Vísir - 17.01.1913, Blaðsíða 1

511
Ostar
bestir og ódýrastir
i verslun
Einars Árnasonar.
"0\s\
X
Hélstau og
Fðt og Fataefni. siíftír mesta
úr>;al. Föt saumuð og afgreidd á 12-14 tímum.
Hvergi ódýrari eu í, DAGSBR ÚN‘. Sími 142.
Kemur venjul.út alla daga nema laugard.
\fgr.i Hafnarstræti 20. kl. U-3og4 t>.
25 blöð frá 17. jan. kosta á skrifst.50 au.
Send út um land 60 au — Einst. blöð 3 a.
Skrifstofa í Hafnarstræti 20. Venju-
lega opin kl. 2—4. Síi:i 400.
Langbesti augl.staður í bænum. Augl.
sje skilað fyrirkl.3 daginn fyiir birtingu.
Föstud. 17. jan. 1913.
Háflóð kl. 12,17' síðd.
Háfjara hjerumbil 6 st. 12‘síðar. ,
Afmœli.
Hjörtur A. Fjeldsted, kaupm.
■
Á morgun:
Póstáœttun.
Ingólfur kemur frá Borgarnesi.
Hafnarfjaröarpóstur kemur og fer.
Veðrátta í dag.
bú I fO r3
_> o Hiti JZ 'O c 5 >c
-J > >
Vestme.
Rvík.
ísaf.
Akureyri
Grímsst.
Seyðisf.
Þórshöfn
í743,2 4,5
Í743,6' 4,8
;754,0i 1,3
751,ój 0,5
715,7| 0,7
750,0, 2,1
746,8 5,3
A
A
A
NA
A
A
SSA
Skýað
Alsk.
Alsk.
Hríð
Alsk.
Regn
Alsk.
N—norð- eða norðan,A - aust- eða
austan, S—suð-eðasunnan, V—vest-
eða vestan.
Vindliæö er talin í stiguin þann-
i£ :0—logn.l—andvari, 2—kul, 3—
gola, 4—kaldi, 5—stinningsgola, 6—
siinningskaldi,7—snarpur vindur,8—
hvassviðri,9 -stormur,10—rok, 11 —
ofsaveður, 12—fárviðri.
Frost táknað með skáletri.
Jarðarför
Svöfu dóttur minnar fer
fram laugard. 18. þ. m.;byrjar
með húskveðju kl. 1172-
Samúel Ólafsson.
I.ílrlricfnrnor viðurkendu, ódýru,fást
lilltlUolUl Udl ávalt tilbúnar á Hverfis-
götu 6.—Sími 93.—HELGl og EINAR.
Á kaffihúsinu Laugaveg 23. fæst
heitur matur allan daginn.
Loðskinnavara
&rærilondiiig,a.
Grænlendingar þurfa rnikið á loð-
skinnum að halda heimafyrir til fata,
tjalda, báta o. s. frv., eri það, sem
umfram er, fer til Danmerkur, svo
seni lög gera ráð fyrir.
Þetta hafa Danir fengið af skinn-
urn þaöan:
Bjarnar- Ár skinn Biárefa- skinn Hvítrefa- skinn ■ Sel- skinn
1882 61 1735 971 33323
1892 57 1226 1068 27230
1902 126 1201 817 24111
1905 178 1824 1140 26310
1910 55 1534 1062 22294
Úr bænum.
Baldur fór í gær til Hull. Með
honum tóku sjer far þangað: Hen-
ningsendeil darstjóri hjáBraun, Helgi
kaupmaður Zoega og sonur hans.
Mars fór líka til Hull í gærkveldi.
Farþegi var Bergsteinn Sigurðsson
frá Vík í Mýrdal.
lngólfur fór í rnorgun til Borgar-
ness.
»Ceres« fór frá Leith 15. þ. m.
síðd.
