Vísir - 18.02.1912, Qupperneq 2

V i S 1 R
1&-____—- _————-----
2>vesW \3öv\xvuav
yerða seldar hjá ÁMTJIDA ÁEIASTII kaupmanni á Hverfisg’ötu næstu
vikur GJAFVERDI.
Þar má fá meðal annars:
SpatVW»?tia? - SpovVJöV - SpovVVve^uv - S\omawtiatve^uv -
"ySivJvali&a - SfaautaesU - Vitvu 3^atV(&e^^UYXVav -
fcvitav S^tuv - £a*V\tv$a\: allaoe^a iitiv Joíuv aj v^ttvsutti
te^uuAum.
Þeir sem voru á uppboðunum síðasfl. haust kannast vlðt að aldrei hafa flust
jafngóðar og jafnódýrar vörur til landsins.
Slfkt tsekifæri til að gjöra góð kaup gefst aldrei aftur.
hans var hent út á götunaen kona
hans og börn fengu í bráð inni
hjá kunningjum mansins. Nú sneri
Husson sjer til skrifarans í fjelagi
leiguliða og skrifaði hann borgar-
ráðinu um máið og bað um að
fá leigðan grunn undir bráðabyrgða-
skúr handa þessum manni, en beiðn-
inni var neitað. f>á tók skrifarinn
til sinna ráða. Hann ljet byggja
flytjanlegt hús og setja það upp í
Tullierigarðinum, en hann er ætlað-
ur öllum almenningi og það áleit
skrifarinn að væri rjettur staður fyrir
skýli handa heimilislausum.
Lögreglunni komu njósnir af þessu
og er fjölskyldan var komin í húsið
var hvortveggja fært burtu og var
fjölskyldan flutt á lögreglustöðina.
Husson slapp þó þaðan án hegn-
ingar og góðgjarn efnamaður bauð
þeim hjónum grunn fyrir hús sitt
á lóð sem hann átti utarlega í borg-
inni.
Boðið var þegið með þökkum
og um kveldið þann sama dag voru
hjónin búin að fá heimili. En marga
daga var þarna múgur og marg-
menni fyrir utan að skoða þetta
nývirki og lesa á stórt spjald sem
þar hjekk og á var letrað: »Hús
og garöur gefiö af leiguliða fjelag-
inu húsnæðislausri 10 manna fjöl-
skyldu sem var rekin úr íbúð sinni
og gat ekki fengið aðstoö hins opin-
bera«.
Skemfunarskaitgjald.
Danir hafa lögleitt skattskyldu
fyrir ýmsar skemtanir og koma þeir
skattar meöal annars mjög hart niður
á sönglistamönnum, þar sem krafist
er 50 au. skatts fyrir hvern sönglista-
mann sem vinnur á samsöngvastof-
um eða kaffihúsum og hefur af því
Ieitt að mörg kaffihús hafa sagt upp
söngflokkum sínum, en annars verða
sönglistamennirnir gjarnan að borga
þennan skatt af kaupi sínu, þó hann
sje heimtur af húseigendum eða at-
vinnurekemdunum.
Sönglistamenn í Kaupmannahöfn
höfðu því stórfelda mótmælagöngu
um borgina 1. þ. m. og tóku þátt
í henni sönglistamenn af öllu land-
inu. Þar var meðal annars söng-
lið konunglega leikhússins með söng-
stjórann í broddi fylkingar. Þar
voru og mörg tónskáld og kennarar
frá hinnikonunglegusöngfræðisstofn-
un. Þegar fylgdin fór fram hjá
þinghúsinu gekk fram A. C Meyer
þingmaður og hrópaði húrra fyrir
sönglistamönnunum. Um kveldið
var haldinn afar fjölmeniiur mót-
mælafundur.
Frímerki brúkuð kaupir hœsta
verði Inger Östlund, Laufásv. 43
Varadómarinn
Ungversk ræningjasaga.
---- Nl.
Hún fór að gráta, og tárin hrundu
ofan á pilsfald hennar. »Guð hjálpi
mjer, guð hjálpi mjer«.
Hún vatt hendur sínar í örvingl-
an. »Hvað á að verða úr mjer«.
Hún hikstaði á orðunum. »Hugsið
um hina göfugu frú, og hafiö ekki
slíkt gaman í frammi, herra minn«.
En í staö þess að gugna gramd-
ist honum og hann setti rauðan.
»Sem þú vilt, barniö gott; jeg
þvæ mínar hendur. (Hann fór að
vinda hendur sínar eins og kaup-
maður sem er versla.) Því ætti jeg
að bjarga lífi þínu fyrir als ekki
neitt? Það hlýtur þú þó að skilja.
Þaö er ekkert vit í því. Annaðhvot
játar þú þessu eðajegtala?* Ákveð
þú. Á jeg að tala?«