Alþýðublaðið - 05.03.1948, Side 7

Föstudagur 5. marz 1948.
ALÞÝQUBLAÐIÐ
7
Ný fiskbú
A morgun opna 'ég fiskibúð í binu nýja Verzl-
unarihúsi Byggingarfélags verkamanna við
Stórholt 16.
Mun ég hafa þar á hoðstólum:
Nýjan fisk, hrogn og lifur, þegar á sjó gefur.
Góð afgreiðsla, fljót afgreiðsla.
Auðunn Halldórsson.
Heifir sérréffir
dessertar, ssmiurt brauð og snittur.
Veitingastofan VEGA
Skólavörðustíg 3.
»--------------------♦
Bœrinn í dag.
-------------------—,»
Næturlæknir er í læknavarð
stofunni, sími 5030.
Næturvörður er Reykjavíkur
apóteki, sími 1760.
Félagslíf
GUÐSPEKINEMAR.
Stúkan Septíma heMur fund
í iivöld fclúkkan 8.30. Erinidi:
Bræðurnir tveir. Gretar Fells
flytur. Fjöbnenhið stuhidtvásl.
Farfuglar
Kveðjusamsæti fyr-
ir Hauk, Konna og
Ola verður í kvöld
kl. 9 >í Breiðfirðingabúð uppi.
Kaffidrykkja og dans. Fjöl-
mennið og mætið stundvíslega.
Stjórnin.
Skíðaferðir
að Kolviðarhóli um belgina: Á
laugardag kl. 2 og 6 og sunnu-
dag.kl. 9 f. h.
Farmiðar og igisting selt í
Í.R.-húsinu í kvöld kl. 8—9.
Ath. Laugandagsferðirnar
eru aðeins fyrir keppendur og
starfsmenn.
Skíðadeildin.'
HANNES Á HORNINU
(Frh. af 4. síðu.)
í dag getur enginn séð fyrir af-
leiðingarnar. Með óhugnaði
horfir Evrópa til komandi
tíma.“
Lesfð Alþýðublaðfö
Hver verður helms-
meisfari í skák!
Framh. af 5. síðu.
Sovétríkjanna og varð þar
öllum á óvart þriðji, og að-
eins urðu þeir Botvinnik og'
Keres hærri. Árið 1944 varð
hann annar á skákmeistara-
móti Sovétríkjanna.
Smyslov á heima í Moskvu
og er góður píanóleikari.
HVER VINNUR?
Fróðlegt væri nú að athuga
hvað keppéndurnir sex hafa
aðhafzt eftir lok ófniðarins
og þá helzt hver úrslit hafa
orðið, ef þeim hefur lent sam
an.
Á skákmótinu í Gronning-
en 1946 voru þrír þeirra:
Botvinnik, sem varð þar hæst
ur með 141Ú vinning; Euwe,
sem varð annar með 14 vinn
inga og Smyslov, sem varð
þriðji með 12 Vz vinning.
Keres hefur víða teflt og
staðið isig vel. Varð hann
skákmeistari Sovétríkjanna í
fyrra, en þá keppti Botvinn-
ik ekki. Hins vegar varð Bot-
vinnik skákmeistari Sovét-
ríkjanna í ár, en Keres varð
töluvert lægri. Bandaríkja
mennirniir tveir hafa lítið
haft sig í frammi erlendis.
Þót.ti helzt tíðindúm sæta
millilandakeppni milli Sovét
ríkjanna og Bandaríkjanna.
Var keppt tvívegis og tefldi
hver maður tvær skákir við
andstæðing sinn í hvort
skipti. Bo'tvinnik og Reshev-
sky áttust við í síðari keppn
inni og hlaut Botvinnik IV2
Vinning, en Reshevsky ¥2.
Keres lenti á móti Fine og
vann með sömu útkomu. I
fyrri keppninni tefldu þeiir
saman Reshevsky og Smy-
siov, o:g vann Smyslov báðar
skákirnar, en hæpið þykir að
svo fari í hvert sinn, er þeir
reyna með sér.
Svo sem að líkum lætur
er hér aðeins stiklað á stóru
um afrek skákmeistaranna,
sem nú eiga að reyna með
sér. Skal en-gum getum að
því leitt hver sigra muni, en
sjálfsagt verður viðureignin
bæði örðug og tvísýn. Frétta
er beðið með óþreyju, því að
allir eiga keppendurnir fjöl
menna hópa aðdáenda. En
þess ættu menn að óska, að
sá vinni, isem helzt á það
skiMð.
