Vísir - 21.05.1912, Side 3

V í S I R
V
Hvítasunimvörur
er
best að kaupa
hjá
Verslunin Björn Kristjánsson.
NB. Frönsku sjölin eftirspurðu
nýkomin; einnig Cachemiresjöl.
Búðir og
Skrifstofuherbergi
til leigu nú þegar í
Austurstr. 14.
Semja má við
Eggert Claessen
yflrrj ettarmálaflutningsmann.
Nærföt
best og ódýrust í
VÖRUHÚSINU,
Austurstræíi IO.
Líkkistur og
líkklæði
er bes' aó kaupa ’í verksmiðjunni
á Laúfásveg 2 lijá
EYVINDI ÁRNASYNI. '
Teppi lánuð ókeypis í kirkjuna.
Eggert Qaessen
Yfirrjettarmálaflufningsmaður.
Pósthússtræti 17.
Venjulega heiina k. 10—11 V- .
Talsimi 16.
MUNIÐ
brjefspjalda
úrvalið
á afgr. Vísis
Kosta frá 3. au.
Frímerki brúkuð kaupir hæsta
verði Inger Östlund, Laufásv. 43
að maður væri kóngur, þótt aldrei
væri nema dauður kóngur! Það
er eitthvað annað að sitja hjerna
og strita og streitast við að útflúra
svona þessa gömlu beinagrind með
rauðu glitflosi og rósasilki.*
Alt í einu datt litla Lux nokkuð
í hug.
»Það væri hreinasta háðung að
láta öll þessi fallegu föt fara undir
eins í gröfina, án þess að sem allra
fiestir gætu skemt sjer við að horfa
á, hvað þau fara vel.«
Hann hljóp ofan af borðinu í
hendingskasti og fór í silfurglit-
brækurnar.
En hvað þær fóru honum vel
og voru fallegar!
Svo fór hann í alla dýrðina, kast-
aði rauðu silkifloskápunni um herð-
ar sjer og setti seinast upp hvítu
silkiskóna meö rósborða kringlun-
um háu og purpurarauðu hælunum.
»Nú fer jeg ofan og sýni þjón-
unum, hve vel jeg er búinn,'* hugs-
aöi hann. »jeg finn þá í pilta-
stofunni, ef jeg flýti mjer ofan stig-
ann.«
Orð og gjörðir fóru nú alveg
Frh.
Úr ruslakista
Plausors.
Seinni messan 1 Dal.
Merkilegur viðburður úr kaupstaða-
lífinu frá 19. öld.
Pað var eftir messu í Dal. Fólkið
var komið út úr kirkjunni og hafði
kvenfólkið safnast á víð og dreif
út um kirkjugarðinn, en sumt stóð
á stjettinni fyrir framan bæarhúsin
og var að bíða eftir því, að pilt-
arnir kæmu, svo það gæti farið að
komast af stað. En piltarnir þurftu
að tala við kunningja sína og stúlk-
urnar höfðu margt að segja hver
annari, því ýmislegt hafði breyst
síðan þær sáust seinast. Sumar vissu
nýar trúlofanir, sem aðrar höfðu
ekki heyrt, og sumar þóttust vita
fyrir nýat trúlofanir, því þessi og
þessi pilturinn hafði fylgt þeirri og
þeirri stúlkunni bæarleiö, eða orðið
í fylgd með henni til kirkjunnar
og jafnvel einhverntíma lagt á fyrir
hana og verið svo stímamjúkur í
kringum hana, að það gæti ekki
öðruvísi verið, en að þau væru áð
hugsa hvort um annað. Sumar
höfðu líka heyrt að einhver konan
væri nýbúin að eignast barn, en
vissu þó ekki hvort búið væri að
skíra það; en þá voru aðrar, sem
gátu sagt frá því og eins livort það
væri piltur eða stúlka og hverjum
það væri líkt. Sumar sögðu það
væri eftirmyndin lians föðúr síns
og sumar að það væri líkt henni
móður sinni, og nokkrar voru, sem
sögðu að það væri engum líkt.
Margt höfðu þær og fleira að 'minn-
ast á, svo sem vistaráð og vinnu-
brögð og viðurgerrúng hjá nágranna-
konunum.
Pitarnir höfðu og ýmislegt að
segja hver öðrum. Þeir þurftu að
minnast á heyskapinn og fjallgöng-
urnar og ýmislegt annað; en til
. þess að vera í næði meðan þeir
töluðu saman, höfðu sumir farið
upp í húsagarð, en aðrir lágu úti
í túninu, og víðsvegar höfðu þeir
safnast í hópa.
Fyrir ofan bæinn i Dal er há
brekka í túninu og ás fyrir ofan,
sem kallaður er Kambur, og er
grjóthrúga stór uppi á Kambinum,
framanverðum, sem margir hafa
sagt, að væri fornmannahaugur og
saman.