Alþýðublaðið - 16.01.1954, Síða 7

Laugaidagur Ui, janúar 1954
ALÞÝÐUBLAÐiÐ
SS&SS53SS&SSSSSSB
||
s
s
\
s
s
s
s
s
s
*
|N ý k o m i ð:
Sængurvera-
damask
140 cm. breitt, rósótt á
kr. 3Í,00 óg 25,90 metr.
H.Toft
^ ákólavbrðustíg 8 Sími Í035 S
flugvélar, en var þá leitarflug
Slysavarnadeiidín
KOPTINN fór austur undir
eirss og viðlit var að senda
hann. Koptar þola ekki mis-
vind, en mjög misvindasamt
var þegar slysið varð, og eins
næstu dægur. Svo mjög var
reynt að koma koptanum við,
að þeir, sem voru með hann,
séttu sig hvað eftir annað í
Hfina lífsShættu. Þá ságði
Björn, að af hálfu íslenzkra að-
ila hefði bókstaflega allt verið
gert, sem unnt vár.
Hannes á horninu.
bakka 25 ára
slysa-
á Eyr-
immmmmmmmmmm m mmmm m m wn mnn mmmm'm »•*•••
IHerðatré
góðár og va’ndaðar
tegundir.
Geysir hf.
Fatadeildin.
imutiuiMiiiawc
Es^sssssssasssssc
Frá ‘
útsölunni
S
s
s
s
s
s
^Tökúm frám:
*• Baðmullar
^ Kvenpeysur á kr. 36,00
V : Barnapeysur á kr. 25,00
S
s
V
S'
.V
s
I
V
s
%
s
s
s
Barnapéysúr, stútterma áý
kr. 12,00
kr. 20,00
^Kven og unglingabuxur i
^Barna samfestingar á
S :
S
V'.
s
s
s
«s«2
kr. 20,00 og 12,00
H. Toft
Skólavörðustíg 8.
Útlendir
Kveninniskór
Barnainniskór
Karlmannainttiskó r
Gúmmístígvél
barna og unglinga.
BarnabomSur
Skóverzlun
°éturs Andréssonar
Frámnesvegi 2
Sími 3962
urvera
\damask
frá kr. 24,95.
ÞURRKUDREGILL
frá kr. 6,95 m.
D.M.C.-TVINNI.
Sími 81945.
Hannes
Framhald
bominu.
if 3. síðu.
ings. Ameríkumenn á flugvell-
inum brugðu svo fljótt við þeg
ar slysið varð, að fljótar var
ekki hægt að bregða við. Flug-
vél var send samstundis og
háetti að heyrast í flugvélinni,
og fór sú flugvél strax svo
nærri slysstaðnum, að þáð rugl
aði fólk, sem hélt að það hefði J
heyrt og séð til hinnar týndu _
Framhald ai 5. síðu.
vinnuleysi meðal vérkainunna
við Hornafjörð, áð ekki verða
þar erle-ndir menn við störf,
sem íslendingar gætu unnið, að
líkur eru til, að þar verði þörf
fyrir aðflutt vinnuafl; sem þó
er vafasamt að fáist, hema taka
það frá framleiðslustöríum ana
ars staðar á landinu.
ÍNNLEND VERKSMIDJA í
UNDIRBÚNINGI.
Hvers vegna andstaða gégn
gagnlegri tilráun?
Ýmsum kemur það undái lega
fyrir sjónir, að Alþýðublaðiö
skuli hafa tekið forustu í því,
áð ófrægja þá tílraun, sem varn
aiiiðið hefur ákvéðið að gera
hér á landi með byggingaað-
ferð, sem til þessa hefur verið
hér óþekkt. Blaðinu er þó kunn
ugt um, að ef sú tilraun þykir
gefast vel, er fyrirhugað og að
því stefnt, að hér ií landinu rísi
verksmiðja, er framleiði fvrjr
lándsrrienn Sem fjölbreyttasta
lilúti í hverskonar byggingar
úr innlendu efni með íslenzku
vinnuafli. Mætti slíkt verða,
hlyti blað alþýðunnar að fagna
því, ef unnt yrði að reisa betri
og ödýrari hús á skemmri tíma
en áður. En búi blaðið yfir
þeirri þekkingu, að það telji sig
hafa aðstöðu til að fordæmá um
rædda byggingar aðferð, væri
gagnlegt að slíkt kæmi fram,
áður en lengra er haldið.
