Alþýðublaðið - 14.09.1954, Qupperneq 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjuilagur 14. sept. 1954.
Kosmngaspjal!
Framhaia aí 5. síðu.
má ,sjá verkamann, sem sýnir
■konu sinni nokkrar krónur, er
[hann telur úr launaumslagi
eínu, en fyrir neðan myndina
stendur: „Meira varð ekki eft-
ir“. „Skattarnir verða að
lækka“, segja hægrimenn, og
hafa það kjörorð sitt í þessum
lcosningum. „Réttlát skatta-
og launalög!“ segja alþýðu-
flokksmenn,. og láta sér það
íiægja. „Elragið úr vígbúnað-
inum — lækkið skatt£na“ er
slagorðið, sem kommúnistar
álíta sér vænlegast til fylgis
í kosningunum.
'Og almenningur spyr, hvern
ig á' því standi, að skattarnir
skuli aldrei iækka. enda þótt
allir fiokkar séu„ sammála um
Jaað fyrir hverjar kosningar.
Honum. skilst ekki. að. skatta-
álagningin er ekki aðeins fram
Scvæmd í.því skyni að afla fjár
til reksturs þess opinbera og
standa straum af kostnaði ým-
íssá félaesmálalegra fram-
kvæmda, heldur eru skattarnir
fyrst og fremst einskonar auð
jöfnun. Wiefors, fyrrverandi
fiármálaráðherra komst einu
sinni þannig að orði, ,,að þeg-
ar allir væru orðnir jafn fá-
tækir. yrði fátæktin léttbær-
ari“. Það |r gott útlit með, að
gvo fari áður en langtum líð-
iir.
Borgaralegu flokkarnir höfðu
reist kosningahöll eina mikla
á háum stoðum skattalækkana.
Sböld fjármálaráðherra gerði
f>eim hinsvegar þann ógreiða,
að fella stoðirnar undan höll
þessari í blaðaviðtali þann 17.
ágúst síðastliðinn. Hann kvað
ríkisstjórnina hafa í hyggju að
lækka skattana um aðeins 10%
'pg hafði þó þann fyrirvara, að
Slík lækkun yrði því aðeins
íframkvæmd, að afkoma yrði
’ jafn góð og að undanförnu. Og
iað síðustu bætti hann gráu of-
jan á svart með því að lýsa
yíir því, að slík ákvörðun yrði
ekki tekin fyrr en á ríkisþingi
1956, — en það ár fara líka
fram kosningar.
Síðan kosningabaráttan hófst,
■hefur hver sunnudagur verið
.rækilega notaður til funda-
halda og áróðursstarfsemi. Þess
.utan hafa farið fram útvarps-
;umræður, meðal annrs hafa
flokksforingiarnir haft þar
hyer sitt kvöld til umrá 'i, og
hafa þeir boðið fulltrúum . inna
flokkar.na þátttöku í umræS-
unum. svo að nóg hefur verið
að gera. Ekki verður neinu
með líkindum spáð um kosn-
ingaúrslitin. Þó gengur maður
þess ekki dulinn. að stjórnar-
samvinna alþýðuflokks- og
bændaflokksmanna hefur gert
marga, er áður fylgdu bænda-
flokknum, honum fráhverfa.
Er þá nokkur ástæða til að
ætla, að hægrimenn fái eit.t-
hvað af þeim atkvæðum. Án
efa mun þjóðflokkurinn auka
enn fylgi sitt; hann ræður yfir
miklum áróðursblaðakosti, og
enda þótt afstaða hans til land-
búnaSa'rmála sæti gagnrýni, eru
kröfur hans um aukið réttar-
oryggi líklegar til að afla hon
xim fylgis. Alþýðuflokkurinn
tapar sennilega nokkru fylgi,
en vart svo, að þess gæti til
muna. Kommúnistarnir munu
berjast sem óðir, en bíða samt
mikinn óágur.
Mikill áhugi er fyrir þess-
'um kosningum, og ?,róðurinn
færist síféJlt í aukana. Veðrið
hefur þó þegar allt kemur til
alls. mest áhrif á bátttökuna.
og allir vona, að bað verði gott
þann 19. september.
