Tíminn - 24.03.1964, Qupperneq 15

STEINAR GUÐMUNDSSON
Framhald a! ö sí£u
Um rösklega tvo áratugi átti
fg samvinnu og samstarf við Guð
niund föður Steinars, og kynntist
honum vel. — Ekki vorum við
ætíð sammála en fáum mönnum
hef ég kynnzt, sem ég á eins góð-
ar minningar um og Guðmund
Jónsson frá Narfeyri. Hann var
gáfaður og þrekmikill foringi
þeirra, er við skarðan hlut bjuggu
í þjóðlífinu og góður drengur í
hverri raun.
Systkini Steinars voru öll nem
endur mínir í Stykkishólmi. Þau
voru öll sérstæð að gáfum og
mannkostum og hafa hvert um sig
reynzt í lífsbaráttunni góðir full-
trúar sinna ágætu foreldra. —
Eg vil votta þeim systkinum og
bðrum nánum aðstandendum Stein
ars mína innilegustu samúð við frá
fall hans, sem öllum kom að óvör
um, er hann var á sínum beztu
roanndómsárum.
Stefán Jónsson.
SIGURJÓN ÞÓRARINSSON
Framhald af 6 síðu
athugull og tillögugóður. — Fór
sér að engu óðslega og rökstuddi
mál sitt vel og vildi af einlægni
draga saman mismunandi sjónar-
mið til farsælla málaloka.
Slíkir menn verða minnisstæðir,
þó þeir hverfi af sjónarsviðinu og
skilja eftir þakklæti og hlýju t
hugum samferðamannanna.
Hann vildi Kaupfélagi Héraðs-
búa vel og hafði heilbrigðan metn-
að fyrir vexti þess og viðgangi, það
kom oft berlega í ljós og einkum
er á reyndi.
Og nú þegar Sigurjón er allur,
vildi ég með þessum fáu orðum,
færa honum þakkir okkar nán-
ustu samstarfsmanna hins við fé-
l&gið, fyrir störf hans þar og ágæt
kynni.
Nokkur síðustu árin, var Sigur
jón oddviti sveitar sinnár, mér
eru ekki persónulega kunn þau
stprf hans heima fyrir, en ég. þyk
ist vita að hann murii hafa rækt
þau af alúð og samvizkusemi, sem
öll sín störf. Og á hinum sameigin-
legu oddvitafundum, hinna 10
hreppa Fljótsdalshéraðs, sem ár-
lega eru haldnir, einn eða fleiri á
ári, kom hann fram af sama góð-
viljanum og samvinnulipurðinni
sem annars staðar. Vissulega mun
þessi fámenni hópur, sakna þessa
heilsteypta og góða drengs og
minnast samstarfsins með þakk-
læti.
Góðar óskir og einlægar samúð-
aikveðjur, sendi ég eftirlifandi
konu Sigurjóns, Guðnýju Vil-
hjálmsdóttur, systur hans Þóru og
fðstursyni Stefáni Jónassyni.
Friðrik Jónsson.
FREMUR FRAMLIÐNIR
Framhald af 16. síðu.
Á leiðinni heim spurði ég
Sálarrannsóknamenn nokkuð
um, hvað fram hefði komið á
fundinum og hvaða skýringar
þeir hefðu að gefa á fyrirbær-
unum á Saurum. Hafsteinn
miðill varðist allra fregna,
kvaðst ekkert segja fyrr en
eftir helgina og þá aðeins í
samráði við síra Svein Víking.
Síra Sveinn sagði mér hins
vegar, að tilgangur fararinnar
hefði verið tvíþættur: í fyrsta
lagi sá að reyna að kanna af
eigin raun, hvað væri að ger-
ast á Saurum, og í öðru lagi
að reyna, ef unnt væri, að hafa
þau áhrif á það, sem þessum
fyrirbærum ylli, að þeim kynni
að létta. Ekki kvaðst síra
Sveinn vilja fullyrða, að þeir
félagar hefðu komizt að nein-
um ákveðnum niðurstöðum nó
heldur að þeir hefðu komið
reimleikanum af, kvaðst aðeins
vona að heimsóknin hefði ekki
gert illt verra. Ég spurði, hvort
nokkuð það hefði komið fram
á fundinum, sem benti til þess
að atburðir siðustu daga stæðu
í sámbandi við ákveðnar per-
sónur. Síra Sveinn kvaðst að
svo stöddu ekkert vilja um það
segja, á fundinum hefði ýmis
legt komið fram eins og allt-
af á miðllsfundum og hann
hefði hripað hjá sér það helzta
af því, sem þar hefði gerzt,
en hann vildi ekki fullyrða að
neitt af því mætti setja í sam
band við atburðina á Saurum.
