Alþýðublaðið - 04.01.1946, Síða 8

ALt>YÐUBLA©K>
Föstudagur, 4. janáar 1946.
{A Somg to Remember)
Stórfoniglog mynd í íeötileg-
um litum um æ vi Chopixis.
Paul Muni
Merle Oberon
Comel Wilde
Sýnd ki. 5, 7 og 9.
LAJLA
sænsk mynd frá Lapplandi,
Sýnd kl. 3.
BÆJARBIO
Hafnarfirði.
Alþjóðaflugsveitin
(Internatonial Squadron)
Marspennandi mynd frá
Warner Bros um afrek al-
þjóðafLuigsveitarinnar í Bret-
taindi. j
Ronald Reagan
Olympe Bradna
Jemes Stephenson
Bönnuð innan 12 ára
Sýnd kl. 9.
„Gög og Gokke"
sem leynilögreglu-
menn.
„The Big Noise“
ISTýjasta og skemmtilegasta
mynd hinna vinsælu skop-
leikara:
Stan Laurél og
Oliver Hardy
Sýnd kl. 7
Sími 9184.
RÁÐLEGGING —
GÖMUL VÍSA.
Ef þú vilt að ævi þín
öll í hunda fari,
með degi hverjum drekktu vín
— dýrum vitlausari.
ítaláiu, .Þýzbalamds, ftússlands, séð allar myndir og heyrt öll tón-
venk, sem hann fhafði Iheyrt minnzt á í Oxford, og Iþá yrði hann
aiuðvitað þeim mun Ihamingjiusamari, því tfyrr sem hatfizt væri
handa tvið að grafa málm úr Hungurlhlíð.
Jdhn fonóðir hans starði út ium igJujggann og niður á vilkina
tfyrir neðan húsið. IHamn og Jane systir hans <voru dekkst yfirldt-
um atf systk.inun'um. Þau minnbu næstum á Spámverja: hörund
jþeimra var gulibrúnt, augun 'brún oig hlý og í isvip iþeirra var eitt-
hvað suðraant s.em hin systkinin höifðu ekki til að Ibera.
„Námur á Hiungurhlíð," hugsaði (hann. „Hávaöi og véla-
skrölt .sem hrekur (burt' fuglana, kanáinuirnar Oig hérana; hópur ves-
alla manna sem vinnur n.eðanjarðar dag eftir dag. Þeir fagna
vininunni þvi hún hefur ibjargiað þeim tfrá lþv,í að svelta, en, í sömu
andránni ibölya heir húslbóindanum sem hefur veitt jþeim vinn-
uma. Hann vissi, hvemig það yrði. Hann hafði áður séð margt
svipað ,í Doonhaven í hvert skipti sem faðir hans talaði um fram-
tfarir við tfóikið. Það var nógu hrosleitt Ofg kurteist upp í geðið á
(bonum, ,en jafnskjótt og hahn hafði snúið toakinu við því, kom
upp fcurr í þvi, grimdur voru torotnar miður, kú stolið, hestur lemstr-
aður fyrir honum, og allir vonu gripnir undarliega þrjózkufullri
andúð.
Ójá, tfaðir hains íengi niámuna; iþeir yrðu allir auðkýtfimgar
og það var allt og sumt. Honum var svo sem sama, meðan ekki var
lætlazit til, að hann hetfði yfirumsjóm með starfinu eða tæki á sig
leinhverja ábyrigðarstöðu. Og ef jþeir létu yzta hluta hlíðarinnar
ósnertan, isvo að hann gæti æft bundama isína þar, legið á ibakinu
í sólskininu, verið í friði og laus við alla sektartilfinningu gagn-
vart tfiöður sínium, þá var honum sama þótt þetta nýja fél-ag stofn-
aði hundrað mámur. Og Jane, sem var orðin íegurðardrottning
tfjöiskyidunnar, þótt hún væri aðeiins átta ára göimul, etftirlætis-
(barn o.g hvers manns hugljúfi með f jörugt 'ímyndunarafl og und-
arlegar huigmyndir — bún sá' fyrir siér heilt kqparfljót streyma
niður Humiguihlð, blóðrautt á litinn, og hópur námumamna sull-
aði í því eins oig litlir svartir .púfcar, en faðir hennar sat í hásæti
á meðaíl! þeirra eins og guð akmáttugur.
„Hvenær hefurðu hugsað þór að hetfja framkivœmdir, faðir
mimn?“ spurði Henry.
„Fyrir lok mæsta mánaðar,“ svaraði faðir hanns. „Etf tiil1 vffl.
verður byrjað að igratfa tfyrr. Ég á vom á manmi frá Biromsea til að
hafa umsjóm með starfinu oig hann kemur með verfcfræðing með
sór. Við ættum að komast niður á koparlaigið fyrir mitt siumar ojg
ef vel gengur verður hægt að fá þriggja mánaða reynslu ef nán>
unni fyrir haustið. Við viljum ,ekki missa af hæsta verðinu, ef við
höfum eitthvað til að selja. En ágóðinn tfyrstu tvö láriin verður ef-
laust lítill, því að atf honum greiðum við allan stofn'kostnað/1
„Hvernig fáið þið vinnukraft, tfaðir minn?“ sagði Baribara.
„Ég hef ráðið imann frá Cornwall, Nicholsoin! að matfni, til að
verða framkvæmdastjóri við námunaý svaraði hann. „Og hann
kemur eflaust með einhverja af sveitungum sinum með sér hding-
að. Qg svo getum við séð hvað setur.“
Það varð augnabliks þögn, síðan leit Henry iút undan sér á
tföður isinn og sagði lágri röddu: „Það mlá toúast við mikilli griemju
meðal Ifóliksins, tfaðir minn.“
John Brodriek reis á tfætúir, gekk ytfir að hliiðanborðinu og
skar sér annan bita af steikinni.
