Vísir - 27.08.1912, Blaðsíða 2

V í S I R
Kvenf atasau m astofa
spáný opnuð í Brötíugöiu. inngangur sami ogá Bio
(upp stigann).
0IÖT Nýasta Parísartýska. "HMj
o J ónssors.
»Jeg snæddi fyrir stundu, þakka
yður fyrir!« sagði lögmaðúr.
»Hje«na er stóll — hjerna er
hægindastóll! Gerið þjer svo vel,
— hvað er á ferðum?«
Bradworthy var alvanur æðisgangi
karlsins, eins og Jana. Hann lieils
aði fyrst Cymbelínu með handabandi
ofurrólega áður en hann svaraði.
Hann var hávaxin, sinaber, aldur-
hnigin sómamaður, varirnar þunnar
og kreistar samao, augun hvöss og
grá undir loðnum, gráum brúnum.
»Jeg kom við til að vita, hvort
jeg gæti gertyður nokknð til þægðar
í borginnni. Jeg fer þangað í dag,«
sagði hann.
Cymbelína hafði skipað Jönu að
koma með tebolla, fylti hann og
færði lögmanni. Hann tók bollann,
varirnar opnuðust og bros færðist
á þær, sem orð ljek á að enginn,
nema Cymbelína in fagra gæti feng-
ið til að leika um þær.
»Nú, til borgarmnar?« sagði North
foringi, »jeg þori að veðja um, að
jeg veit, hvað þjer eruð að fara,
Bradworthy,«
»Það er út af jarlinum unga«
sagði lögmaður og sötraði úr boll-
anum.
»Þetta vissi jeg,« sagði karl hróð-
ugur. »Eru annars nokkrar nýar
frjettir ?«
»Engar.«
»Undarlegt, mjög skrítið! — Ótrú-
legt er þetta. Þarna erfir ungur
magur ógrynni fjár, aðalsnafn og
ótnælis Iandflæmi og svo finst hann
hvergi!«
Bradworthy horfði niður fyrir sig
»Það væri undarlegt, ef gamli
jarlinn hefði verið eins og fólk er
flest,« sagði hann lágt og dræmt.
Cymbelína stóð unp, gekk út á
gluggsvaiirnar þaðan er sá til aðal-
bólsins. Hún heyrði við og við I
til karlanna og gat getið i eyðurn- j
ar, þar sem hún misti úr samræð-
unum. Hún hafði svo heyrt sagt
frá jarlinum heitnum, að hún var
þessu rnáli gagnkunnug.
Enginn hafði nokkru sinni sagt
nokkurt lofsyrði um Claude Bell -
tnaire, jarl af Bellmaire á Englandi,
jarl af Eorthclyd á Skotlandi og
barón Drielog á írlandi. Nú, þegar
ekkert er nema ílt eitt talað urn
jafn göfugan mann og stórhöfðingja
sem jarl, er óhætt að álíta, að hann
sje mjög vondur maður. Og jarl-
inn af Bellmaire var líka versti mað-
ur. Fólk tók ekki til þess, þótt
hann hefði brotið öll tíu boðorð-
in, en hann var talinn að hafa
miklu fleiri syndir á samviskunni
en þær eru nefndar á nafn. Á æsku-
árunum var hann eyðsluseggur,
spilafífl og slarkari. Fulltíða varð
hann ímynd eigingirni og illkvitni
í hvívetna. I elli sinni kvaldist
hann af ágirnd og fúlmensku og
lá í einhverju iðrunarvana ilsku-
nióki. Ekki aðeins í Bellmaire,
heldur og í París og London, fóru
miklar sögur af heimskupörum hans
og ilsku, jafnvel grimd. Og það
var í almatli, að þótt hann, ef til
vill, hefði ekki bcinlínis myrt ungu
konuna sína, hefði hann flýtt fyrir
dauða hennar með kaldlyndi, kæru-
leysi og geðvonskuköstum við og
við.
Kona hans, aðalsmannsdóttir þar
úr nágrenninu, veildugerð, ljóshærð
stúlka, bláeyg og augun grunsam-
lega oft tárvot, jafnvel áður en hún
giftist og sjaldan þur efíir það. Jarl-
inn kvæntist henni bara af því að
hánn vantaði konu og af því að
hann gat náð í nokkrar ekrur af
Iandi, sem faðir hennar hjet að
sleppa við hann á giftingardegi
þeirra. Jarlinn hjelt því aldrei fram,
að sjer þætti minstu vitund vænt
um hana, og þegar hanu fór að
hata hana, dró hann heldur engar
dulur á það. Það var sjálfsagt, að
hann gerði það sem honum sýnd-
ist, væri þar sem honum sýndist
og þættist því sælli, sem hún fjelli
fyr frá og jarlinn yrði aftur einn
um hituna.
