Alþýðublaðið - 24.01.1953, Blaðsíða 6

FRANK YERBY
M i (I jónahöllin
SKOÐANAKONNUN
Ég sat önnum kafinn við að
falsa skattframtal fyrirtækisins
þegar hávaxinn, hvatskeytsleg-
ur maður ruddist mn í einka-
skrifstofu mína. Góðan dag,
sagði hann, við höfum startað
smávegis skoðanakönnun við-
víkjandi þessu væntanlega hér-
aðsbanni . ..
Hvað hérað ó að fara að
banna? spurði ég.
>Þér hljótið að hafa heyrt
talað um væntanlega atkvæða-
greiðslu um héraðsbann hérna
í höfuðstaðnum.
Ég er eikki austan af Héraði.
Ekki einu sinni ættaður þaðan.
Svo að það hafur enga inter-
essu fyrir mig, hvort Héraðið
eða Héraðsbúar verða bannaðir
hérna í höfuðstaðnum eða ekki,
svaraði ég.
Bannið á að gilda sölu á á-
fengi í Beykjavikurhéraði,
svaraði gesturinn snúðugt.
Ég hef aldrei heyrt talað urn
neitt Reykjavíkurhérað. Hér er
borg, en ekki neitt hérað. Það
ætti þá að setja á borgar-áfeng-
isbann.
Afsakið, en það hefur þegar
verið gert, svaraði gesturinn og
virtist tsÉeinhissa á fáfræði
minni í áfengismálum.
Jæja, varð mér að orð.i Þér
segið fréttir. Og mó þá ekki
lengur selja áfengi í bílum, sem
aka um >götur borgarinnar?
Afsakið, mælti gesturinn
enn, iþað hefur aidrei verið
leyfilegt.
Jæja, svers vegna hefur það
þá ekki verið bantiað?
Það hefur alltaf verið bann-
að ...
Einmitt það. Og þetta nýja
bann . .. Á að framfylgja því á
sama hátt?
Það á að útiloka alla vínsölu
í höfuðstaðnum.
Hvernig?
Hvernig, — hún verður bönn
uð.
Eins og í bílunum?
Það hu>mm>aði í gestinum. Er
uð þér því meðmæltur, að sett
■verði á héraðs ... að sett verði
á bann við allri vínsölu hér í
höfuðstaðnum? spurði hann.
Vitanlega, svarað'i ég. Það er
alltaf gaman að kosningum, og
ef maður getur fengið vín
keypt efíir sem áður . . .
Afsakið, en það >er ekki miein
ingin .. .
Hver fjandinn sjálfur er þá
meningin? Þér segið að alltaf
hafi verið bannað að selja á-
fengi í b.íium.
Já, en því banni hefur ekki
verið urws^ð framfylgja. Þessu
banni verð.ur hins vegar strang-
lega framfylgt.
Hvernig?
Hvernig, — honum vafðist
tunga um tönn. Síðan fór hann
út og skellti hurðinni harkalega
að stöfum.
snyrtlvörur
hafa á fáum árum
unnið sér lýðhylU
um land allt.
■ Pride ætlaði þegar að sam-
þykkja, en um leið og hann
opnaði munninn greip Esther
> fram í:
j Vgrtu ekki svona nízkur,
• pabbi, sagði 'hún með mestu
rósemi. Hann er að minnsta
1 kosti tvö hundruð dollara
virði.
Andlit Thomas Stillworths
varð skyndilega purpurarautt.
Eftri andartak mælti hanir
Jæja, þá það. Hann var lítið
eitt skjálfraddaður. Það er nátt
úrlega alltof mikið, en ég skal
borga það samt.
Tim þorði ekki að trúa sín-
Um eigin eyrum. Honum varð
litið á Pride, en á honum var
engin svipbrigði að sjá.
Þú getur búið hérna hjá
mér. Þér verður fengið til af-
j nota herbergi á efstu hæð. Þeg
, ar ég og dóttir mín, þurfum
! að fara eitthvað út, þá fylgir
þú okkur eftir.
| Þess á milli fæ ég þér má-
ske einhver önnur verkefni. Eg
áskil mér sem sagt rétt til þess
að láta þig vinna annað handa
mér, þess á milli sem ég þarf
á fylgd þinni að halda á ferð-
um mínum um borgina. Hann
snéri sér að dótturinni. Esther
hringdu í Malcolm, segðu hon-
um að vísa herranum á her-
bergið hans.
Já, pabbi, hún hikaði andar-
tak, pg Jbættji síðan) >við: En
finnst þér annars ekki rétt að
spyrja hann að heiti fyrst?
Svo er nú það. Stillworth
tók upp litla vasabók og pár
aði eitthvað í hana í flýti. Nú,
herra minn?
