Vísir - 10.03.1912, Blaðsíða 3

v í s i k

Með hirðingjum á Gryð-
ingalandi.
---- Frh.
Sjaldan er gestalaust í tjaldi liöfð-
ingjans og óvíða munu finnast dæini
til slíkrar hjartanlegrar gestrisni eins
og þar er sýnd. Þegar gesturinn
hefur bergt á brauði og salti með
húsráðanda, þá er hann tekinn í
vináttu við hann, af hvaða landi
eða þjóð sem hann er, hverja tungu
eða trú sem hann hefur; í því
tjaldi er hann eítir það álitinn
>Thaif Allah«, eða guðs gestur.
Aðalmáltíð sína hjelt þetta fólk á
kveldin, um sólarlag. Þá var fram
borin stór trjeskál eða trog, með
þykkum hrísgrjóna graut og þykku
lagi af bræddu smjöri ofan á. Kjöt-
bitum er raöað utan með trog-
barminum, en flatkökum er stungið
niður í botn meðfram börniunum,
svo sem til þess að kjötbitarnir velti
ekki út af, því að hrísgrjónin standa
í háum strók upp úr miðju trogi.
Ólekja eða skyr er alt af borið meö
í öskum eða smáum döllum. Vatn
er og á reiðum liöndum, ef ein-
hvírn skyldi þyrsta. Ekki komast
allir að troginu í einu, og verður
því að matast í smáhópum, hver á
eftir öðrum, en gestirnir eru æfin
lega í fyrsta hópnum. Orðið »Bis-
millah* heyrist sagt, en það þýöir
»í guös nafni«, og þá er tekið til;
ermin strokin upp á hægri hand-
legg, sneið brotin af flatkökunni og
kekkir hnoðaðir úr hrísgrjónunum
er hver og einn ýtir síðan upp í
sig með þumalfingrinum. Hús-
bóndinn beygir sig síðan niður yfir
trögið og eggjar til framgöngu vlö
matinn, slítúr sundur kjötið með
höndunum og skiftir því á milli
manna. Hver hópur er ekki nema
fáeinar mínútur að fá sig saddan og
hörfar þá frá troginu, þangað sem
maður heldur á vatnsskál, sápu og
handklæði. Næsti hópurinn gengur
þá að roginu og síðan koll af
kolli, þar til allir, jafnvel þrælar og
ambáttir, hafa lokið sjer af.
Niðurl.
Frímerki brúkuð kaupir hæsta
verði Inger Östlund, Laufásv. 43
Dóttir
okurkarlsins.
(Þýtt).
Frh.
»Fölsun«, stundi Hannibal upp —
»Nefnið þjer ekki þetta hræðilega
orð, herra Tucker, jeg skal gera
yður grein fyrir hvernig í öllu
liggur.«
»Jeg sver yður það, að jeg, sent
er augasteinn móðurbróður niíns,
hefði á augabragði fengið þessa
peninga hjá honum, ef jeg aðeins
hefði þorað að Iáta hann vita, til
hvers jeg þarfnaðist þeirra.«
»En þar sem uni spilaskuld er
að ræða, get jeg ekki farið til hans
— dómarans. — — -— Þjer vitið
að hennar liátign drotningin, hefur
gefið út nýtt forboð gegn hinni
háu áhættuspilamensku í »klúbbun-
um« og því forboði er stranglega
fylgt, • - — móðurbróöir minn
hefði orðið embættis síns vegna að
hefja rannsókn gegn »k!úbbnum«
— — og þess vegna gat jeg ekki
skýrt honum frá málavöxtunum.«
»Jeg afrjeð því að skrifa sjálfur
nafn móðurbróður míns undir víxil-
inn. — Guð minn góður? — það
er þó tæplega hægt að telja slíkt
fölsun — þessi ólánsvíxill á að
Trjesmíða-verksmiðjan
á Laufásveg 2
selur afar ódýrt: Hurðir, Glugga allskonar, Gerekti
og Lista. ímiskonar plankar og borðviður svenskur
(þur og geymdur í þurkhúsi), alt fura, MJÖG LÁGT
VERÐ. Ennfremur eru ávalt fyrirliggjandi tilbúnar
Líkkistur og Líkklæði, af öllum gerðum og stærðum.
Afar fjölbreytt úrval af Rammalistum og Mynd-
um. Öll vinna, er að trjesmíði lýtur, fljótt og vel af
hendi leyst.
Menn utan Reykjavíkur þurfa ekki annað en sfma
til verksmiðjunnar, ef þeir þurfa á einhverju að
halda, sem verksmiðjan getur látið í tje.
Utanáskrift: Eyv. Arnason
P. O. Box 65. Talsími 44.
Reykjavík.
Legsteina, Leiðisgrindur, Hurðarhúna, Ofna og
Eldavjelar útvegar best og ódýrast
r
Eyv* Arnason*