Alþýðublaðið - 27.11.1954, Qupperneq 6

Alþýðublaðið - 27.11.1954, Qupperneq 6
6 ALÞYÐUBLAfMÐ Laugardagur 27. nóvember 1054 Úfverpið 18.00 Útvarpssaga barnanna: ,,Fossinn“ eftir Þórunni Elfu Magnúsdóttur; V. (Höf, les). 18.30 Tómstundaþáttur barna og unglinga (Jón Pálsson). 18.50 Úr óperu- og hljómleika- sal (plötur). 20.30 Úr verkum Shakespeares „Ástin, ofmetnaðurinn og af fbrýðisemi.n“. — Ævar Kvar- an leikari sér um dagskrána. 22.10 Danslög (plötur). 24.00 Dagskrárlok. KR0SSGATA NR. 765. t 2 i 5* 4 7 3 n n tz i i IV- 15 n n L j r Lárétt: 1 bleyta, 5 tala, 8 heiti, 9 sérhljóöar, 10 bíta, 13 tveir eins, 15 sjávardýr, 16 mæla, 18 gleður. Lóðrétt: 1 góðvild, 2 niður, 3 gras, 4 utanhúss, 6 manns- nafn, 7 ílát. 11 máttur, 12 hús dýr, 14 verkur, 17 bardagi. LAUSN Á KROSSGÁTU NR. 764. Lárétt: 1 valbrá, 5 agat, 8 naga, 9 fa, 10 magn. 13 ss, 15 snör, 16 lúin, 18 renna. Lóðrétt: 1 vinnsla, 2 Adam, 3 lag, 4 raf, 6 gagn, 7 Tatra, 11 asi, 12 nöfn, 14 súr,‘17 nn. lónleikar o§ erindi í Dra-vlðáerðlr, GRAHAM GREENE: S S s S Fljót og góð afgreiðslft.c SGUÐLAUGUR GÍSLASON.í Laugavegl 65 Sími 81218. N JOSNARINN Samúðarhori Slysa vftmai#.' ags 46 i uonwirKjaiBii. Á SUNNUDAGÍNN kemur, 28^ nóv. efnir kirkjuefnd kvenna Dómkirkjunnar til kvöldsamkomu í Dómirkjunni, kl. 9 að kvöldi, Eins og venja hcfur verið á kirkjukvöldum kirrkjunefndaiinnar verða flutt ir fjölbreyttir tónleikar. Strok kvartett Björns Ólafssonat Ieik ur nokkur lög. Þá verður kór söngur drengja undir stjórn V frú Guðrúnar Pálsdóttur og ein söngur Kristins Hallasonar, Böngvara. Ennfremur mun Dr. Páll ísólfsson, leika á orgelið og annast undirleik. Hr. Kristján Eldjárn, þjóð- minjavörður, mun flytja erindi wm Skálholt, en það er nú mjög á dagskrá þjóðarinnar, bæði í sambandi við fomminjarann- sóknir þær er fóru þar ffram- s. p sumar og framkvæmdir þær, sem þar eru fyiirhugaðar. ; Af þessu má sjá, að kirkju- nefndin býður upp á f jölbreytta og vandaða dagsskrá og ekki setti það heldur að spilla, að öll um ágóða kvöíidsins verður var ið, tii. þess að prýða kirkjuna og skrúðgarðinn fyrir sunnan hana1. Bræðrafélag óliáða fríkirkju safnaðarins. Fundur á morguh kl. 2 e. h. í Vonar.stræti 4. Fjölmennið. Skrífstofa barnaverndarnefnd- &r er flutt á Hverfísgötu 106A. inu. Fréttablöðin birtu frásagnir af þessu máli á fremstu síðu: Byssumaður í sendiráði! Hvar er hinn dularfulli herra D? o. s. frv. Hann leit yfir fréttina. Þeir höfðu nákvæmar fréttir af málinu, sjálfsagt frá lögreglunni. Og ákætan: Komin'inn í landið 4 fölsku vegebréfi o. s. frv. í einu blaðanna var þess getið, að hann hefði búið á sama hótelinu og þar sem ung þjónustustúlka framdi sjálfsmorð þá um daginn. Það var á óákveðinn hátt gefið í skyn að eitthvað samband myndi vera þarna á milli og heitið nánari fréttum hið fyrsta. Já, það skyldi svo sannarlega verða fréttnæmt áður en langt liði. Hann ge’kk fösturn, rólegum skrefum niður götuna í átt til hótelsins. Þokunni var næst- um því létt af. Honum fannst hann eins og á sviði, eins og liann sæti fyrir hjá tei’knara og hvítt tjald að baki hans, svo að hann skæri sig betur frá bakgrunninum. Kannske hefði lögreglan sett lögreglumann á vörð á hótelinu. Hann hélt blaði fyrir framan sig og las . . Það var enginn fyrir framan dyrnar. Dyrnar stóðu opnar ems og venjulega. Hann