Alþýðublaðið - 10.03.1953, Qupperneq 4

i
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ÞriðjucTag’ur 10. marz 1953.
Útgeíandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjóri og ábyrgðarmaður;
Hannibad Valdimarsson. Meðritstjóri: Helgi Sæmundsson,
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Blaðamenn: Loftur Guð-
mundsson og Páll Beck. Auglýsingastjóri: Emma Möller.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902. Auglýsingasími: 4906. Af-
greiðslusimi: 4900. Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8.
Áskriftarverð kr. 15,00 á mán. í lausasölu kr. 1,00
Náðum í vesfri - drepum í austri
Bl aðað í mi nnisbókinni:
Á L í Ð A N D I S T
bndirhoðin á fisksölumarkaðin-
um í Bandaríkjunum . =. Framboð -
in og stjórnmálaviðhorfið í dag ..,
Samvinnuhreyfingin og jafnaðar-
stefnan - kálgarður og hújörð . . .
sýslu og er því ssnnilegt, að frækilegan sigur í prófkosn-
framboð hans mæiist vel fyr-
ir. Sjálfstæðismenn óttast, að
EINS og kunnugt er, standa
Rússland og leppríki þess
fremst allra þjóða í vígbúnaði.
Hvergi í heiminum er her-
skyldutíminn jafn langur og
þar, hvergi er hermennskan
vegsömuð eins og þar, og
hvergi horfir nokkur þjóð eins
dáleidd í blindri tilbeiðslu upp
á her sinn eins og rússneska
þjóðin upp á rauða herinn.
Hér á landi þykjast komm-
únistar hins vegar vera miklir
friðarsinnar. Segjast fordæma
vopnavald, hafa viðbjóð á her
og hemaði og eiga ekki eins
Ijót orð yfir neitt ein3 og vjg-
búnað Ameríkumanna. Hins
vegar era oft langar greinar í
Þjóðviljanum um fórnfýsi og
ættjarðarást rússneskra þegna,
sem öllu vilja fórna til varnar
föðurlandi sínu. Og ávöxtur
þessara fögru dyggða er svo
hinn dýrðlegi og ósigrandi
rauði her.
Óneitanlega er heldur erfitt
að finna samhengið í afstöðu
slíkra friðarsinna, sem veg-
sama her og hervæðingu í
austri, en afneita og fordæma
her. og hermennsku í vestri.
En samt virðast vera þús-
undir manna hér á landi, sem
telja ekkert athugavert við
þetta. Og taka friðarhjal þeirra
sem góða og gilda vöru.
Það hefur margur orðið höfð
Inu styttri í Rússlandi og lepp-
ríkjum þess á vetrinum, sem
iiú er að líða. Fregnirnar af
því hafa ekki verið vefengdar
af neinum. Kommúnistaleið-
togar, sem voru dáðir og dýrk-
aðir um gervallan heim til
skamms tíma, urðu á svip-
stundu svikarar, og var þá ekk-
ert eðlilegra en að þeir fengju
að enda líf sitt í snörunni.
Lseknar, sem um langa hríð
höfðu notið mikils álits sem
vísindamenn, voru allt í einu
orðnir glæpamenn, sem á hinn
svívirðilegasta hátt misnotuðu
aðstöðu sín*. til að drepa ýmsa
æðstu menn Sovétríkjanna.
Auðvitað varð að binda
skjótan endi á líf þeirra. Og
það góða blað Þjóðviljinn átti
ekkert samúðarorð út af afdrif
um þeirra. Það var alveg eins
og hjá Magnúsi sálarháska:
„Engin miskunn, lambið gott.“
Þessir læknar voru bara gyð-
ingahundar og gerspilltir
glæpamenn, sem sjálfsagt var
að afmá af jörðunni með sem
allra skjótustum .hætti.
En svo voru Rósenberghjón-
in ákærð fyrir atórnnjósnir, og
skyldu dæmd til dauða vestur
í Ameríku. Og fyrst það var
þar, var ekki að sökum að
spyrja. Þá komust allar góðar
tilfinningar íslenzkra komm-
únista í uppnám, og hefur þó
enginn fslendingur aðstöðu til
að vita, hvort þau vroru sek eða
saklaus. Dag eftir dag og viku
eftir viku lýsti Þjóðviljinn því
ægilega réttarmorði, sem
þarna stæði til að fremja. Og í
jafn marga daga og vikur bað
hann þessum góðu hjónum lífs
og griða.
Þá var það, sem Frjáls þjóð
hitti naglann einu sinni á höf-
uðið og sagði, að kjörorð kom-
múnista virtist vera þetta: Náð
um í vestri, en drepum í austri.
