Alþýðublaðið - 22.04.1952, Page 6

Frú Dtó@Bi
líuíhehEur;
A ANDLEGUM GETRAUNA
.VETTVANGL , j|,
Það kom niðurdregin og mædd
tkona til mín í gær og bað mið
aðstoðar, e£ ég mögulega gæti.
Það var hjónablaðið, sagði hún,
maðurinn hennar. Vitaskuld.
Ekki samt framhjáhald, ónei,
að minnsta kosti ekki beinlínis.
En hann var alit öðru visi en
hann átti að sér. Ef til vill geð
foilun á byrjunarstigi. Hún var
farin að sofa með brauðhnífinn
undir koddanum.
Sjúkdómslýsingin var löng,
sjúkleikaeinkennin margvísleg.
Og þó í fyllsta samræmi hvert
við annað, eða öllu heidur í sam
hengi. Fámáll; talar varla orð
að fyrra bragði; svarar ekki
nema á stundum, er á hann er
yrt og þá oft út í hött. Starir
hugsandi út í bláinn við borð-
ið, gerir öðru hverju tilraun til
að eta þunnan mjólkurgraut
með gaffli eða hníf. Fékk konu
sinni í gær fimm hundrað króna
eeðíl í staðinn fyrir fimmtíu
Jcrónur, sem hún bað hanna um
fyrir helgina; slíkt hefur aðeins
eínu sinni áður hent í þeirra
.foúskap; þá var það ekki sálsýki
á byrjunarstígi, heldur færeysk
vinnukona á miðstígi . . .
Og nú, síðustu dagan, hefur
faann tekið upp á því að „tala
tungum“. Mæla annarleg og ó-
skiljanleg orð upp úr eins
manns hljóði. „Tottenham“!
tauaði hann í gærkvöldi, þegar
þau hjónin voru að fara upp í.
„Tottenham!“ Og konan segir
að hann hafi starað á sig eins og
állagerðan hlut, þegar hún var
komin úr kórselettinu. Svo fór
hann úr mansjettuskyrtunni.
Stóð með hana í höndunum
hreyfingarlaus í tíu mínútur til
kort, fullyrðir hún. „Bolton!
fautaði hanrg „Barnsley! bætti
Iiann við.
Vesalings konan lá lengi and
vaka, eftir að þau voru komin
tipp í og búin að slökkva. Hvað
gat hann meint með þessu? hugs
aði hún; hann hafði jú glápt á
Iiana. Tottenham hafði sann
eagt, — gat það orð eitthvað
átt skylt við Hottentotta á frum
snálinu, hann hafði starað á
Jiana og hún var komin úr
kórselettinu. Bolton; — bolta,
feit; jú víst var húu í sæmileg
am holdum, en ,,Barnsley“ Jú,
reyndar, £ eina tíð haíði hann oft
kallað hana barnslega, . . . en æ,
>— það var svo langt síðan . . .
Já, það var slzt að undra þótt
vesalings konan hefði sínar á-
foyggjirr! Ég skildi svo sem allt
undir eins. Ég hafði lesið get-
raunagreinarnar. En, — margt
amunu þeir hafa á samvizkunni,
éður en iýkur.
í andlegum friði.
Dáríður Dulheims.,
^Framhafcfr*sagan 74———— Agatha Christie:
Morðgátan á Höfða
•' s
V
s
s
V
s
s
. \
komst ég svo að raun um. að
það var kápan yðar, frú Rice".
Ungfrú Nick fór að gráta-
„Þetta er lygi!“ hrópaði hún.
„Hvert einasta orð hans er
Iygi!“
Poirot Ieit á hana.
„Þarna kemur það!“ mælti
hann. „Þarna höfum við per-
sónuna, sem ég auðkenndi með
bókstafnum „K“. Það var ung-
frú Nick, sem myrti Maggie
Buckley, frænku sína!“
„Eruð þér brjálaður, maður!