Pride Dawson, sagði nýi líf-
vörðurinn.
Pride? bergmálaði Esther.
Það er skrítið. En það fer þér
vel.
Óþægindatilfinning greip
Pride. Hann vissi fyrst í stað
ekki hvers vegna, en svo átt-
aði hann sig: Einmitt þetta
sama hafði Sharon sagt, bara
með ofurlítið öðrum oroum:
Það er skrítið nafn, en ég held
að það fari vel, hafði hún sagt.
Hann ygldi sig. Og hann, sem
varla hafði hugsað til Sharon
O’Neil í allan dag. Það var
ekki laust við að hann finndi
til sektartilfinningar. Indæla,
litla Sharon, og ég, sem er að
láta þetta fiðrildi trufla mig.
Hann snéri sér að Tim og
rétti honum höndina.
Sæll, Tim, sagði hann. Sé þig
á morgun.
Sæll, Tim hneigði sig hæ-
versklega fyrir þeim feðgin-
um. Síðan gekk 'hann til dyr-
anna og beið þess, að einhver
opnaði fyrir honum, því dyrn-
ar voru ávallt læstar.
Komdu með mér, sagði Esth-
er. Það kom rykkur á htifuð
svarta Tom, höfuðið riðaði og
vangaskeggið hrisstist smá-
kkrýtilega.
Esther, byrjaði hann.
Esther skríkti og lét sem hún
heyrði ekki til föður síns.
Komdu Pride.
Píjide gekk ;upp öíigann á
eftir :henni._ Hann dróst vilj-
andi dálítið aftur úr og Tim,
sem ekki var enn kominn út,
fylgdi Jþteim *eftjlr spýbjandi
augnaráði. Hann gaf því gæt-
16. DAGUR
ur, hvert Pride ‘horfði, og sá
brátt ástæðuna fyrir því að
Pride gekk ekki samsíða henni.
í hvert skipti, sem unga stúlk-
an steig upp í næsta þrep fyrir
ofan í stiganum, kipptist kjóll-
inn ofurlítið upp og fallegur
ökii kom |í ljós. Tim sá, lað
Pride hafði ekki augun af fót-
ur^im á henni.
Esther var komin upp stig-
ann og snéri sér við á slánni.
Þessa leið, Pride, sagði hún.
Komdu með mér.
Það var eitthvað í rödd henn
ar, þegar hún nefndi nafn
hans, sem gerði Pride óróleg-
an. Hann hélt áfram að ganga
á eftir 'henni upp næstu stiga,
og nú var ástæðan önnur:
Hann vildi hafa næði til þess
að hugleiða, í hverju hann
lægi þessi (falski tónn. Hann
komst að niðurstöðu á auga-
bragði: Stúlka úr hennar stétt
og stöðu gæti eklti með neinu
móti leyft sér >að kalla hann
— óþekktan manninn, skírnar
nafni hans, nema .... Hann
þorði varla að hugsa hugsun-
ina til enda.
Ungfrú Esther, þú kallar
mig Pride. Hvers vegna gerð-
irðu það?
Hún nam staðar og snéri sér
að honum. Fölt, ávalt andlit-
ið bar vott um ítrustu rósemi.
Hvers vegna ekki? spurði
hún kuldalega. Eg kalla Mal-
colm bara .Malcolm. Og ég
kalla Terence skírnarnafni
hans. Hvers vegna skyldi ég þá
ekki kalla þig Pride.
Malcolm, það er víst þjónn-
inn og kjallarameistarinn. Og
Terence er ökumaðurinn. Það
vissíi hann af frásögn gamla
Stan O’Neil. Hann rétti úr sér
frammi fyrir henni og gnæfði
svo hátt, að hún undraðist að
hann skyldi ekki reka sig upp
undir og var þó hátt til iofts.
Eg held, að þú þurfir ekki að
vísa mér á þetta herbergi,
sagði hann hæglátlega.
Og þú getur farið og sagt föð
ur þínum, að ég hafi skipt um
skoðun.
Esther hreyfði sig ekki úr
sporunum. Blá augun stækk-
uðu í fölu andlitinu. Svo hló
hún, iágt og ertnislega.
Þú ert ekki svo líil fyrir þér.
Láttu ekki eins og kjáni. Þú
hefur fengið prýðisgóða stöðu,
skaltu vera viss um. Hérna er
herbergið þitt, og án þess að
líta af honum,_ hrinti hún upp
hurðinni og benti honum inn.
Hann hneigði sig til sam-
þykkis og hún fór inn á undan
honum. Hann litaðist um í her-
berginu hörkulegur og kaldur
á svip.