Samt höfðu þau átt einrt son.
Flestir feður, og ekki hvað síst að-
alsmenn, mundu hafa orðið fegnir
því, að eignast erfingja að tign
þeirra og auðæfum. En svo var
ekki um jarlinn. Þegar hann frjetti
fæðingu sonar síns, var hann að öl-
teiti með verstu bófunt í Parísar-
borg og mælti:
»Hvað varðar mig um nafn mitt
og auð þegar jeg er failinn frá?
Þetta gamla nafn hefur lifað sitt
fegursta og jeg held það hefði mátt
deya með mjer.«
Frh.
Allir lesa
það sem auglýst er í Vísi.
Fermingarbörn
sr. Bjarna Jónssonar, sem fermast
eiga í haust, mæti heima hjá honum
á fimtudaginn . kl. 7 síðd.
^TAPAD-FUNDIÐ^
Lyklakíppa töpuð, líkl'ega í mið-
bænum. R. v. á.
Peningar fundnir 17. ág. Afgr.
vísar á.
Karlmannareiðh ólbrúkaðhef-
ur tapast. Finnandi vinsamlega
beðinn að skila því í versl. Kaup-
ang.
Eggerí Claessen
Yfirrjettarmá'aflutningsmaður
Pósthússtræti 17
Venj. lega heima kl. 10—11 og 4—5
Talsími 16
J. P. T. Brydes verslun
selur ágætt saltkjöt á 20
aura pundið.
Undirritaður tekur, að forfallalalausu,börn til kenslu næst-
komandi vetur eftir 1. okt., á Frakkastíg 19, með svipuðu fyrir-
komulagi og áður.
Þeir, sem koma vilja börnum til mín,geta í þvískyni fundið
mig eða konu mína að máli.
• Kirkjustræti 12, 27. ágúst 1912.
Kjólasaumastofa
J. P. T. Brydes verslunar
i’
verður lokuð september mánuð, vegna fjarveru forstöðukonunnar þahti
tíma.

| Kostakjör I
| áþessunú um tíma. |
§ Margarine 40 au. lí
|| Palmin 52 —
Osiar & Pylsur.
Kex og kökur.
Sæta saftin góða 20 au.
pelinn.
Caeao,þetta fræga, 85 au.
Chocolade, vanille, 60 —
— consum, 88 —
— Víkingur, 88 —
Alskonar niðursoðið.
Haframjöl ódýrt.
Þurkuð Epli & Aprikosur.
Kartöflumjöl & Sago, egta.
Kr.ystaisápa 17 au.
Og ótal margt fleira, alt
framúrskarandi ódýrt.
Carl Lárusson.
Laugaveg 5.
I
ÚJgefaudi
Einar Gunnarsson, cand. phil.
Östlunds-prentsm.
^ A T V I N N A g
Vanur verslunarmaður, ungur,
óskar eftir verslunarstarfi. R. v. á.
Kvenmaður
óskast nú þegar til innanhússtarfa á
mjög rólegu heimili.
Starfið er Ijett, en kaupið hátt.
Ritstj. vísar á.
Unglingspiltur, vandaður og
reglusamur, óskar eftir atvinnu við
búöarstörf í haust. Góð meðmæh,
ef óskast. Uppl. Laugaveg 20 A.
Stúlka óskar eftir vist frál.okt.
til 1. jan. Afgr. vísar á.
H Ú S N Æ D I
3—4 herbergi og elclhús er til
leigu. Þar er miðstöðvarhiti, bað-
herbergi, vatnsclosett. Semja ber við
Guðm. Egilsson. Laugaveg 40 (kl.
öVí-7).
2 herbergi með húsgögnum ósk-
ast nú þegar. R. v. á.
Q KAUPSKAPUR ^
Ágætar kartöflur fást á Vestur-
götu 35 uppi.
Vínber - Epli - Mel-
ónur - Laukur -
Kartöflur nýar
komið til
Guðm. Olsen.