Alþýðublaðið - 30.12.1943, Blaðsíða 8

w
ALÞYBUBLAPIP
Fimmtudagur 36 des. 194S
sfraumi örlaganna
■tjarnarbIóes
Glaumbær
(HOLIDAY INN)
Amerísk söngva- og dans-
mynd. 13 söngvar, 6 dansar
Bing Crosby
Fred Astaire
Marjorie Reynolds
Virginia Dale
Ljóð og lag eftir Irving
Berlin.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
KURTEISI.
Gesturinn (við Jón litla á
ajmælisdegi hans): Ég óska þér
til hamingju, drengur minn, og
vona og óska, að þú verðir öt-
ull og duglegur drengur, og að
þér gangi vel að læra, svo að
þú verðir hyggnari og skyn-
samari með degi hverjum.
Jón litli (mjög kurteis):
Þakka yður jyrir, og ég óska
yður þess sama.
* * ❖
TVÆR REGLUR.
Það eru tvær góðar reglur,
sem ættu að vera ritaðpr í
hjarta sérhvers góðs manns:
a) Trúðu aldrei neinu illu um
nakkurn mann, án þess að
haja óyggjandi sannanir jyr-
ir því að það sé satt.
b) Og þótt þær jáist, þá segðu
samt ekki öðrum jrá því,
nema þú jinnir að brýnasta
nauðsyn krejji þess og guð
hlýði á meðan þú segir jrá.
(H. V. Dyke).
* * *
SAKAÐI EKKI.
Einu sinni varð kerlingu
nokkurri jótaskortur í stiga,
stakkst hún á höjuðið og háls-
brotnaði. En í jallinu heyrðu
menn að kerling sagði: „Ég
ætlaði ojan hvort sem var“.
Er þetta síðan hajt að mál-
bilt við verða: „Ég ætlaði ojan
tæki, ej einhverjum jerzt
hrapalega, en lætur sér ekki
hvort sem var“.
Þetta er það, sem Walter
Brandt barðist fyrir, hugsaði ég
á heimleiðinni. Betri heirnur.
'Frjálst land. Frjáls þjóð. Lýð-
veldi. Bara að honum hefði auðn
azt að lifa þennan dag! Það
mundi verða matur handa öll-
um. Ókeypis skólaganga og há-
skólanám fyrir alla. Ókeypis
leiksýningar og hljómleikar fyr-
ir alla, er þess vildu njóta. Ef
tii vil'l yrði peningum útrýmt
með öllu. Ég var næstum því
viss um, að það myndi verða
gert. Aldrei framar fátækt né
auður. Hvílíkur heimur til að
fá nýfæddu barni í arf! Þetta
var betra en að vinna styrjöld-
ina, miklu betra. Ég sá hvítar
súlur rísa upp úr heiðinni í
'suðri 4 líkingu við grísk hof, og
hamingjusamur mannfjöldi
dansaði í sólskinu. Hljómfail
voldugra tónleika barst að eyr-
um og það var sungið um frið
og frelsi. í sjöunda himni kom
ég inn í íbúðina okkar. Stríðið
er búið, hrópaði ég og þaut inn
í herbergi Irmgards. Kurt er á
leiðinni heim. Ef til vill verður
hann kominn áður en nýja barn-
ið fæðist. Eruð þið ekki ham-
ingjusöm?
Gamli herra Tillmann sat rétt
við dyrnar með riffil yfir kné
sér, reiðubúinn til að skjóta
hvern þann, er inn kæmi. Hann
hafði jafnvel fest tvö gamal-
dags heiðursmerki á frakkakrag-
ann sinn. Það var óheillavæn-
legur svipur á andliti hans og
jafnvel yfirskegg hans reis upp
eins og hrygghárin á gömlum
gelti. Manne ,sat við fætur hans,
reiðubúinn til að hlaupa eftir
veiðinni, hver svo sem hún yrði.
Irmgard var klædd í átakan-
legasta sorgarbúning sinn. Hún
stóð bak við þykk gluggatjöldin
og skyggndist niður á götuna.
Andlit hennar var grátt og hún
saug öðru; hvoru upp í nefið
vegna kvefsins, sem hún var að
byrja að fá. Þau störðu bæði á
mig eins og þau tryðu ekki sín-
um eigin eyrum.
