Alþýðublaðið - 20.07.1955, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 20.07.1955, Blaðsíða 7
MiSvikudagur 20. júZí 1955 ALÞÝÐUBLAÐIÐ Samkomulag í Genf (Frh. af 1. síðu.) iands, ástandsins hjá Austur- Evrópuþjóðunum o;> alþjóða- kommúniismans. Þessi þrjú at- riði álíta Bandaríkin höfuðor- sök „spennunnar“ í alþjóðamál um. En þráít fyrir þetta eru fuiltrúar Bandaríkjanna enn bjartsýnir um góoan árangur Genfarfundarins. Hvað á éa ao gera (Frh. af 5. síðu.) kynni af börnum á ýmsum aldri og úr öllum stéttum. „Það er engum efa bundið,“ segir hún, „að erfiðasla við- fangsefnið nú orðið er að skapa börnunum starf, sem hefur í sér fólgið sköpun ein- hvers, leikurinn sjálfur er alls ekki nógur. Þetta verður nauð synlegra með hverju ári, sem líður, og veldur því margt. Á- standið hefur gjörbreytzt á öll um sviðum. Það er rélt, að nú er erfitt að koma börnum í sveit og láta þau kynnast nátt- úrunni og skepnunum. en það er ekki aðeins þetta, sem velá- ur vandræðunum, þó að það veki mesta athygli, heldur og iíka það, að nú er afkoma fólks margtfalt betri en áður var. Vitaniega ber að fagna því, en það hefur líka sína ókosti í för með sér. Börnunum stafar geig v;ænleg hætla af slæmri með- ferð obkar allra á fjármunum. Jafnvel mörg börn virðast hafa fullar hendur fjár, og er það vtavert af foreldvum. Þegar svo er. læra börnin ekki að meta fjármunina, og um leið kunna þau ekki að meta starf- ið, sem að öllu eðlileííu á að vera undirstaðan aö fjármun- unum. Við, sem störfum í barna- stúkunum. höfum komið auga á þelta. Það var að és held Gissur Pálsson, núverandi siór gæzlumaður unglingaStarfs Stórsíúkunnar. ssm fyrstur braut upp á því 'nnan Reglunn ar að koma á fót. -umarnám- skeiðum að Jaðri. Hann át.ti að minnsta kosti frumkvæðið að bví fvrsta fvrir sjö árum Við byrjuðum í mjög smáum sfíl. Höfðum aðeins eitt námskeið, við erum á réttri Ieið. Ég álít, sem stóð ekki nema í sex daga, að ýmsir erfiðleikar í uppeldis en þar voru sextíu böm. Við höfðum heldur ekk handa á milli fjármuni lil þess að tefla þeim á tvær hættur. En nám- skeiðið gaf svo góða raun, að starfseminni var haldið áfrarn og hefur með hverju ári fanð vaxandi. Ég vann að Jaðri inn anhúss í mörg ár, en nú sé ég um upplýsingastarfsemina, móttöku umsókna og skipu- lagninguna hér í bænum. Það er hreinasta unun að sjá börn- in að starfi upp frá. Blöðin hafa skýrt frá því hvernig starf seminni er hagað, svo að óþarfi er. að ég fari að rekja það hér, en börnunum er sagt, hvaða þýðingu gróðursetningarstarf þeirra geti haft. Þeim er skýrt málum okkar mundn hverfa, ef við legðum meiri aherzlu á það en við enn gerum að skapa börnunum heilbrigð viðfangs- efni á sumrum.“ Lára Guðmundsdóttir er á- kveðin á svipinn, þegar hún segir þeita. Hún talar af reynslu. Þessi ummæli ættu að nægja til þess að hvetja okkur til þess að auka starfið fyrir börnin og ýta undir það, að hugmynd Gísla Sigurbjörns- sonar geti orðið að veruleika. vsv. Sjómannairúboð (Frh. af 5. síðu.) Norðmenn haldia hvíldar- fá því, hvað trén, sem þau gróð ^ daginn heilagan. Þess vegna urse.ja, geti orðið stór, þegar var mér það óvanaleg sjón en þau sjálf eru orðin íullorðin —1 og ég hef séð glampa í ungu augunum, þegar þau hafa hugs að um það, er þau kæmu eftir nokkur ár, kannski með lítil börn sín, og sýndu þeim trén, sem pabbi eða mamma höfðu gróður^ett þegar þau voru börn. Ég er sannfærð um, og ég orðið aðalbækistöð þeirra. Þess vegna keypti Norska sjó- mannatrúboðið í fyrra hús