Vísir - 19.10.1911, Qupperneq 2

74
V I S t R
5v.e\w^\. j\.udevssoxv
klæðskeri
er fluttur á, hornið á Hótel IslancL
Hann hefnr mikið úrvaS af nýmóðins
fatataui og vetrarfrakkaefnnm og yflr
höfuð alt, sem að fatnaði lýtur, af besíu
tegund og verðið afar sanngjarnt.
imr komið o g sko-ðið! TW

Jrfurinn.
Bannið í Maine.
(»Fregntniði frá Templar.«)|
—o—
Hvað er unnið? Hvers er hjer að minnast?
Hjer er sviðið, þar sem spor vor finnast.
Hjer er kaldur leikur lífsins háður.
Lömuð taug sitt insta eðli deyðir.
Viljans hyrr til vegs af manni smáður,
vonarknörnum beint á dauðans unnir,
þrældóms helsi’ að þanka frjálsum spunnið,
þýsins viiji drotnar einn — og neyðir.
Steingjörð önd með vöggubæn á vörum,
vanans goð með hnitin yrði’ í svörum;
einvöld, köld, af ótal þáttum spunnin,
ærslum lífsins firð— og hljóð við stunum.
Fáð er limið, feyskin rót við grunninn,
fljettað drottins naín í mamonssiði.
Markið lágt. — Frá morgni að hinsta niði
moldarþjónninn fellur köldum munum.
Reykjavík 17. okt. 1911.
Símskeyti frá Skotlandi í gær
segir:
»Bannið í Maine stendur óhagg-
að með 600 atkvæða meri hluta.«
»Dansk Good-Templar«, 1. okt.
s. k. segir:
»Maine. Bannlögin voru sam-
þykt þrátt fyrir hina voðalegu árás
brennivínsmanna. Blaðamútur og
atkvæðakaup andstæðinganna dugði
ekki minstu vitund.«
Ósvífin ósannindi eru það því,
sem »lngólfur«, brennivínsveifa Hall-
dórs Daníelssonar, og »Vísir« hafa
verið að breiða út, að bannnlögin
hefðu fallið.«
Hvernig líst mönnum á bardaga-
aðferð brennivínsburgeisanna hjerna
í Reykjavík?
Drómi hrekkur —, dags sjest fyrsta skíma,
drekkjast nætur svipir liðins tíma.
Önd nú starir yfir sporin þungu,
ódauðleg úr skuggans veldi hafin.
Þrælsins vilji, þykkjuorð af turigu
þagna, falla dauð að heljargrunni.
Þó arfur vor sje smár, hjer er þó unnin
eilíf smíði’, er burt ei verður skafin.
Með tyrkneskum
hermönnum.
Nýlega hefur danskur maður
skrifað á þessa leið um viðkynningu
sína við Tyrki:
í september í fyrra fjekk jeg taeki-
færi til þess að kynnast nokkuð
tyrkneskum hermönnum og fyrir-
Iiðum. t>að var á leið frá Sa-
loniki til Konstantinopel. Skip-
ið sem jeg var með, flutti sem sje