Vísir - 24.01.1913, Blaðsíða 1
532
—» > rUZHiM »oí*4 yy~a5t»ui?,.i. .4.
. . ♦ »».Wi..:><'-S ...L-.'U.. W»vó Ii .a*.
7
Ostar
bestir og ódýrastir
i verslun
Einars Árnasonar.
">D\s\
X
Föt og Fataefni. B”ÍLVu™°,f
4n'al' Föt saumuð og afgreidd á 12-14 tírpuni.
Hvergi ódýrari en í,DAGSBRÚ N1‘. Simi 142.
Keinur venjul.iít alla daea nema lau<rar 1 Afer.í Hafnarstræti 20. kl. 1 l-3og4 o. S hlrið frá 17 jan. kosta á skrifsl.50 au. S :nd út um 'and 60 au — Einst. blöð 3 a. Skrifstofa i Hafnarstræti 20. Venju- lega opin kl. 2—4. Sím 400, Langbesti augl.staður í bænum. Autl. sjeskilað fyrirkl.3 daginn fytir birtingu
pösíud. 24. jan. 1913. skipið og voru þar komnir hús- og aðra skemtun. En er kvelda tók, T': rrtrr.-* gagnvart íslendingum er kunnari,
Miður vctur. — Fyrsti Porradagur.
Háflóð kl. 6,47‘ árd.og kl. 7,7 ‘ síðd.
Háfjara hjerumbil 6 st. 12‘síðar.
Afmœli.
Frú Sigríður Þorkelsdóttir.
Bjarni Þorkelsson, skípasmiður.
Einar Kr. Guðmundsson, múrari.
Á morgun:
Póstáœtlun.
Ingólfur kemur frá Garði.
Hafnarfjarðarpóstur kemur og fer.
Afmœli.
Sighvatur Kr. Bjaimson, bankastj.
Veðrátta i dag.
Loftvog £ o u. 'Ö > bi3 JH i— O CL> >
763,9 4.6 0 Alsk.
764,3 8.0 A 3 Heiðsk.
7 69,9 8.3 N 8 Hálfsk.
767.9 10,5 S 1 Alsk.
730,0 21,6 0 Halísk.
765,8 8.1 N A 2 Hálfsk,
754,9 1,8 NNV 4 Skýað
Vestme.
Rvik.
ísaf.
Akureyri
Grímsst.
Seyðisf.
Þórshöfn
N—norð- eða norðan,A —aust-eöa
*uptan, S—suð- eða sunnan, V—vest
eða vestan.
Vindhæð er talin í stigum þann-
>g :0—logn,l—andvari, 2—kul, 3—
gola, 4—kaldi, 5—stinningsgola, 6—
stinningskaldi,7—snarpur vindur,8—
hvas3viðri,9- stormur,10—rok, 11 —
ofsaveður, 12—tárviðri.
Frost táknað með skáletri.
Uiildsturnar SSÆS
goiu o. áinn t)3.—HELGl og EINAR.
lorðmanna lieimsókn
að sumri.
Frh.
í Færcyum.
Halldór skólastjóri Jónasson kom
viku fyr til mótsins, en Norðmenn-
irmr, af því svo stóð á skipsferð-
um. Fór hann að Kirkjubæ, er hann
kom og dvaldi þar nokkuð af tím-
anum til mótsins.
Á Kirkjubæ býr Patursson, einn
hinn frjálslyndasti ug merkasti ir.að-
ur eybúa. Hann á íslenska konu
(frá Karlsskála eystra) og búa þau
með mikilli rausn.
Um morguninn 1. júlí voru allir
Færeyingar snemmá á fótum, því
þann dag var v0n á Norðmanna-
skipinu. Fóru menn þegar að líta
til skipaferða, en ekkert sást til
gestanna, og ieið svo fram undir
kveld, var þá komin óþreya mikil
í fólkið, en því glaðari urðu menn,
er skipiö skreið loks inn á höfnina
undir kveld, alt flöggum prýtt, efst
af siglu og niður á þyljur. Veðrið
lagði einnig sitt tii, að móttakan
yrði sem ánægjulegust.
Heimsóknarnefndin fór þegar út
ú skipið, að bjóða gestina (70 að
tölu) velkomna og brátt var alt
orðið fullt af bátum kring um
ráðendur í Þórshöfn að sækja hver
sinn gest, þvf Norðmenn kostuðu
sig ekki að neinu, meðan þeir
dvöldu í Færeyum. Aftur lögðu
Norðmenn sjer til skipið, þar sem
Færeyingum, svo fáum, var langt
um inegn að senda það, svo sem
Norðmenn höfðu áður gert Fær-
eyingum.
