húsið var aHt appiýl. og " óg kannaðist iítihega við, kom Þa«, Þegar ég fór niður tU
reglubíH við dyrnar — býsfi á móti mér ut að hílnmn. — hans kl. atta og bjo um rumið
við að ekkert sé aö. Eg hélt Þér. eruð ungfru Adams, er hans.
aðeins .... væri yður sama eiíki sv0?
þótt ég hringdi til yðar í hús: Ja’ læknir.
ið eftir dálitla stund eöa — Sjúklingur yðar er uppi
myhduð þér veröa sofnúð. a lofti, í stóra herberginu fyr
Eg leifc á húsið og lögreglu- lr miðjum ganginum. Mat-
bílinn og býst við að rödd relðslukonan er hjá henni og
mín hafi verið fremur kulda ég kem þangað innan stund-
leg, er ég svaraði: — Eftir ar‘ hefi ^efið henni róandi
ú'tlittinu að cfeema 'er ekki sprautu og hún ætti að verða
sennilegt að fnér verði sveín róleg fljótlega. . , , •
samt fyrst um smn. Betra — Hun hefur þa orðið fyrir ng þ m _ Tekig á mótl flutm
væri fyrir yður aö segja mér taugaáfalli? . jngi á mánuuag og þriðjudag til
nafn yðar, svo aö ég gæti * Frændi hennar framdi Batreksfjarðar, Bíldudals, Þingeyr
hringt tii yðar. sjálfsmorð í kvöld, sagði hann m, Flateyrar, Súgamdafjarðar, ísa-
Hún virtist hika. — Skiptir og hálfhvíslaði orðunum.
iMniumMimwimmmumwitMt
skræka röddin aftur.
— Eg er búin að margsegja
yður það. Þetta var slys.
Hann hafði ekki kjark til að
Vormót
Framsóknarfélögin á Suðurnesjum halda vormót
í samkomuhúsinu í Njarðvíkum laugardaginn 13.
júní n. k., sem hefst kl. 9 síðd.
Dagskrá:
Ræða: Jón Skaffiason, lögfræðingur frambjóðandi
Framsóknarflokksins í Gullbringu- og
Kjósarsýslu.
Gamanþættir: Gesfiur Þorgrímsson og
Haraldur Adólfsson.
Dansáð til kl. 2 e. m.
Sfijórnirnar.

Bezt er að auglýsa í TÍMANUM
SÓL GRJÓH efla hreysti
4
lí iP A 0 TG € R B . HI M SI \ s
ESJA
Hér?
Já, hér í þessu húsi.
þaö nokkru máli, finnst yð-
nr. Eg hringi og spyr eftir
yðúr og þér vitiö þá hver það
er. og þekktur meðal starfs-1
Áð svo mæltu fór hún og bræðra sinna og hjúkrunar-
ég horfði á eftir henni út um kvenna fyrir elskulega fram-
hliðið. Eg hafði séð litla bif- komu við sjúklinga sína, er
reið standa skammt frá og hann sat hjá þeim á rúm-
þóttist viss um að hún ætti stokknum, en líka fyrir álíka
hana. En ég gleymdi henni mikla skapvonzku þess utan,!
nærri samstundis, er leigu- háttalag, sem raunar er ekki
bíllinn fór af stað með snögg eins óalgengt hjá læknum og
um rykk, svo að ég var nærri Það er hvimleitt. j
komin úr hálsUðnum. — Eg mun fara strax upp.
Fyrir framan mig reis sagði ég hljóðíega.
gamla húsið, baðað í ijósum. Lögregluforinginn var þar
Eg ' hafði alltaf kennt fctr- í anddyrinu, en hann leit að-
vitni gagnvart því og nú átti eins snöggt á mig og svo und-
ég að kvnnast því rækilega, an aftur, svo sem er háttur
gjörþekkja hvernig marraði hans, þegar ég vinn að ein-
og brast í viðum þess á þögl- hverju máli fyrir hann. Lækn
um nóttum, sjá við dagsbirtu ir sakamáladeildarinnar virti
niðurníddan virðuleik þess og mig ekki heldur viðlits. Það
heýra um nætur bergmálið af var einkennisbúinn lögregiu-
mihni eigin rödd, þegar ég þjónn, sem tók við tösku
fjarðar, Sigiufjrðar Dalvíkur, Ak-
ureynar, Swalbarðseyi'ar, Húsavík-
ur, Kópaskers, Raufarbafnar og
Hann var ma'ður lágvaxinn hórshafnar.
Farseðlar seldir á fimmtudag.
Stúlka
hrópaði til heyrnarsljóu,
gömlu konunnar í rúminu: —
Get ég gert nokkúð fyrir yö-
ur, fröken Jfdía? Eða: — Fer
nú befcur mn yður?
minni og fylgdi mér upp á
loft. |
— Leiðindamál, ungfrú.
sagði hann. — Gamla konan
fór fram úr rúminu til þess
óskar eftir kaupavinnu á
góðu sveitaheimili. Uppl. í
síma 14875.
Notnð húsgögn
Til sölu eru vel með farin
notuð húsgögn, 3 djúpir
stólar, sófi og breiður legu-
bekkur. Tækifærisverð Til
sýnis að Háukinn 5, Hafn-
arfirði (uppi).
Konan mín og móðir okkar
Lára Rósinkranz,
léit á Landsspítalanum að kvöldi þess 6. júni. ið fram. Við þökkum hjartanlega alla vináttu Jarðarförin hefir far- og samúð.
Guðlaugur Rósinkranz og börnin.
Innilegt þakkiæti vottum við öllum þeim, n*r og f|®r, sem
sýndu okkur vináttu og samúð við hið sviplega fráfall forefdra
okkar
Bjargar Sveinsdófifiur
og
Jóns Guðnasonar
Börnin.
Hjartanlegar þakkir til alira hinna mörgu, fjaer og nær, sem
með ýmsum hætti fullvissuðu okkur um einlæga samúð og hluttekn.
ingu við fráfall, minningarathöfn og jarðarför elskulegs eiginmanns
og föður okkar
Vilmundar Jónssonar,
bcnda, Mófellsstöðum í Skorradal.
Guð blessi ykkur öll.
Guðfinna Sigurðardóttir og börn.
Þökkum innilega ölium, sem sýndu okkur hluttekningu og veittu
margháttaða aðstoð við andlát og jarðarför
Magnúsar Magnússonar
frá Bíldudal.
Þökkum einnig læknum og hjúkrunarkonum, er stunduðu hann
í hans erfiðu banalegu.
Vandamenn.