Tíminn - 28.12.1961, Blaðsíða 2

Skiptir sköpum
Hér á landi hafa ríkt þeir
þjóðfélaigshæítir síðustu ára-
tugi, —fram að valdatöku nú-
verandi ríkisstjórnar, — ,a@
yfirdrottnun fjármagns á fárra
höndum hefur verið minni en
í flestum löndum öðrum. Ein
afleiðing þess er sú, að ekki
í nokkru landi öðru búa jafn-
margar fjölskyldur í eigin hús-
næði að tiltölu. Fátt sýnir ef
til vill betur að nú skintir að
nýju sköpum í íslenzkum stjórn
málum, að hinum almenna borg
ara með mcðalíekjur hefur
verið gert ókleift að eignast
eigið þak vfir höfuðið.
70% höft á framtak
einstaklinga
Eins og sýnt hefur verið
fram á hér í blaðinu áður með
glöggum dæmum og óumdeilan
legum tölum, hcfur árleg
greiðslubyrði vegna byggingar
meðal íbúðar aukizt um nær
70% síðan 1959, þ.e. vextir og
afborganir á 1. ári. Auk þess
hefur getan til að leggja fé til
hliðar til að mæta greiðslu-
byrðinni stórlega verið minnk-
nð með hækkuðum framleiðslu
kostnaði. Miða við 100 þús. kr.
l'án frá húsn.málastjórn, sem
er algert hámark nú og er út-
hlutað bæði seint og illa vegna
þess, að húsnæðismálastjórn
annar hvergi nærri eftirspurn,
og að íbúðarbyggjandi geti
sjálfur lagt fram 120 þús., vant
ar samt 250 þús. kr. til að full-
gera meðal íbúð í fjölbýlishúsi.
Þótt geta íil að leggja fram
120 þús. og að standa undir
vöxtum og afborgunum af 350
þús. sé fyrir hendi, getur orðið
erfitt að afla 250 þús. króna
bráðabirgðalána íil að fullgera
íbúðina. Vextir og afborganir
af þessum lánum yrðu tæp 60
þús. krónur 'á ári —ef þau
fengjust.
Hverjir eiga 120 þús-
kr. í handraðanum, og
hafa 130 þús. kr. tekjur
Samkvæmt útreikningum Hag
stofunnar þarf a.m.k. 70 þús.
krónur til að lifa mannsæm-
andi lífi. Til að lifa mannsæm-
andi lífi og standa jafnframt
í byiggingu eigin íbúðar, þurfa
menn því að hafa a.m.k. 130
þús. króna árslaun og að auki
geta lagt fram úr eigin vasa
strax 120 þús. — Það eru vist
ekki mörg ung hjón, sem geta
snarað 120 þús. krónum á borð
ið nú, þegar launin hrökkva
naumast fyrir brýnustu lífs-
nauðsynum. Og ætli þeir fjöl-
skyldufeður séu ekki margir
sem ekki hafa 130 þús. króna
árslaun og ekki búa í eigin
húsnæði?
Sanngirniskrafa
Miðað við þær aðsíæður, sem
nú hafa skapazt í þcssum mál-
um, lilýtur öllum að koma sam
an um það, að það er mikil
sanngirniskrafa og sjálfsöigð, er
fram kemur í frumvarpi því, er
Jón Skaftason og fleiri þing-
menn Framsóknarflokksins
hafa flutt um að hámarksl'án
úr húsnæðismálastjórn verði
hækkuð úr 100 þús. f 200 þús.
Ef ekkert verður að gert í
lcrónur.
þessum efnum áður en í óefni
er komið, þá eru þjóðfélags-
hættir „hinna gömlu <róðu
daga“ ekki langt undan. í því
þjóðfélagi eru það fáir útvald
ir auðmenn, sem byggja íbúðar
kumbalda og leigja síðan út
lýðnum fyrir það verð, sem
þeim þóknast hverju sinni.

Hlaut hdfuð að launum
skírara feigan vegna þeirra
góðu áhrifa, sem hann hafði
á Heródes konung.
Óskina fékk hún uppfyllta, og
hvort sem það er nú vegna feg-
ur'ðar Salome og hreyfinga henn-
ar eða vegna launanna, sem hún
fékk fyrir dans sinn, er þessi
dans einn frægasti dans heims-
ins. Allar stúlkur, sem hafa nægi
lega fegurð og danshæfileika til
að bera, þrá að geta dansað dans
Salome. Rita Heyworth gerði
það, Yvonne de Carlo gerði það,
jafnvel rússneska leikkonan Nazi
mova gerði það. Þær voru full-
þroska konur. Allra álit var, að
aðeins fullþroska konur með
mikla reynslu og þjálfun í dansi
gætu dansað dans Salome. Þang-
að til nú ...
í hinni nýju, umdeildu kvik-
mynd „Konungur konunganna"
er stúlkan Salome leikin af 17
ára amerískri skólastúlku, Byigid
Bazlen. í biblíunni segir, að Sal-
ome hafi ekki verið eldri en Bri-
gid, þegar hún dansaði þennan
blóðuga dans. Þess vegna var
Brigid Bazlen tekin fram yfir
eldri og reyndari stúlkur, sem í
boði voru. Ég er ósvikin Sal-
ome“, segir hún sjálf.
En það er ekki tekið út með
sitjandi sældinni að vera ósvikin
Salome. Það kostaði Brigid Bazl-
en fimm klukkustunda æfingar
á dag í fimm mánuði. Og jafnvel
eftir allar þær æfingar tók það
tvær vikur að kvikmynda þetta
atriði, sem stendur yfir í sjö
(Framhald a 11. siðui
Hver kannast ekki vi3
söguna af stúlkunni Salome
sem dansaði fyrir föður
sinn konunginn Heródes í
gleðiveizlu í höll hans. Heró-
des varð svo hrifinn af dansi
dóttur sinnar, að hann
kvaðst mundu veita henni
hverja þá ósk, sem hún
hefði fram að færa. Salome
ráðfærði sig við móður sína,
sem krafðist þess, að hún
bæði Heródes um höfuð Jó-
hannesar skírara á gullfati.
Sagan segir, að móðir Sal-
ome hafi viljað Jóhannes
Salómc dansar fyrir Heródes, öðru nafni Gregoire Aslan. „Barns-
djöfullleg á svipinn", skipaði leikstjórinn.
TÍMINN, fimmtutlaginn 28. desember 1961.