Yfirleitt voru svör Sálarrann
sóknamanna við spurningum
mínum heldur loðin og fleyg-
uð fyrirvörum og athugasemd-
um. Þó skildist mér, að við
heimsóknina hefðu þeir feng-
ið ákveðinn grun um ástæður
undranna og hafi góða von
um að þeim hafi tekizt að
koma þeim fyrir, jafnvel þó að
þeir vilji ekkert fullyrða um
það að svo komnu máli. En
síra Sveinn kvað líklegt að
skýrsla um þessi fyrirbrigði
yrði tekin saman á vegúm fé-
lagsins og síðan ef til vill birt
í, Morgni, málgagni félagsins.
Á þessu stigi málsins kvaðst
hanii hins vegar ekki vilja
kveða fastara að, orði en svo,
að líkur bentu tií', að framlífs
fólk væri þarna að verki, það
væri að minnsta kosti senni-
legra heldur en að um jarð-
skjálfta væri að ræða.
Á Ákravelli beið okkar Lóan
og til Reykjavíkur var haldið
laust eftir miðnætti. Farþegarn
ir voru átta eins og áður seg-
ir, en þó lék sá grunur á að
þeir kynnu að vera fleiri. Á
leiðinni norður höfðu bæði
Hafsteinn og Helgi orðið var-
ir við margt fólk, sem slóst í
för með okkur lengri eða
skemmri veg. Kona hafði kom
ið í flugvélina yfir Melstað og
fylgt hópnum langt norður á
Skagaströnd, og á leiðinni út
að Saurum hafði stundum ver-
ið allmanpmargt í bílunum. Og
skömmu áður en kom til
Reykjavíkur reyndust við
manntal vera a. m. k. fjórir í
vélinnij- sem ekki stóðu á
skrám og ekki voru sýnilegir
óskyggnum mönnum.
Ég hringdi í síra Svein aft-
ur í dag, mánudag, út af því,
að dagblaðið Vísir lætur liggja
að því í fyrirsögn, að atburð-
irnir á Saurum séu af manna-
völdum. Hann kvað ekki hægt
eftir stutta komu til bæjarihs
að fullyrða, að svo gæti ekki
verið, én éinskis hefði hann
örðið var, er benti í þá átt og
þætti sér það ekki sennilegt.
Hið líklegasta væri, að þarna
væru hulin öfl að verki. Ekki
vildi hann þó fullyrða, að miðils
fundurinn nyrðra hefði leitt
eitthvað ákveðið í Ijós, enda
hefðu aðstæður þar að mörgu
leyti verið örðugar. Hins veg-
ar myndi verða haldinn nýr
miðilsfundur í Reykjavík í sam
bandi við þetta mál, og ef það
þætti nauðsynlegt, myndi Sál-
arrannsóknafélagið að sjálf-
sögðu halda aftur norður með
miðil, en ekki kvað síra Sveinn
þó líklegt að tii þess þyrfti
að koma að öllu óbreyttu.
ÞRÍR CITROEN
Framhald af 16. síðu.
(sprengii-ými 1201—1600 rúmsm.)
komst lengst Fíat 1100, annar varð
Consul Corsair og þriðji Skoda
Öktavía Combi. f fjórða flokki
(sprengirými 1601—2000 rúm.sm.
komst Citroen ID 19 lengst, þá
Volvo Amason og þriðji varð
Volvo PV 544. Og í fimmta og
síðasta flokknum komst lengst á
fimm lítrum Rambler American,
þá Mercury Comet og þriðji varð
Ford Falcon.
Keppni þessi var haldin á veg
um VIKUNNAR, og fór í alla
staði hið bezta fram. Eftirlitsmað
ur var í hverjum bíl, og blöndung
ar bílanna skoðaðir fyrir og eftir
keppni. Bíllinn sem lengst komst
her númerið E-328 og ökumaður
var Oddur Gíslason.
LANDBÚNAÐUR
Framhald af 1. síðu.
1. Fundurinn mótmælir því, sem
algjörri fjarstæðu, að landbúnað-
hrinn sé og hafi verið hemill á
hagvöxt þjóðarinnar.
2. Fundurinn telur, að á undau-
iörnum árum hafi framleiðni land-
búnaðarins stóraukizt og í vissum
greinum landbúnaðarins (sauðfjár-
rækt, heyframleiðslu og gróður
húsarækt) hafi nú þegar' náðst
jafnfætisaðstaða við landbúnað
grannþjóðanna.
3. Fundurinn telur mjög aðkail
andi að stórauka fóðuröflun land
búnaðarins með aukinni og fjöt-
breyttari ræktun og að auka og
bæta beitar- og afréttarlönd lands
ins.