Að þessu hefur oft verið bros
að síðan, af því að það sýnir í
einni sjónhendingu, hvernig
viðhorf kommúnista eru til
sams 'konar mála aðeins eftir
bví, hvort þau gerast austur í
Rússlandi eða vestur í Amer-
íku.
En getur það verið. að ís-
lenzkt fólk með fulla skvnsemi
og ótruflað taugakerfi sjái ekki
og skilii hversu skemmtilega
vitlaus þessi sífelldi ríísöngur
kommúnista er í hverju máli?
ALÞÝÐUBLAÐIÐ birti á
dögunum stórath.yglisverða
gTein um undirboð íslehzkra
aðila á fisfcsclumarkaðinum í
Bandarikjunum. Upplýsingar
þessar hafa vakið mikla at-
hygli. Hér virðist vera að end-
urtaka sig hörmuleg saga frá
árunum fyrir síðari heims-
styrjöldiná. Þjóðin hafði gert
sér vonir um, að til slíks kæmi
ekki eins og afurðasölumólum
okkar á nú að vera háttað. En
hættan virðist ekki aðeins fyr-
ir hendi. Undirboðin eru bvrj-
uð með háskalegum afleiðing-
um.
Þráskák í dylgjum.
MORGUNBLAÐIÐ gat um
þessar upplýsingar Alþýðu-
blaðsins skömmu eftir að þær
urðu heyrinkunnar. Notaði það
tækifærið til að inna eftir því,
hvort aðstandendum hans sé
það kunnugt, hverjlr hafi stofn
að til undirboðanna í Banda-
rikjunum. Þeirri fyrirspum
mun Timinn ekki hafa svarað.
Mól þetta er miklu stærra og
alvarlegra en svo, að það eigi
að verða þráskák í dylgjum
milli málgagna stjómarflokk-
anna. Morgunblaðið hefur áreið >
anlega aðstöðu til að rekja
sögu þess og segja allan sann-
leikann, ef það vill. Þar eru
hæg heimatökin. En Morgun-
blaðið velur ekki þann kost.
Hins vegar dylgjar það um við-
horf málsins í tilefni af unp-
Iýsingum Alþýðublaðsins. Slíku
og þvílíku verður ekki unað.
Morgunblaðinu er sæmst að
krefja vini sína í hópi fisk-
útflytjendanna sagna og gera
málinu skil. Veit |iað til þess,
að einhverjir ónafngreindir að-
ilar. sem Tíminn ber fyrir
brjósr*i, hafi gerzt sekir um
undirboð á fisksölumarkaðin-
um í Bandaríkjunmn? Þjóðin á
kröfurégt á því, að slíkri spum
ingu sé svarað.
Og svo er það Tíminn. Hann
er annað aðalmálsagn ríkis-
stjórnarinnar og ætti að geta
aflað sér greinargóðra uoplvs-
inga um fi=ksöluna í Banda-
ríkjunum. Er til of mikils
mælzt, að hann geri skyldu
sína?
Jörundur ðg Bjarni.
UM ÞESSAR MUNDIR er
verið að ganga frá framboðum
stjórnmálaiflokkanna í hinum
■<'rnoru kíördæmum landsins.
Ber í þv' ---’--- ” ---Ft t'.l
tíðinda að tjaldabaki. Hér vero
ur að bessu sinni aðeins fátt
eitt talið.
Jörundur Brynjólfsson verð-
ur áfram í efsta sæti á lisþa
Framsóknarflokksins í Árnes-
sýslu, en Hilmar Stefánsson
bankastióri skipar annað sæt-
ið. Fjölmargir Framsóknar-
menn £ sýsjunni una þó stór-
illa framboði Jörundar. Vildu
þeir senda Bjarna á Laugar-
vatni á þing, en fengu því ekki
ráðið fyrir ofríki nokksforust-
unnar í Reykjavík. Jörundur
naut hins vegar fulltingis henn
ar og reýndist að auki slyngur
í samskiptum við forustumenn
flokksins lieima í héraði eins
og fyrri daginn, enda góður
reikningsmaður og víðlesinn í
Islendingasögum.
Hilmar Stefánsson nýtur per
sónulegra vinsælda í Árnes-
fylgi Eirífcs heitins Einarsson-
ar heimtist illa til að kjósa Sig
urð Óla Ólafsson.
Kvíði og vlssa.
FRAMSÓKNARFLOKKUR-
INN mun tefla fram öllum frá-
farandi þingmönnum sínum.
Tillaga um að bjóða Rannveigu
Þorsteinsdóttur fram úti á
landi til að lóta hana falla
,,heiðarlega“ nær ekki fram að
ganga. Rannveig á að reyna
aftur í höfuðstaðnum — upp á
óvon!
