Vísir - 11.05.1911, Blaðsíða 3

V í S I R
87
Frá laugardegi 13. þ. m. ti íaugardags 2. september,
♦
að báðum þeim dögum meðtöldum,er skrifstofu vorri lokað
á laugardögum kl. 1.
Det danske Petroleums-Aktieselskab.
Úr ruslakistu
Plausors.
i.
Yeisluspjölliii í Dal.
Frh.
»Já það veit hamingjan, að jeg
er orðinn glorhungraður*, sagði
hringjarinn.« En mjer dettur nokk-
uð í hug. Við ættum að geta sjeð
í spilum eða kaffigromsi hvortnokk-
uð er í ólagi við þessar giftingar.'*
»Það er óskaráð«, kváðu allir
við í stofunni,
»En þá vantar hana Þorkötlu
gömlu í Koti til að spá«, sagði hrepp-
stjórinn. »Hjer er víst enginn, sem
kann það.«
«Jeg er ekki góður að spá í spil-
um«, sagði hringjarinn, »en í kaffi-
gromsi hef jeg stundum sjeð ýmis-
legt.«
»En þú hefir þó ekki roð við
henni Þórkötlu«,sagði hreppstjórinn.
»Hún sjer alt í spilunum. Jeg man
hvað hún spáði rjett fyrir henni
Skjöldu minni í fyrra « þegar hún
drapst. — Það ætti því að senda
eftir henni.«
»Og þá held jeg hún hafi spáð
rjett fyrir okkur Gísla, hjerna um
árið«, sagði Gróa; »því hún spáði
því að við mundum eiga fjögur
börn í lausaleik og giftast svo á
eftir, og sagði jeg þá að hún skyldi
fara bölvuð fyrir spádóminn.«
»Og það er nú ekki svo ólíklegt
að það komi skarð í peningana
hans Gísla, ef hann á að gefa með
tveimur krökkum*, sagði Sveinn.
»En ekki hefur hún sjeð rjett þá
kerlingarsauðurin* sagði Gísli, »því
jeg hef aldrei átt nema tvo krakkana,
og svo er jeg giftur annari.«
»Það var yfirsjón af ykkur, að
bjóða ekki henni Þórkötlu í veisl-
una«, sagöi hreppstjórinn.
1—2 duglegir sjómenn
geta fengið góða atvinnu sem hásetar á þilskipi.
Kaup óvenju hátt.
Upplýsingar á horninu á Hotel ísland.
Klædevæver Edeling, Yiborg, Danmark,
sender portofrit 10 AI. sort, graat, inkblaa, inkgrön, inkbrun
finulds Cheviotsklæde til en flot Damekjole for kun 8 Kr.
85 0re, eller 5 Al. 2 AI. bredt sort inkblaa, graanistret
renulds Stof til en solid og smuk Herredragt for kun 13
Kr. 85 0re. Ingen Risiko! Kan ombyttes eller tilbage-
tages. Uld köbes 65 0re Pd. Strikkede Klude 25 0re Pd. p
——Z' ^—eífrp—V— ■r- ~e)at •Z' —~'v" —
»Okkur gat ekki dottið í lifandi
hug, að þetta mundi fara svona
klaufalega«, sagði Magnús.
»Og jeg held það hafi ekki farið
neitt klaufalega«, tautaði Gísli. »Það
er auðsjeð að hjer hafa forlögin
ráðið um giftingar, og þeim breyta
hvorki spil nje kaffigroms«.
»En nú ætlum við samt að reytia
það«, sagði presturinn. Viljið þjer
ekki skreppa fram, hreppstjóri góður,
og biðja konuna mína að koma með
bolla af kaffi handa hringjaranum
og takið þjer það fram við hana, ,
að þegar hún hellir á könnuna, þá
láti hún renna ofurlítið utan hjá
pokanum.
»Já, jeg segi henni bara, að það
eigi að vera groms í bollanum*. —
Svo fór hreppstjórinn fram með
skilaboðin, en af vörmu spori kom
hann inn aftur og maddaman á eftir
meö kaffibolla handa hringjaranum.
»Gefið mjer í guðsfriði, madd-
ama góð«, sagði hann um leið og
hann tók við bollanum og svalg í
sig stóran sopa, en kaffiö var svo
heitt að hann átti ómögulegt með
að kingja því.
»Blástu í bollann, maöur, og heltu
á undirskálina, svo þú drepir þig
ekki«, kallaði hreppstjórinn. «Sötr-
aðu kaffið hægt, en keppstu þó við
að drekka það, svo við getum sjeð
sem fyrst í gromsið«.
»Æ, þetta var hefndargjöf*, stundi
hringjarinn, þegar hann *var búinn
úr bollanum og hafði hálfbrent allar
kverkarnar. En nú skulum við líta
í gromsið, reyndar er það svö fjandi
mikið aö það er alls ekki gott að
spá f því. — Þarna sje jeg þó ofur-
lítið, elskulegt og innilegt brjef frá
unnusta til stúlku*.
Frh.