4. Fundurinn telur mjög aðkall-
andi, að aukin verði markaðskönn
un ísl. landbúnaðarvara og m. a.
leitað eftir samningum um sölu
umframafurða til langs tíma.
5. Aðkallandi er að auka og
bæta aðstöðu til tæknibúnaðar í
landbúnaðinum, sem grundvallist
á auknum tilraunum og rannsókn
um. Sérstaklega bendir fundurinn
á nauðsyn rannsókna, er lúta að
byggingu gripahúsa og tæknibún
aði þeirra.
6. Það er mikilvægt fyrir ís-
lenzkan landbúnað, að gerð verði
athugun á skipulagningu byggðav-
innar, og hvort hugsanlegt vævi
að taka upp í tilraunaskyni stærri
búrekstur með frjálsu samrekstv-
arsniði.
7. Að lokum vill fundurinn færa
hinum ýmsu stofnunum landbúnað
arins þakkir fyrir ötula baráttu fyr
ir velgengni landbúnaðarins, ea
jafnfraimt skorar fundurinn á þess
ar stofrianir að hvika hvergi í
aframhaldandi baráttu fyrir bætt
um hag landbúnaðarins og um leið
betri og ódýrari búvörufram-
leiðslu. Það er eitt stærsta sjálf-
stæðisfnál þjóðarinnar."
45 stig. SÍ Mirren er nú í þriðja
rieðsta sæti með 23 stig — en þó
ekki í fallhættu, þar sem East
Stirling hefur aðeins 10 og Queen
og South 15.
ú VÍDAVANGI
að ráða. Það á ekki að horfa
í að verja verulegu fjármagni í
því sambandi til þess að stuðla
að lifsnauðsynlegri byggða-
þróun, sem fleiri og fleiri sjá
að þarf að verða, ef þjóðin
ætlar að byggja þetta land og
lifa hér sjálfstæð og óháð fram i
vegis. — Og hvenær á að !
kryfja þessi mál til mergjar og
marka stefnuna, ef ekki þegar
teknar eru afdrifaríkar ákvarð
anir um iðnaðaruppbygginguna
í landinu?
WIZLOK
Framhald af 1. sí8u.
4—5 metra munur er á flóði og
fjöru á þessum slóðum, svo búast
má við, að mikill sjór renni inn í
togarann á flóði.
Komið var með fimmtu dæluna
austur í gær, og var enn haldið á
íram að reyna að þurrka togaranr
FJjAÐAMANNAFÉLAGIÐ
Framhald af 16. síSu.
Kristjánsson og Þorbjörn Guð-
mundsson og endurskoðandi líf-
eyrissjóðs Ásgeir Ihgólfsson.
í launamálanefnd félagsins
vöru kjörnir Árhi Gunnarsson
Tómas Karlsson, Ásgeir Ingólfs
son, Björgvin Guðmundsson og
Sigurður Friðþjófsson. Þá var á
fundinum kjörin laganefnd til
endrirskoðunar á lögum félagsins
og skipa hana þeir Indriði G. Þor-
steinsson, Þorsteinn Thórárérisen
og Þorbjörn Guðmuridsson. Endur
skoðehdur félágsins voru kjörnir
þeir Hallur Símonarson og Ás-
geir Ingólfsson.
HANDRITIN
Framhald af 1. síðu.
„Deilurnar um íslenzku handrit
in hafa blossað upp að nýju hér í
l'anmörku. Berlingske Tidende.
málgagn íhaldsmanna skrifar um
málið í forystugrein í dag og
segir þar m. a.: „Nú, þegar kosn
ingar til þjóðþings nálgast, kem-
ui á ný til umræðu mál, sem marg
in deila um af mikilli tilfinningu:
Afhending íslenzku handritanna."
Því næst er skýrt frá atkvæða
greiðslunni í þjóðþinginu fyrir
þremur árum og rætt um með-
höndlun málsins eftir næstu kosn
ingar. Segir blaðið, að af fs-
lands hálfu sé talið, að eftir vá
einungis formsatriði, þ. e. fram
kvæmd samþykktar meirihluta
þjóðþingsins í júní 1961.