INNFLUTNINGUR TILBÚ-
INNA STÁLHÚSA
IIví er bó þagað um bann?
Annars er það töluvert skrítið
fyrirbrigði, sem gjarna má
bendá á áð síðustu, áð þegar hér
stjóinin ákveður, með sam-
þykki íslenzkra yfirvalda, að
nöta í nokkra skúra á tveim
landshornum byggingarefni,
sem ekki hefur áður tíðkast hér,
skuli fjöldi blaða rjúka upp til
handa og fóta og sum þéirra
nærri því stimpla þá verkalýðs.
þö.ðla, sem og landráða- pg fjár
plógsmenn, sem eitthvað koma
þar við sögu, en sömu blöð hafa
ekkert við það að atlíuga, þótt
flutt hafi verið inn í landið á
vegum sömu herstjórnar márg
fallt meira magn af tiibúnum
stálhúsum, sem þó má gera ráð
fyrir, að minni vinna sé við að
setja saman, en holle'nsku flek
ana, og venjuleg steinsteypt
hús í mörgum tilfellum verið
æskilegri en stálhúsin, vegna
betri endingar.
í allri vinsemd væri því hur
dómsr.'kt, að_ fá fram rök ein-
hverra hi nna ágs \ i blaða fyrir
mismunandi afstöðu þeirra til
innflutnings tilbúinna húsa á
vegum hersins, eftir því ur
hyaða efni þau eru gerð.
Kristjón Kristjónsson.
AFMÆLISHÁTÍÐ
varnafélágsins Bjargar
arbakka var haldin um áramót-
in. Fulltrúi Slýsavarnafélag's
íslands, Henry Hálfdansson
skrifstofustj'óri, var meðal sam
komugesta. Til skemmtunar
var kvikmýnd, leikþáttur,
ræðdhöld og söngur.
Stofnandi og fyrsti fórmáður
félagsiris vár Þorléifur Guð-
mundsson alþingismaður frá
Háeyri. Afmáslishófinu stýrði
núveraridi formaður félagsins,
Guðlaugur Eggertsson verka-
maðrir. Starfsemi Bjárgar hef-
ur á undanförnum árúrri Verið
með ágætúm. Hefur félagið
beitt sér fyrir ýmsum umbót-
um á sviði slysavarna á Evrar-
bakka og tekið drjúgan þátt í
öflun fjár til slýsavarna.
Hina dugmiklu starfsemi fé-
lagsins ' á undanförnum árum
má fyrst og fremst þakka hin-
um ötula formarini bess. Guð-
la-ugi Éggerts'syni, sém með al-
úð og ósérþlægni hefur fórnað
virinu og f jármunum í þágu fé-
iagsins,
Alþýðuþlaðíð óskar félaginu
og Guðlaugi fórmanni þess til
hamingju méð þetta merkisaf-
máéli.
Eyðsla og sukk
Frh. af 1. síðu.
aðra hækkun, sem nam 58%.
Með þessu móti sótti hita-
veitan 8 milljónir ofan í vasa
gjaldendanna í viðbót við ’
það, sem gjáldskráin gerði I
ráð fyrir 1949.
17 MILLJ. HÆKKUN
RAFMAGNSGJALDA
Ráímagnsveita Reykjavíkur
xúðhafði sams konar vinnu-
brögð. Hún hækkaði gjald-
skrána tvisvar á kjörtímabil-
inu, í fyrra sinnið um 48%
í seinna skiptið um full 3i
Með þessum ráðstöfunum á-
skotnuðust henni 17 milljóna
viðbótartekjur úr vosúm Reyk-
víkinga.
STRÆTISVAGNAGJÖLD
TVÖFALDAST
Strætisvagriar Reykjavíkur
máttu heldur ekki verða eftir-
bátar. Þar hafa gjöldin verið
tvöfölduð, og þannig sóttar 5
miiljón króna viðbótartekjur
aðallega í vasa þeirra, sem í út
hverfunum búa.