Esther lei sem snöggvast við
honum. Hláturinn sauð niðri í
henni, þegar hún tók til máls
á nýjan leik.
Gott, ekki satt?
Pride henti hattinum sínum
á borð.
Komdu hingað, stúlka mín.
Hún nálgaðist hann rólega.
Þegar hún var komin nógu
nærri, rétti hann fram hend-
legginn, tók utan um hana og
dró hana að sér.
Ösjálfrátt varð henni á að
hugsa: Hamingjan góða, hvað
hann hlýtur að vera sterkur.
Pride beygði sig fram og leit-
aði eftir kossi. Varir þeirra
mættust. Hann fór sér að engu
óðslega, kyssti hana af ástríðu
og þó varfærnislega og naut
augnabli^kjins | fcíkum mælh
Hún var alls endis varnarlaus
í sterkum örmum hans. Hann
reyndi af ásettu ráði að láta
hana kenna til, gaf gætur að
sársaukadráttum í andliti
hennar. Hún Jvar imeð lokuð
augu. Svo skipti hann um í
mýkt ;og jviðkvæmni, -þar tlil
hann varð var eftirsóttrar
svörunar, heitar varir hennar
þrýstu sér að munni hans, gef -
andi, lofandi og nú aðskildust
þær.
Hún lyfti höndunum afíur
fyrir háls honum, gróf neglurn-
ar í loðinn háls honum:
Pride, hvíslaði hún, ó Pride.
> Þetta 'pr /rjetra hljóð, urr-
aði hann. Segðu það svona. Ö,
Pride, ekki: Komdu hingað,
Pride. Gerðu þetta, Pride.
Hann giiottl harðneskjulega
framan í hana, sá litlaust and
lit og augu, sem voru að fyll-
ast tárum.
Svo geturðu farið, sngði
hann. Segðu þessum Malcoim
að koma upp með vatn, hand-
klæði, sápu og rakáhöld. Segðu
föður þínum að láta mig strax
Mþýðublaðið
fæst á þessum stöðum í Fossvogi og Kópavogi:
Verzluninni Fossvogur, Fossvogi.
Blaðaskýlinu, Kópavogi.
Verzlun Þorsteins Pálssonar, Kópavogi.
Verzl. Þorkels Sigurðssonar, Borgarholtsbr. 20.
Kron, Borgarholtsbraut 19.
Kaupfél. Kópavogs, Álfhólsveg 32.
Kynnið yður ALÞÝÐUBLAÐIÐ og þér munuð sann-
færast um, að án þess megið þér ekki vera. — Hringið
í síma 4900 og pantið blaðið.
Áskrifendur fá blaðið sent innpakkað í framan-
greinar verzlanir, ef þeir óska.
Álþýðublaðið.
wmma
Smurt brauð.
Snittur.
Til í búðinni allan daginn.
Konaið og veljið eða símið.
Síld & Fiskur.
Ora*við£erð?r.
Fljót og góð afgreiðsl*.
GUÐL. GÍSLASON,
Laugavegi 63,
iími'81218.
Smurt brauð
oá snittur.
Nestispakkar.
ódýrast og bezt. Vin-
samlegast pantið með
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargötu í.
Sími 80340.
Köld bor<5 oá
heitur veizlu-
matur.
Síld & Fiskur,
Slysavarnafélags fslanðs
kaupa flestir. Fást hjá
slysavarnadeildum um
land allt. í Rvík í hann-
yrðaverzluninni, Banka-
stræti 6, Verzl. Gunnþór-
unnar Halldórsd. og skrif-
stofu félagsins, Grófin 1.
Aigreidd í sima 4897. —
Heitið á slysavarnafélaglð.
Það bregst ekki.
Nýja sendl-
bílastöðin h.f.
hefur afgreiðsiu í Bæjar-
bílastöðinni í Aðalstræti
16. — Sími 1395.
M inningarsDÍöId
Barnaspítalasjóðs Hringsins
eiru afgreidd í Hannyrða-
verzl. Refill, Aðalstræti 12
(áður verzl. Aug. Svend-
sen), í Verzluninni Victor,
Laugavegi 33, Holts-Apó-
teki.i Langholtsvegi 84,
Verzl. Álfabrekku við Suð-
urlandsbraut, og Þorsteins-
búð, Snorrabraut 61.
Hús og íbúðir
«1 ýmsum stærðum I
bænum, útverfum bæj-
arins og fyrir utan bæ-
inn til sölu. — Höfum
einnig til sölu jarðir,
vélbáta, bifreiðir og
verðbréf.
Nýja fasteignasalan.
Bankastræti 7.
Sími 1518 og kl. 7,30—
8,30 e. h. 81546.
Alþýðublaðinu

6 ~ Alþýðublaöið