Eftir að gestirnir höfðu kynt sjer
bústaði stna, söfnuðust þeir allir
saman til kveldgildis, er unginenna-
tjelög eyjarskeggja höfðu boðið
þeim til. Voru flestallir Norð-
menn í þjóðbúningum sínum og
gaf þar á að líta mjög einkenni-
lega og fagra búninga, einkum var
kvennfólHð skreytt hinum fegurstu
og margbreyttustu litum. Eftir gild-
ið hjeldu menn heim til svefns.
Næsta dag, var fundur mikill
haldinn á hæðinni fyrir ofan Þórs-
höfn. Var þar stórt svæði afgirt
fyrir fundarstað og kostaði aðgang-
ur 25 aura fyrir Færeyinga. Náðu
Færeyingar þar upp nokkru fje í
kostnað sinn, því töluvert á annað
þúsund manna kom þangað.
Margar ræður og hjartnæmar voru
haldnar á fundi þessum og fór ís-
land ekki varhluta hjá ræðumönn-
um, því svo virtist, sem hver ræðu
maður kepptist við aunan, um að
hafa það í hávegum. Þökkuðu þeir
sjera Matthías og Halldór skóla-
stjori ræðurnar. Talaði hver sitt
tungumál (Norðmenn »ný-norsku«)
og skildu alhr sæmilega. Svo var
og jafnan síðan, að danskt orð
kom ekki á varir mótsmanna.
Eftir fundinn koniu menn saman
á íþróltavel-li Ungmennafjelaganna
og voru þar dausaðir þjóðdansar
beggja þjóða. Spiluðu Norðmenn
á Harðangurs-fiðlur og önnnr forn
hljóðfæri og dönsuðu »Halling«-
dans þann hinn fræga.
Síðar um daginn þágu Norð-
menn dagverð (kl. 6 — 7) af bæar-
stjórn Þórshafnar, og um kveldið
var stofnað til almenns dansleikjar
og stóð liann fram á nótt með
miklu fjöri.
Næsta dag var haldið til Kirkju-
bæar til almennrar þjóðháiíöar, er
Færeyingar hjeldu þar á sínu forna
biskupssetri. Fór flokkurinn gang-
andi frá Þórshöfn, en þetta er utn
klukkutíma ganga. bjera Matthías
var þó svo við aldur, að hann
kaus að ríða og fór hann í miðri
fylkingu og gnæfði yfir söfnuðinn.
Á Kirkjubæ var afmarkað hátíða-
svæði nokkru fyrir ofan bæinn.
Menn komu til þjóðhátíðar þessar-
ar úr öllum Færeyum og varð
mjög mannmargt. Patursson hafði
búið borð í gamla biskupshúsinu
(sumt af því er rúmra 800 ára að
aldri) handa norsku gestunum, og
gengu þeir þangað til snæðings,
hver þegar honum líkaði.
Mikið var lijer um ræðuhöld
kom skip Norðmanna og flutti til
Þórshafnar svo marga, sem þar
komust fyrir uppi og niðri og var
það söfnuður mikill og glatt á
hjalla.
Hinn 4. daginn var haldinn fund-
ur með mótsgestum um »norræna
samvinnu«. Var stungið upp á að
þjóðirnar þrjár (Norðm., Fære., ísl.)
stofnuðu tímarit í þjóðlegum til-
gangi og átti hver að rita í það á
sínu máli. Voru ýmsir Norðmenn
þessu mjög fylgjandi, en ekki var
fullnaðarákvörðun um það ger.
Síðar um daginn fór skip Norð-
manna með þá og margt boðs-
fólk þeirra um eyasundin öll, var
það í hinu besta veðri og var för
sú hin ánægjulegasta. Þótii Norð-
mönnum einkum mikið koma til
fuglabjarganna á Færeyum, sem eru
all mörg og stór.
Um kveldið var kveðju-samkoma
í Þórshöfn, en síðan hjeldu Norð-
menn til skips og snjeru heim
í þessari ferð voru nokkrir helstu
manna frá Noregi, svo sem Gelsvik
prófessor, Taranger prófessor og
málarinn Rusti. Hann teiknaði
mynd af sjera Matthíasi, sem mönn
um er kunnug hjer og þykir ágæta
góð.
Norræna mótíð á íslandl.