Hvers vegna skyidi ég hafa far-
ið að myrða Maggie?“
,,Til þess að það fé, sem Sea-
ton flugkappi lét henni í arf,
félli í yðar hlut,“ svaraði Poi-
rot. „Báðar heitið þið sama
nafninu,, Magdalena Buckley.
Og það var hún, en ekki þér,
sem hann var heitbundinn.“
„Þér — þér . ..
Hún spratt á fætur, titrandi
og skjálfandi, og kom ekki upp
neinu orði.
Enn leit Poirot á Japp leyni-
lögreglufulltrúa.
J „Þú hefu.r gert lögreglulið-
: inu aðvart?“ mælti hann.
j „Já. Þeir bíða hérna frammi
! á ganginum; og þeir hafa
fengið handtökuskipun.“
| „Þíð eruð öll brjáluð!“ mælti
Nick, furðu rólega. Skyndiiega
gekk hún þangað, sem Fz’ede-
rica Rice sat. „Freddie; — viltu
gefa mér armbandsúrið þitt
sem minjagrip?'1 bað hún.
i Frú Rice tók úrið af úlnlið
sér og fékk henni, en heldur
seinlega.
„Þakka þér kærlega fyrir!“
mælti ungfrú Nick. „Og nú
geri ég ráð fyrir, að við séum
til neydd, að leíka þennan
! heimskulega skopleik til enda!“
j „Sjónleik þann, sem yður
hefur svo lengi langað til að
j setja á svið í þessum fornu sa1.-
' arkynnum!" mælti Poirot. „Það
er nú það. Þér hefðuð aldrei
átt að fela Hercule Poírot að-
alhlutverkið. Þar gerðuo þér
skissu, ungfrú Nick; alvarlega
og örlagarka skissu.“
Tuttugasti og annar kafli:
SÍÐASTI ÞÁTTUR
„Ykkur fýsir að heyra nánar
frá þessu sagt?“
Poirot leit á okkur, brosti
Ijúfmannlega og setti upp
þennan sakleysislega einfeldn-
ingssvíp, sem ég kannaðist svo
vel við.
Við höfðum flutt okkur inn
í næstu stofu. Hópurinn hafði
þynnzt, þar eð hjúin sýndu þá
sjálfsögðu hæversku að draga
sig í hlé; en lögregluþjónarnir
höfðu haft Croftshjónin á brott
með sér. Við Frederica, Laza-
rus, Challenger sjóliðsforingi
og Karl Vyse vorum ein eftir,
— auk Poirot.
„Það er nú það. Ég hlýt að
játa, að ég lét leika á mig. Lét
'olekkjast, gersamlega og skil-
yrðislaust! Stúlkan vafði méi
um fingur sér, öldungis eins og
henni bauð við að horfa. Já,
frú Rice; þér höfðuð sannarlega
rétt fyrir yður, þegar þér sögð-
uð, að hún væri kænn lygari.
Það er sízt orðum aukið!“
„Nick laug ósjálfrátt!" mælti
frú Rice. „Engu orði hennar
var að trúa. Þess vegna var
það, að ég lagði aldrei neinn
trúnað á frásögn hennar af
þessu.m kynlegu banatilræo-
FÉLAGSLÍF:
Fsrfuglar
Sumarfagnaður í Heiðarbóli
á mið’.-ikuáagskvöld. — Á
fimmtudag gengið um ná-
grennið. Uppl. í V.R. kl. 3.30.
ÁB 6
„En ég, — heimskinginn ég,
— trúði hverju einasta orði!“
„Voru þessi banatilræði við
hana raunveruleg?“ spurði ég;
því að enn hafði mér ekki tek-
izt að átta mig á samhengi
málsins.