Foringjalið Framsóknar-
flokksins í Reykjavík bauð
Snæfellingum Hanues Jónsson
félagsfræðing sem frambjóð-
anda eftir að Lúðv’k Kristjáns
son neitaði að gefa kost á sér,
en Snæfellingar þökkuðu gott
boð. Þá var reynt að fá Hann-
es samþykktan sem frambjóð-
anda í Gullbringu- og Kjósar-
sýslu *— með sama árangrL
Hannes Pálsson verður í kjöri
í Aus/nr-Húnavatnssvslu. Helgi
Benediktsson kvað afhuga
framboði í Vestmannaeyjum,
enda önnum kafinn.
Framsóknarmenn kvíða mjög
úrslitunum í Vestur-Skaftafells
sýslu og Dala<cýslu, enda hefur
verið mjótt á mununum þar
undanfarið. Friðjón Þóröarson
verður frambjóðandi Sjálfstæð
isflokksins í Dalasýslu eftir
SÓLÍD
Frakkar
rneð hinu heimsþekkta
Weliington-sniði, nýkomnir.
Gefjun-Iðunn
Kirkju stræti.
......................
mgu, þar sem Kristjón Krist-
jónsson var keppinautur hans.
Um. kosninguna í Reykjavík
gera Framsóknarmenn sér eng
ar vonir. Þar bíða þeir þess
eins að sjá, hvað fall Rann-
veigar verður mikið.
Vöðvarýrnun.
KOMMÚNISTAFLOKKUR-
INN bíður dómsins, hnípinn og
vonlítill. Hann þjáist af ólækn-
andi pólitrskri vöðvarýrnun og
skelfur af ótta við skuggann
sinn.
-Ákveðið hefur verið, að Stein
grímur Aðalsteinsson verði
j ekki í framboði. Björn Jónsson
kemur í hans stað sem fram-
bjóðandi flokksins á Akureyri
og þykir þó ekki sigurstrang-
legur. Áki Jalcobsson sætir
sennilega sömu örlögum og
Steingrímur. Flokkurinn á
Siglufirði sakar Áka um fyrir-
sjáanlegt fvlgistap og vill bjóða
Gunnar Jóhannsson fram, en
Þóroddur Guðmundsson mun
einnig hafa augastað á tæki-
færinu, því að frambjóðandinn
á Siglufirði getur gert sér
nokkra von um uppbótarsæti.
Flokkurinn í Vestmannaeyjum
er ófús að fallast á Inva R.
Helgason sem frambjóðanda
og álítur sýnu meira góðverk
að reyna að flev+a Jóni Rafns-
syni á bintr. Loks er framboðið
í Reykiavík mikið vandamál
fvrir kommúnista. Eftirmaður
Sigfúsar beitins Sigurhjartar-
sonar fyrirfinnst enginn.
Andlegt heilsufar kommún-
istaflokksins sést bezt á því,
að Þjóðviliinn er sð minmsta
ko^t.i helminpi leiðinlegri eftir
að hann stækkaði úr átta blað-
síðum í tólf.
S&mvaxnEr tvíburar
SJÁLFSTÆÐISFLOKKUR-
INN hefur tilkynnt fiest fram-
boð af stjórnmálafiokkunum.
Fráfarandi þingmenn hans úti
á j andi munu aill'ir Verða jí
kjöri í sumar nema Þorsteinn
Þorsteinsson. Enn er allt í ó-
Vissu um lilsta flokfcsins í
Reykjavík og hver þöndin upp
á móti annarri undir auglýsing
unni frægu: Stétt með stétt.
Forustumenn Sjálfsfæðis-
flokksins munu gera <sér í bug-
arlund, að flokkur þeirra geti
sums staðar unnið á í kosning-
uniun j' sumar á kostnáð Fram-
sóknarflokksins. Rök þeirrar
ályktunar munu þaíi, að Fram
sóknarflokkurinn nafi valdið
kjósendum ;meiri vonbrigðum
en íhaldið. Þetta er heldur ekki
fjarri sanni. Hingað til hafa
margir áít bágt ineð að trúa
því, að Framsóknarflokkurinn
og íhaldið væru nátengdir eins
og samvaxnir tvíbuvar. En mt
(Frh. á 7. síðu.) J
Almennan félagsfund
heldur FUJ í Reykjavik í kvöld kl. 8,30 i A!_
þýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Fundarefni:
1. Kvikmynd sýnd.
2. Starf og stefna Alþýðuflokksins: Benedikt
Gröndal, varaformaður flokksins. — Frjáls-
ar umræður á eftir.
3. Félagsmál. — Almennar umræður.
Félagar eru eindregið hvattir til a'ð mæta vel og
stundvíslega.
Stjórnin.
Útbreiðið Alþyðublaðið