Alþýðublaðið - 15.10.1954, Side 6

ALÞYÐUBLAÐHi
Föstudaginn 15. október 195Æ
Útvarpið
19.30 Tónleikar: Harmoniku-
lög (plötur).
20.20 Útvarpssagan: „GulT'
eftir Einar H. Kvaran, II
-Helgi Hjörvar).
20.50 Einsöngur: Erna Sack
syngur (plötur).
2.10 Úr ýmsurn átturn. — Æv-
ar Kvaran leikari velur efn-
ið og flytur.
21.3() Tónleikar (piötyr): gin-
■fónískir dansar eftir Grieg
(Rí ki.sóper uhi j ómsvei ti n í
Rérlín Jeikur; Dr. Wéissjpan
stjórnar),
21.45 fVá útlöndum (Axel
Thorsteinsson).
22.10 „Brúðkaupslagið“, saga
eftir Bj.örnstj.erpe Björnson,
V (Sig. jfeorsjpújsson )es).
22,25 Dæguríög; Gene Áutry
' syngur (plötur).
KROBSGATA.
bír. 746.
Lárétt: 1 kveðskapur, 5
snemma, 8 hvílast, 9 tveir eins,
10 íþrótt, 13 mynni, 15 kven-
kenning, 16 bakkeisi, 18 kven-
dýrið.
Lóðrétt: 1 málareksíiuy 2
bogin, 3 ullarílát, 4 búfjáraf-
urð: 6 mannsnafn, 7 er rottan,
11 mataríiái, þf., 12 farga, 14
Verzlun, 17 forsetning.
Lausn á krossgátu nr. 745.
L'árétt: 1 fimmti, 5 ötul, 8
laki, 9 ge, 10 raft, 13 ta, 15
fart, 16 ugla, 18 Naríi.
Lóðrétt: 1 Falstur, 2 iðar, 3
mök, 4 tug, 6 tifa, 7 leiti, 11
afl, 12 traf, 14 agn, 17 ar.
íONPEMIlSwi
latjólfsstræti 4 - ,Simi7776
Með
OPEL
CARAVAN
hinni athyglisverðu ■
GRAHAM GREENE
t V 5 4»
n r T~ 4 7
« <r
fO n IZ
12 fV IS
/4 n L
/8
N JOSNARINN
13

{ Dra-v!ðger5Ir. ^
\ Fljót og góð afgreiðslaÁ
SGUÐLADGUR GlSLASON,s
) Laugavegi 65
^ Sími 81218.
\ Samúðarhorf
s
s
s
s
s
s
SCARAVAN bifreið hafa (
S Opel verksmiðjurnar sam- S
, einað kosti farþega- og sendi ^
^ferðabifreiða. CARAVAN;
Shefur þrjár hurðir og afturs
úsætið má leggja niður til að)
^flytja allt að 515 kg. af varn ■
S ingi. Bifreiðina má flytja inn s
Sá leyfi fyrir sendiferðabif-S
■ reiðum. Leitið upplýsinga. •
S r S
< S f 5 i
Rifreiðadeild
S

á hálsmáli D. og sagði: Uypjaðu þig úr frakk-
anum. Bilstjóriím beið og lét þunga hnefana
hanga eins og sleggjuhausa <niður með síðun-
um. D. byrjaði að hneppa frakkatölunum.
Allar skelfingar líkamlegra kvala liðinna ára
hyltust með ofsahraða gegnum hugann: Hann
sá fyrjr $ér bóðhlaupin augu böðulsins, kylf-
unum var syeiflað,þvílík niðurlæging. Allt
í einu varð hann þess var, að bifreið nálgaðist.
Hann stökk út á miðjan veginn og baðaþi út
höndunum: 'í guðs bænum! Þessir menn ætla
að ....
Það var lítill Morris. Grannur og veiklulegur
eldri maður sat við stýrið. Fullorðin kona,
stór og fyrirferðarmikil við hlið hans. Hún
leit með vanþókknun á mannþyrpinguna á
veginum. Hvað gengur hér á? heyrði D. hana
segja í nöldrunartón.
Fylliraftar, sagði maðurinn,
Þetta er allt í lagi, maður minn, sagði gest-
gjafinn. Hann var búinn að láta einglyrnið
á ný fyrir freðýsuaugað. Eg héiti Currie, kap-
teinn. í Tudor klúbbnum skal ég segja yður.
Þessi náungi hérna stal bíl.
Viljið þið að við sækjum lögregluna fyrir
vður? spurði konan.
Nei, nei. Bíleigandinn, — ágætis stúlka, já,
ein allra bezta stúlka, hún er svo elskuleg að
vilja ekki láta ákæra hann. En við ætluðum
nú samt að kenna honum mannasiði, áður en
við skildum.