„Þau voru ráðin blekking
hennar! Mjög kænlega undir-
búin og framkvæmd, og þsu
náðu líka -fyllilega tilgangi
sínum!1'
„Hvaða tilgangi?“
„Að koma þeirri trú á hjá
fólki, að líf ungfrúarinnar væri
í hættu. En ég ætla að byrja á
byrjuninni og segja ykkur alla
söguna í samhengi. en ekki eins
og ég hef -komizt að staðreynd-
um hennar.1
„Það er þá þessi umrædöa
stúlka, ungfrú Nick Buckley,
ung og fögur, viljasterk, en
ekki að sama skapi vönd að
meðulum. Hún hefur tekið of-
stækiskenndri og órjúfandi
trvggð við æskuheimili sitt og
þag umhverfi, sem hún er alin
upp í.“
Karl Vyse kinkaði kolli.
„Ég sagði það,“ mælti hann.
,,Og *þér höfðuð rét fyrir yð-
ur. Nick unni Höfðanum mjög.
En hana skorti fé, skorti það
gersamlega, og gat hvergi kom-
izt j'fir það. í Le Toquet kynnt-
ist hún unga fluggarpinum,
Michael Seaton, og hann varð
þegar hrifinn af henni. Henni
er Ijóst, að svo kunni að fara,
að hann taki mestallan arf eft-
ir frænda sinn,og að sá frændi
var milljónamæringur. Og nú
jhvggur hún, að gæfan sé að
jverða sér hliðholl. En þegar á
á að herða, reynist hrifni hans
ekki nægilega djúplæg; honum
finnst hún vera allra skemmti-
legasti félagi, og þar með búið.
Næst ber svo fundum þeirra
’ saman í Scarborough; hann
j býður henni í stuttar flugferðir,
og þar sér hún vonir sínar
jVerða að engu. Hann kynnist
nefnilega Maggie frænku henn-
ar og verður innilega ástfang-
inn af henni við fyrstu svn.“
„Ungfrú Nick verður svo
undrandi, að fyrst í stað veit
hún ekki sitt rjúkandi ráð.
Maggie, — það hefði henni sízt
getað komið til hugar; hún
hefur aldrei litið á hana sem
. hugsanlegan keppinaut, ekki
j einu . sinni álitið hana laglega.
■En í augum Seatons fluggaros
er mikill munur á . þessum
tveim stúlkum. Maggie er sú
eina stúlka, er hann hefur
kynnzt, sem vakið hefur ást
hans. Og þau trúlofast á laun.
j Aðeins einni manneskju er
1 kunnug um leyndarmál þeirra,
* blaut .að vera kunnu.gt um það.
’ Ungfrú Nick. Og vesalings
Maggie er þess allshugar fegín,
í að það skuli þó vera ein mann-
jeskja, sem hún getur rætt við
um leyndarmál sitt. Án efa les
ungfrú Nick eitthvað af þeim
bréfum, sem Maggie fær fVá
unnusta sínum. Á þann hátt
kemst hún sennilega að þessu
um erfðaskrá hans. Fyrst í
stað hugsar hún að vísu ekki
nánar u,m það. En hún man
eftir því, að Seaton hefur arf-
leit unnustu sína að öllum sín-
um eignum.“
„Og þá gerist það, að frændí
Seatons deyr, skyndilega og ó-
vænt. Skömmu síðar kemst sá
orðrómur á kreik, að Seaton
fluggarpur muni hafa farizt í
hnattflugi sínu. og svo að segja
samstundis kemur ungfrú Nick
þetta hættulega og ósvífna ráð
í hug. Ekker hafði Seaton vii-
að um það, að þær voru alnöfn-
ur, unnu.sta hans og hún. Hann
hafði aldrei heyrt hana nefnda
Myndasaga barnmma:
Bangsi og Ting-Ling
Bangsi fór svo með Tíng-
Ling niður að ánni og bauð
honum að koma að veiða sil-
ung. En þegar Ting-Ling sá
stöngina, varð hann alvarleg-
ur. „Seinlegt að veiða svona,“
sagði hann; „miklu fljótlegra í
Kína.“ Bangsi sleppti stöng-
inni. Nú; Ting-Ling vildi lík-
lega heldur skoða nágrennið.