Niéls Erik Kers.
S. Franke:
45. DAGUR.
þessa hvítu og fallegu hendi í
sína og þrýsta á hana heitum
kossi, en hún þorir það ekki, því
hvernig myndi þessi f/na kona
f>regðast við því?
Þær standa eitt augnablik
andspænis hvor annarri, hin
hvíta og hin brúna, og sálir
þeirra reyna að <nú sambandi
sín á milli, en þeim er það um
megn, því að á milli þeirra
stendur Terwinden og allt það,
Til þíns túan pá?
Það er í því fólgin mikil
áreynsla fyrir systir Grétu að
bera fram þessa spurningu.
Hún skilur eiginlega ekkert í
því, að hún skuli gerast svona
nærgöngul við stúlkuna um
ernkamál hennar. Því er hún
%
að þessu? Hún er búin að vinna
sitt verk fyrir þessa stúlku.
Hún hefur sinnt henni af þeirri
alúð og þeim kærleika, sem
henni er svo eigmlegt,
lengra þurfti hún ekki að j Það er líka á milli þeirra sá
ganga. Hér er hún til þess að ' múr, sem aðskilur vestrið frá
binda um sár og styðja þreytt austrinu, múr, sem systir Gréta
höfuð, en um þá sem hún hefur j á stundum hefur reynt að
veitt heilsuna á ný, á hún ekki j brj.óta niður, en ávallt árangurs-
að láta sig varða framar, eftir Jaust.
og (sem eftir það hefur skeð.
Hún stendur annars vegar við
þennan múr, en Sarína hinum
megin.
Hvaða hjálp getur systir
Gréta veitt þessari stúlku,
þegar allt kemur til alls?
að þeir eru heilbrigðir orðnir.
Það er ekki hennar hlutverk.
Og hvernig ætti hún svo sem,
þótt hún vildi, að linna sálar-
kvalir Sarfnu? Og hvað veit
hún yfirleitt um það, hvaða
tilfinningar hrærast í brjósti
þessarar litlu stúlku, sem segist
ekki vilja fara til þorpsins, þar
sem fólkið hennar býr?
Nei, segir Sarína. Heldur fer
ég aftúr til herbúðanna.
Systir Gréta sér hvernig það
koma höi-kudrættir kring am
munninn hennar litla, þegar
hún gerir það upp við sig, að
þrátt fyrir allt vilji hún -heldur
fara til hérbúðanna heldur en
til fólksins s'íns. Hverju megnar
hún hér? ;;.é
Og hvers vegna leikur henni
svo hugur á að hjálpa þessari j ^ stórra fórna
stúlku meira en hun hefur Hinn ung. ^ ^ ^
þegar ger íyndislega brúður hans, Adeh,
1 undirmeðvitund hennar , yoru fyrgtu; gíðan haf& fu
bregður fyrir andliti Terwmd-, Qg hu,ndruð fallið fyrir hinum
ens læknis. I svarta dauða, og það ríkir
Hún sér fyrir sér svalir. Það hvarvetna mikn sorg
er milt kvöld og hún kemur j Jafnvel bcrnin tala lágt, og
^vænt í heimsókn til læknis- það hví]ir einhver hátíðleiki
ins; og um leið og hún stígur yfir lei,k þeirra
fram á svalirnar, læðist lítil- j Það hv;]ir angurværð yfir
javönsk stúika fram hjá ■henni, (kampungnum, jafnvil þóti'
til þess að hún geti verið í ein- sþ]in S<kfni g]att og geislar heirn
ar séu hæfilega heitir.
Sai'ína röltir eftir veginum
fi á sjúkrhusinu. Hun ‘er með ( hverfinu líf,
svolítinn böggul undir hend-
inni. Vegurinn er fyrst breiður;
svo mjókkar hann eftir pví sem
nær dregur kampúngaþyrping-
unni í úthverfi bæjarins.