Fasteignagjöld til bæjarins
hafa Verið þrefölduð á kjör-
tímabilinu og hafnsögugjöldin
tvöfölduð.
og
m
EINKENNILEG AÐSTOD
Éinnig voru sandur og möl
til bygginga hækkuð þrisvár
sinnum á þremur árum, alls
því að skuldir bæjarins hafa
fyllilega tvöfaldazt, vöru 24,5
millj. kr. i byrjun kjörtíma-
bils, cn 49 millj. í árslok
1952. Áuk þess höfðu lausa-
skuldir að uppbæð 15 millj.
ltr. safnazt á þcssu tímabili.
Að því er vaxlabyrðina snerfc
ir, hefur luin röskléga ellefu
faldazt á kjörtúnabilihu, var
53 þús., eh fer hú komih upp
í 600 þús. Bezta sönnunin,
hvernig fjárhagur Jtvíkur
stóð á miðju kjörtimábilinu,
er svo hin alræmdá og éin-
stæða aúkaniðúrjöfnun, séni
reykvískir gjaldendur féngti
á sig, cn aldrei hefur verið
beitt fyrr né síðar i nokkru
bæjarfélagi á landinu.
DYGGÐ ÍHALDSINS
ER EYÐSLA
Þannig sézt, að taumlaust
sukk og botnlaus eyðsla eru
höfuðdyggðir ihaldsiris í Reykjá
vík, og öllu er bessit haldið uppi
á kostnað bórgararina, sem
framlengt hafa völd þess yfir
Reykjavík í 30 ár.
Áuðveld aðferð fil að
MÁLASKÓLINN Mímir,
Túngötu 5, hefur tekið upp
nýja og einfaldari aðferð við
kennslu tungumáia en áður
hefur verið viðhöfð hér á laridi.
Það eru þeir Halldór Dungal
og Einar Pálsson leikari, sem
stjórna skólanum og kenna
málin.
Megináiherzla er lögð á það
að kenna að tala málín, en ekld
hugsað eins mikið um heima-
nám eða málfræðisíagl. Nem-
endum er frá upphafi gerð
grein fvrir mismun á eðli og
hljóm íslenzku og lúns erlenda
máls. Kennslan fer að lang-
mestu leyti fram á hinu er-
lenda máli. Málfræðikennslan
er nær einvörðungu með dæm-
mn úr hinu lifandi máli, þann-
ig að nerriáridinn iærir bygg-
Framhald af 8. siðu.
HLUTUR ÍSLANDS BETRI
Það er viðurkennt í blaðiuu,
að ísland háfi allar líkur til a6
vinna í Haag, sé iitið á málið
frá hlutlausu sjónarmiði. Það
sé því ekki rétt af Bretum að
fara í mál. Þeir hafi auk þess
tuw 100%. Er það alleinkerini slæma reynslu af máli Norð-
leg ,,aðstoð“ við þá, sem eru nianna.
LÖNDUNÁRDEÍLAN
Ekki telur tímaritið neinar
líkur fyrir breytingum á .lÖnd-
unarbanninu, jafnvel þótt ís-
land hefði betur í Haag.
Stjórn íbaldsmanna í Eng-
laridi væri ekki líkleg til að
sem beita hér í löndunarbanninu.
Hið frjálsa framtak væri íátið
að basla við að byggja yfir
sig og sína af litlum efnum.
INNHEIMTÁ
GÁNGSTÉTTÁGJALDA
Þá vildi bæjarstjórnáríhald-
ið ekki láta hið unga lýðveldi
eiga néitt hjá skattþegnunum
því að gangstéttágjöld,
ekki höfðu verið innhéimt ár-
um saman, voru allt í einu inn ’ eiga sig. Útgerðarmenn í Eng-
heimt mörg ár aftur fyrir sig, lúndi mundu ekki ótilnéyddir
eða allt fram til stofnárs lýð-. breyta sinni afstöðu.
veldisins 1944. — Þannig varð
aurað saman 700 þúsundum.