.. I
Svo fór Bangsi með Ting-
Ling upp að vindmylnunni,
sýndi honu.m yfir Hnetuskóg
og til -næsta þorps og útskýrði
allt eins vel og hann gat. En
þá sagði Ting-Ling; „Ég skil
lítið af því, sem þú segir. Við
skulum koma aftur til Pong-
Ping.“ Nú hefur honum dottið
eitthvað i hug, hugsaði Bangsi.
Heifþg. hjá Pong-Ping sagði
| Ting-|(ihg frá því, að hann
j vildi með Bangsa í snögga
j férð |$-"Kína í lyftunni hans
| PonglPing. Þetta fannst Bangsa
j auðjrijfe tilvalið. En Pong-
! Píng l|agðj, að Ting-Ling yrði
að korha.bráðum afur að heim-
sæ-kja. síg, og þá ætti Bangsi
i að komá líka.
S
s
)' s
s
' s
s
* s
s
s
Minnlíigarspiöí-di 5
Barnaspítalasjóðs Hringsins S
eru afgreidd í Hannyrða-)
verzl, Refill, Aðalstræti 12. S
{áfkxr verzl. Aug. Svend S
s&n). í Verzluiuii VictorS
Laugaveg 33, Holts-Apó- S
teki, Langhjitsvegi 84, S
Verzl. Álfabrekku við Suð- S
urlandsbraut 04 Þorsteins-S
báð, Snorrabrabf 61. S
S
: s
Smurt brauð $
og snsttur. ’s
N estispa kkar.
Ódýrast og bezt. Vin-S
samlegast pnntið meðS
fyrirvara.
MAIHBARXNN
Lækjargötu 6.
Sími 80349.
I
Nýkomið, ódýrt. Sam-
lokur 6 og 12 volta.
Rafvélaverkstæði og verz!-
un Halldórs Ólafssonar
Rauðarárst. 20. Sími 4775,
af ýmsum stærðum í bæn •
- . ,7 lu vr/, •wvr * w, t-v rr\ n n w vs c J
um, úthverfum bæjarins
S
og fyrir utan bæinn til •
sölu. ^
Höfum einnig til sölu^
jaiðir, vélbáta, bifreiðir^
’S
s
•S
s
s
‘s
________________________s
s
Mmnlngarspiöld s
dvalarheimilis aldraðra sjó-
nianna fást á eftirtóiduni
og verðbréf.
Nýja Fasteignasalan
Bankast.ræti 7.
Sími 1518 og kl. 7,30 -
8.30 e. h. 81546.
S
stöðum í Reykjavík: Skrif-)
síofu Sjómannadagsráðs
S
Grófin 1 (geigið inn fráS
Tryggvagötu) sími 80788,1
skrifstofu SjómannafélagsS
Reykjavíkur, .JverfisgötuS
8—10, VeiðafæraverzluninS
Verðandi, MjólkurfélagshúsS
inu, Verzluninni LaugateigS
ur, Laugateig 24, bókaverzlS
uninni Fróði Leifsgötu 4,S
tóbaksverzluninnl Boston.S
Laugaveg 8 og Nesbúðinni,S
Nesveg 39. — í HafnarfirðiS
hjá V. Long. S
____________________________S
s
Á
s
s
s
:s
s
s
LS
_______,s
s
s
s
Slysavarnafélags fsIandsS
kaupa flestir. Fást hjáS
slysávarnadeildum uni
land allt. í Rvík í hann-)
Köld borð og
heitur veízlu-
matur.
Sí!d & JFMkitr,
yrðaverzluninni, Banka-
straeti 6, Verzl. Gunnþór
unnar Halldórsd. og skrif-^
stofu félagsins, Grófin L?
Afgreidd í síma 4897. —^
Heitið á slysavarnafélagið. (
Það bregst ekki.