„Auðvitað mætuim við mikilli andúð,“ saigði hann stuttara-
iega. „Fólkið fylltist andúð, þegar pósthúsið var reist, oig sörnu-
ileiðis þegar lyf jaibúðin var sett á stotfn. Ég get ekki húizt við ö.ðru.
En iþegar fólkið fréttir um peninigaipakkana, sem mennirnir fná
Connwall stinga í vasann í hverri viibu, þá mætti se.gja miér að
hljóðið d þeim breyttist. Þetta, hefur verið harður vetur. Ef til villl
ftfer ifíóJkið að hugsa um nœsta vetur. Ég gari tfastlega ráð fyrir
Iþví. Og þá kemur það upp á Hunigurhlíð og Ibiður um vánnu.“
BB8B NÝJA BtÚ B I m GAMLA BÍO M 1
Lyklar hintnaríkis Broadway Rhyfltm 1
(The Keys of the Kingdom) Mikilfengleg stórmynd eftir samnefndri sögu A. J. Cron- Dahs- og söngvamynd i eðli- legum litum.
ln‘s Ginny Simms
A.ðalhlutverk: George Murphy
Gregory Peek Gloria De Haven
Thomas Mitchell Hazel Scott — Leaia Home
Rosa Stradnér tfommy Dorsey og hljóm-
Roddy McDowall. sveit.
Sýning kl. 6 og 9. Sýnd kl. 5, 7 og 9.
John sonur hains varð undarlegur á svipinn og stabk gatfflin-
um niður í Iborðdúkinn.
„Jœja, Jdhn, hvernig lítur þú á málið?“
Drengurinn noðnaði. Hann var aldrei f ulibomleiga eðlilegur í
iniávist Æöður síns.
„Já, faðir minn,“ isaigði hann hægt. „FólMð mun áreiðanlega
ibiðja þig 'um vinnu. En því mun tfalla það þunigt. Það hugsar:
„Hví skylduim við verða neydd til að láta hainn tojarga okfcur frá
huugurdauða ?‘‘ Húigartfar þess verður biturt. Og það mun reyna
Gerda Steemarm Löber:
Knud Rasmussen segir frá - -
5. SAGA: FÁTÆK BÖRN.
Þá mælti litla stúlkan foreldalausa:
„Breiddu nú þetta skinn út á gólfið; — og gættu þess-
vel, að það sé hvergi krumpað saman!“
Þetta var gert, og að því loknu ssteig litla stúlkan nið-
ur af bekknum sínum og gekk fram á gólfið; bróðir henn-
ar fylgdi 'henni eftir. Síðan byriuðu bau að hringsnúa sér
og héldu bví áfram bar til komið var gat á selskinnið undir
stórutá litlu stúlkunnar. Að lokum var gatið orðið svo
stórt. að hún kom allri tánni í gegwum bað.
Þannig héldu þau stöðugt áfnam að snúa sér. En þá
tóku menn allt í einu eftir því, að litla stúlkan var farin
að sökkva niður um gólfið, — dýpra og dýpra, jafnframt
því, sem hún hélt áfram að snúast á stóru tánni, eftir sem
áður. Fólkið starði á þetta í mikilli undrun. Brátt sást að-
eins ofan á höfuð hennar, jafnhátt gólffjölunum, og svo
var hún allt í einu horfin með ölíu niður í jörðina, Bróðir
hennar hvarf á sömu leið niður um gólfið. Að þessu búnu
þusti allt fólkið út að glugganum og horfði út til þess að
sjá, hvort systkinin kæmu ekki aftur upp á yfirborðið
einhvers staðar úti fyrir. Og viti menn, — þar sást á hár-
lokk, sem rakst upp úr sverðinum, og hann snérist í hring
í sífellu; horlokkur þessi kom nú betur og betur í ljós og
a H£Y, SCOXCH.V +
WHAT'5 WRONÖ WITH
VOU? LOOK AT THAT
BUCK-TOOTH—CL.05IN
IN ON TH' C-47, AIN'T
r VVE ÖOIN' TO— v-r
__SURE_..SEE—Hl,V\/
OETTIN& DlZZy AGAIN
—CAN*T DO THAT—
<3ET HOLD' OF MVSELP
—STOP THAT EAT_____
COVERING THE B-2<7
BQUADRON BACK FRO/A
ATOKYO t?AO,..ú'ORCHy
AND THE PI6HTEK-
ESCORT6 SPOT A ZERO
BANDIT IN THE ACT OF
ATTACKINÖ AN UNARAAED
AMERICAN TRANSPORT
_ — AT THE SAME TIME
A RECE OF FLAK WHICH
SCOPCHY STOPPED, OVER
JAPAN,HAS BEÓUN TO
WEAKEN HIM —
Reg U. S. PoJ. Off.
AP Newífeatures
MYNDA-
SAGA
Örn og félagar hans eru að
fylgja sprengjuflugvélasveit
heim úr árás á Tokio, er þeir
sjá japanska orrustuflugvél ráð
ast á óvopnaða flutningaflugvél
Bandaríkjamanna. Örn er særð-
ur af skoti úr loftvarnabyssu og
dregur óðum af honum.
PINTO: Örn, hvað gengur að
þér? Sjáðu Japanann, sem er
að ráðast á flutningaflugvél-
ina. Eigum við ekki að-----------
ÖRN: Ég sé hann, en mig svim-
ar á ný; get ekki-------verð
að jafna mig, stöðvaðu skepn-
una.
Síðan ræðst Pinto á Japanann.