Ólögleg vínsala. Ekki færri
en níu kærur bárust bæarfógeta hjer
í fyrra kveld um ólöglega vínsölu
í bænum og voru þær undirritaðar
af freklega 20 borgurum.
Kærðir voru 6 vínsalar og þrjú
kaffihús.
Enn segja fróðir menn að nær
20 samskonar kærur sjeu í undir-
búningi (12 þegar komnar langt á
leið) og mun eitthvað af því kærur
um brotá aðflutningsbannslögunuin.
Má búast við því, að 1—200
manns fái að bera vitni í þessum
málum og verða eiðfestir og verður
þetta eflaust hið mesta þvarg, er hjer
hefur staðið í bæ um shk mál.
Blái gimsteinninn.
Hinn heimsfrægi Blái gimsteinn,
sem eins og kunnugt er týndist
með Titanic, á uppruna sinn að
rekja til Indlands. Hann varð heims-
frægur einkanlega sakiróheilla þeirra,
sem fylgdu honum. Allir eigend-
ur hans dóu skömmu eftir að hann
kom i eigu þeirra, oftast vofeiflega,
eu þótti svo fagur, að skáldin ortu
um hann lofkvæði.
Hinar fyrstu sögur, sem af hon-
um fara, eru, að maður nokkur, að
nafni Wineghea kom með hann um
miðja 16. öld til Feneya, og keypti
maður af hertogaætíinni Morosini
hann; en Wineghea liafði fleira í
fórum sínum en steininn. Hann
flutti einnig kýlapestina frá Indlandi.
Morosiní flýði með sieininn und-
an pestinni til Florenz, en pestin
fylgdi honum þangað, og eyddi á
skömmum tíma hina blómiegu borg.
Morosini dó sjálfur úr veikinni.
Gimsteinninn komst þá í eigu ítalsks
herforingja, en skömmu síðar var
hann drepinn í einvígi.
Gimsteinninn gekk svo mann-
sali eftir það um iangan tíma, en
allir urðu eigendur hans fyrir vof-
eiflegum dauða.
Um aldamótin 1800 átti hið íl-
alska klaustur San Cosimo steininn.
Herlið hins fyrsta frakkneska lýð-
veldis tók það herskildi, stökti munk-
unum í burtu og rændu klaustrið.
Obreyttur hermaður náði steinin-
um, og seldi hershöfðingjanum La-
Siloam
við Grundarstíg.
Opinberar samkomur á sunnu-
dögum kl. 6l/t síðd., á mið-
vikudögum kl. 8 síðd. og á
laugardögum kl. 11 f. h.
D. ÖSTLUND.
salle hann fyrir tiltölulega lítið verð.
Fám dögum síðar fjell hann við
Lodi.
Mörgum áruni seinna kom steinn-
inn fram á Spáni. Ungur stjórn.
málamaður, Don José, hafði eign-
ast hann. Á embættisferð í Kata-"
lóníu var hann myrtur og flettur
klæðum af hóp fullra háseta, sem
allir náðust og voru teknir af, nema
einn, sem flýði til Vestur-Indíu. Á
leiðinni þangað gerðu hásetarnír
samblástur, en skipstjóri gat bælt
lianri niður og ljet setja hásetana í
járn. F.inn þeirra hafði hringinn
meö gimsfeininum í á hendi sjer.
Skipstjóri tók hringinn, en hafði
skamma íLmd ánægjuna af honum,
því irami var drepinn fáum dögum
eftir að vera kominn í áfangastað í
spilavíti. Lílc hans fanst í skurði
eiuum, c:i hringurinn var horfinn.
Seinna komst hann í eigu Ste-
warts, ■— nafnkendur ensk-amerísk-
ur maður. — Á dýrasýningu nokk-
urri hrundi pallur sá, sem hann
sat á, og beiö hann bana af.
Hinn næstsíðasti eigandi hans
var ríkur Spánverji, að nafni Habib.