Meðfram stígnum eru lim-
gerði utan um lóðabletti; innan
við þau leika sér nakin, brún
'börn.
nema, ef eitt orð skyldi við og
við hrjóta af vörum hennar,
orð, sem hún skildi; Ma sagði
svo rnargt, sem enginn skildi,
og.það kæmi engum að gagni
að nema orð og hafa eftir, sem
hann ekki skildi.
Það býr svo margt í brjósti
Sarínu, sem hún þarf að segja
einhverjum, sem ekki spyr en
þó skilur; einhverjum, sem ekki
lítilsvirðir, heldur klappar
manni vingjarnlega og skiln-
ingsríkt á hendurnar, Ein-
hverjum, sem sjálfur hefur ef
til vill legið á sjúkrahúsi og
hvítur læknir og hvít systir
hafa stundað af alúð og' nær-
gætni.
En hús Ma er tómt.
Þarna standa þeir á gólfinu
eða hanga eins og viðundur á
veggjunum, pottarnir hennar,
kopparnir og kirnurnar, sem
hún notaði til meðalagerðar-
innar baleh-balehinn hennar er
líka a sínum stað, en Ma er
hér ekki til þess að gefa um-
■ Það er fátt fólk á ferli og
kyrrð og ró umhverfis h'úsin,
því hin svarta sýki hefur kraf-
Þarna hangir sprungni speg
illinn hennar á veggnum í
horninu eins og hlutur úr öðr-
um' heimi, meiningarlaus og
tilgangslaus nú, þegar Ma
getur ekki haldið honum fyrir
iandlitinu hennar Sarínu eða
Tokínu til þess að sannfæra
þær um hversu fallegar pær séu.
Dra-vlðgerðlr.
s
1
S 1 ■ s
S Fljót og góð afgreiðsla. s
ngudlaugur gíslason,$
Laugavegi 65
Sími 81218,
Samúðarkort
s
S
s
Slysav*maíé'»gg íslaz.á*(
kaupe flestír. Fást kjáS
slysavamadeildum umS
laná alít í Rvfk I hann- S
S yrðaverzluninnl, Banks- ?
rtrætl ð, Verzl. Gunnþðr-^
nnnar Halldórsd. og skrlt-i
atofu félagsins, Grófin i.)
Afgreídd i aíma 4887, •— ?
Heitið á slysavamafálagif ^
5>a8 bregst ekkL
ÐVALAJSHEIMIU
ALDRAÐRA
SJÓMANNA
Minnfngarsplöld
fást hjá:
(jVeiðarfæraverzl. Verðandí, (
C sími 3786; Sjómannafélagí {
S Reykjavíknr, síml 1915; Té- ^
^baksverzl Bóston, Laugav. 8, S
C sími 3383; Bókaverzl. Frófl, ^
SLeifsg. 4, sími 2037; VersL’
S Laugatelgur, Laugateig 24,1
Ssími 81666; Ólafur Jóhanns-?
Sson, Sogablettl 15, síml)
S 3096; Nesbúð, Nesveg 3f.-
'jGuðm. Andrésson gullsmið-^
^ur Lugav. 50. Sími 3769, {
SÍ HAFNARFIRÐI: Bók«-Í
SverzL V. Long, iínsi 8288,^
$
hefur afgreiðaln í Bæjar-^
bilastöðinni 1 Aðalitrarií ^
18. OpiS 7.60—22. ás
sunnudögum 10—18.
8imi 1395.
Nýja sendf- -
bflastööfn h,f.
rúmi með lækninum.
Skrítið að henni skyldi endi-
Sarína nemur hvergi staðar.
Iega verða á að fara að hugsa Hún ætlar til Ma Kromoredjo.
um þetta núna. j Hún ætlar að tala við hana
Hún var farin að halda að eða fá að minnsta kosti að sitja
pessar tilfmningar væru kuln- ' stundarkorn á he-nnar baleh-
aðar út með öllu, enda ekkert baleh.
orðið til þess að blása í þær lífi Ma er gömul og hefur hlotn-
allt til þessa dags. j azt mikil lífsreynsla. Eins og
Hún strýkur handarbakinu góð móðir mun hún reynast .