Sigvaldi Hjáhnarsson
frá Skeggsstöðum
SAMKVÆMT fregnum,
er borizt hafa frá skákþing
inu, sem nú er hafið í
Haag, vann Keres Eenwe
í fyrstu mnferð en Reshev
sky og Smyslov gerðu jafn
tefli. Erin fremur var frá
því skýrt að Botvinnik
hefði setið hjá í fyrstu um
ferð, og virðist Finoe því
ekki taka þátt í keppninni,
en við því var þó húizt.
Framhald af 1. síðu.
fylla þær af jafnaðarmönn-
um og öðrum lýðræðissinn-
um, eins og andstæðingair
kommúnista hafa staðhæft.
Niðurstaða mín varð þessi:
í Buchenwald eru nú að
vísu nazistískir fangar, en
þeir eru í hverfandi minni
hluta. Yfirgnæfandi meiri
hluti fanganna eru andnaz
istar og langflestir þeirra
jafnaðarmenn. Samkvæmt
ágizkun eru nú að minnsta
kosti 12 000 andnazistar í
Buchenwald, og flestir
þeirra án dóms og laga.
Hverja einustu viku
koma nýir og nýir fangar
þangað, en heildartala
fanganna vex þó ekki, því
að jafnmargir eru alltaf
fluttir hurt. Fönguniun
stendtu; sérstakur stuggur
af þessum brottflutning-
um, því að enginn fær að
vita, hvert fangamir eru
fluttir. En memt tala um,
að þeirra bíði Síbiríuvist.
Fangaklæðnaðuirinn er sá
Eins og á dögum
nazista.
sami og í tíð nazista og svo
er og allur aðbúnaður þeirra-
150 manns er troðið inn í
skála, sem ekki eru ætlaðir
aiema fyrir 50. Og þar sem
rúmki eru allt of fá, verða
flestir fangamir að sofa á
gólfinu. Maitarskammturinn
er 500 grömm af brauði, ör-
lítið af m'armelaði og 1 lítri
af súpu —• það er allt og
suixit!
í fangabúðunum eru einn-
ig margar konur. Þær em
snoðkLipptar eins og karl-
menmrnir og Idæðnaður
þeirra hinn sami. SamtöL
milLi karlmanna og kvenna í
fangabúðunum eru strang-
Lega bönnuð. Bæði líkamlegt
ásigkomulag og sálarástand
fanganna er undir þessum
kringumstæðum ömurlegt.
Sjálfsmorð og sjálfsmorð&til-
raunir eru daglegiæ viðburð-
ir.
Með því að fangarnir eru
algerlega einangraðir frá um
heiminum og fá ekki að
skrifa fjölskyldum sínum,
finnst þeim öll von vera á
enda. Enginn er látinn laus,
en brottflutningarnir til ó-
kunnra og ef til vill fjar-
lægra eyðistaða vofa yfir öll-
um. Enginn veit, hvenær
röðin kemur að honum.
Vegna hinnar ströngu
fangagæzlu er flótti úr fanga
búðunum fyrirfram wonlaus.
Þesr,' sem reyna hann, eru
,,skotnir á flótta“, eins og
nazistar orðuðu það einnig.“
Framhald af 1. síðu.
ker, hefði komið, ásamt fleiri
ráðherrum kommúnista, til
konungshallarinnar d Búka-
rest og krafizt þess, að hann
segði af sér. Hefði honum
verið bent á vopnaðar sveitir,
sem safnað hefði verið sam-
an fyrir firaman konungshöll-
ina, og sagt, að hann bæri á-
byrgð á því, ef til blóðsút-
hellinga kæmi. Sagðist hann
ekki hafa séð aðra leið undir
slíkum kringumstæðum, en
að segja af sér. En hann
teldi sig eikki bundinn af
slíkri nauðungarathöfn og
myndi í framtíðinni gera það,
sem hann gæti til þess að
hjálpa þjóð sinni.
Mikael sagði blaðamönnum
í Soutbampton síðar í gær,
að hann og Anna prinsessa af
Bourbon-Parma ætluðu að
gifta sig í Danmörku inn-
an sbamms.
Bæjarútgerðin.
Frh. af 1. síðu.