á Seyðisfjrði til reksturs sams- konar starfs þar og fékk leyfi íslenzku ríkisstjórnarinnar til þeirra framkvæmda. Þetta ‘kristilega staxf meðal norsku fiskimannanna hóf göngu sína 12. jianúar árið 1880. Hvatamenn þess voru tveir skútus'kiþstjórar, Tollef Onarheim á Tysnesi og Jakob Færstad í Björgvin. „Byrjun- in var lítilfjörþeg og smá, hún var ejns og lítið frækorn, óá- sjálegt og lítið áberandi, en hafði lífið í sér fól'gið“, stóð nýlega í norsku blaði, ©r rif- aði um stiarf þetta- Fyrsta ár- ið hafði það einn mann í þjón- ustu sinni, en árstekjur voru fögur, þau tíu sumur, er ég dvaldi á Siglufirði, að sjá norska, sænska og finnska' kr. 600,00. En það hefur vax- híldveiðiflofcann streyma inn í ið og blómgast vel, Síðastliðið höfn að áliðnum laugardegi. hverjum ár voru 246 konur og karlar í þjónustu þess, og það á nú 29 Þá var margt um manninn , iheimjili í fiskiverum Noregs uui u. er samuie.ro um, uges . . > o a t i i „ segi það af reynslu, að börnin * Sjomannaheimihnu eins og J 2 * teaagi, en auk þess 2 hafa hugmynd um, að þau séu gefur að skilja. Á sunnudags- j Betelskip, eða kirkju og spít- að skaoa framtíð. Allir hljóta kvöldum var samkomusalurinn ^ alaskip, sem láta fiskimönnum að skilja hvaða þýðingu þetta meira en fullsetinn. Aldrei sams konar þjónuetu í té og getur haft fyrir uppeldi barn- anna og alla framtíð þeirra. hefi ég heyrt jafn þróttmik-. sjómannaheimilin. Þau eru út- 'inn sálmaaöng og hjá fi'ski- búin á sama hátt og þau, með En eg ska.l játa, að þessi mönnunum, er þeir kömu sám- samkomusal, kaffistofu, lestr- starfsemiþarf að aukast.Templian ti] að h]ýða á Guðs 1 arstofu, baðklefum og sjúkra- arar hafa nðið a vaðið, skap- _ , I _„i t,.,, . „ ji,.-._ að fordæmi, og nú eiga aðr- orð' Það eru stundlí>> sem mer SaL ÞaU' 6rU fl3otandl SJ°' ir að koma á efiir. Við megum heldur ekki gleyma Skólagörð um Reykjavíkur, þegar rætt er munu seint úr minni líða. Allir 'hljóta að sjá, hversu göfgandi áhi-if slíkt staxf sem um þessi mál, því að þar er góð, þetta. hlýtur að hafa á þá, er starfsemi og ekki siðn en okk-' ... ^ , , , ,, . ar að Jaðri, þó að hún sé með Þess nt°ta' Enda 33 e§ aldrei öðru sniði. En samt sem áður: Það þarf að gera starfið víðtæk ara. 'í sumar höfum við fimm námskeið, og á hverju nám- skeiði eru um fimmtíu börn. Alls verða því hjá okkur um norskan fiskimann undjr a- hrifum áfengis þau sumur, sem ég dvaldi á Siglufirði. — Svo stórkostleg voru um- ukiptin. Á sjómanniaiheimilunum er 250 einstaklingar. Börnin eru ekki farið í manngreinarálit. á aldrinum átta til fjórtán ára. | Allir eru velkomnir, hverrar Mjög mikið hefur verið óskað þj6ðar> sem þe]r eru. Enda hafa eftir þvi, að við tækjum sjö ara LANDGRÆtSLU 5JÓÐUR gömul börn, en við höfum ekki getað það. Ef við heíðum gert það, þá hefðum við orðið að breyta skipulagi starfseminn- ar. Við höfum orðið mjög hepp in með forstöðúmenn nám-1 skeiðanna og leiðbe.nehdur og það hefur haft mikið að segja. j Ýmsir hafa spúrt okknr að starf. því, hvoi't ekki væri erfitt að stjórna svo mörgum börnum. En ég hef að minnsta kosii svarað bví néitandi. Það er ekki erf'.tt að s'jórna stórum hóp barna, ef þau hafa við- fangsefni við sitt hæíi og .una við það. Börnin hjá okkur una vel við störfin og al.la rtarfsem ina. Sú staðreynd ætti að fiskimenn hlotið mannáheimili. Þau fýlgja fiski floltanum á veirtíðum, annað við vesturströndina, hitt við horðurströndina. Um þetta fyrirmyndarutarf mætti rita langt mál. En ég læt nægja að birta