Gott og vel, sagði maðurinn við stýrið. Þér
þurfið okkar sem sagt ekki með. Mér þykir
vænt um það. Eg vil ógjarnan láta flækja okk-
ur í svoleiðis.
Einn af þessum útlendingum, útskýrði gest
gjafinn. Tungumjúkur, skiliið þér.
Ó, já, útlendingur, tautaði konan milli sam-
anbitinna varanna. Aktu áfram, góði. . . Hann
skipti um gír. Morrisinn rann hijóðlega út í
þokuna.
Svona nú. sagði gestgjafinn. Nú skaltu berj-
ast. S'vo bætti hann við með fyrirlitningu:
Þú parft ekkert að vera hræddur. Við munum
fara að öllu með lögum og réttum reglum.
Við skulum heldur fara út 'fyrir veginn,
sagði bílstjórin'n. Það er svo mikil umferð á
veginum. Vil ekki lá'ta ónáða mig.
Eg ætla ekki að hreyfa mig, sagði D.
Þú um það. Bílstjórinn barði hann létt
undir hökuna. D. bar, hendmmar ósjálfrátt
fyrir andlitið sér til varnar. Bilstjórinn barði
hann aftur, í þetta skipti á munninn. Hann
var meira rangeygður nú en endranær. Virtist
horfa með öðru auganu í ailt aðra átt; það var
eins og það væri magnaður kæruleysissvipur
yfir andliti hans, eins og hann þyrfti ekki að
horfa á hvað hann væri að gera, eins og þegar
kona horfir út um gluggann meðan hún er
að prjóna. Eins og hann þyrfti ekki að hafa
hugann við eyðilegginguna. Hann barði ekki
skipulega: virtist ekki hirða eins mikið um að
Ijúka verki sínu eins og hitt að kvelja, láta
blæða nóg. D. notaði ekki hendur sínar. Þær
voru honum gagnslausar. Hann reyndi ekki
að berja á móti (máttlaust og varnarlaust fórn-
ardýr skelfingarinnar og niðurlægingarinnar
eins og hann var). Bílstjórinn lét hnefana
dynja á honum. D. hugsaði í örvæntingu sinni.
Þeir hljóta að fara að hætta. Þeir hafa von-
andi ekki í hyggju að drepa mig. Hann hné
niður á götuna. Gestgjafinn hrópaði: Hypjaðu
þíg á lappir, hundurinn þinn. Og um leið og
hahn dróst á fætur af veikum mætti, þóttist
hann sjá tösku sinni bregða fyrir í hendi L.
Guði sé lof, að ég faldi pappírana mína, hugs-
aði Ð. Þeir klæða mig vonandi ekki úr sökk-
úhúm. Bílstjórinn beið rólegur, meðan D. var
að skreiðast á fætur. Svo sló hann vesalinginn
út af vegbrúninni, steig eitt skref aftur á bak
og beið, gfotti illmannlega. D. dapraðist sjón,
munnur hans var fullur af blóði. Hann hafði
ákafan hjartsátt, tákmarkalaus hamingja og
gieði gagntók hann.
Þeir ætla þá að drepa mig, djöfuls fíflin!
Þeir ætia að drepa mig'! Með seinustu kröftum
dróst hann á fætur, stökk upp á vegarbrúnina,
æddi að bílstjóranum, sem óviðbúinn var, og
barði hann í kviðinn. Djöfuls svínið! æpti
gestgjafinn og lézf vera hneykslaður. Hann
lemur fyrir eðan belti! Haltu áfram, maður!
Lemdu þrjótinn! Hnefi flaug gegnum loftið
eins og byssukúia. D. hné niður. Honum heyrð-
ist einhver telja: Sjö, átta, níu ....
Hann fann einhvérn hneppa frá sér jakkan-
um: Eitt augnablik fannst honum hann vera
heima,-grafinn niðri i kjallara undir hrundu
húsinu, innan um skran og rusl og dauða ketti.
Svo fékk hann óljosa meðvitund, p.að var verið
að þukla hann allan, inn á hann og í alla vasa,
leita að einhverju. Hann lét rifa í annað aug-
að. Andlit bílstjórans var yfir honum, rautt'
og þrútið, mjög nálægt. Það brá fyrir sigur-
brosi á vörum D. í rauninni var það hann,
sem hafði unnið þessa lotu.
Hann heyrði gestgjafann segja: Hann er
ekki dauður?
O, nei. Honum er alveg óhætt, herra.
Gott og vel. í öllu falli hefur þú fengið
nokkra æfingu. D. komst á fætur.