snaraðist inn fyrir ytri dyrnar, það var glerhurð fyyir innan og hún var líka opin. Hann lokaði henni var- henni varlega. Lyklarnir héngu þarna á snaga, Hann þekkti sinn og greip hann. Það var kall- að ofan af loftinu\;jÞað ,yaf vei^ngakonan: Er pað herra Muckerji? Hann sagði já, í trausti þess ao lierra Muc- kerji væri vanur að láta það svar næg'ja undir svipuðum kringumstæðum. Hún virtist líka láta sér það vel líka, að minnsta kosti heyrði hann ekki meira til hennar. Það var undar- lega kyrrt og hljótt hérna inni, rétt eins og dauðinn hefði sett mark sitt á allt. Ekkert glamur í hnífum og göfflum í eldhúsinu, ekk- ert skrölt í matarílátum úr borðstofunni. Hann Hann lagði af stað upp stigana. Dyrnar að her- bergi veitingakonunnar voru í hálfa gátt. Hann skundaði fram hjá þeim og áfram upp næsta stiga, Úr hvaða glugga ætli hún hafi fallið? I-Iann stakk Jyklinum í skráargatið að her- berginu sínu og opnaði það varlega, Hann heyrði eirthvern hósta ekki langt í burtu. Hann lokaði ekki hurðinni að baki sér; það gat verið að hann yrði einhvers vísari, að hann myndi heyra eitthvað. Fyi-r eða seinna myndi hann heyra í herra K. Iiann var búinn að ákveða að snúa sér fyrst í stað að herra K. Hann myndi viðráðanlegastur, íýrstur tii þess að meyrna, þegar til alvörunnar og átak- anna kæmi. Hann reyndi að átta sig á umhverfinu, þorði ekki að kveikja. Tjöldin voru dregin fyrir gluggana. Hann fikaði sig í áttina að rúminu. Hún var í rúnnnu. Þar hafði hún verið lögð. Bráðum yrði hún jörðuð. Skyldi ekki vera hægt að jarða hana fyrr en eftir rétt- arhöldin? Sennilega hefur þetta verið eina' auða herbergið, ný þjónustustúlka komin í hehbergið hennar. Lífíð gengur sinn vanagang, I-Iann snerti vjð henni. Ilún var farin að stirðna. Fólk sagði að dauðinn væri eins og svefn. Nei, dauðinn var ekki eins og svefn, hann líktist engum nema sjálfum sér. Honum flaug í hug fugl, dauður í búri sínu, klærnar upp í loftið, Hann hafði oft séð fólk liggjandi dautt á göt- unum aftir loftárásir heima. En það lá ekki svona. Það lá í alls konar ankannalegum stell- ingum, lemstrað, íðrin úti, Þetta var allt öðru vísi, vel til pess fallið að sýna andstæðuna. Svona liggur enginn, sem finnur til, og eng- inn, sem sefur. Undir svona kringumstæðum varð sumum fyrir að biðja. Það voru viðbrögð þeirra hlut- lausu, Hann æflaði ekki að vera khitlaus í þessu máli. VitUndin urn látna stúlkuna svipti óttanum úr hugskoti hans. Nú myndi hann ó- hræddur mæta bílstjóranum góða hvar sem var og hvernig, sem á stæði. Óttinn var fyrir honum óþekkt hugtak, án tilveruréttar. Iiann talaði ekki til hennar, hún gat ekki lengur heyrt. Iiún var ekki lengur hún. Hann heyrði fótatak í stiganum, mannamál. Hann smeygði sér inn undir gluggatjöldin. Tyllti sér upp í gluggann og lyfti fótunum svolítið upp, svo- þeir stóðu ekki ntður undan. Það birti. Hann heyrði rödd veitingakonunnar: Eg gæti svarið fyrir að ég læsti herberginu, sagði hún. Þarna, þarna er hún. Stúlkurödd sagði viðkvæmnislega: Er hún ékki yndisleg? Hún talaði oft um þig, Clara, sagði veitinga konan mæðulega. Elskan litla . . . vitanlega gerði hún það. Hvað kom til, að hún .... heldur þú gegnum rifu á gluggatjaldinu: smáfellda, tárvota stúlku. Hún sagði: Var það hérna? og það var skelf- ing í röddinni. , Já, út um gluggann. Þennan