— Hamingjusöm? Ég skil
ekki við hvað þú átt, María,
sagði gamli maðurinn. — Þetta
er stund hinnar dýpstu niður-
Iægingar. Þetta eru endalok
Þýzkalands. Og ert þú hamingju
söm?
— Ég get ekki gert að því.
Ég er hamingjusöm. Stríðinu er
lokið. Það er allt, sem ég veit.
Þýzíkaland verður betra land að
þessu loknu, það muntu sanna,
faðir. Ertu ekki glaður yfir því,
að Kurt skuli vera á leiðinni
heim?
— Ef ég þekki son minn rétt,
mundi hann fr.emur hafa kosið
dauðann en ósigurinn, sagði
gamli maðurinn. — Sama máli
gegnir um mig. Það veldur mér
sorgar, að ég skuli hafa lifað
þennan dag.
— Oh, sagði ég sneypt. — Við
skiljum víst ekki hvort annað.(
— Nei, við gerum það ekki.
Við höfum aldrei gert það, greip
Irmgard allt í einu fram í. — En
hvað sem ég kann að hafa hugs-
að um þig, þá hefi ég aldrei
vænzt þess af þér, að þú skip-
aðir þér við hlið svikaranna,
kommúnistanna og úrhraksins
á slíkri stund sem þessari. Vesa-
lings bróðir minn!
Ég hafði aldrei' séð hana í
hvílíkri geðshræringu. Litlaus
augu hennar skutu gneistum og
hendúrnar skulfu. Mér fannst
þessi atburður svo ihlægilegur
og hin stóru orð svo skemmtileg,
að ég fór að skellihlæja. Allur
hinm inni byrgði ótti og áreynsla
liðinna mánaða brauzt nú.fram
í óstöðvandi hlátri. Róleg, stúlka
mín, róleg, sagði ég við sjálfa
mig. Nú ertu að verða móður-
sjúk. Ég gleypti ofan í mig loft
og reyndi að ná valdi yfir mér.
— Þú ert austurrísk! sagði Irm-
gard. Það hljómaði nákvæmlega
eins og hún hefði sa'gt: — Þú
ert skarn! Hún gekk fast að mér
og nam staðar svo skyndilega,
að ég hélt að hún ætlaði að slá
mig. En hún gaf frá sér muld-
urshljóð, strunsaði framhjá mér
og út úr herberginu. Ég vandaði
framkomu mína. — Mér þykir
þetta leitt. Fyrirgefðu mér, fað-
ir, sagði ég. — Ég er hrædd um,
að ég beri ekki skyn á háfleyga
sorgarleiki.
— Þú virðist hafa gleymt því
að dóttir mín hefir fórnað tveim
ur sonum og eiginmanni í þess-
ari styrjöld, sagði gamli maður-
inn. — Fórnað fyrir hvað? Til
þess að bjarga landinu, til þess
að hjálpa okkur til að sigrast á
óvinunum. Til þess að halda
uppi hinu glæsilega merki okk-
ar. Ekki til þess að undirbúa
jarðveginn fyrir glæpahyski og
svikara. Ó, hvílík sóun á manns-
lífum fyrir slík endalok! En lát
um þá koma. Mér skulu þeir
ekki ná lifandi. Ég skýt hvern
þann, sem dirfist að leggja hend
ur á mig, eins og óðan hund.
í nokkra daga lokuðu þau sig
inni í herbefgjum sínum og
komu fram við mig eins og utan-
garðsmanneskju. Jafnvel Elísa-
bet, sem lá með hita í þakher-
berginu sínu, var treg til að
tala við mig, þegar ég færði
henni súpu eða meðöl. Ég ásamt
Martin litla og barninu, sem ég
, bar í skauti mínu, var fulltrúi
I byltingarinnar á heimilinu.
Aðeins húsvörðurinn, sem leit-
aðist við að bera kápuna á báð-
um öxlum, var vingjarnlegur
og jafnvel heimulegur við mig
■ NYJA BIO ■
Tónsnillingurinn
(„MY GÁL SAL“)
Söngvamynd í eðlileg-
um litum, er sýnir
þætti úr ævisögu tón-
skáldsins Paul Dresser.
Aðalhlutverk:
Rita Hayworth
Victor Mature
Carole Landis
Sýning kl. 5, 7, 9.