Sér til undrunar. sá hann, að gestgjafinn var
á svipinn eins og harðúðugur skólakennari,
sem hefur lamið-dreng frammi fyrir bekkj-
arsystkinum hans; en kemst um leið að hann
hefúr sjálfur ómótmælanlega haft rangt fyrir
sér. Gestgjafinn snérist á hæli og sagði við
aðsteðarmann sinn: Svona, komdu. Ég skai
taka bíl ungfrú Cuiien.
Ætlið'þér að lofa mér að vera með? spurði
D.,' niðúrlægður til fulls.
Yera með? Fjandinn fjarri mér. Þú getur
bölvað þér upp, á, að mér er sama, þótt þú
verðir að skreiðast á löppunum það sem eftir
er.
Máske vinur yðar vilji fá mér aftur frakk-
ann minn?
Farðu og .sæktu hann þá, sagði gestgjafinn.
ii\Í3. haltraði uþp með vegb’rúninni. Þar lá
íipn. .Hán.n igát ekki munað eftir því að
skjlið hatm' éftir þarna, Taskan hans var
hjá;.frakkanum‘. Hvort tveggja rétt hjá bílnum,
sejú L. sat í, Da-imiér-bílnum. Hann laut niður
og;.;tók upp fíakkann og töskuna. Þegar hann
með, erfiðisrhúnúm: rétti úr sér á ný, sá hann
ungfrú Culléjj' Iþregða fyrir, par sem hún sat
í aftúrsætimþ-'á 'p.aimlernum. Var hún í hópi
andstæ'ðingá;fiansl samsærismaður eins og L.?
Hvafb. .vitleýjjá?; Fjarstæða. Það gilti líklega
alveg aðsamá’ um hana og kaptein Currie:
Þau ýof,ti < yefrkí^ri annarra, óafvitandi um
hlutvtóáifýáitt í þjónustu L. Taskan var ólæst.
Sá, sem hafði leijjað í henni, ekki gefið sér
tíma til þess að loka henni á ný. Hann hélt
tc.'Yunni upp; ,nð bílrúðunúi h:á unálru Cull-
} BlysavanRaiA'agi uitóéítt
S kaupa fiestir. Fáat ht&\
) ílys&varnadeildum nra)
Iand allt. í Rvík f hanm-)
yrðaverzluninni, Bank*-S
stræti 9, Yerzl. Gunnþór-)
mrntr H&lldórsd. og akriúS
atofu félagsims, Grófin 1. )
Afgreidd f címa 4887. —1
Heítið á siysavamifilagif,)
ÞaS brcgft ekM. |
DYALARREIMILI
ALL-RAÐRA
\ SJÖMANNA
s Mínnlngarspiötd
c fáat hjá:
k Veiðarfæraverrl. Verðándt,
(lími 3786; Sjómannafélagtj
^Reykjavíkur, «fml 1915;
; baksverzl Bostan, Laugar. S,}
Uinú 3383; Bókaverzl. Fróðí,S
i Leifsg. 4, ifml 2037; VerxL)
^Laugateigur, Laugateig 24,)
; sími 81666; Ólafur lóhanns*)
?»en, Sogabletti 15, ifml)
:3098; Nesbúð, Nesveg 35. ?
^Guðm. Andrésson guilsmið-?
Sur Lugav. 50. Sími 3769. -j
)l HAFNARFIRÐI: Bóka.)
verzi. V. Leng, ifmi 9288,
Nýja sendl-
bflastöðfn h.f.
hefur afgreiðsln í Bæjsr- ^
bílastöðinni í AðalatwejK
19. OplE 7.50—22. Á)
lunnudögum 10—18. )
Bími 1385. **
1
I
)
)
s
)
S
s
J Mfnnlngarspjöfd >
S BamaspítalasjóBs Hríngsúiív
S eru afgreidd í HannyröL)
S verzl. Refíll, Aðalstræti 12)
) (áöur verzl. Aug. Sveml-)
) s-en), f Verzlun'nnt Victoy;.j
£ Laugavegi 33, Hoits-Apö-)
• teki, Langhoitívegí 34 )
^ Verzl. Álfabrekku við SuS- ^
■ urlandshraut. óg Þorstein*.*
^búö, Snorrabraut 6)
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Smurt brauö
og snittur.
Nestispakkar.
Odfrsst eg bert.
Bamiegast
fyrírvj,r&.
pantið ms#
MATBAEINS
j LækjargöiíKR «8
S Shni 8034»,
S - ^ ■**.*■■
s Húá'óeibúðir
S ■»
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
8f ýmsum stærðum »
bænum, átver^um .
arins og fyrir utan Dbs-
ínn til sölu.
Hðíure;
einnlg til aöin jarðlr, (
vélbáta, bift5il!i.r ng\
veröbréf. \
Wýja fastelguaiitteuBc. ;
S
s
Bankastræti 7,
Eíml 1819.