ýfir ennið, eins og til þess að Sarínu litlu og gefa henni góð Þarna ennþa.
, Tz’jákolaeldurinn á hlóðun
um er kulnaður; það er einhver
undarleg lykt hér inni, inni-
lokað og fúlt loft, og það er
ekki sú lykt, sem tilheyrði Ma
Kromoredjo.
Það er þefur af sótt.hreins-
unarmeðulum og hann er vond-
ur og hann fær mann til þess
að minnast sára og sárabinda,
blóðs, sjúkdóms og dauða.
Sarína situr fyrir framan
kofann og strýkur hendinni yfir
ennið.
Hún horíir á húsið hennar
Ma og skilur ekki neitt í neir.u.
Ekki eitt einasta augnablik
hvarflar að henni sú hugsun,
að Ma Kromoredjo sé ekki
lengur til. Gamla konan til-
þeyrir og er gersamlega sam-
gróin krúsunum og kirnunum
þarna inni og það er bókstaf-
'íega óhugsandi að hún, sé ekki
til. fyrst þetta drasl hennar er
reka burtu áleitnar og óþægi-
legar hugsanir.
ráð.
Sarína þarfnast ástar og um-
Hún starir á Sarínu, .sem^hyggju.
stendur fyrir framan hana eins
og bíðandi eftir bendingu henn-
ar um að mega fara.
Já, Sarína. Þð er alveg rétl
Hérna er vottorðið þitt. Þao
stendur í því, að þú sért aíýeg
heilbrigð. og að þú megir fara
hvert, sem þú vilt.
Já, systir.
Að vísu virtist svo, sem.
systir Gréta vildi auðsýna henni,
slíka ást, en hún gerði það ekki,
og kannske var það vegna þess'
að sjálf þorði Sarína ekki að
gera það, þótt hana langaði til.
En Ma mun hughreysta hana.
Hana langar til þess að krjúpa
á gólfið við hliðina á þessari
Hvað á Sarrna að segja gömlu og’vitru konu og horfa á,
annað en: „Já, systir?“ Sarínu . þegar hún býr til töfradrykk-
dauðlangar til þess að taka ina sina. Bara .sitja og sitja og
Annað fólk eins og Djodo
þinn ungi og hin fagra Adeh
þans getur sýkzt og dáið af
jþinum svarta dauða. Allah vill
þafa það svo. en Ma Kromo-
ýedjo er öðru vísi en annað fólk.
Jlún þekkir leyndardóma and-
ánna og hún kann töfraþulur,
Bem vinna á öllum illum önd-
|ún hinnar svörtu sýki.
~ Hvernig má það þá vera að
hún er ekki í húsi sínu th þess
'áð taka á.móti Sarínu og segja:
fComdu inn, mín dáhind; ég hef
beðið þín lengi, því ég vissi að
Mlnn!ngarsp]ö!d
BarnaspítalasjóSi Hríngtln*C
eru afgreidd I Hannyrða-?
verzl. Refill, Aðalstrætf
(áður verzl. Aug. Svenií- ^
sen), í Verzlunhmi Vietotv ^
Laugavegi 33, Holts-Ápó-^
teki, Langholtívegi
Verzl. Á-lfabrekku við SuS-S
urlandsbraut, og t>or*tein& S
búö, Snorrabraut 61 S
S
s
s
s
s
s
s
Smort brautl
og snittur-
Nestispakkar.
ódýrast og bezt. Vtfr
Bamlegaí^ panti8
fyrirvara.
MATOARINN
Lækjargótc S
Sími 3014».

Hús og íbúðir l
«f ýmsum stærSam * y
bænum, útveríum l
arins og fyrir ntan b«r Á
iim til sðlu. — Höfum S
einntg til söln JarfflLs.S
vélbáta, biír*i3lr «g
verðbréf.
Wýja fastefg»a««lsfe*í
Barakastrætl 7.
Bimi 1B1».