Á Færeyamótinu var mjög mikið
talað um, að gaman væri að hittast
á líkan hátt á íslandi og þá lielst
að tveim árum liðnum, sumarið 191?*
Var kosin 7 manna nefnd til þess
að undirbúa þá samfundi. Eru 3
í Noregi og þar með formaðurinn,
með því að þaðan verður förin hafin,
2 í Færeyum og 2 á íslandi, en
það eru þeir Halldór Jónasson (nú-
verandi form. Stúd. fjel.) og Guðbr.
Magnússon (sambandsstjóri U.M.F.Í.)
Báru þeir upp erindi í fjelögum
sínum um þessa heimsókn fyrir
nokkrum dögum og var því tekið
mæta vel, sem vænta mátti. Stúuenta-
fjelagið kaus í mótlökunefnd þá:
dr. Guðm. Finnbogason, Mattías
Þórðarson fornmenjavörð og Gisla
Sveinsson lögfræðing, Ungmenna-
fjalagið kaus Ingu Láru Lárusdóltur,
Ásgeir Ásgeirsson stúdent: gTryggva
Þórhallsson kandídat.
Á Færeyamótinu voru ýmsir, sem
vildu að íslendingar kærnu fyrst til
Noregs. En það varð þó úr að
rjettast væri, að næsta mót yrði á
íslandi ef hægt væri, enda studdu
íslendingar frekar þá tillögu.
Eftir því sem til hefur spurst
hjer, þá hyggja menn mjög gott
til þessarar heimsóknar frænda
vorra, Norðmanna og Færeyinga, rg
hafa margir þegar boðið liðveislu
sína ótilkvaddir, bæði með það að
taka á móti gestum og annað. Er
það og maklegt, að menn bregðist
vel við þessu, með því að gest-
risni Noiðmanna og Færeyinga
en frá þurfi að segja.
Móttökunefndin hefur nú haldið
fund með sjer og skrifað formanni
snorrænu nefndarinnar« í Björgvin,
C. B. Bugge, hinum sama er stóð
fyrir förinni til Færeya. Var stung-
ið upp á því, að mótið yrði sein-
ast í júní, og varaði að minsta
kosli 5 daga. Það getur sem sje
ekki komið annað til mála, en að
gestunum verði fylgt á Þingvöll,
þann stað, sem þeir þekkja best
hjer og hafa lesið mest um.
Netagam
4-þætt
er komið, ódýrast í bænuro í
Austurstræti 1.
Ásg.Gr.Gunnlaugsson15 Co
Úr bænum.
Botnvörpunga-bardagi,
í fyrrakveld var í landi skipshöfn
af botnvörpung þýskum. Sátu skip-
verjar við drykkju í gildaskála til
miðnættis. Voru þeir all-háværir,
er út kom á strætið, fóru með söng
og köll.
Nokkrir íslendingar voru þar á
götunni, sumir hreyfir nokkuð og
varð skamt til sundurþykkis með
þeim og skipverjum, þótt niisklíðar-
efni væri lítið; urðu brátt hrundn-
ingar og smápústrar. Hjeldu skip-
verjar niður á Steinbryggju, en
voru þá bátlausir. Vildu þá grípa
bát í fjörunni og skjóta á flot í bersa-
Ieyfi.
Þar bar að Þórð næturvörð og
Sighvat, og reyndu að aftra því, að
hinir gripi bátinn og þrifu í hann.
Koniu þar og brátt ýmsir liðsmenn
þeir, er átt höfðu í höggi við skip-
verja uppi á strætinu. Toguðust
þeir á um fleytuna þar í fjörugrjót-
inu, uns einn skipverja þreif ár,
kubbaði í þrent og fjekk fjelögum
sínum. Börðu þeir frá sjer með
hlunnum og árablöðum. Þórður
næturvörður þreif til eins svo sterk-
lega, að hann lá þegar fallinn; rjeð-
ust þá þrír að Þórði, tóku sumir í
fætur honum, en aðrir leituðu að
slá hann. Fjell hann eftir vasklega
vörn og fjekk þá steinshögg íand-
l.tið til meiðsla. Þá var og bar-
inn námsmaður einn í þeirri hrfð,
svo að blóð hrundi úr nösum og
munrii, en svo ílt sem var að eiga
við hann áður, þá varð hann nú
hálfu verri viðureignar.
í sömu svipan var einn þýskur
losíinn hnefahöggi, svo að hann
reiddi til falls. Vissu upp iljarnar,
en mölin glamraði undan herða-
hlutanum. En svo ljetti þessari