glugga. En hvers vegna hafði hún ekki veitt þeim mótspyrnu? Hann undraðist það. Hvers vegna var ek'kert pað, sem gefið gat lögreglunni í skyn, að hún var myrt? Ekkert sem benti til að átök hefðu átt sér stað og þó kom lögreglan á staðinn svo að segja al- veg strax, fyrst. fólk sá hana detta. Einmitt þennan glugga? ítrekaði stúlkan. Já, þennan glugga. Þær gengu í áttina að glugganum. Skyldu þær ætla að draga gluggatjöldin frá til þess að athuga gluggann nánar. Hann fainn að stúlk- an staðnæmdist rétt fyrir framan hann. Hann riæstum því fann fyrir líkama hennar. Hún sagði: Þetta hefði aldrei komið fyrir, ef lum hefði komið til mín. Henni leið vel hérna, og það var áreiðan- lega ekkert að henni, þangað til hann kom. Já, hann hefur mikið á samvizkunni. Gildir einu, þótt það haldi fyrir honum vöku, ein hvern tíma. Aldrei grunaði mig, að hún ætti við þetta, þegar hún skrifaði mér og sagði að hún ætlaði burtu með honum. Þá yrði bréfið sem sagt lionum aldrei að liði. Þetta hafði hún sagt í bréfinu, orðað hugsanir sínar nægilega óljóst til þess að raunveruleg merking orð. anna yrði ekki skilin. Lesið of mikið af ódýr- um ská'ldsögum á lélegu máli, vesalingurinn. Veitingakonan sagði: Ef þér er sama, Clara pá ætla ég að kalla á herra Muckerji, Hann hefur haft oi'ð á því ,að hann vildi gjarnan fá að kasta á hana kveðju, svona1 að skilnaði. Það er allt í lagi mín vegna, sagði stúlkan. Hann heyrði veitingakonuna fara út. Gegn um rifuna. sá hann Clöru taka upp varalit og and- litsfarða: Karlmaður á leið hennar, — máske viðskipti? En tárin þurrkaði hún ekki. Þau voru viðeigandi. Iiún myndi ekki missa af viðskiptunum þeirra vegna. Áreiðanlega ekki. Veitingakonan kom aftur, ein. Einkennilegt, sagði hún. Hann er ekki inni hjá sér. Það er kaups flestir. Fást kjé) ilysavarnadeildum aia) land allt t Rvík I hans $ yrðaverzluninnl, Banka-S itræti 6, Veivl. Gunnþó?-) unn&r Halldórsö. og ikrif- J atofu félagslns, Gróflo 1.) Afgreidd í síma 489?, • Heitið á slysavaruafálagi*. ( Þa8 faregst ekkL sjomanna ■ Minningarspjöld fást hjá: Sllappdrætti D.A.S. Austur stræti 1, sími 7757 eiðai-færaverzlunin Verð J i ^ andi, sími 3786 ^ SSjómannafélag Reykja'tíkur,} sími 1915 / (Jónas Bergmann, Hátcigs f S veg 52, sími 4784 } ÍTóbaksbúðin Boston, LaugaV ( veg 8, sínii 3383 | S Bókaverzlunin Fróði, Leifs} $ gata 4 .$ ^ Verzlunin Laugateigur, * S Laugateig 24, sími 81666 í SÓIafur Jóhannsson, Soga } ) bletti 15, sími 3096 i ýNesbúðin, Nesveg 39 ^ SGuðm. Andrésson gullsm., } S Laugav. 50 sími 3769. $ • í HAFNARFIRÐI: j* S Bókaverzlun V. Long, 9288 S -• il s V $ | MintiIoMarspSSM \ } BamaspítaisusjóSft Hrlngíiaa} eru ftfgreidd I Hannyrða-} ^ verzl. Refill, ABalstrætl 11} { Cáður verzl. Aug. Svenir} 1 sen), f Verzlunlnni Vicftw,}1 ) Laugavegi 33, Holt*-Ap*-}! r tefclj LanghoHwvegl 14/ ^ Verzl. Álfabrekku viö Ruð- urlandifaraut, og ÞorsfainS- (búð, Snorrabrftut 81. Smurt brauð ögsnittur* Nestlspakkar. ödýrast be»t VI®- samlegasv pantið m*9 fyrirvíirft. , • MATBARSNH - Lækjargðt® 8. SLmíSOM*. af ýmsum stærðum í ; bænum, úthverfum bæj ( arins og fyrir utah bæinn ( til sölu. — Höfum einnig ^ til sölu jarðir, vélbáta, ) bifreiðir og verðbréf. | Nýja fasteignasalan, rW / Bankastræti 7, t Sími 1513.’ <■ S

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.