Hann var á gufuskipinu »Heine«,
sem 1909 hrepti fellibyl nálægt
Singapore og sökk þar. Hann hafði
þennan nafnkunna gimsteinahring á
sjer, er skipið sökk, en þótt óiíklegt
mætti þykja, tókst kafara að kafa
til skipsins og ná hringnum.
Nú er hann aftur á mararbotni
ásamt seínast eiganda sínum, ame-
ríkumanninum Mac Lean, sem liafði
keypt liann á 1 miljón króna, og
sem fórst með Títanic, og að Iík-
indum fær hann að liggja þar kyr
tií eilífðar á 3000 metra dýpi.
Ekki er ait gull
sem glóir.
Skáldsaga
eftir Cimrlcs Qarvicr.
---- I h.
5. kapítutt.
Það voru komnir fjórir vagnar
á Metherstones almenningana, og í
þeim voru þeir, sem eftir voru af
hinum fjölmenna flökkumanna hóp,
sem fyrir 22 árum hafði bækistöð
sína þarna.
Tvö móleit tjöld stóðu dálítið
frá, en var þó auðsjeð, að þau
tilheyrðu flökkumanna hópnum.
Annað tjaldið var opið og fyrir
uvy\ fara aH’r>sem burfa að
fáskóeða aðgerö, beint til
l^^V\esev\s.
utan stóð kjaftastólt og vatnsflaska.
Leopardsskinn, sem var orðið æði
slitið, var breitt út fyrir framan
tjaldið, og á því lá Tazoni og
horfði inn í eldinn.
Það var tunglsljó og bar því
einkennilega birtti á flökkumennina,
sem sátu í kringum eldinn. En
Tazoni tók ekkert eftir því. Hann
var að hugsa um undurfallegt stúlku-
andlit, glóbjart hár og brún augu.
Hún var drambsöm og hafði spott-
að bæði liann sjálfan og fólk hans,
en hún var engu ófríðari þess vegna.
Hún hafði litið í augu hans og
heillað hann um leið, og nú var
hann að dreyma, að hann væri
ekki fátæ'.ur flökkumaður, heldur
auðugur konungssonur, fagur og
frægur, sem bæði hana auðmjúk-
lega að verða konuna sína.
En svo rankaði liann við sjer
og sagði við sjálfan sig, að það
væri mál komið að hætta að hugsa
um þessa vitleysu. Hvað gat leitt
gott af því, úr því þessu nú var
svona varið, að hann var aðeins
flökkumannsgarmur, — og hún ein
af englum guðs hjer á jörðu, þá
hafði liann ekki einusinni neiím
rjett til þess að hugsa um hana,
en hann átti nú sanrt bágt með
að láta það vera.
Allt í einu kom utig stúlka út
úr hinu tjaldinu. Hún gekk hratt
og ljettilega til Tazoni
Hún var einkafögur, dökkhærð
og dökkeygð, húðin mjúk og sljett
og dálítið gulleit, afar smáfætt og
smáhent og tennurnar mjallahvítar;
en svo er umflestaaf flök umanna-
kyni, en að því leiti var hún frá-
brugðin ættfólki sínu að hún hafði
Irátt og hvelft enni. Augun voru
stór og sýndust enn dekkri sökum
þess að augnahárin voru svo þjett
og löng, að þau slóu skugga á
augun og gerðu svip hinnar ungu
meyar dreymandi og raunalegan.
Hún stöð dáiitla stund þegjandi
Og horfði á Tazoni, svo mælti hún
með þýðri röddu á hina skringi-
legu flökkumannamáli.
»Er þig að dreyma Tazoni? um
hvað ertu að hugsa, nrjer sýnist þú
svo sorgbitmn, get jeg ekki eitt-
hvað hjálpað ajer?«
Erh.
Brauð
og
nýmjólk
fæst í Fischerssundi 3.
Hvítkál
í stórkanpum selur ódýrast
Vöruhúsið.