LEIGA GARÐLANDA
NÍFALDAST
VILJA EFTIRGJOF
Greininni lýkur með því, að
endurtaka það, að ekki verði
Um neina lausn að ræða néma
En e. t. v. sýnir hækkunin gefið verði eitthvað eftir áf
á leigu garðlandanna þó hálfu íslendinga. Og virðasfe
allra bezt natni bæjarstjórn- þvl' Bretar ekki enn hafa fylli-
aríhaldsins við að plokka af iega áttað sig á því, að ístend-
smælingýunúm, og að litlu ingar ætía ekki að slaka til.
verður Vöggur féginn, þcgar
mn innheimtu skatta er að
ræða — því að lciga garð-
landanna var rumlega NÍ-
FÖLDUÐ. Hækkuð úr 22 000
krónum í 200 000.
Þannig mætti lengi telja',
dæmi óhófseyðslunnar. En hef-
í FRAMHALDI af frásögn
um gjöf þá, er herra Louis
Fogíht forstjóri í Kauþmanna-
‘höfn gaf Listasafni rikisins skal
I það tekið fram, sem þá láðist
að geta, að Gísli Sveinsson fyrr
verandi sendiherra í Osló hafði
ingu málsins ósjá'.frátt og án ur þá Reykjavíkurbær ekki í fyrstur Islendinga meðalgöngu
Alþýðubiaðinu
þess að eyða miklum tíma í að
læra þurrar málfræðireglur.
Nemandinn er látinn tala hið
erlenda mál alla kennslustund-
ina og stöðugt leiðréttur og lát
inn endurtaka setningar þar til
þær eru rétt sagðar. Kennarinn
ies textann réttan áður en nem
andinn er látinn bera hann
fram. Setningum 'er velt þann-
ig fram og aftur, að setningá-
skipun og sérstök einkenni mál
fræðinnar festist óafvitandi í
niinr.i riemandans óg verði hon
um tiltækar í notkun.
Yfirleitt er hér fylgt þeim
reglum, sem barnrð fylgir við
að læra sitt móðumál án nokk-
urrar skólagöngu. Hér er tví-
mælalaust rétt að farið, að
minnsta kosti fyrir alla þá,
sem viiia fyrst og íremst læra
mál til bess að geta talað þau
og lesið.
Máiáskólinn Mímir er vjn
þéssar mundir að efna til nám-
skeiða í ensku, þýzku og
frönsku, og verður þessum að-
férðum beitt við kennsluna.
borgað niður skuldlr sínar, létt málið milli gefandans og
á vaxtabvrðinni og bætt hag, Listasafnsms, svo sem hann
6 ! hafði áður gert í sendiherratíð
sinni, er safninu barst gjöf frá
Ragnari Moltzau útgérðarstjóra
í Osló.
Listasáfn ríkisins kann Gísla
Sveinssyni þakkir fyrir áhuga
hans á málum þess.
sinn með allri þessari miskunn-
arlausu fjárplógsstarfsemi og
skattahækkunum ?
EN SAMT TVÖFALDAST
SKULDIRNAR
I»aá er nú eitthvað annað.
• •
Oryggisgleraugu fyrir
VERZLUNIN Ahöld hefur
nú á boðstólum gleraugu handa
bifréiðastjórum til að verjást
blindu áf völdum olbirtu. Eru
gleraugu þésSi framléidd í Sví-
þjóð.
Mörg 'Slys verða þannig, að
b'ífreiðarstjórinn fær ofbirtu í
augun og sér ekki til að stjórna
bifreiðinni. Hafá menn hlotið
dóma h'ér á landi fyrir að
stoppa ekki, er þeir blinduðust,
heldur keyra áfram blindaðir
og valda slysi.
Gleraugu hafa nú verið fram
leidd í Sviþjöð til að verja bif-
reiðarstjóra ofbirtu. Er hsegt
að smeygja í umgjorðiiiai
þrenns köhar dokicUm plasi-
plötum. Ein tegundin er ætluð
til að verjast ljósum bifreiðar,
sem kemur á móti, ein til aÖ
verjást söl lágt á lofti og þriðja
til að várjast sól, er endurspegl
ast óþægilega af vélarhúsinu.
SlysaramaféliVgiu í Svíþjóö
hafa mælt með notkun glér-
augnanná Jxár. Ser fást þáu
eins og áður segir í verzhininni
Áhöid.