Síðan segir: „Andstæðingar af-
hendingarinnar vona, að sá frest
ur, sem 60 þjóðþingsmenn knúðu
fram við afgreiðslu málsins fyrir
þrem árum, hafi gert það að
verkum, að afhending handrit-
anan verði tekin upp að nýju og
þá á öðrum grundvelli. Þjóðar
atkvæðagreiðslan í sambandi við
jarðlögin hefur skapað bjartsýni
meðal andstæðinga afhendingar-
innar.“ Síðan er bent á hugsan
legar kröfur frá Noregi og Svíþjóð,
cf íslendingum verði afhent hand
ritin, og að lokum skrifar Berl-
ingske Tidende: „Þegar svo bætist
við, að ýmis vandamál í sambandj
við viðgerð og ljósmyndun hand-
ritanna eru enn óleyst, og verða
ckki leyst í bráð, verðum við að
ætla, að málið sé langt frá því
að vera svo einfalt og langt á veg
komið, sem margir stuðningsmenn
afhendingarinnar halda. En hvað
sem gerist, þá verðum við að
minnsta kosti að vona að öll
eínstök atriði þessa máls verði vel
yfirveguð á ný og að nýja þjóð-
þingið afgreiði málið ekki í slík-
um flýti sem núverandi þing
gerði.“
í Berlingske Aftenavis var for-
áðugrein á laugardaginn með yf-
irskriftinni: „Nýtt stUð um ís-
Ienzku handritin að hef jast, meivi
hlutinn gegn afhendingu." Síðan
segir: „Nú þegar má fullyrða, að
eftir þjóðþingskosningarnar muni
hefjast nýjar deilur um afhend-
ingu íslenzku handritanna, sein
ennþá eru í dönskum söfnuin“
Því næst segir blaðið frá lögun
um um skiptingu íslerizku haridrit
anna milli íslands og Danmörku,
þar sem ákveðið er, að ^ mikiU
meirihluti þeirra fari til fslands,
samþykkt laganna í Þjóðþinginu
og því næst mótmælum 60 þing
manna og kröfu þeirra um frest-
un málsins.
Helveg Petersen, kennslumála-
ráðherra, sem hefur með handritin
að gera, segir í viðtali við Beri,-
ingske Aftenavis: „Lögin veroo
lögð fyrir þjóðþingið þegar eftir
kosningarnar, og ef ný stjórn
nær völdum, þá verða núverandi
stjórnarflokkar að gera það.“
Johannes Bröndum-Nielsen, fyrr
um formaður Árna-Magnússonar-
stofnunarinnar, lagði á laugardag
inn fram nýja tillögu, sem norræn-
ir vísindamenn hafa samið. Er
þar lagt til, að í stað þess að af-
henda þau íslendingum verði
komið á samnorrænu vísindalegu
ráði, sem fái yfirstjórn handrita-
safnanna í öllum Norðurlöndunum.
Skoðun þessi er rökstutt m. a.
með því, að búast megi við kröfu
frá Norðmönnum til sumra þeirra
handrita, sem fslendingar vilja fá
afhent. Um þessa tillögu sagði
Bröndum-Nielsen: „Þessi hugmynd
hefur verið mikið rædd. Við eig-
um ekki við samnorrænan eignar
rétt, heldur samnorræna visinda-
lega stofnun, eins konar hlutlaust
ráð eða nefnd, sem fengi umsjóna
rétt yfir söfnunum, bæði hér og í
hinum Norðurlöndunum." Brönd-
um-Nielsen bendir einnig á rök dr.
jur. Poul Andersens gegn afhend
ingunni, þar sem hann bendir rn.
a. á, að um brot á eignaréttinum
sé að ræða.
ÞAKKARÁVÖRP
... _____ . . ... ■
Innilegt þakklæti færi ég öllum þeim vinum og vanda-
mönnum, sem glöddu mig á 70 ára afmæli mínu með
heimsóknum, gjöfum og skeytum. Öllu því góða fólki,
sem mundi eftir mér þennan dag, þakka ég af alhug.
Guð blessi ykkur öll.
Árni Jónsson
Alúðarþakkir til vina minna, er mundu eftir mér á
sextugsafmæli mínu 20. marz 1964.
Lifið heil.
Geir Guðmundsson frá Lundi.
Mágkona mín og systir okkar,
Júlíana Jónsdóttir
Mófellsstöðum, Skorradal,
verSur jarösett frá Hvanneyrarkirkju, miðvikudaginn 25. marz kl. 2 e. h.
GUSfinna Sigurðardóttir og systuf.
F-F'- ''-kar og fósturfaðir
Nathanael Mósesson,
kaupmaður frá Þingeyri,
andaðist 23. marz.
Fyrir hónd aðstandenda,
Viggó Nathanaelsson.
Innlegar þakkir færum við öllum, sem auðsýndu okkur samúð vlð
- 'ergarför
Jónasar Stefánssonar
frá Syðrl-Skál
Kristrún Jónsdóttir og fjölskylda, Húsavik.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlutfeknin.qu við andlát og
útför eiginmanns mins
Ársæls Jónssonar.
Sérstaklega viljum við þakka Böðvari Pálssyni og félögum hans úr
Karlakór Keflavikur.
Ragnheiður Guðnadóttir, börn og tengdabörn.
15
TÍMIN'N, þriðjudaginn 24. marz 1964