BS GAMLA BIO
Móðurásf
BLOSSOMS IN THE DUST
Ahrifamikil kvikmynd tek-
in í eðlilegum litum af
Metro Goldwyn Mayer.
Aðalhlutverk:
Greer Garsou
Walter PidgeoM
Sýnd kl.
9.
,Saludos Ámigos'
Ný Walt Disney teikni-
mynd.
Sýning kl. 3, 5, 7
Aðgöngumiðar seldir frá
klukkan 11.
En hann hafði sýnilega glatað
allri virðingu fyrir mér og
breytti jafnvel til um ávarp, þeg
ar hann talaði til mín.
Smátt og smátt tók að skýr-
ast þessi þokukennda undrun,
sem við kölluðum byltingu. Við
höfðum ekki hlotið frið heldur
vopnahlé, sem gat verið lokið á
hvaða stundu, er vera skyldi.
Keisarinn hafði ekki framið
sjálfsmorð heldur hlaupizt á
brott. Hindenburg hafði ekki
verið drepinn. Hann þrammaði
isína götu eins og fyrr og reyndi
að ná her sínum heim. Hermenn-
irnir hlýddu honum og virtu
•hann eins og áður, hvort sem
þeir voru uppreisnarmenn eða
ekki. Hermanna- og verka-
mannaráð þutu upp og gáfu út
ný lög, reglur og fyrirmæli. Við
komumst einnig á snoðir um það
að það voru Spartakistarnir,
isem höfðu bundið enda á stríðið,
bjargað landinu og stýrðu því
IV3EBAL BLÁIVIANNA
EFTIR PEDERSEN-SEJERBO
heldur ótti eða kjarkur, sem knúði hann áfram, en hann
varð að komást .að raun um það, hvað á seiði var.
Það var eiginn fyrir. Hvergi mannveru að líta hvert
se mskyggnzt var.
Jú, lengst í burtu sáust tvær naktar mannverur á harða
hlaupum, og bar þær hratt yfir. Þær stefndu í áttina til skóg-
arins, er lá í austri. Hjálmar gat eigi séð, að þær bæru vopn
né hefðu nokkuð annað meðferðis.
Um kvöldið er Wilson og Páll komu heim, tók Bob að
gelta ákaft og snuðra umhverfis tjaldstaðinn. Þetta vakti hjá
þeim félögum þann grun, að eitthvað óvenjulegt hefði fyrir
komið. Síðar fengu þeir grun sinn staðfestan af Hjálmari,
sem enn skalf af hrolli, er honum varð hugsað til villi-
mannsins.
— Þetta má vera okkur enn meiri hvöt þess að flytja
héðan brott, mælti Wilson.
— Megum við ekki alveg eins búast við því, að þeir
komi aftur strax í nótt varð Páli að orði.
— Nei, ég tel ekki mikla hætt uá því. — Þetta hafa senni
lega aðeins verið nokkrar konur, sem' tekizt hafa leiðangur á
hendur til þess að safna ávöxtum og öðru slíku. Og þó að
þetta hefðu verið karlmenn, myndu þeir ekki hætta á það að
leggja til atlögu við okkur, nema mjög fjölmennir. Til þess
mun þeir kalla allan ættflokkinn saman. Það getur liðið dag-
ar og jafnvel vikur, áður en þeir hafi komið því í kring. Það
kP Features
»POOR COL, <EDARI/ HE’D
BE 50 DISAPPOINTED IP HE
KNEWX HAD NO INTENTION
OF SHOWINO H1\A THIS (
INTER.ESTING LITTLE |p
sw- PASSPORT //.ÆX^Wí
TH05E NA7I THUG5
CERTAINLV DIDN’T LET
ME CO WITHOUT A
SHADOW/ EETTER TAKE
-—A LOOK , -. _
mmhmaa/ o<av, lads.
FOLLOW THE LEADER
AND THIS IS ONE GAME
VOU DON’T WIN !

eftirför. — — — Nu—hú.
Ágætt. Þennan leik skuluð þið
ekki vinna drengir mínir.
STEFFI: „Veslings Keðari!
Hann myndi verða heldur en
ekki súr á svipinn, ef hann
vissi, að ég hef alls ekki í
hyggju að sýna honum þetta
vegabréf! Þessar nazistabullur
létu mig ekki sleppa án þess
að taka eftir mér. Það er best
að athuga hvort mér sé veitt