þeim samninginn. Væri nær,
að bærinn nyti sjálfur hag-
kvæmra samninga.
Út taf sölu Reykjavíkurtog-
arans til ,,Júpíters“ h.f. lögðu
fulltrúar Alþýðuflokksins
fram ályktunartillögu þess
efnis, að bæjarstjóm lýsti sig
mótfallna því, „að tilraunir
séu gerðar til þess af hálfu
bæjarfélagsins að draga fé-
lög eða einstaklinga með skip
til heimilisfestu i Reykjavík
tfrá öðrum bæjum eða sveitar
félögum, þair sem það mundi
óhjákvæimilega hafa í för
með sér atvinnuleysi á við-
komandi stöðum og stórum
aukna fólksflutninga til
Reykjavíkux.“ Þessari tillögu
var vísað frá sem ,,tilefnis-
lausri“ af íhaldinu og komm-
únistum.
Júpíter h.f. er hafnfirzkt
fyrirtæki, sem flutti um ára-
fyrir.tæki bæjarins, er það
fékk umræddan togara.
Léleg bék...
Framhald af 3. síðu.
aði ekki kostnaði . . segir
hann. Samt sem áður liikar
hann ekki við að leggja á tveim
ur stöðum í grein sinni óbeint
dóm á efni þeirra, flutning og
hæfni flutningsmanns. Og þessi
maður bregður öðrum um óheið
arleik í málflutningi!
En hvernig Þ. J. hefur dott-
ið í hug gáfnaprófsleiðin fyrir
útvarpsráð er mér hulið. Ilann
skyldi þó aldrei hafa þurft að
leysa slíkar þrautir í þau skipti,
sem hann talaði £ útvarp?
Að endingu vil ég taka það
fram, að ég mun ekki rita
meira um þetta mál, hvað sem
Þ. J. gerir; en ef hann fýsir að
T-æða ýtarlega um það við mig,
er ég tilbúinn, til dæmjs á fundi,
har sem öllum íþróttamönnum
væri boðið að hlýða á. Önnur
leið væri sú, að ég legði fram í
einhverri bókabúð bæjarins lejð
rétt eintak mitt af bók Þor-
steins (ef leyfi útgef. fengist)
og yrði þar viðstaddur stund-
arkorn daglega til að færa rök
fyrir útásetningum mínum.
Þriðja leiðin væri sú að leggja
málið undir úrskurð sérfróðra
manna, t. d. stjórnar frjálsí-
þróttadómarafélagsins eða
stjórnar Frjálsíþróttasambands
íslands. En að svara fleiri spurn
ingum um gáfnafar mitt eða
skólagöngu vildi ég helzt vera
laus við, án þess þó að ég blygð-
ist mín á nokkurn hátt fyrir
það. En eins og ég benti á í
upphafi verður Þ. J. tíðræddast
um þau atriði í grein sinni, en
sniðgengur það, sem hann vill
láta heita aðalefni greinarinn-
ar. Orsökin er fljótfundin.
Hann treystir sér ekki til að
hrekja neitt af því, sem ég
sagði í minni grein, 23. maí.
Þess vegna grípur hann til þess
ráðs að bíða í sjö mánuði, og
þegar hann hyggur alla hafa
stufana og æpir eins og torgsali
um gæði sinnar eigin bókar, til
að vekja athygli á henni á jóla-
markaðinum.
En eitt vil ég benda Þ. J. á,
að það er honum um megn að
hagræða alkunnum staðreynd-
um eftir því, sem honum hent-
ar bezt við samningu reyfara,
eða annað, sem hann kann að
dunda við. Það er hægt að end-
urtaka sömu lygina svo oft, að
sá, sem það gerir, leggi loks
sjálfur trúnað á hana, en að
breyta lygi í sannleika með því
einu að endurtaka hana, það er
ekki hægt.
Brynjólfur Ingólfsson.
SAMKOMULAG ihefur
niáðs't við ríkisstjórii' Sviss um
afniám visumiskyMu Islenzkrai
ríkisborgara, sern ferðast vilja
til Sviss, icig igaifmlkvæmt, enda
sé eiai um dvöl í atvbmuskyni
að ræða.
Samkomulag þetta gengur í
gilidi hinn 15. marz 1948.
motin til Reykjavíkur og var
tekið fram fyrir öll útgerðar-
gleymt minni grein,.fer hann á