örlítinn kafla úr ræðu, sem Ragnvald Indrebö, biskup í Björgvin, hélt við hátíðarsamkomu á 75 ára afmæli starfsins. Honum fórust meðal aniiars orð á þessa leið: „— Hvaða þýðingu sjó- mannaheimilin og Betelskipin íslenzkir blessun á þessu heimili, og' með samkomusölum, lestrar- iekkfi allfáir, ' sem fegið hafa | stofum, kaffiutofum og sjúkra- þar sjúkir og notið kærleiks- ríkrar umönnunar. Vér ísleridingar stöndum því f þakkarskuld við þetta nægja til þess að sannn pað, að sölum, hafa haft fyrir fiski- mennina í stritsömu starfi og líkamlegum og andlegum lífs- þjörum þeirra, um það hefði j reyndur fiskimaður átt að --------- 1 tala. En jafnvel sá, sem enga Síldin er duttlungafulþ Það. raunhæfa reynslu hefur, hlýt- vitum vér íslendingar. *Mörg uncMnfarin aimur hefur hún aðallega haldið sig við Austurlandið. Norðmenn hafa þess vegna komið minna t;l Siglufjarðar þeSsi ár. Aftur á móti hefur Seyðisfjörður ur að fyllast gleði og þakklæti við hugsunina um það, sem hér hefur verið gjört til líkam]egs og andlegs hagræðia fyrir þá, sem stunda störf sín á sjó og í fiskiverum. Þetta er ósvikin „diakoní“, kristin kærleiksþjónusta, ejns og hún frá upphafi kristninn- ar hefur haldist x hendur við boðun fagnaðarerindlsino. Þessi þjónusta er ekki innt af hendi einvörðungu vegna þess, að hún gétur verið undirbún- Jin.gur oig hjálp fyrir boðun fagnaðarerinidisinis, heldur vegna þess, að kristinn kær- Ieikur til náungans umlykur allan manninn, einnig hina tímanlegu hlið mannlegs lífs. Þannlg á það að vera eftir, orði og fyrirmynd Jesú. Já, þessa raunhæfu pjónustu við náungann telur h a n n vera kennimerki á sönnum kristúi'i dómi.......“ J Undanfarin 25_ár hefur G. Dahl-Goli verið aðalfram- kvæmdastjóri þessa starfs og er það ennþá. Undir hand- leiðslu þessa ötula og ósér- hlífna manns hefur starfið blómgazt og blessazt svo, að það 'hefur verið nefnt „ævin- týrið.“ I Dahl-Goli er væntanlegur; hingað með Dronning Alexand- rine á morgun, fimmtudag. £ tilefni af því verður hátíðar- samkoma um kvö’.dið kl. 8.30 i húsi KFUM og K. Þar mun hann segja frá þessu starfi. Hann. hefur komið hingað áð- up. Hann er maður vel máli’ farinn og einkar geðþekkur ræðumaður. Allir eru hjartan- lega velkomnir á þessa hátíðar- samkomu pg væri vel viðeig- andi, að vér, íslendingar, lét- um í ljós þakklæti vort fyrir vel unnið og blessunarríkti starf hér á landi í 40 ár, með því að styrkja það örlxtið að fé, en allt petta starf er rekið með frjákmm gjöfum. Munl þvf samkomugeslum gefinri kostur á að leggja fram sinn. skerf í því augnamiði. En þvg sem inn kemur, verður ein- göngu varið til starfsins hér á landj. , ' t j Dahl-Goli mun fara norður í lanid á laugardaginn til að vera viðstaddur 40 ára hátíð heimilisins á Siglufirði. Þaðaiii mun hann halda, með við- komu á Akureyri, tíl Seyðis- fjarðar, en heimilið þar verðuu vígt 31. þessa mánaðar að við- stöddum ændiherra Norð- manna. . I Svo óska ég þessu starf| blessunar Guðs og velvildar* manna. i JÓHANNES SIGURÐSSON. FR! r r ÍSI HOLLENDINGARNIR FUUGANDI komnir Landskeppnin hefst í kvöld kl, 8,30 á íþróttavellinum, — Spennandi keppni frá upphafi til enda, Keppt í 20 íþróttagreinum, 2 menn frá hvoru landi í hverri grein, Aðgöngumiðar seldir á íþróítavellinum frá klukkan 4 í dag. Verð aðgöngumiða: stúka kr, 30,00, — stæði kr, 15,00, —böm kr, 3,00 hvom dag, Reykvíkingar fjölmennið á völlinn, því níi verður það spennandi, MÓTSNEFNDIN.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.